16 Μάρτη: ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ – ΟΧΙ στην κρατική πολιτική απαξίωσης των δημόσιων υπηρεσιών και τις ιδιωτικοποιήσεις.
Το έγκλημα των Τεμπών είναι το αποτέλεσμα της συνεπούς πολιτικής των ιδιωτικοποιήσεων αλλά και της παρακμής της δημόσιας περιουσίας. Οι κυρίαρχες νεοφιλελεύθερες πολιτικές επιτέθηκαν στο «δαπανηρό» και «αναποτελεσματικό» κράτος με αποτέλεσμα να απαξιώσουν τις δημόσιες υπηρεσίες και τα δημόσια αγαθά ,να μετατρέψουν τα δημόσια αγαθά σε εμπόρευμα και συνάμα να διαλύσουν τον συλλογικό εργαζόμενο, δηλαδή όλους/ όλες τους/τις εργαζόμενες και εργαζόμενους που κατέχουν θέσεις εργασίας στις δημόσιες υπηρεσίες, έχουν τεχνογνωσία, εμπειρία και αποκτούν δεξιότητες κατά την άσκηση των καθηκόντων τους. Σήμερα στις απαξιωμένες δημόσιες επιχειρήσεις εργάζεται ένα αποδεκατισμένο και ανειδίκευτο προσωπικού, με το ελάχιστο δυνατό μισθολογικό κόστος, μέσω της παράκαμψης των συλλογικών συμβάσεων και του ΑΣΕΠ, με κάθε μορφή ευελιξίας, συμβασιούχους και ενοικιαζόμενους εργαζόμενους και εργαζόμενες. Πριν από το θάνατο των επιβατών στα Τέμπη είχε επέλθει ο θάνατος της εργασίας.
Μάλιστα, λίγες μέρες μετά την τραγωδία στα Τέμπη η κυβέρνηση, την Τρίτη 14/3/2023, κατάθεσε για ψήφιση στη βουλή πολυνομοσχέδιο που ανοίγει το δρόμο για την ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών ύδρευσης – αποχέτευσης και της διαχείρισης αστικών αποβλήτων, ενώ παράλληλα περνά μια σειρά αντιπεριβαλλοντικές ρυθμίσεις που διευκολύνουν το χτίσιμο σε αιγιαλούς και υποβαθμίζουν την προστασία περιοχών natura.
Το πολυνομοσχέδιο διευρύνει τις αρμοδιότητες της ΡΑΕ (Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας) η οποία μετονομαζόμενη σε Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων, αναλαμβάνει επιπλέον τη «ρύθμιση» των υπηρεσιών ύδρευσης, αποχέτευσης και διαχείρισης αστικών αποβλήτων. Ανοίγει νομικά ο δρόμος για την ανάπτυξη αγοράς σε αυτούς τους τομείς κατά τα πρότυπα της αγοράς ενέργειας. Το πολυνομοσχέδιο καταπατά τις αποφάσεις 1906/2014, 190 & 191/2022 της Ολομέλειας και 1886/2022 του Δ΄ τμήματος του ΣτΕ, σύμφωνα με τις οποίες το Σύνταγμα δεν επιτρέπει την ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης, ο κύκλος των υπηρεσιών ύδρευσης- αποχέτευσης είναι ενιαίος – αδιάσπαστος, υπόκειται σε δημόσιο έλεγχο και το νερό δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται σαν εμπορικό προϊόν.
Οι δημόσιες επιχειρήσεις παράγουν δημόσια αγαθά και η επανακρατικοποίηση τους είναι επιτακτική ανάγκη. Ωστόσο, καμία κρατική επιχείρηση δεν μπορεί να αποκτήσει κοινωνικό χαρακτήρα αν δεν παρέχει ποιοτικές και φθηνές υπηρεσίες και αγαθά. Αν δεν προτάσσουν τη δημόσια ωφέλεια, την ποιότητα των υπηρεσιών και φυσικά την ασφάλεια.
Κάτι τέτοιο απαιτεί :
– Να απαγορευτούν όλες οι μορφές ευέλικτης εργασίας που διαιωνίζουν ένα καθεστώς ομηρείας και αναξιοπρέπειας,
-Να επανέλθει το σύστημα συλλογικών διαπραγματεύσεων
– Να καταρτιστούν οργανογράμματα και καθηκοντολόγια για όλες τις θέσεις εργασίας,
– Να καταρτιστούν τα περιγράμματα των θέσεων εργασίας.
– Να θεσμοθετηθεί η διαφάνεια και η λογοδοσία για όλες τις θέσεις ευθύνης, απέναντι στους εργαζόμενους, αλλά και απέναντι στο κοινωνικό σύνολο,
– Να υπάρχει ουσιαστικός (και όχι τύπου ΠΑΣΟΚ δεκαετίας ’80) εργατικός και κοινωνικός έλεγχος, δηλαδή ενεργός συμμετοχή των εργαζομένων και της κοινωνίας στην λήψη των αποφάσεων. Να έχουμε πραγματικά λόγο σε ότι μας αφορά!
Διεκδικούμε τον περιορισμό της ιδιωτικής ιδιοκτησίας και την επέκταση της σφαίρας της δημόσιας ιδιοκτησίας, με σταθερή και πλήρη εργασία, αξιοπρεπείς μισθούς , συλλογικές διαπραγματεύσεις και δημοκρατικό εργατικό και κοινωνικό έλεγχο, δηλαδή
Για όλα αυτά οφείλουμε ως συνδικαλιστικό κίνημα να ανοίξουμε σήμερα την κουβέντα για το τι δημόσιες υπηρεσίες και αγαθά, θέλουμε.
Η θλίψη και η οργή μας δεν αρκεί. Οφείλουμε να την μετατρέψουμε σε συλλογική διεκδίκηση. Να μην εκφυλιστεί σε μοιρολατρικές διαπιστώσεις μεταξύ μας ή στην αυταπάτη ότι στις κάλπες θα καταλογιστούν οι ευθύνες.
Οι μαζικές απεργίες, συγκεντρώσεις, διαδηλώσεις, οι συλλογικές αντιδράσεις της νεολαίας, των εργαζομένων, της κοινωνίας ολόκληρης τις τελευταίες ημέρες δείχνουν τον δρόμο του αγώνα.
Διεκδικούμε όχι μόνο να αποδοθούν οι ευθύνες για το έγκλημα των Τεμπών, αλλά να εξασφαλιστούν οι προϋποθέσεις ώστε να μην ξανασυμβεί κάτι τέτοιο:
Να συγχωνευθούν σε έναν δημόσιο φορέα οι σιδηροδρομικές μεταφορές. Ένας ενιαίος,, κοινωνικά ελεγχόμενος, ΟΣΕ. Καμία αποζημίωση σε Ιταλούς και άλλους “επενδυτές”
Να αποσυρθεί άμεσα το νομοσχέδιο που εμπορευματοποιεί το νερό,
Να σταματήσουν οι ιδιωτικοποιήσεις και να επανέλθουν σε δημόσιο έλεγχο όλες οι κρίσιμες υποδομές και υπηρεσίες
Να στελεχωθούν επαρκώς οι δημόσιες υπηρεσίες, να τους δοθούν οι απαραίτητοι πόροι, να χρησιμοποιηθεί η τεχνολογία προς όφελος του κοινωνικού συνόλου και όχι για να γεμίζει τις τσέπες ιδιωτών και μεσαζόντων!
Να καταργηθούν όλες οι αντεργατικές διατάξεις (με αποκορύφωμα τον νόμο Χατζηδάκη) που στοχεύουν στην ενίσχυση της κερδοφορίας των επιχειρήσεων, φιμώνοντας την φωνή των εργαζομένων. Ακόμη και οι απεργίες των σιδηροδρομικών κηρύχτηκαν παράνομες!!!!
Στις 16 Μάρτη Απεργούμε και διαδηλώνουμε ΜΑΖΙΚΑ:
Συγκεντρωνόμαστε στην είσοδο του Υπουργείου Εργασίας στις 10.45πμ για να πορευτούμε με το ποτάμι του λαού προς το Σύνταγμα!
