«Δίνουμε μαζικά το δυναμικό “παρών” στις απεργιακές συγκεντρώσεις σε όλη τη χώρα, τιμούμε τους νεκρούς και τους αγώνες της τάξης μας, διεκδικούμε τη ζωή που αξίζει σε εμάς και τα παιδιά μας», καθώς, όπως επισημαίνει η Πανελλήνια Ομοσπονδία Προσωπικού Οργανισμών Κοινωνικής Πολιτικής (ΠΟΠΟΚΠ), «ο ανειρήνευτος ταξικός αγώνας για ζωή και εργασία με αξιοπρέπεια και δικαιώματα συνεχίζεται».
Κι αυτό, διότι «138 χρόνια από την Πρωτομαγιά του 1886, όταν εξεγερμένοι εργάτες και εργάτριες στο Σικάγο έδιναν τη ζωή τους για τη διεκδίκηση του οκταώρου και για καλύτερες εργασιακές συνθήκες, 131 χρόνια από τον πρώτο εορτασμό της στην Ελλάδα το 1893, με κύρια αιτήματα τη θέσπιση της κυριακάτικης αργίας, την οκτάωρη εργασία και την κοινωνική προστασία των εργαζομένων» και «80 χρόνια από την ηρωική θυσία των 200 εκτελεσθέντων κομμουνιστών στην Καισαριανή» και η φετινή Εργατική Πρωτομαγιά «βρίσκει:
• τους τρεις πυλώνες του κοινωνικού κράτους στη χώρα μας (Υγεία, Παιδεία, Κοινωνική Ασφάλιση) απαξιωμένους και διαλυμένους, στο πλαίσιο της ιδιωτικοποίησής τους προς όφελος της καπιταλιστικής κερδοφορίας,
• την επέκταση της ελαστικής εργασίας και την αύξηση του χρόνου εργασίας (ουσιαστική κατάργηση 8ώρου, αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης για τους νέους εργαζόμενους στα 72,5 έτη, εξαήμερη εργασία),
• εργαζόμενους, συνταξιούχους και νεολαία περαιτέρω φτωχοποιημένους, με τους μισθούς καθηλωμένους χαμηλότερα από αυτούς του 2010, στον βωμό της αύξησης των κερδών των μεγάλων, μονοπωλιακών επιχειρήσεων,
• τη λαϊκή κατοικία στο στόχαστρο των τραπεζιτών και των funds, την ίδια στιγμή που τα ενοίκια απογειώνονται και οι αβίωτες πόλεις παραδίδονται στην τουριστικοποίηση».