Πέρα από το κόστος που θα έχει αυτή η απόφαση για τις επιχειρήσεις γύρω από την πλατεία, οι κάτοικοι των Εξαρχείων με ποιον τρόπο ακριβώς θα αποζημιωθούν για την στέρηση της γειτονιάς τους, του πρασίνου και της πλατείας τους; Από τη Μαρία Ράντου • Πηγή: 2020mag.gr
Στις 27 Μαρτίου, στα πλαίσια του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Αθηναίων, μεταξύ άλλων, αποφασίστηκε η μη χορήγηση άδειας κατάληψης κοινόχρηστου χώρου για το έτος 2024 στα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος, που δραστηριοποιούνται επί των οδών Θεμιστοκλέους, Στουρνάρη και Σπ. Τρικούπη, λόγω των έργων της γραμμής 4 του μετρό και του Σταθμού στα Εξάρχεια.
Κάτοικοι των Εξαρχείων παρεβρέθηκαν στο ΔΣ, οι οποίοι ανέπτυξαν τις διαφωνίες τους, τις επιπτώσεις στη γειτονιά, αλλά και τους σοβαρούς κινδύνους που προκύπτουν.
«Το έργο είναι ανεπιθύμητο στη γειτονιά, αφού εξυπηρετεί την εκδίωξή μας και όχι συγκοινωνιολογικούς σκοπούς, δεν υπάρχουν οι απαιτούμενες μελέτες, δεν υπάρχει καν σχέδιο μαζικής διαφυγής σε περίπτωση πυρκαγιάς ή σεισμού ή περίπτωση άμεσης παροχής βοήθειας, δεν υπάρχουν στατικές μελέτες για τα κτίρια κ.ο.κ.» είναι μερικά από τα προβλήματα που απασχολούν τους κατοίκους και τα οποία αναφέρθηκαν στο Δημοτικό Συμβούλιο.
Για το ζήτημα παρενεύει ο Δήμαρχος, Χάρης Δούκας, ο οποίος σύμφωνα με Δελτίο Τύπου της πρωτοβουλίας Όχι Μετρό Στην Πλατεία Εξαρχείων, φάνηκε σαν να άκουγε για πρώτη φορά τα προβλήματα που επισήμαναν οι κάτοικοι.
Παρόλα αυτά, ο δήμαρχος προσπάθησε να εξηγήσει στους κατοίκους τί ακριβώς συζητήθηκε και ποιο είναι το γενικότερο πρόβλημα, τονίζοντας πως συμμερίζεται τις ανησυχίες τους, ακούει τις θέσεις τους, όμως υπάρχουν συμβάσεις που έχουν υπογραφεί από την προηγούμενη δημοτική Αρχή, με κυρώσεις εάν δεν τηρηθούν και πως από τη μεριά της δικής του δημοτικής Αρχής γίνεται προσπάθεια κάθε φορά, ώστε να βρίσκεται η καλύτερη δυνατή λύση.
Πέρα από το κόστος που θα έχει αυτή η απόφαση για τις επιχειρήσεις γύρω από την πλατεία, οι κάτοικοι των Εξαρχείων με ποιον τρόπο ακριβώς θα αποζημιωθούν για την στέρηση της γειτονιάς τους, του πρασίνου και της πλατείας τους;
Η Δημοτική Αρχή, παρότι εμφανίζεται διαλακτική, γιατί αρνείται την συζήτηση του θέματος στην πλήρη επέκτασή του όπως είναι η χωροθέτηση;
Γιατί δεν συζητά την μετακίνηση του έργου σε άλλο σημείο της περιοχής, το οποίο να εξυπηρετεί καλύτερα τις ανάγκες, όπως στην Τοσίτσα;
Μήπως τελικά θέλει απλά να φύγει από πάνω της ακόμη ένα βάρος;
Επόμενη στάση… Μάχη
Στις 27 Μαρτίου η δημοτική αρχή, με αφορμή την ανάκληση αδειών των μαγαζιών για τραπεζοκαθίσματα επί της πλατείας Εξαρχείων (Θεμιστοκλέους & Στουρνάρη) έδωσε το πράσινο φως στην ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΜΕΤΡΟ να προχωρήσει στην επέκταση του εργοταξίου, το οποίο και θα καταλάβει το σύνολο της πλατείας και περίπου το μισό του οδοστρώματος επί της Στουρνάρη και της Σπ. Τρικούπη.
Ήμασταν παρόντες και παρούσες τόσο εντός του δημαρχείου, έχοντας γίνει δεκτή από τον Πρόεδρο η αίτησή μας για παρουσίακαι παρέμβαση, όσο και εκτός μαζί και με την Ανοιχτή Συνέλευση Υπεράσπισης του λόφου Στρέφη και τη Συνέλευση Κατειλημμένων προσφυγικών. Η συζήτηση του θέματος που αφορούσε την πλατεία εξελίχθηκε σε παρωδία, αφού από τη μία υποστηριζόταν από τους αρμόδιους ότι το θέμα αφορούσε μόνο τα μαγαζιά και από την άλλη υπήρξε η παραδοχή ότι η επέκταση θα γίνει. Στην τοποθέτησή μας στο δημοτικό συμβούλιο και στον διάλογο που επιβάλαμε με την παρουσία μας, μιας και άλλος τρόπος φαίνεται πως δεν υπάρχει, αναγνωρίστηκε και δημόσια ότι η χωροθέτηση του σταθμού είναι προβληματική.
Στις συνεχείς παρατηρήσεις μας
–ότι το έργο είναι ανεπιθύμητο στη γειτονιά, αφού εξυπηρετεί την εκδίωξή μας και όχι συγκοινωνιολογικούς σκοπούς,
–ότι δεν υπάρχουν οι απαιτούμενες μελέτες,
–ότι δεν υπάρχει καν σχέδιο μαζικής διαφυγής σε περίπτωση πυρκαγιάς ή σεισμού ή περίπτωση άμεσης παροχής βοήθειας,
–ότι δεν υπάρχουν στατικές μελέτες για τα κτίρια κ.ο.κ.
λαμβάναμε την… κατανόηση του δημάρχου και την απορία της πλειοψηφίας των δημοτικών συμβούλων, που φάνηκε σαν να τα άκουγαν πρώτη φορά.
Η Επιτροπή Αναφορών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, στην οποία συζητήθηκε το θέμα μας στις 18 Μαρτίου, αναγνώρισε τις προβληματικές και παρέπεμψε την υπόθεση προς τις υπόλοιπες αρμόδιες επιτροπές για περαιτέρω έλεγχο. Η απόφαση του ΣτΕ εκκρεμεί. Και ενώ ζητήσαμε αναβολή του θέματος έχοντας και αυτά τα δεδομένα, η δημοτική αρχή απάντησε με ψηφοφορία εν μέσω φωνών και αναταραχής, διακόπτοντας τη ζωντανή μετάδοση και εν τη απουσία του δημάρχου. Άλλωστε ήταν εμφανές ότι η λογική ήταν «να φύγει από πάνω μας κι ας γίνει ό,τι να΄ναι». Και όταν πια ο δήμαρχος επέστρεψε, ξανα άρχισε η συζήτηση για το ίδιο θέμα, με ένα μεγάλο μέρος της αντιπολίτευσης να ζητά αναβολή και τον πρόεδρο να μην ακούει.
Στη διαδικασία αυτή ακούσαμε δια στόματος αντιδημάρχου ότι η ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΜΕΤΡΟ ΑΠΕΙΛΕΙ τη δημοτική αρχή. Δεν μας έκανε έκπληξη, αφού εδώ και πάρα πολύ καιρό καταγγέλλουμε ότι ένα δημόσιο έργο πραγματοποιείται με σκανδαλώδη τρόπο και με καταστολή. Αυτό που αναρωτιόμαστε, όμως, ειλικρινά είναι πώς, όταν ο δήμος Αθηναίων δηλώνει ξεκάθαρα ότι λαμβάνει απειλητικές, απαντητικές επιστολές, εμείς ως πολίτες αυτής της πόλης μπορούμε να πιστέψουμε ότι διασφαλίζονται τα δικαιώματά μας και οι δημοκρατικές διαδικασίες;
Ακούσαμε δε ότι υπήρξε προσπάθεια να αποζημιωθούν οι καταστηματάρχες. Για εμάς, όμως, τους κατοίκους αυτής της περιοχής, δεν ειπώθηκε λέξη. Η μοναδική πλατεία της γειτονιάς καταστρέφεται, σε ένα κέντρο μιας πόλης που στερεί-ται ελεύθερους χώρους. Οι επιπτώσεις της σκόνης, του θορύβου, της επικινδυνότητας του μοναδικού εργοταξίου που
βρίσκεται κυριολεκτικά ένα μέτρο από τα μπαλκόνια και τις εισόδους των πολυκατοικιών πώς αντιμετωπίζονται;
Ε, δεν αντιμετωπίζονται και για αυτό προφανώς καμία επίσημη αρχή δεν κάνει λόγο.
Υπάρχει πρόβλημα! Και αυτό πια δεν έχει μείνει φορέας που δεν το αναγνωρίζει.
Το ζήτημα που τίθεται είναι αν έχει κάποιος/α την πρόθεση να το επιλύσει ριζικά. Όπως ήταν αναμενόμενο, οι μόνοι που μένουν να το επιλύσουν είμαστε εμείς, οι κάτοικοι και οι θαμώνες της πλατείας και της γειτονιάς των Εξαρχείων. Είμαστε εκείνοι και εκείνες που το ανέδειξαν γιατί μόνο εμείς ασχοληθήκαμε με τις παρανομίες και τις παρατυπίες. Είμαστε εκείνοι και εκείνες που δίνουμε την μάχη καθημερινά γιατί η καταστροφή αφορά εμάς και όχι προφανώς όσους είναι διαπλεκόμενοι ή δεν έχουν καν ακόμα αναλογιστεί την ευθύνη που αναλαμβάνουν, υπογράφοντας τη συνέχιση ενός έργου στο οποίο δεν τηρούνται βασικές προδιαγραφές και προκαλούνται τόσες αντιδράσεις.
Η επέκταση έρχεται, λοιπόν. Γνωρίζουμε πώς και πότε. Ξημερώματα με πάνοπλες διμοιρίες ΜΑΤ, με γκλομπ και δακρυγόνα ενάντια στους ανθρώπους μιας γειτονιάς που παλεύουν για την ύπαρξή τους σε μια ήδη ασφυκτικά εξευγενισμένη πόλη.
Η βία στην καθημερινότητά μας, τα σώματά μας, τη ζωή μας τελειώνει εδώ!
Όταν αντιληφθούμε τις μπουλντόζες, κατεβαίνουμε στην πλατεία Εξαρχείων να την υπερασπιστούμε.
Την ίδια μέρα, 7μ.μ. στην Τσαμαδού κάνουμε πορεία γειτονιάς.