🗿 Κορίνα Βασιλοπούλου ● Με ένα γενναίο βίντεο στο οποίο ανέλυσε το σκεπτικό του, ο 18χρονος Ισραηλινός Ταλ Μίτνικ έγινε ο πρώτος αντιρρησίας συνείδησης μετά την έναρξη της ανελέητης επίθεσης του Ισραήλ στη Γάζα, και γι’ αυτή του την απόφαση συνελήφθη και φυλακίστηκε. ● Η παράδοση της άρνησης κατάταξης στον αιμοσταγή ισραηλινό στρατό για πολιτικούς λόγους είναι μακρά και αποτελεί διαχρονική πληγή για την εικόνα που θέλει να περνάει προς τα έξω το Τελ Αβίβ.
«Αρνούμαι να πιστέψω ότι η περισσότερη βία θα μας προσφέρει μεγαλύτερη ασφάλεια, αρνούμαι να πάρω μέρος σε αυτόν τον εκδικητικό πόλεμο. (…) Στον διεφθαρμένο κόσμο που ζούμε, η βία και ο πόλεμος είναι στρεβλά μέσα προκειμένου να αυξηθεί η υποστήριξη προς την κυβέρνηση και να φιμωθούν οι επικριτές της». Ο Ταλ Μίτνικ είναι ένας 18χρονος Ισραηλινός και ο πρώτος αντιρρησίας συνείδησης που εμφανίστηκε μετά την επίθεση της Χαμάς στο Ισραήλ στις 7 Οκτωβρίου και εν συνεχεία στον πόλεμο στη Γάζα. Θέλει πολύ τσαγανό να βγεις στην ίδια σου τη χώρα και να πεις ότι δεν θέλεις να συμμετάσχεις σε ένα μακελειό που γίνεται δήθεν για το καλό της πατρίδας, όταν παράλληλα οι περισσότερες κυβερνήσεις στη Δύση «χαϊδεύουν» τον σφαγέα Νετανιάχου, και ο Ταλ φαίνεται πως το διαθέτει.
Πριν από τρεις μέρες ο Ταλ ξεκίνησε από το Τελ Αβίβ όπου κατοικεί, πήγε μαζί με αρκετούς φίλους και ομοϊδεάτες του έξω από το κέντρο κατάταξης Τελ Χασομέρ, κοντά στον φράχτη που χωρίζει τη Γάζα από το κεντρικό Ισραήλ, οι οποίοι φώναζαν συνθήματα όπως «Οφθαλμόν αντί οφθαλμού και στο τέλος θα μείνουμε όλοι τυφλοί». Εκεί ανακοίνωσε ότι αρνείται να στρατευτεί, κάτι που είναι υποχρεωτικό για όλους τους Ισραηλινούς, άντρες και γυναίκες, μετά τα 18. «Δεν πιστεύω πως η σφαγή μπορεί να είναι η λύση για μια άλλη σφαγή. Η εγκληματική επίθεση στη Γάζα δεν μπορεί να είναι η λύση για τη φρικιαστική σφαγή που εξαπέλυσε η Χαμάς. Η βία δεν είναι η λύση για τη βία. Και για αυτόν τον λόγο αρνούμαι». Aυτά είπε μεταξύ άλλων στο μήνυμά του που ανέβηκε σε βίντεο από το Mesarvot, μια ομάδα Ισραηλινών αντιρρησιών συνείδησης. Στη συνέχεια έδωσε στη δημοσιότητα και ένα γραπτό κείμενο με ημερομηνία 26/12, το οποίο μετέφρασε και δημοσίευσε ολόκληρο η γαλλική Liberation. To αποτέλεσμα ήταν να συλληφθεί αμέσως και να οδηγηθεί σε στρατιωτική φυλακή, όπου και θα παραμείνει για 30 μέρες, με ενδεχόμενο παράτασης αν συνεχίσει να αρνείται τη στράτευση.
O Tαλ μπορεί να έκανε αυτές τις μέρες την πρώτη του επίσημη εμφάνιση ως αντιρρησίας συνείδησης, αλλά είχε προϊδεάσει για τις αποφάσεις του μερικούς μήνες νωρίτερα. Ηταν ένας από τους περίπου 200 μαθητές, τελειόφοιτους Λυκείου, που τον περασμένο Αύγουστο, δύο μήνες πριν από την εισβολή της Χαμάς, δήλωσαν με δημόσια επιστολή ότι αρνούνται να στρατευτούν μελλοντικά, διαμαρτυρόμενοι τόσο για την επιχειρούμενη δικαστική μεταρρύθμιση του Νετανιάχου όσο και για τη συνεχιζόμενη ισραηλινή κατοχή στη Γάζα και στη Δυτική Οχθη.
Το αριστερό ισραηλινό διαδικτυακό περιοδικό +972 magazine τους είχε κάνει αφιέρωμα τον Σεπτέμβριο. «Ο απώτερος στόχος των πολιτικών και των εποίκων είναι να εμβαθύνουν την κατοχή και την καταπίεση σε περισσότερους ανθρώπους μέσα στο Ισραήλ και στα κατεχόμενα εδάφη», είχε πει ο Ταλ σε εκείνο το αφιέρωμα. «Υπέγραψα την επιστολή γιατί είμαι αντίθετη στη δικτατορία και θέλω να αγωνιστώ για πραγματική δημοκρατία για όλους, και στο Ισραήλ και στα κατεχόμενα», είπε η 18χρονη Σοφία. Για τη 17χρονη Λίλι «το να δώσω πλήρη στήριξη στη βία των εποίκων και σε ολόκληρες δεκαετίες στρατιωτικής διοίκησης, καθώς και σε μια δικαστική μεταρρύθμιση που δίνει όλη την εξουσία σε διεφθαρμένους και θρησκόληπτους πολιτικούς, είναι κάτι που ξεπερνά την κόκκινη γραμμή μου».
Oι αντιρρησίες συνείδησης αποτελούν μια «πονεμένη ιστορία» για το Ισραήλ. Σε μια καθαρά στρατιωτικοποιημένη χώρα όπου η θητεία είναι υποχρεωτική για άντρες και γυναίκες, ελάχιστοι είναι αυτοί που τολμούν να την αρνηθούν για πολιτικούς λόγους. Ο νόμος αντιμετωπίζει με επιείκεια μόνο περιπτώσεις θρησκευτικών αντιρρησιών, οι οποίοι συνήθως ανήκουν σε ακραία ρεύματα ορθόδοξων Εβραίων. Οι υπόλοιποι συλλαμβάνονται και καταδικάζονται σε απανωτές μηνιαίες ποινές. Πολλοί αντιρρησίες περνούν τουλάχιστον πέντε μήνες στη φυλακή έως ότου σταματήσουν οι διώξεις εναντίον τους. Στις αρχές του 2023, η Διεθνής Αμνηστία αναφέρθηκε στην περίπτωση του Γιουβάλ Νταγκ, ενός 20χρονου Ισραηλινού ο οποίος συνελήφθη όταν αρνήθηκε να καταταγεί και οδηγήθηκε σε στρατιωτική φυλακή. Παράλληλα, έκανε λόγο για άλλους τέσσερις αντιρρησίες που είχαν συλληφθεί επανειλημμένα μέσα στο 2022.
Το 2003 είχε ξεσπάσει εθνικό σκάνδαλο όταν μια ομάδα πιλότων της ισραηλινής αεροπορίας δήλωσαν με δημόσια επιστολή ότι αρνούνταν να συμμετάσχουν σε επιχειρήσεις στη Δυτική Οχθη και στη Γάζα, χαρακτηρίζοντάς τες «παράνομες και ανήθικες». Τον Μάρτιο, στο πλαίσιο των μεγάλων λαϊκών διαδηλώσεων κατά των σαρωτικών μεταρρυθμίσεων που επιχειρούσε ο Νετανιάχου, παραιτήθηκαν κάπου 700 έφεδροι σε ένδειξη διαμαρτυρίας. Αν και εκείνη η ενέργεια αφορούσε την εσωτερική πολιτική και όχι την κατοχή στα παλαιστινιακά εδάφη. «Δεν υπάρχει χώρος για αντιρρησίες», είχε πει τότε ο Νετανιάχου, σημειώνοντας ότι «αυτοί απειλούν τα θεμέλια της ύπαρξής μας».
Κι όμως, αν το Ισραήλ μπορεί να έχει ένα πραγματικό μέλλον ως ανθρώπινη χώρα και μαζί του και οι Παλαιστίνιοι, θα το οφείλει σε κάποιες φωτεινές μειοψηφίες. Σε παιδιά όπως ο Ταλ, ο Γιουβάλ, η Λίλι ή η Σοφία. Οπως άλλωστε είπε και ο πρώτος αντιρρησίας μετά την 7η Οκτωβρίου «Η λύση δεν μπορεί να προέλθει από τους διεφθαρμένους πολιτικούς του Ισραήλ ή της Χαμάς. Θα έρθει από εμάς, τους γιους και τις κόρες των δύο εθνών».
🔗 efsyn.gr