14.7 C
Athens
Τρίτη, 12 Νοεμβρίου, 2024

Όχι στις διώξεις των 6 μελών του ΣΦ Ξάνθης | Δικάζονται (29/11, 9πμ.) στα Δικαστήρια Κομοτηνής | Η αντιφασιστική και συνδικαλιστική δράση δεν ποινικοποιούνται

Πρόσφατα

🔳 Η Αντιφασιστική και Συνδικαλιστική δράση δεν ποινικοποιούνται!

🟥 Άμεση αθώωση των 6.

🟥 Η αλληλεγγύη το όπλο μας.

Κατά την περίοδο 2015-2016 στο τμήμα ΗΜΜΥ της Πολυτεχνικής σχολής Ξάνθης υπήρξε ένας κύκλος μαζικών συνελεύσεων-κινητοποιήσεων που αφορούσαν στον αναπληρωτή καθηγητή Γεώργιο Παύλο. Ως αιτίες στάθηκαν διάφορες καθηγητικές αυθαιρεσίες από την πλευρά του όπως οι μαζικές αποτυχίες στα μαθήματα που δίδασκε ελλείψει βιβλιογραφίας και αδόμητου-χαώδους τρόπου διδασκαλίας, έμμεσος εξαναγκασμός φοιτητών να αναλάβουν εξολοκλήρου τη σύνταξη-επιμέλεια του βιβλίου του (ενδεικτικά στο βιβλίο του υπάρχει η φράση «δεν κατάλαβα τι γράφει εδώ» όπως επίσης δεν υπήρχαν βιβλιογραφικές αναφορές), έμμεσος τρόπος λήψης παρουσιών στο μάθημα χωρίς να προβλέπεται αλλά και η εντελώς αντι-ακαδημαϊκή και αυταρχική συμπεριφορά απέναντι σε φοιτητές στους οποίους απηύθυνε προσβολές όπως «σκύλα, ανέραστη», «βρωμοκύπριε ούφο», «φοράς σκουλαρίκι στο αυτί μήπως φοράς και στο μυαλό», κ.ά. Επιπλέον, χρησιμοποιούσε τις ώρες των διαλέξεων για να κάνει αντιεπιστημονικά κηρύγματα, ρατσιστικά κηρύγματα, κηρύγματα ισλαμοφοβίας, ομοφοβίας και φιλοφασιστικά κηρύγματα. Ταυτόχρονα είχε γίνει αντιληπτό πως ήταν συντάκτης παρόμοιων κειμένων τα οποία ήταν αναρτημένα στο διαδίκτυο. Ορισμένα αφορούσαν σε κείμενα κυρίως κατά των μεταναστών (θεωρούσε τις μεταναστευτικές ροές ως ένα σχέδιο του ISIS, ήταν αντίθετος στη δημιουργία τζαμιού, καλούσε σε βίαιη «προστασία των συνόρων») και επιπλέον σε ανοιχτές επιστολές του καλούσε τον τότε πρωθυπουργό να μιμηθεί τον Ιωάννη Μεταξά αλλά και τον Ηλία Κασιδιάρη. Τέλος, είχε δημιουργήσει παράτυπα κάτι που ονόμαζε «Εργαστήρι Φιλοσοφίας» στο οποίο συνέχιζε το έργο της κατήχησης αλλά και οργανωνόταν με ομοϊδεάτες φοιτητές.

Τα τελευταία είναι που προσδώσανε και αντιφασιστικό χαρακτήρα στις συνελεύσεις των φοιτητών του τμήματος ΗΜΜΥ και στις κινητοποιήσεις. Επιπλέον όλες οι αποφάσεις αυτών των συνελεύσεων υιοθετήθηκαν από τον Ενιαίο Σύλλογο Φοιτητών. Εξάλλου ήταν μία περίοδος μόλις 3 χρόνια από την δολοφονία του Παύλου Φύσσα και η Χρυσή Αυγή παρέμενε ακόμη ιδιαίτερα «δραστήρια». Γενικότερα οι φοιτητές είχαν θορυβηθεί από την ύπαρξη φασιστικών ιδεών εντός του Πανεπιστημίου αλλά και από την ύπαρξη αυτού του εμβρυακού φασιστικού πυρήνα εντός του. Σε αυτή την μικρή ομάδα συμμετείχε και ο μηνυτής των 6 διωκόμενων.

Ο τελευταίος κατά τη διάρκεια των συνελεύσεων, εμφανιζόταν σε αυτές μαζί με άλλα 2-3 άτομα και είτε κατέγραφαν τα όσα οι υπόλοιποι φοιτητές έλεγαν σε σχέση με τον Παύλο, είτε τοποθετούνταν υπέρ του όχι μόνο για τον τρόπο διδασκαλίας αλλά και τη φασιστική ρητορεία του (κυρίως αυτό), δηλώνοντας την στήριξη τους. Ο μηνυτής μάλιστα, περισσότερο «εξωστρεφής» πλησίαζε επί τούτου άτομα που ανήκαν σε αριστερές οργανώσεις/σχήματα και τα προκαλούσε με όσα έλεγε. Επιπλέον, ο ίδιος καλούσε σε αντι-συγκεντρώσεις απέναντι στις κινητοποιήσεις των συλλογικών οργάνων σε σχέση με τον Γεώργιο Παύλο.

Αφού ο μηνυτής είχε καταδείξει ονόματα συνδικαλιστών αλλά και επειδή οι ίδιοι ήταν δραστήρια μέλη του συλλόγου και  συμμετείχαν σε όλες τις συνελεύσεις/κινητοποιήσεις σε σχέση με τον καθηγητή, ο τελευταίος άρχισε να καταφέρεται εναντίον τους ονομαστικά εντός των διαλέξεων, σε εκβιαστικά email που απέστελνε τους φωτογράφιζε, ενώ από ένα σημείο και έπειτα απειλούσε και με μηνύσεις.

Γενικότερα ο ίδιος (που παρά τις μαζικές κινητοποιήσεις δεν υποχωρούσε) μαζί με αυτή τη μικρή ομάδα (3-4 άτομα) στην οποία ηγετικό ρόλο έπαιζε ο μηνυτής είχε καταφέρει να δημιουργήσει ένα ιδιαίτερα πολωτικό κλίμα κυρίως λόγω των αντιδημοκρατικών πρακτικών και των φασιστικών τοποθετήσεων.

Λόγω όλων των έκδηλων παρατυπιών και των προκλητικών τοποθετήσεων που οδήγησαν σε έντονες κινητοποιήσεις η συνέλευση καθηγητών ΗΜΜΥ έκανε δεκτά τα αιτήματα των φοιτητών μεταξύ των οποίων ήταν και η απομάκρυνση του Γεώργιου Παύλου από τη διδασκαλία των μαθημάτων, πράγμα που τον εξαγρίωσε. Λίγο πριν και επίσης λόγω των κινητοποιήσεων το τμήμα ΗΜΜΥ είχε αποφασίσει την σύσταση εξεταστικής επιτροπής για τον ίδιο και αργότερα διατάχθηκε εναντίον του και ΕΔΕ.

Όσο λοιπόν έτρεχε το συγκεκριμένο ζήτημα, στη σχολή των ΗΜΜΥ εμφανίστηκαν σε αφίσες αριστερών δυνάμεων σβάστικες, στοχάδια αλλά και συνθήματα όπως «Ζήτω η 21η Απρίλη» και «Μόνο χρυσή αυγή ρε». Επιπλέον, είχε ξηλωθεί από παντού οποιοδήποτε υλικό αφορούσε στο μεταναστευτικό-προσφυγικό και είχε αντιρατσιστικό-αντιφασιστικό περιεχόμενο. Είναι βέβαιο, πως όλα αυτά ήρθαν ως απότοκο του κλίματος άνεσης που είχε δημιουργηθεί στη σχολή σε σχέση με τις φασιστικές τοποθετήσεις που εκφράζονταν τόσο από τον συγκεκριμένο καθηγητή όσο και από το «ψυχοπαίδι» του.

Αυτό υπήρξε και η αιτία να καλεστεί 1-2 μέρες αργότερα αρχικά παράσταση διαμαρτυρίας στο μάθημα του Γεώργιου Παύλου και αντιφασιστική συγκέντρωση εντός του τμήματος ΗΜΜΥ. Η έκβαση της συγκέντρωσης αυτής ήταν τελικά ο ξυλοδαρμός του μηνυτή και ακόμη ενός φοιτητή από εντελώς αγνώστους σε εμάς που προφανώς καμία σχέση δεν είχαν με τον πραγματικό αντιφασιστικό αγώνα και η δράση τους μπορεί να είναι μόνο διαλυτική και συκοφαντική.

Μετά τα γεγονότα ο μηνυτής κατέθεσε μήνυση αρχικά σε τρία άτομα (δύο μέλη ΕΑΑΚ, ένας αναρχικός) για ληστεία, επικίνδυνη σωματική βλάβη και παράνομη βία. Έπειτα η μήνυση συμπεριέλαβε ακόμη τρία άτομα (ακόμη δύο μέλη ΕΑΑΚ, έναν αναρχικό)Οι καταθέσεις του μηνυτή είναι γεμάτη αντιφάσεις και οι κατηγορίες ψευδείς και κατασκευασμένες. Ο δεύτερος δε άνθρωπος που ξυλοκοπήθηκε δεν πραγματοποίησε ποτέ στήριξη πολιτικής αγωγής (δηλαδή δεν στήριξε τον μηνυτή παρότι έχει κληθεί από την εισαγγελία και παρότι έχει καταθέσει μήνυση κατά αγνώστων).

Οι 6 κατηγορούμενοι διώκονται για την συνδικαλιστική και αντιφασιστική τους δράση. Πρόκειται για μηνύσεις με καθαρά εκδικητικό χαρακτήρα και για πολιτικές διώξεις που έγιναν σε συνεργασία με τον καθηγητή Γεώργιο Παύλο. Ο τελευταίος μάλιστα αμέσως μετά την κατάθεση των μηνύσεων απέστειλε εκβιαστικό email που ζητούσε από τους κατηγορούμενους να αλλάξει η στάση τους απέναντι του ώστε να φροντίσει να αποσυρθούν αυτές οι μηνύσεις. Τελικά, μερικούς μήνες αργότερα κατέθεσε μηνυτήρια αναφορά για 11 συνολικά φοιτητές, συμπεριλαμβάνοντας τους 6 διωκόμενους χαρακτηρίζοντας τους φοιτητικά ISIS και MAT. Υπόθεση που τελικά μπήκε στο αρχείο. Γενικότερα, ενώ ο μηνυτής με τον Γεώργιο Παύλο γνώριζαν πως οι 6 διωκόμενοι δεν είχαν σχέση με τον ξυλοδαρμό του (ειδικότερα η ληστεία δεν συντελέστηκε ποτέ) προσέβλεπαν στην ηθική και οικονομική εξόντωση των διωκόμενων.

Αξίζει δε να σημειωθεί πως μετά από τα γεγονότα, η Χρυσή Αυγή που αποτελούσε τότε ακόμη κοινοβουλευτικό κόμμα κατέθεσε επερώτηση στη Βουλή για το σχήμα της ΕΑΑΚ στην Ξάνθη (ΕΠΑΑ λεγεωνάριοι-κουρσάροι, το σχήμα που συμμετείχαν οι 4 από τους 6 διωκόμενους) και επιπλέον ο Γεώργιος Παύλος έλαβε δημόσια στήριξη σε κείμενο υπογραφών από διάφορους συνωμοσιολόγους και ακροδεξιούς μεταξύ των οποίων και η Χριστίνα Τζαμπάζη (συνήγορος υπεράσπισης Ρουπακιά και Θέμιδος Σκορδέλη – στέλεχος Χρυσής Αυγής).

Τελικά, μετά από 7 χρόνια περίπου ξεκίνησε η δίκη των 6 διωκόμενων στις 15/11 στο Μονομελές Εφετείο Κακουργημάτων στην Κομοτηνή η οποία και διακόπηκε για τις 29/11 όπου και θα ολοκληρωθεί. Η έκβαση της δίκης είναι εξαιρετικά σημαντική κι αφορά συνολικά το φοιτητικό και το ευρύτερο λαϊκό κίνημα. Κι αυτό γιατί τα πολιτικά διακυβεύματα της δίκης αυτής παραμένουν επίκαιρα.

Η άνοδος της ακροδεξιάς σε πανευρωπαϊκό επίπεδο κι ο δυσμενής εγχώριος συσχετισμός καθιστούν την πάλη ενάντια στον φασισμό επιτακτική. Ειδικά μετά τα διάφορα φασιστικά ψηφοδέλτια σε μια σειρά από εκλογικές διαδικασίες αλλά και την προσπάθεια επανεμφάνισης των φασιστών και σε επίπεδο δρόμου. Ο φασισμός βρίσκει εύφορο έδαφος από τις πολιτικές που γεννάνε την φτώχεια, την εξαθλίωση, τον πόλεμο, τις ανισότητες, που περιστέλλουν τις κοινωνικές ελευθερίες και τα δικαιώματα και που θρέφουν τον ρατσισμό, τον σεξισμό, το αντικοινωνικό μίσος και τον κοινωνικό κανιβαλισμό. Εχθρεύεται τις λαϊκές αντιστάσεις και κατακτήσεις και διαχρονικά αποτελεί το μακρύ χέρι του κράτους και του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου. Είναι καθήκον κάθε δημοκρατικού ανθρώπου, κάθε αγωνίστριας, κάθε συλλογικότητας να παλέψει ώστε να «κοπεί το κεφάλι του φιδιού». Η αντιφασιστική δράση δεν ποινικοποιείται, δεν υποχωρεί.

Η περιστολή των κοινωνικών δικαιωμάτων και των κατακτήσεων απαιτεί, εκτός από την αξιοποίηση του φασισμού και την αυταρχική θωράκιση του κράτους απέναντι στον λαό. Κομμάτι αυτής της θωράκισης είναι  και η ολομέτωπη επίθεση του κράτους στον συνδικαλισμό που αντιστέκεται. Για οποιοδήποτε επίπεδο συνδικαλιστικού κινήματος κι αν μιλήσουμε, η κατεύθυνση που εκφράζεται μέσα από διάφορα νομοθετήματα και πρωτοβουλίες από την μεριά του κράτους, του κεφαλαίου και της κυβέρνησης είναι ενιαία : «Όποιο κεφάλι σηκώνεται θα κόβεται». Ζούμε όλα μας στο πετσί μας αυτήν την συνθήκη στην ακραία καταστολή και την ασυδοσία της ελληνικής αστυνομίας με πολιτική εντολή της κυβέρνησης της ΝΔ (δόγμα «νόμος και τάξη»). Ζούμε την προσπάθεια μέσα στους χώρους δουλειάς, στο εκπαιδευτικό κίνημα, σε κάθε κοινωνικό χώρο η συνδικαλιστική δράση να υπονομευτεί, να ποινικοποιηθεί, να βγει παράνομη, να διωχθεί και εν τέλη να φιμωθεί. Η τρομοκρατία αυτή δεν θα περάσει. Ο λαός κι η νεολαία δεν θα κάνουν πίσω από τις δίκαιες διεκδικήσεις τους. Οι διωκόμενοι συνάδελφοι να αθωωθούν άμεσα! Η ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης δεν θα περάσει! Θα συνεχίσουμε να παλεύουμε με το κεφάλι ψηλά και με αυτοπεποίθηση για όσα έχουμε ανάγκη, για την καθημερινότητα και την προοπτική μας.

Σε μια εποχή που «μετακινούνται βουνά», υπάρχει μια αισιόδοξη αλλά και διστακτική επιστροφή κομματιών της κοινωνίας σε κινηματική τροχιά. Παρόλα αυτά συνεχίζει να κυριαρχεί η ιδιώτευση, ο επιβιωτισμός και μια συνθήκη εξαιρετικά συμπιεσμένων προσδοκιών, σε μια περίοδο που η μία κρίση διαδέχεται την άλλη. Οι συλλογικοί αγώνες μπορούν να δώσουν διέξοδο, να σπάσουν το κλίμα ανημποριάς που αισθάνεται ένα μεγάλο κομμάτι της πληττόμενης πλειοψηφίας, σε τελική ανάλυση να «αντιστρέψουν το βέλος» και να φέρουν τα πάνω, κάτω.

Για αυτό ο αγώνας αυτός πρέπει να κερδίσει! Μετά την πρόωρη συνταξιοδότηση του φασίστα καθηγητή Γ. Παύλου, έχει έρθει η ώρα και για την οριστική αθώωση των συναδέλφων μας! Καλούμε κάθε αγωνιστή, κάθε συλλογικότητα και κάθε φορέα να πάρει θέση και να δείξει έμπρακτα την αλληλεγγύη του!

🔳 Όλοι/ες/α στην κινητοποίηση του Συλλόγου Φοιτητών Ξάνθης στο δικαστικό μέγαρο Κομοτηνής, την Τετάρτη 29/11, 9πμ !

🟥 Αθώωση των 6 συναδέλφων μας

🔳 Η συνδικαλιστική κι αντιφασιστική δράση δεν ποινικοποιείται

🟥 Όπλο μας η αλληλεγγύη

🔗 kommon.gr

Παρόμοια Άρθρα

Παρατάξεις