Από Διαρκή Αγώνα για την ταξική απελευθέρωση
Εκτός ελέγχου παραμένουν οι πυρκαγιές που έχουν ξεσπάσει και εξαπλωθεί σε Σαρωνίδα, Λουτράκι, Λαγονήσι, Δερβενοχώρια με μεγάλες δασικές και γεωργικές εκτάσεις να έχουν καταστραφεί, ενώ σε αρκετές περιπτώσεις η φωτιά επεκτάθηκε σε σπίτια αλλά και σε καταφύγια ζώων.
Οργανωμένες δυνάμεις του κινήματος, ανάμεσά τους μέλη της συλλογικότητάς μας μαζί με συντρόφους από την εργατική ομάδα T-34 βρίσκονται από νωρίς στις περιοχές επιχειρώντας μαζί με τους ελάχιστους πυροσβέστες και προσπαθώντας να βοηθήσουν στην κατάσβεση των εστιών φωτιάς, προστατεύοντας με όποιο μέσο έχουν τη διάθεσή τους το φυσικό περιβάλλον και τα σπίτια των κατοίκων της περιοχής.
Την ίδια στιγμή η κατάσταση που επικρατεί αυτές τις ώρες δεν έχει καμία διαφορά από όσα ζήσαμε τα προηγούμενα χρόνια.
Ελάχιστοι πυροσβέστες με πενιχρά μέσα δίπλα σε ορδές μπάτσων που δεν έχουν να προσφέρουν πραγματικά τίποτα, έλλειψη εναέριων μέσων πυρόσβεσης, κάτοικοι να προσπαθούν με κλαδιά να σβήσουν τις φωτιές για να προστατεύσουν τα σπίτια τους…
Και μέσα στις εικόνες απόλυτης εγκατάλειψης και ανοργανωσιάς, εκ μέρους ενός κρατικού μηχανισμού που επενδύει μανιωδώς στην αστυνομία και σε πολεμικές δαπάνες, αφήνοντας τα δάση (όπως ακριβώς κάνει και με την υγεία, την παιδεία, την κοινωνική πρόνοια) βορά στις ορέξεις των επενδυτών και του κεφαλαίου, οι εκατοντάδες εθελοντές που συρρέουν στις περιοχές που εκκενώνονται, μαζί με τους κατοίκους που αρνούνται να εγκαταλείψουν τους τόπους τους, ξαναβγάζουν στο προσκήνιο τις ανεξάντλητες δυνάμεις του λαϊκού παράγοντα.
Δεν μπορούμε να ισχυριστούμε το ότι σε κάθε πυρκαγιά και εν μέσω κλιματικής κρίσης, οι φυσικοί αυτουργοί κινούνται κατ’ εντολή του ενός ή του άλλου επιχειρηματία που θέλει να υψώσει εξοχικά, καζίνο ή ανεμογεννήτριες πάνω στα αποκαΐδια.
Έχουμε όμως νωπές τις μνήμες του τι συνέβη στην Εύβοια το 2021 αλλά και το 2007 στην Πάρνηθα, αντικρίζουμε διαρκώς όλο και πιο υποβαθμισμένες και υποχρηματοδοτούμενες τις υπηρεσίες δασοπυρόσβεσης, ζούμε από πρώτο χέρι το ποιες είναι οι προτεραιότητες των αστικών και μνημονιακών κυβερνήσεων και το ποια θέση καταλαμβάνει σε αυτές η προστασία των δασών, των ζώων, της λαϊκής περιουσίας αλλά και των ίδιων των ανθρώπων.
Οι δασοκτόνοι νόμοι, ο απαχαρακτηρισμός δασικών εκτάσεων πριν ή μετά από πυρκαγιές για να παραδοθούν στα επιχειρηματικά συμβέροντα, το διαλυμένο πυροσβεστικό σώμα είναι αρκετά για να μπορέσουμε να καταλάβουμε το ποιοι και γιατί κερδίζουν από τις πυρκαγιές αλλά και από την πλημμελή τους αντιμετώπιση.
Και σε αυτή την περίπτωση αλλά και στα πιθανά μέτωπα φωτιάς των επόμενων εβδομάδων, υπεύθυνη είναι η αστική εξουσία και οι κυβερνήσεις της που υπάρχουν μόνο για να προστατεύουν την καπιταλιστική κερδοφορία.
Και σε αυτή την περίπτωση, είναι η ταξική και λαϊκή αλληλεγγύη, τα αντανακλαστικά των οργανωμένων ταξικών δυνάμεων, της νεολαίας και του ίδιου του λαού που μπορούν αφενός να αποβούν καθοριστικά για να σωθούν ζώα, γεωργικές και δασικές εκτάσεις, σπίτια και ανθρώπινες ζωές.
Από την πρώτη γραμμή της μάχης με τις φωτιές και την οργάνωση της αλληλεγγύης στους πληγέντες και στις πληγείσες, μέχρι την οργάνωση της ταξικής και πολιτικής πάλης για άμεσες αποζημιώσεις, για προστασία του χαρακτήρα των πυρόπληκτων περιοχών, δασικών και γεωργικών εκτάσεων, για ενίσχυση της δασοπυρόσβεσης αλλά και συνολικά για την οργάνωση του αγώνα ενάντια στην καπιταλιστική κερδοφορία και στο μέλλον που επιφυλάσσει τόσο στους ανθρώπους όσο και στο περιβάλλον:
ΚΑΜΙΑ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΤΟΥΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΤΟΥΣ!
ΜΟΝΟ Ο ΛΑΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΩΣΕΙ ΤΟΝ ΛΑΟ!