20.6 C
Athens
Τετάρτη, 16 Οκτωβρίου, 2024

Ελεύθερες προβολές στο άλσος Παγκρατίου: «Μέχρι την τελευταία σταγόνα» του Γ. Αυγερόπουλου (31/5, 9μμ.)

Πρόσφατα

Πολίτες Παγκρατίου για Δημόσια Αγαθά και Κοινωνικό Έλεγχο
Συνέλευση Άλσους Παγκρατίου

Το νερό δεν είναι εμπόρευμα, είναι δημόσιο αγαθό
Η απρόσκοπτη πρόσβαση σε καθαρό και ποιοτικό νερό είναι βασικό ανθρώπινο δικαίωμα.

Σας καλούμε την Τετάρτη 31 Μαΐου στις 21:00 στο Άλσος Παγκρατίου στην προβολή του ντοκιμαντέρ “Μέχρι την τελευταία σταγόνα” του Γιώργου Αυγερόπουλου.

Θα ακολουθήσει συζήτηση με τον σκηνοθέτη και έναν εκπρόσωπο της ΣΕΚΕΣ – ΕΥΔΑΠ για τις προσπάθειες ιδιωτικοποίησης του νερού και την ανάγκη υπεράσπισής του.

Η υπεράσπιση των δημόσιων αγαθών, όπως το νερό είναι υπόθεση όλων μας. Γι’ αυτό έχουμε κάθε λόγο να ανησυχούμε για τη σχεδιαζόμενη από καιρό ιδιωτικοποίηση του, η οποία επανήλθε στο προσκήνιο πρόσφατα με τη διεύρυνση των αρμοδιοτήτων της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας (ΡΑΕ), που περιλαμβάνουν πλέον τη διαχείριση των υδάτων και των αποβλήτων. Η ρυθμιστική αρχή αναλαμβάνει να εποπτεύσει και να ρυθμίσει μία νέα “αγορά”, σε συνθήκες …ανταγωνισμού. Έχουμε πλέον πικρή πείρα από την λαίλαπα των ιδιωτικοποιήσεων:

– Το ζήσαμε στον τομέα της ενέργειας με την υπέρογκη αύξηση της τιμής του ρεύματος για τους πολλούς και τα υπερκέρδη για τους λίγους, τους ανεξελέγκτους παρόχους. Με την λεηλασία του φυσικού περιβάλλοντος και την καταστροφή οικοσυστημάτων από την ασύδοτη επέλαση των βιομηχανικών ΑΠΕ σε βουνά, ποτάμια και νησιά.

– Το ζήσαμε στους σιδηροδρόμους με την υποβάθμιση του υπάρχοντος δημόσιου οργανισμού, τον κατακερματισμό, την υποστελέχωση και τελικά την ιδιωτικοποίηση, με τα γνωστά αποτελέσματα στις υποδομές και την ασφάλεια του δικτύου που κατέληξαν στο έγκλημα των Τεμπών…

Οι ιδιωτικοποιήσεις ξεκινούν από την μετοχοποίηση των αρμόδιων φορέων διαχείρισης, που έτσι μετατρέπονται από Οργανισμούς Κοινής Ωφέλειας σε επιχειρήσεις που λειτουργούν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια.

Το νερό ως έννοια συνυφασμένη με την ζωή πρέπει να προστατεύεται από τη λογική της κερδοφορίας και να διασφαλίζεται η δημόσια διαχείρισή του με σκοπό την παροχή δωρεάν, ποιοτικού, πόσιμου νερού σε όλα τα σπίτια.

Παράλληλα, η κατανομή του νερού στις αγροτικές περιοχές πρέπει να καλύπτει τις ανάγκες των μικροκαλλιεργητών και να διασφαλίζεται η προστασία των πηγών και των ποταμών από τις ορέξεις των ιδιωτών-αρπακτικών.

Η παγκόσμια εμπειρία έχει δείξει ότι η ιδιωτικοποίηση του νερού οδηγεί σε αυξήσεις στους λογαριασμούς, σε υποβάθμιση της ποιότητας του παρεχόμενου νερού και των υπηρεσιών ύδρευσης, ενώ εμποδίζει την ελεύθερη πρόσβαση σε αυτό των φτωχότερων κοινωνικών στρωμάτων.

Σήμερα, ενώσε κάποιες πόλεις (π.χ. Αθήνα) το νερό και το δίκτυο είναι αρκετά καλό, σε άλλες πόλεις (π.χ. Βόλος, Ηράκλειο), το δίκτυο είναι ανεπαρκές και το νερό χαμηλής ποιότητας και μη πόσιμο. Συνεπώς, δεν αρκεί, να είναι τυπικά δημόσιο, αλλά είναι αναγκαία η διαχείρισή του προς όφελος της κοινωνίας. Οι αρμόδιες υπηρεσίες πρέπει να υπόκεινται σε κοινωνικό έλεγχο για το κατά πόσο επιτυγχάνουν το σκοπό τους. Και αυτό μπορεί να γίνει από τους πολίτες που χρειάζονται το νερό και από τους εργαζόμενους και τα σωματεία τους σε αυτές τις επιχειρήσεις.

Μην ξεχνάμε ότι εάν είχαν εισακουστεί οι επανειλημμένες αναφορές των εργαζομένων της ΟΣΕ/ΤΡΑΙΝΟΣΕ για τα προβλήματα του δικτύου και την ανεπάρκεια των υποδομών, η τραγωδία των Τεμπών θα είχε αποφευχθεί.

Αντίστοιχα, τόσο οι εργαζόμενοι όσο και οι πολίτες κινητοποιήθηκαν για τα θέματα της ύδρευσης. Τον Μάιο του 2014 στη Θεσσαλονίκη, ακυρώθηκε η πώληση της ΕΥΑΘ, μετά το δημοψήφισμα, στο οποίο συμμετείχαν πάνω από 200.000 πολίτες, με το 98% να τάσσεται ενάντια στην ιδιωτικοποίηση.

Ακολούθησαν προσφυγές των εργαζομένων και ομάδων πολιτών στο Συμβούλιο της Επικρατείας, το οποίο με διαδοχικές αποφάσεις του (τρεις κατά τα τελευταία χρόνια) έχει αποφανθεί για το δημόσιο χαρακτήρα του νερού και ζητά από την κυβέρνηση να μεταφέρει τις μετοχές της ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ από το Υπερταμείο (το οποίο ελέγχεται από τους δανειστές) στο Ελληνικό Δημόσιο. Παρόλα αυτά, η τελευταία κυβέρνηση δεν συμμορφώνεται, ούτε με τη βούληση των πολιτών, ούτε με τις δικαστικές αποφάσεις.

Ενάντια στη σχεδιαζόμενη ιδιωτικοποίηση, τα κινήματα των πολιτών οφείλουν να υπερασπιστούν το νερό ως δημόσιο αγαθό. Απευθυνόμαστε λοιπόν στη γειτονιά μας για ευρύτερη ενημέρωση και ανταλλαγή απόψεων για να διαμορφώσουμε ένα κοινό πλαίσιο αντίθεσης σε αυτά τα σχέδια και παρέμβασης στο ζωτικής σημασίας θέμα της διαχείρισης του νερού.

ΝΑ ΜΗΝ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΝΕΡΟ ΝΑ ΓΙΝΕΙ
ΠΕΔΙΟ ΚΕΡΔΟΦΟΡΙΑΣ ΙΔΙΩΤΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ

ΝΑΙ ΣΤΟΝ ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ
ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΔΙΚΑΙΟ ΔΙΑΜΟΙΡΑΣΜΟ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ

ΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΑΓΑΘΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ

Παρόμοια Άρθρα

Παρατάξεις