Η κυβέρνηση της ΝΔ έχει τοποθετήσει ως κορωνίδα στις μεταρρυθμιστικές πολιτικές της το επιτελικό-μικρότερο-αποτελεσματικότερο κράτος. Ως βασικές μεθόδους για να το επιτύχει προβάλλει την στοχοθεσία-ατομική αξιολόγηση, τα κίνητρα (μπόνους) και την τοποθέτηση ιδιωτών σε διευθυντικές θέσεις. Στην πράξη η εφαρμογή αυτού του σχεδίου έχει ήδη οδηγήσει σε προσλήψεις ημετέρων με παχυλούς μισθούς , σε διαχωρισμό των ΔΥ σε επιδοματούχους και μη και σε χαοτικές καταστάσεις ανοργανωσιάς με πολλές φορές δυστυχώς ακόμη και τραγικές συνέπειες. Τον δρόμο για όλα αυτά άνοιξε η προηγούμενη Κυβέρνηση (ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ) που στην αρχή με πρόφαση μνημονιακές δεσμεύσεις αλλά στην συνέχεια ως μέρος της πολιτικής και του προγράμματός της υιοθετεί την “καλή” αξιολόγηση και δεν λέει όχι στα κάθε λογής επιδόματα παραγωγικότητας στο Δημόσιο.
Το μοντέλο του επιτελικού κράτους έχει τα μαστίγια (ατομική αξιολόγηση) αλλά και τα καρότα (μπόνους). Σε εμβληματικούς τομείς και κλάδους (όπως η εκπαίδευση) η ατομική αξιολόγηση έχει αναγορευθεί σε πανάκεια για να θεραπευθούν δήθεν τα μεγάλα προβλήματα. Εισάγεται έτσι στον μέγιστο βαθμό η ατομική ευθύνη ως βασικό εργαλείο για την παροχή δημόσιων αγαθών μέσω συλλογικών διαδικασιών. Από την άλλη σε οργανισμούς με έντονη επαφή με τον πολίτη (π.χ. ΕΦΚΑ) επιχειρείται να εισαχθεί ένα σύστημα κινήτρων (συμβόλαια απόδοσης, επιδόματα κλπ.) που συνδέεται ευθέως με καταστρατήγηση εργασιακών δικαιωμάτων (κατάργηση 8ώρου, αμοιβή με το κομμάτι κλπ.). Τα διάφορα μπόνους εισάγονται στην Κεντρική Διοίκηση (πχ οριζόντια στις ΓΔΟΥ, χωρίς φυσικά σύνδεση με κάποιου είδους παραγωγικότητα…) ή σε ομάδες εργασίας που συστήνονται εν μια νυκτί…
Τελευταία, γίνεται σκληρή προσπάθεια από την Κυβέρνηση με επικεφαλής τον ΥΠΕΣ Βορίδη να επιβάλλει την εφαρμογή της ατομικής αξιολόγησης νέου τύπου. Χωρίς να έχει μεριμνήσει για την επίλυση χρόνιων παθογενειών (απουσία διαδικασιών κρίσεων, έλλειψη υλικοτεχνικού εξοπλισμού, υποστελέχωση κλπ.), το ΥΠΕΣ απαιτεί να εφαρμοστεί η ατομική αξιολόγηση άρον άρον, χωρίς καν να έχουν τεθεί οι στόχοι που το ίδιος ο νόμος τους προϋποθέτει. Στην απάντηση του συνδικαλιστικού κινήματος (ΑΔΕΔΥ, Ομοσπονδίες δημοσίου), δηλαδή στις προκηρύξεις απεργίας-αποχής από την συγκεκριμένη διαδικασία, η Κυβέρνηση απαντά με μπαράζ αγωγών για να κηρυχθούν οι κινητοποιήσεις παράνομες, εκμεταλλευόμενη τις διατάξεις του αντεργατικού νόμου Χατζηδάκη.
Για την νωθρή και αποσπασματική απάντηση στην επίθεση αυτή, ευθύνη έχουν οι παραδοσιακές συνδικαλιστικές παρατάξεις που πορεύονται σε όλα τα επίπεδα (ΑΔΕΔΥ, Ομοσπονδίες, Πρωτοβάθμια) με την λογική “ας απεργήσουμε λίγο για την τιμή των όπλων, η μάχη είναι ήδη χαμένη”. Κόντρα σε αυτή την λογική, εμείς επιδιώκουμε καταρχάς να ανοίξει σε όλους τους συναδέλφους/-ισσες η συζήτηση, να ενημερωθούμε και να συναποφασίσουμε την συμμετοχή μας στην απεργία-αποχή. Έχουμε ήδη ζητήσει από τους Συλλόγους μας την διεξαγωγή πραγματικών Γενικών Συνελεύσεων.
Μέχρι να γίνει αυτό, συμβάλλουμε σε αυτή την προσπάθεια, ενόψει και την απεργιακής κινητοποίησης της Πρωτομαγιάς, οργανώνοντας μια ανοικτή συζήτηση την Τετάρτη 26 Απριλίου, 3μμ στον 4ο όροφο της Σταδίου 29. Η συζήτηση θα ανοίξει με σύντομες τοποθετήσεις από τους:
▷▷ Άκη Σωτηρόπουλο, εκπαιδευτικό, μέλος ΓΣ ΑΔΕΔΥ.
▷▷ Χρήστο Βαγενά, εργαζόμενο ΕΦΚΑ, μέλος ΔΣ ΠΟΣΕ ΕΦΚΑ.
▷▷ Αναρτήσεις του ErgasiaNET, για την Απεργία-Αποχή από την «αξιολόγηση» και τη στοχοθεσία του ν.Βορίδη (Ν.4940/2022) από Ομοσπονδίες του Δημόσιου Τομέα και το πογκρόμ κυβερνητικών τρομοκρατικών αγωγών.
