Βρισκόμαστε 20 μέρες μετά από το έγκλημα στα Τέμπη που κόστισε τη ζωή σε 57 συνανθρώπους μας και κυρίως σε νέα παιδιά. Χαιρετίζουμε τις δεκάδες χιλιάδες λαού που βγήκαν στο δρόμο στις κινητοποιήσεις και τις πολύ μαζικές απεργιακές διαδηλώσεις το αμέσως προηγούμενο διάστημα διεκδικώντας να μη συγκαλυφθεί το έγκλημα, ζητώντας δικαιοσύνη για τους νεκρούς και αναδεικνύοντας το ρόλο της πολιτικής των ιδιωτικοποιήσεων η οποία ευθύνεται για την υποβάθμιση των δημοσίων συγκοινωνιών κι αγαθών εν γένει και η οποία οδηγεί στο να παίζονται οι ζωές μας στα ζάρια. Καμία/Κανένας μας δεν πιστεύει και δε δέχεται τη συγνώμη του πρωθυπουργού όταν ξέρουμε ότι δεν ήταν ούτε «το λάθος» ούτε η «κακιά στιγμή».
Είναι η πολιτική του κατακερματισμού των δημοσίων υπηρεσιών, της «απελευθέρωσης» των αγορών, της συστηματικής απαξίωσης υπηρεσιών και αγαθών και η ιδιωτικοποίηση. Είναι οι νόμοι της αγοράς, το κυνήγι του κέρδους των μεγαλοεργολάβων και επιχειρηματιών. Είναι τα μνημόνια και η ευρωπαϊκή νεοφιλελεύθερη πολιτική που ξεπουλάει και ιδιωτικοποιεί τα κοινωνικά αγαθά: τις μεταφορές, την υγεία, την παιδεία, την ενέργεια και το νερό. Είναι η λογική να “γίνουμε ανταγωνιστικοί” με κόστος την ασφάλεια, το εισόδημα, την υγεία του λαού, της νεολαίας, των εργαζομένων. Είναι η εγκατάλειψη της συλλογικής εμπειρίας των εργαζομένων του δημοσίου και των ΔΕΚΟ και η αντικατάσταση τους από την «τεχνογνωσία» των εργολάβων που νοιάζονται μόνο για το κέρδος και το ξεζούμισμα του κακοπληρωμένου προσωπικού που εργάζεται σε απόλυτη επισφάλεια και με συνθήκες επικίνδυνες για την υγεία ακόμη και για τη ζωή του.
Ξέρουμε λοιπόν πολύ καλά ότι αυτοί που προώθησαν και υλοποίησαν τις πολιτικές αυτές είναι οι μεγάλοι υπεύθυνοι γι αυτή τη τραγωδία την οποία δε θα αφήσουμε αναπάντητη.
Σε αυτό το φόντο, οι εργαζόμενοι στους σιδηρόδρομους με τα σωματεία τους ήταν εκείνοι που προειδοποιούσαν για τη μη λειτουργία των συστημάτων ασφαλείας, για την υποβάθμιση, για την υποστελέχωση, γι αυτή τη λογική του “πάμε κι όπου βγει”.
Εμείς κρατάμε τις παρακαταθήκες των μαζικών απεργιών και κινητοποιήσεων και πιστεύουμε ότι οι εργαζόμενοι πρέπει να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους.
Η ΓΣΕΕ είχε την, αναμενόμενη πλέον, απαράδεκτη και φιλοεργοδοτική στάση που έχει όλα τα τελευταία χρόνια. Τήρησε σιγή ιχθύος για την απεργιακή κινητοποίηση στις 8 Μάρτη, επειδή «έκανε συνέδριο στο Καβούρι». Αυτό που κατάφερε, βέβαια, είναι να γίνει η μεγαλύτερη απεργία των τελευταίων πολλών ετών στη χώρα, ενώ απουσίαζε. Υπό την πίεση αυτής της κατάστασης προκήρυξε την την απεργία στις 16/3, ενώ δε δείχνει καμία διάθεση να συνεχίσει τον αγώνα που ξεδιπλώνεται. Το ΕΚ Αθήνας προκήρυξε μαζί με την ΑΔΕΔΥ την απεργία στις 8 Μάρτη, αλλά αδυνατεί αυτή τη στιγμή να παίξει εντονότερα κι αποφασιστικότερα το ρόλο καλώντας τα πρωτοβάθμια σωματεία σε σύσκεψη και συντονισμό, παρά το γεγονός ότι υπήρξε πρόταση από τις δυνάμεις ΑΤΕ-ΜΑΧΗΣ για κάλεσμα από το ΕΚΑ σε σωματεία για συντονισμό.
Θεωρούμε σημαντική την πρωτοβουλία σωματείων να καλέσουν στη σύσκεψη στο Σπόρτινγκ στις 22/3. Πιστεύουμε ότι οι συλλογικές πρωτοβάθμιες δομές των εργαζομένων, δηλαδή τα σωματεία και τα συνδικάτα πρέπει να συντονιστούν και να βάλουν τα δικά τους αιτήματα αποφασιστικά και δημόσια για να παλέψουμε το έγκλημα αυτό να μη ξανασυμβεί. Την ίδια στιγμή όμως αυτές πρέπει να είναι πραγματικά ανοιχτές, και να κινούνται και στα σωματεία πριν εξαγγελθούν σε εξέδρες διαδηλώσεων με «από τα πάνω» αποφάσεις. Όπως και ότι θα πρέπει να γίνεται πραγματικός διάλογος μεταξύ των σωματείων και να μην δημοσιεύονται απλώς προαποφασισμένα δελτία τύπου.
Για εμάς ο ρόλος των ιδιωτικοποιήσεων πρέπει να αναδειχθεί το επόμενο διάστημα και να τεθεί απέναντι σε αυτή την πολιτική συγκεκριμένη στοχοθεσία από τα σωματεία. Συγκεκριμένα, ο αγώνας που ξεκίνησε πρέπει να συνεχίσει με κεντρικό αίτημα την κρατικοποίηση του σιδηρόδρομου χωρίς αποζημίωση και με διαδικασίες ελέγχου από τους εργαζόμενους και την κοινωνία, για να έχουμε δημόσιες, φθηνές ασφαλείς συγκοινωνίες. Να συγκροτηθούν εδώ και τώρα επιτροπές ελέγχου και ασφάλειας με συμμετοχή των εργαζομένων. Να επανακρατικοποιηθούν όλες οι ιδιωτικοποιημένες υπηρεσίες και αγαθά.
Γι αυτό και πιστεύουμε ότι όλες οι δυνάμεις στο εργατικό κίνημα που αναγνωρίζουν ότι είναι οι μνημονιακές πολιτικές που οδήγησαν στις ιδιωτικοποιήσεις και την υποβάθμιση των δημοσίων αγαθών πρέπει να συστρατευθούν. Καλούμε λοιπόν όλα τα σωματεία που συμμετέχουν στη σημερινή σύσκεψη να πιέσουν το ΕΚΑ και την ΑΔΕΔΥ να οργανώσουν σύσκεψη για συντονισμό των υπαγόμενων σε αυτά σωματείων με ευρύτερα και πλατύτερα χαρακτηριστικά. Επίσης, προτείνουμε ο συντονισμός αυτός, σε περίπτωση που το ΕΚΑ και η ΑΔΕΔΥ δεν προχωρήσουν σε προσπάθειες οργάνωσης της δράσης των πρωτοβάθμιων σωματείων, να κάνει κάλεσμα σε όλα τα πρωτοβάθμια σωματεία και ειδικά σε εκείνα που σχετίζονται με τα δημόσια αγαθά, όπως τα σωματεία των σιδηροδρόμων και της ΕΥΔΑΠ για να οργανωθεί η πάλη των εργαζομένων και της κοινωνίας για την υπεράσπιση των δημοσίων αγαθών. Η απάντησή μας πρέπει να είναι συνολική και στοχευμένη. Να ενώσουμε τις φωνές μας με τους αγωνιζόμενους καλλιτέχνες που βρίσκονται εδώ και δύο μήνες σε καταλήψεις και κινητοποιήσεις ενάντια στο ΠΔ85/2022 που τους στερεί επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα εξισώνοντας τα πτυχία τους με απολυτήρια λυκείου και οι οποίοι κατέβηκαν στο δρόμο ενάντια στο αποτρόπαιο αυτό έγκλημα φωνάζοντας ότι οι ζωές μας μετράνε.
Δεν είναι η ώρα της σιωπής! Είναι η ώρα της φωνής και γι αυτό το λόγο οι φωνές μας πρέπει να ενωθούν.
Διεκδικούμε
-Καμία συγκάλυψη! Την δίκαιη τιμωρία των πολιτικών αυτουργών του εγκλήματος.
-Την ενοποίηση και κρατικοποίηση των σιδηροδρόμων με διαδικασίες ελέγχου από τους εργαζόμενους και την κοινωνία. Γιατί αυτός ο έλεγχος μπορεί να είναι καθοριστικός παράγοντας για την ασφάλεια των εργαζομένων και των επιβατών, όπως αποδείχτηκε από τις προειδοποιήσεις των συνδικάτων.
-Την πλήρη αποζημίωση των οικογενειών των νεκρών και των τραυματιών.
-Την επαναλειτουργία του δικτύου μόνο με ασφάλεια για επιβάτες και προσωπικό.
-Συλλογικές συμβάσεις εργασίας με σταθερές σχέσεις εργασίας, επαρκή και εκπαιδευμένο προσωπικό.
-Όχι στην ιδιωτικοποίηση του νερού και της παιδοογκολογικής μονάδας του νοσοκομείου “Αγ.Σοφία”. Δημόσια κοινωνικά αγαθά για όλους και όλες!
-Ανατροπή της πολιτικής των ιδιωτικοποιήσεων που γεννάει “Τέμπη” για τον λαό και κέρδη για το κεφάλαιο και επαναφορά στο Δημόσιο – Κοινωνικό έλεγχο κάθε ιδιωτικοποιημένης υπηρεσίας και αγαθού.
-Μόνιμη και σταθερή δουλειά. Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας. Αυξήσεις στους μισθούς και εργασιακά δικαιώματα
-Άμεση μείωση των δαπανών για τους εξοπλισμούς και την αστυνομία και ανακατανομή των πόρων για την εξυπηρέτηση των κοινωνικών αναγκών: δημόσια υγεία/παιδεία, υπηρεσίες φροντίδας, δομές ενάντια στην έμφυλη βία, ΣΕΠΕ για τον δραστικό περιορισμό των εργατικών ατυχημάτων/εγκλημάτων.
