5.9 C
Athens
Τετάρτη, 12 Φεβρουαρίου, 2025

Α’ ΕΛΜΕ Κορινθίας: Στη μνήμη τους… κάλεσμα δράσης προς Εργατικό Κέντρο και Πρωτοβάθμια Σωματεία

Πρόσφατα

Μετά τον πόνο από την απώλεια τόσων νέων κυρίως ανθρώπων που παραλύει κάθε σκέψη…

Μετά την απόλυτη ταύτιση του λαού μας με την οδύνη των γονέων και των συγγενών των αδικοχαμένων…

Μετά τη συνειδητοποίηση ότι το «δυστύχημα» στα Τέμπη δεν ήταν αποτέλεσμα ενός αστάθμητου παράγοντα πέρα από τον ανθρώπινο έλεγχο και ότι η μοιραία σύγκρουση δεν ήταν μόνον ένα βαρύτατο ανθρώπινο λάθος.

Μετά τη συνειδητοποίηση:

▬ ότι οι 57 απανθρακωμένες σοροί ήταν, πάνω απ’ όλα, αναπότρεπτη συνέπεια σειράς πράξεων και παραλείψεων της διοίκησης των φορέων του σιδηροδρόμου και της κυβέρνησης της χώρας που, αν δεν είχαν συμβεί, το «μαμά θα σε πάρω όταν φτάσω» θα παρέμενε ένα καθησυχαστικό μήνυμα και όχι μια σπαρακτική κραυγή που μας στοιχειώνει.

▬ ότι μετά την εκποίηση του 17% της ΔΕΗ και της συνακόλουθης απώλειας του δημοσίου ελέγχου, ο ελληνικός λαός πλήρωσε για το ρεύμα που κατανάλωσε 6,7 δισεκατομμύρια επιπλέον, είτε ως καταναλωτής με τους φουσκωμένους λογαριασμούς είτε ως φορολογούμενος με τις κρατικές επιδοτήσεις, που κατέληξαν σε ελάχιστα χέρια κερδοσκόπων, ενώ ένα μικρό μέρος αυτών των χρημάτων θα αρκούσε για την εγκατάσταση των αναγκαίων συστημάτων ασφαλείας που θα μπορούσαν αποτρέψουν την τραγωδία των Τεμπών.

▬ ότι οι εργαζόμενοι του ΟΣΕ έδειξαν την πιο υπεύθυνη στάση παρά την προσπάθεια φίμωσης και απαξίωσής τους προειδοποιώντας με εξώδικα, απεργώντας επανειλημμένα για την απουσία ασφάλειας των σιδηροδρόμων, αρνούμενοι ακόμη και να εφαρμόσουν εντολές που συνεπάγονταν κινδύνους για τους ίδιους και τους επιβάτες.

Μετά τη συνειδητοποίηση όλων αυτών που αθροίζονται με τον πόνο και την οργή είμαστε αποφασισμένοι να αντιδράσουμε.

Ασφαλώς η καθυστέρηση της ανάπτυξης των σιδηροδρόμων είναι ένα πρόβλημα που ταλανίζει την χώρα μας εδώ και δεκαετίες. Το μοιραίο γεγονός όμως οφείλεται σε πολύ συγκεκριμένα βήματα υποβάθμισης της ασφάλειας των συρμών και του δικτύου που συντελέστηκαν τα τελευταία χρόνια, με αποκορύφωμα την κατάπτυστη συμφωνία με την οποία από τη μια παραιτείται ο ΟΣΕ από την υποχρέωση εγκατάστασης ολοκληρωμένου συστήματος ασφαλείας και από την άλλη η Hellenic Train παραιτείται από την υποχρέωση να επενδύσει 600 εκατομμύρια στους ελληνικούς σιδηροδρόμους. Προέχει λοιπόν η απόδοση ευθυνών σε εκείνους που τους ανήκουν και όχι η διάχυσή τους σε όλους και σε τελική ανάλυση σε κανέναν.

Όμως η ουσιαστικότερη δικαίωση είναι η ανάπτυξη ενός κινήματος με σαφείς στόχους:

▬ Ενοποίηση των φορέων διαχείρισης των σιδηροδρόμων και επιστροφή τους στο Δημόσιο. Άμεση εφαρμογή των αναγκαίων μέτρων ασφάλειας των γραμμών, επένδυση στον εκσυγχρονισμό του δικτύου και των υπηρεσιών του σιδηροδρόμων από το ελληνικό δημόσιο, αφού οι ιδιώτες «επενδυτές» απέφυγαν να το πράξουν (χάρη στην – επιεικώς – ανικανότητα της ελληνικής κυβέρνησης να απαιτήσει την εφαρμογή της σχετικής συμφωνίας).

▬ Επιστροφή στο Δημόσιο της ΔΕΗ.

▬ Όχι στην ιδιωτικοποίηση του νερού που ήδη έχει δρομολογηθεί.

▬ Προστασία των δημόσιων αγαθών Υγείας και Παιδείας.

▬ Προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς μας με τη διατήρηση του δημόσιου ελέγχου στα Ελληνικά Μουσεία υπό την εποπτεία της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας.

Πυρήνας αυτού του κινήματος δικαιούνται κα πρέπει να γίνουν τα σωματεία των εργαζομένων στις μεταφορές καθώς και τα σωματεία όλων των εργαζομένων όλης της χώρας, αφού αποδεικνύεται ότι έχουν τη μεγαλύτερη κοινωνική ευαισθησία. Αυτό το κίνημα πρέπει να θέσει ξεκάθαρα ως ελάχιστο στόχο τα συγκεκριμένα αιτήματα στους πολιτικούς φορείς που θα ζητήσουν την ψήφο του λαού στις επερχόμενες εκλογές. Αυτό το κίνημα πρέπει, επίσης, να καταστήσει σαφές ότι δε θα σταματήσει να απαιτεί την υλοποίηση αυτών των αιτημάτων, όποιες και αν είναι οι πολιτικές εξελίξεις.

Για τον λόγο αυτό απευθυνόμαστε στο ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ και στα πρωτοβάθμια σωματεία της περιοχής μας καλώντας τα σε σύσκεψη για την οργάνωση, τη διάχυση και την κλιμάκωση του αγώνα από όλες εκείνες τις δυνάμεις συμφωνούν στους ελάχιστους αυτούς στόχους.

Για τον λόγο αυτό απευθυνόμαστε όχι μόνον σε τοπικό αλλά σε πανελλήνιο επίπεδο στα δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια σωματεία της χώρας μας (ΑΔΕΔΥ, ΓΣΕΕ, ΟΛΜΕ, ΔΟΕ κλπ.) και τα καλούμε να υιοθετήσουν αυτά τα ώριμα αιτήματα και να συντονίσουν αυτόν τον μακροχρόνιο αγώνα.

Ασφαλώς, όπως λέει κι ο Σεφέρης στον «Στρατή Θαλασσινό ανάμεσα στους αγάπανθους» εκείνοι που έφυγαν «…ξέρουν μονάχα τη γλώσσα των λουλουδιών… για αυτό σωπαίνουν», όμως εμείς μπορούμε να δώσουμε νόημα στο θάνατό τους μετατρέποντας τον πόνο μας ή το θυμό μας σε πολιτική πράξη δικαίωσης ωφέλιμη για όλους.

Παρόμοια Άρθρα

Παρατάξεις