Μια ενημέρωση προς όλους και όλες για τον κλάδο των δημοσιογράφων και την εργασιακή ειλωτεία που βιώνουν, προτού ακόμα επιβληθούν τα μνημόνια
Απόσπασμα από το «Κατώτατος μισθός: Η πρόταση ΙΝΕ ΓΣΕΕ για αύξηση στα 826 ευρώ – Τι λέει για ΣΣΕ, διαπραγματεύσεις | Μια υπενθύμιση από την Πρωτοβουλία για την Ανατροπή στην ΕΣΗΕΑ» του Γιώργη Χρήστου, μέλους του Μεικτού Συμβουλίου της ΕΣΗΕΑ (Ραδιομέρα) και της Πρωτοβουλίας για την Ανατροπή
Θεμελιακή θέση της Πρωτοβουλίας για την Ανατροπή παραμένει το «Ένας Κλάδος – Ένα Συνδικάτο – Ένα Ταμείο», με πλήρη εργασιακά, ασφαλιστικά και λοιπά θεσμικά δικαιώματα για όλους. Χρειαζόμαστε σύμβαση του κλάδου των ΜΜΕ και όχι απλώς των δημοσιογράφων. Σήμερα, μια ενότητα ανάμεσα σε δημοσιογράφους και άλλους εργαζομένους στα ΜΜΕ θα διαμόρφωνε μια πολύ ισχυρή εργασιακή συμμαχία, θα επέτρεπε κινητοποιήσεις με μεγαλύτερο αντίκτυπο (φύλλα που δε θα κυκλοφορούσαν, τηλεοπτικά προγράμματα που δε θα έβγαιναν, ιστοσελίδες που δε θα ανανεώνταν κ.λπ.), θα οδηγούσε σε μια ΣΣΕ που θα την αγκάλιαζαν πολύ περισσότεροι εργαζόμενοι του κλάδου.
Αναφορικά με τα ιδιωτικά ΜΜΕ, ο κλάδος δεν έχει σύμβαση εδώ και αρκετά χρόνια. Η τελευταία αφορούσε στην περίοδο 2008-2009 και η μετενέργεια της έληξε μαζί με τις άλλες συλλογικές συμβάσεις εδώ και χρόνια, στο πλαίσιο των μνημονιακών νόμων. Πέραν αυτού, η σύμβαση της ΕΣΗΕΑ είναι πια εκτός εποχής. Για παράδειγμα, αυτή στις εφημερίδες: η «υπάρχουσα» ήταν μια σύμβαση προσαρμοσμένη στις εφημερίδες, τους όρους εργασίας τους, τις ιεραρχίες των ειδικοτήτων που υπήρχαν σε αυτές. Είναι χαρακτηριστικό ότι δεν περιλάμβανε καν αναφορά σε ωράρια, παραπέμποντας για διάφορα ζητήματα σε διαιτητικές αποφάσεις.
Απέναντι σε αυτό χρειάζεται μια αντίπαλη δυναμική και ως προς τη διεκδίκηση της σύμβασης και ως προς το περιεχόμενο. η Πρωτοβουλία για την Ανατροπή, θεωρεί ότι οιαδήποτε ΣΣΕ θα πρέπει να διεκδικείται αγωνιστικά από τον κλάδο, ώστε να ασκηθεί πίεση στη «βαρονία» της ενημέρωσης. Καμία τύχη δεν έχει διεκδίκηση ΣΣΕ που δε στηρίζεται σε πραγματικές μαζικές κινητοποιήσεις, παρά σε… τουφεκιές και «αφωνία» και «χαρτοπόλεμο». Απόδειξη η… επιτυχία της Σύμβασης στα Δημόσια ΜΜΕ. Ένα… απόνερό της το περιγράφει γλαφυρά, με επιστολή της και ημερομηνία 26-01-2023, προς την ΕΣΕΗΑ, την ΕΣΠΗΤ και την ΠΟΕΣΥ, η Ένωση Δημοτικών Ραδιοτηλεοπτικών ΜΜΕ Ελλάδας (ΕΔΗΡΤΜΜΕΕ).
Το κυριότερο είναι ότι αυτή τη στιγμή η κατάσταση είναι πολύ διαφορετική. Για τα, δε, ιντερνετικά ΜΜΕ; Το μόνο που μπορεί κανείς να αναφέρει είναι: «silver abert ΣΣΕ για το προλεταριάτο των διαδικτυακών ΜΜΕ». Πρόκειται για ακόμη ντροπή που έχει ως παρονομαστή -τουλάχιστον μέχρι σήμερα- τις μνημονιακές ηγεσίες του κλάδου και το «χοντροκομμένο» τουμπεκί τους απέναντι στην ασυδοσία της Ένωσης Εκδοτών Διαδικτύου (ΕΝΕΔ) και στην ανυπαρξία κρατικών ελέγχων (ΣΕΠΕ, Φορολογικών Αρχών, Ασφαλιστικών Ταμείων κ.λπ.). Η νέα συνθήκη στους χώρους εργασίας, με το κυνήγι της ψηφιακής αναγνωσιμότητας, το διαρκή επίκληση των «κλικ» και των στοιχείων από τις μηχανές ανάλυσης επισκεψιμότητας, ήδη επιτείνει την ομοιομορφία, την αναπαραγωγή ασήμαντων ιδεών, υποβαθμίζει το δημοσιογραφικό λειτούργημα στην απλή εντυπωσιοθηρία και δεν επιτρέπει στις/στους συναδέλφους/ισσες, ειδικά τους.τις νεότερους/ες, να κάνουν πραγματική δημοσιογραφική δουλειά. Αυτό με τη σειρά του, υποβαθμίζει συνολικά την προσφερόμενη ενημέρωση, αναιρεί το χαρακτήρα της ως κοινωνικού αγαθού και επιτείνει τάσεις κοινωνικής χειραγώγησης και παραπληροφόρησης.
Μια ιδέα για τις προτάσεις μας για τις ΣΣΕ και την αντιμετώπιση της εργασιακή μας «ειλωτεία» στο: Να μιλήσουμε σοβαρά για τις εκλογές στην ΕΣΗΕΑ; Συλλογική Σύμβαση εργασίας στα ΜΜΕ τώρα!
Η παρούσα μίνι-ενημέρωση αποτελεί και μια απάντηση και προς εκείνους και εκείνες που βάλλουν κατά του κλάδου και που θεωρούν πως με τη… «λίστα Πέτσα» τα πήραν-κατά το κοινώς λεγόμενο- οι χιλιάδες συνάδελφοι∙ μιλάμε για εργαζομένους και εργαζόμενους που νιώθουν καθημερινά τις «κυβερνητική» και «βαρονική» μπότες να σπαριαλιάζουν την εργασιακή τους αξιοπρέπεια και το δημοσιογραφικό έργο τους, με τις πλειοψηφίες των Ενώσεών μας, από την πλευρά τους, να κουνούν το… χαρτί της «απεργιακής επαγρύπνησης». Πολίτικαλ κορέκτ; Το γεγονός πως θέλουν να κρύψουν ότι κινούνται στη γραμμή της ΓΣΕΕ, στη λεγόμενη «κοινωνικής συμμαχία», την ταξική συνεργασία και τον κοινωνικό εταιρισμό με τους εκδότες. Μια πραγματικότητα που ζούμε και επιβεβαιώθηκε με τη μαγική… εξαφάνιση της «λίστας Πέτσα» για τα ΜΜΕ δηλαδή με την πρόσφατη ψήφιση του νόμου Οικονόμου για τη δήθεν διαφάνεια στον Τύπο, ήτοι του κλεισίματος και τυπικά της προεκλογικής συμφωνίας-πακέτο του καθεστώτος Μητσοτάκη με τους ολιγάρχες της ενημέρωσης: προβλέπει την ένταξη των έντυπων-διαδικτυακών ΜΜΕ στα μητρώα του Μαξίμου και την άνωθεν εποπτεία ειδήσεων, ρεπορτάζ και ερευνών με το «μακρύ χέρι» των ενσωματωμένων δημοσιογράφων. Ο νόμος πρακτικά, αποτελεί έναν ευρύ κατάλογο «δωροεπιταγών» στήριξης στους ολιγάρχες και τους μικρότερους ιδιοκτήτες των μίντια, υπό την προϋπόθεση ένταξής τους υπό την εποπτεία της υπηρεσίας επικοινωνίας του Μεγάρου Μαξίμου. Εκκρεμεί, αναμένεται να περάσει τώρα προεκλογικά για να… ενισχυθεί το κυβερνητικό αφήγημα και η κυβερνητική προπαγάνδα, ένα ακόμη πακέτο χαριστικών ρυθμίσεων στην αγορά της οπτικοακουστικής παραγωγής και το ουσιαστικό χάρισμα δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ στην κοινή εταιρεία των καναλαρχών, Digea, για… επενδύσεις στο ψηφιακό της δίκτυο.
