Με αφορμή τις ευχές για «Χρόνια πολλά, με υγεία και χαρά κι ανατρεπτικό 2023» από τις Ριζοσπαστικές Αγωνιστικές Κινήσεις ΕΦΚΑ, που παραμένουν στην πρώτη γραμμή του αγώνα ενάντια στο δίδυμο Μητσοτάκη – Χατζηδάκη, ενάντια στις αντιδραστικές πολιτικές που εφαρμόζουν την ανατροπή τους: με την ιδιωτικοποίηση της κοινωνικής ασφάλισης, τη μεγάλη ληστεία από τους δύο «ντιλαρέους» των ιδιωτών και της καπιταλιστικής ανάπτυξης στα χρήματα ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ από τις εισφορές των εργαζομένων (Επικουρική Ασφάλιση – ΤΕΚΑ, μίνι ασφαλιστικό με το πλιάτσικο σε ΜΤΠΥ) και γενικότερα των φορολογουμένων (ιδιωτικοποίηση ΕΦΚΑ, ΕΟΠΠΥ κ.λπ.), τη συνεχιζόμενη απαξίωση του ΕΦΚΑ, τον οποίο έχουν μετατρέψει σε μια άθλια δημόσια υπηρεσία από την οποία όλοι και όλες θέλουν να φύγουν.
Και για να μη ξεχνιόμαστε, τα παραπάνω αποτελούν τη συνέχεια:
▄ Της χυδαίας επίθεσης που εξαπέλυσε το 2021 ο επαγγελματίας προβοκάτορας και «ντιλαρέος» Χατζηδάκης εναντίον των εργαζομένων, που τους φόρτωσε τις καθυστερήσεις στην έκδοση – απονομή συντάξεων (και αναδρομικών, προσωπικών διαφορών κτλ.), των κολαούζων – αυλοκολάκων (διοικητών, υποδιοικητών και μανατζαρέων) και των «ψαλτών» της διάλυσης της Κοινωνικής Ασφάλισης (εργοδοτικών συνδικαλιστών – πλειοψηφίας στα συνδικαλιστικά όργανα).
▄ Του αντεργατικού νόμου Χατζηδάκη, του Ν.4108/2021 (ΦΕΚ 101Α/2021), με τον ψευδεπίγραφο τίτλο «περί της προστασίας της εργασίας. Δηλαδή, του «πολυεργαλείο-ευαγγέλιο» της εργοδοσίας και του κράτους για τις διαρκώς επιδεινούμενες εργασιακές σχέσεις, την ποινικοποίηση του συνδικαλισμού, των διαδηλώσεων, της απεργίας, της αλληλεγγύης, των αγώνων και της νέας… υπηρεσίας που ανέλαβαν οι κρατικοί κατασταλτικοί μηχανισμοί «εντός γραφείων» (δικαιοσύνη) και «εκτός γραφείων» (αστυνομία): του μπράβου της εργοδοσίας, Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η τρομοκρατία και η ωμή βία στους εργαζομένους στη «Μαλαματίνα» και στον πολύμηνο απεργιακό αγώνα τους (συνεχίζουν μέχρι 30 του μηνός) για επιστροφή των όλων των απολυμένων και υπογραφή ΣΣΕ.
UPDATE: Λίγες λέξεις για την αστυνομική βία και τα «όργανά» της που έχουν ξαμολυθεί στους δρόμους και βαρούν και ματώνουν όποιον και όποια περνά από μπροστά τους: αναμένεται να ενταθεί το επόμενο διάστημα, πολλώ δε μάλλον όταν οι «μπράβοι» τσέπωσαν τα 600 ευρώ του Μητσοτάκη (σε αυτούς και ο αστυνομικός του σκότωσε τον Κώστα Φραγκούλη, που γιορτάζει ελεύθερος τις γιορτές στο σπίτι του, όταν η οικογένεια του 16χρονου θρηνεί το νεκρό της από την κρατική καταστολή).
Όσον αφορά στην ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης, το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα είναι αυτού του τέως συνδικαλιστική της ΑΔΕΔΥ, Γιώργου Χαρίση, ο οποίος καταδικάστηκε με εξοντωτικές οικονομικές ποινές από το Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών (1097/2022 απόφαση), έπειτα από αγωγή του δημάρχου Αλίμου, Ανδρέα Κονδύλη. Ο λόγος επειδή αναδημοσίευσε στον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook ανακοινώσεις σωματείων που κατήγγειλαν το δήμαρχο για την πολιτική του και τις διώξεις ενάντια στη συνδικαλίστρια, μέλος του τοπικού Συλλόγου Εργαζομένων και νεοεκλεγείσα στο Γενικό Συμβούλιο της ΑΔΕΔΥ, Αναστασία Παπαχρίστου, για τον εργατικό έλεγχο που του ασκεί. Αν τελεσιδικήσει μια τέτοια απόφαση και σε δεύτερο βαθμό (έχει ασκηθεί δίωξη), δημιουργεί δεδικασμένο-φίμωτρο και πλέον κανένα συνδικάτο, εργαζόμενος/η ή συνδικαλιστής/στρια δεν θα μπορεί να ασκεί δημόσια κριτική στο κράτος και την εργοδοσία ή να διακινεί, μέσω του διαδικτύου, ανακοινώσεις συνδικάτων, γιατί κινδυνεύει να κατηγορηθεί για συκοφαντική δυσφήμιση.
UPDATE: Η απόφαση αυτή βάλλει ευθέως και κατά της ελευθερίας του Τύπου, καθώς κινδυνεύουν δημοσιογράφοι και ΜΜΕ που δημοσιεύουν ανάλογες ανακοινώσεις κινδυνεύουν να αντιμετωπίσουν την ίδια κατηγορία. Ήδη, η φίμωση του Τύπου και η χειραγώγηση της ενημέρωσης έχει πάρει «σάρκα και οστά», με τον πρόσφατο ψηφισμένο νόμο Οικονόμου από την κυβερνητική πλειοψηφία, του Ν.5005/2022 (ΦΕΚ 236Α/2022) για τη δήθεν διαφάνεια του Τύπου, μέσα από το φακέλωμα-Μητρώο Μαξίμου την «επιτροπή λογοκρισίας» που προβλέπονται. Τον στήριξε η πλειοψηφία των δημοσιογραφικών ενώσεων (ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ). Στα μπόνους του νόμου, «δώρα» στους ολιγάρχες της ενημέρωσης.
Οι αντιπολιτευτικές κορόνες ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛΟΠΑΣΟΚ δε φτάνουν για να ξεχάσουμε όλοι και όλες εμείς πως κι αυτοί είναι συνυπεύθυνοι: είναι πολιτικές που ακολουθούνται, με χειρουργική ακρίβεια πάνω από μια δεκαετία, είναι πολιτικές που περιγράφονται με γλαφυρό τρόπο στο μνημόνιο 3, που έγινε νόμος του κράτους (Ν.4336/2015 – ΦΕΚ 94Α/2015) «Συνταξιοδοτικές διατάξεις − Κύρωση του Σχεδίου Σύμβασης Οικονομικής Ενίσχυσης από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας και ρυθμίσεις για την υλοποίηση της Συμφωνίας Χρηματοδότησης», με τις 222 ψήφους των βουλευτών της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ (πλην 33), του ΠΑΣΟΚ, του «Ποταμιού» και των ΑΝΕΛ., που αποτελούσαν και αποτελούν την ολιγαρχική συμμορία που έχει συγκροτηθεί εναντίον των δικαιωμάτων μας,.
Στο πλαίσιο αυτό, δε «μασάμε επιδόματα και κουτόχορτο» για να λησμονήσουμε τα συμπαρομαρτούντα που ακολούθησαν, πριν από τους αντεργατικούς και αντασφαλιστικούς νόμους της κυβέρνησης Μητσοτάκη, όπως:
▄ Ο αντασφαλιστικός νόμος Κατρούγκαλου Ν.4387/2016 (ΦΕΚ 85Α/2016) «Ενιαίο Σύστημα Κοινωνικής Ασφάλειας – Μεταρρύθμιση ασφαλιστικού συνταξιοδοτικού συστήματος – Ρυθμίσεις φορολογίας εισοδήματος και τυχερών παιγνίων και άλλες διατάξεις». Το αποτέλεσμα γνωστό: μειώσεις συντάξεων, αύξηση στα όρια συνταξιοδότησης, προσωπικές διαφορές κ.λπ. Η ΝΔ και ο Μητσοτάκης, ως αντιπολίτευση, έλεγαν ότι θα τον καταργήσουν, αλλά όταν έγινε κυβέρνηση προχώρησε σε συνέχεια αντασφαλιστικών νόμων και ρυθμίσεων (νόμων Κατρούγκαλου, Βρούτση, Κουρουμάνη κ.λπ.).
UPDATE: Στα «τυχερά παίγνια», εντάχθηκαν εν συνεχεία και οι δύο ληστείες της κυβέρνηση της ΝΔ στην Κοινωνική Ασφάλισης (επικουρική και ΜΤΠΠ), καθώς τα χρήματα που έκλεψαν και κλέβουν δόθηκαν και δίνονται στους ιδιώτες για να τα τζογάρουν σε χρηματιστήρια, αγορές κ.λπ., για να τα βάλουν στην τσέπη τους επί της ουσίας.
▄ Ο «προάγγελος» του νόμου Χατζηδάκη, η αντεργατική τροπολογία Αχτσιόγλου, το άρθρο 211 του Ν.4512/2018 (ΦΕΚ 5Α/2018) του 50%+1 στην απόφαση για απεργίες, με την οποία το ύστατο όπλο του εργαζομένου αρχίζει να συρρικνώνεται και να μπαίνει «στον πάγο» (και να περνά κυριολεκτικά «στην παρανομία» με την τροποποίησή της, με άρθρο 86 του Ν.4801/2021).
UPDATE: Τυχαίο το γεγονός πως λίγες ημέρες, πριν από την κατάθεσή και ψήφιση του παραπάνω νόμου ΣΥΡΙΖΑ-Αχτσιόγλου για τις απεργίες, ο «εντολοδόχος» ΣΕΒ μιλούσε για «υπερβολικό εύρος προστασίας συνδικαλιστών (αριθμός προστατευόμενων, διάρκεια)», «χαμηλά τα ποσοστά συμμετοχής εργαζομένων στις αποφάσεις για την κήρυξη απεργιακών κινητοποιήσεων», «περιπτώσεις κατάχρησης της πρακτικής να εξουσιοδοτείται το ΔΣ από την ΓΣ για κήρυξη απεργίας», και μάλιστα για «συχνές περιπτώσεις παράνομης παρεμπόδισης εισόδου»;
Οι «αριστεροί» μεσάζοντες του κεφαλαίου εξάλειψαν τη δυνατότητα οποιασδήποτε αντίδρασης της βάσης των εργαζομένων. Απογύμνωσαν τα Πρωτοβάθμια Σωματεία (ειδικά του ιδιωτικού Τομέα) από το μόνο ουσιαστικά όπλο τους, δηλαδή το δικαίωμα διαμαρτυρίας μέσω της διάθεσης της εργατικής δύναμης.
Το «έπαιζαν τρελίτσα», ότι δεν ήξεραν (απλώς, το γνώριζαν πολύ καλά και το εμκεταλλεύθηκαν) για το καθεστώς εργασιακής ζούγκλας, το φόβο των εργαζομένων να συμμετέχουν στα κοινά και στο συνδικαλιστικό κίνημα, και κατοχύρωσαν αυτή την επωφελή περίσταση υπέρ του κεφαλαίου: θεσμοθέτησαν τη συνδικαλιστική αποσυσπείρωση, επικαλούμενοι μάλιστα θρασύτατα ότι επιχειρούν να την αντιστρέψουν, έθεσαν τις βάσεις για την ποινικοποίηση των αγώνων και της απεργίας, που κυριολεκτικά πέρασε «στην παρανομία» με την τροποποίησή της, με άρθρο 86 του Ν.4801/2021 (νόμος Χατζηδάκη).
UPDATE: Η αφετηρία της αντεργατικής τροπολογίας Αχτσιόγλου και του νόμου Χατζηδάκη: το άρθρο 4 του Ν.1365/1983 (ΦΕΚ 80Α/1893), για τις «κοινωνικοποιήσεις» των δημοσίων επιχειρήσεων Κοινής Ωφελείας, που ψηφίστηκε επί κυβέρνησης Ανδρέα Παπανδρέου και υπουργού Οικονομίας Γεράσιμου Αρσένη, το οποίο δεν εφαρμόστηκε ποτέ. Το άρθρο 4 προέβλεπε για τη λήψη απόφασης την απόλυτη πλειοψηφία (50% + 1) των εγγεγραμμένων στο πρωτοβάθμιο σωματείο μιας ΔΕΚΟ. Τότε, ως «τσάρος της Οικονομίας» ο Γ. Αρσένης είχε ενοχληθεί από τις πολλές απεργίες που γίνονταν στα μέσα μαζικής μεταφοράς.
▄ Η αντεργατική ρύθμιση Αχτσιόγλου, και συγκεκριμένα το Άρθρο Δεύτερο του Ν.4564/2018 (ΦΕΚ 170Α/2018) «Κύρωση της Σύμβασης Δωρεάς μεταξύ του Ιδρύματος Κοινωφελές Ίδρυμα Σταύρος Σ. Νιάρχος και του Ελληνικού Δημοσίου για την ενίσχυση και αναβάθμιση των υποδομών στον τομέα της Υγείας και άλλες διατάξεις», με το οποίο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ενεργοποίησε τον νόμο Βρούτση για τον κατώτατο μισθό.
Με τον νόμο Βρούτση (άρθρο 103, Ν.4172/2013 – ΦΕΚ 167Α) και κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, καταργήθηκε ο καθορισμός του κατώτερου μισθού μέσα από τις συλλογικές διαπραγματεύσεις των κοινωνικών εταίρων, με την εκάστοτε κυβέρνηση και το – υπουργείο Εργασίας να αναλαμβάνουν κι επισήμως το ρόλο του «εκπροσώπου και υπεράσπισης» των εργοδοτικών συμφερόντων: παρέχεται εξουσιοδότηση στον υπουργό Εργασίας να εκδώσει απόφαση καθορισμού του, με τη σύμφωνη γνώμη του υπουργικού συμβουλίου, και μάλιστα λαμβάνοντας υπόψη «την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας και τις προοπτικές της για ανάπτυξη από την άποψη της παραγωγικότητας, των τιμών και της ανταγωνιστικότητας…».
UPDATE: Είναι χαρακτηριστικό πως ο νόμος Αχτσιόγλου, χαιρετίστηκε από τις εργοδοτικές ενώσεις, που μόνο σαμπάνιες δεν άνοιξαν για να το γιορτάσουν. Αλλά και από το ίδιο το πρώην υπουργό Γιάννη Βρούτση που ευχαρίστησε δημοσίως την τότε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ για την ενεργοποίηση του αντεργατικού νόμου του. Κι αυτό είναι μια ακόμη απόδειξη για τα περί ολιγαρχικής συμμορίας.
Η εφαρμογή του νόμου ξεκίνησε για πρώτη φορά το Σεπτέμβρη του 2018 και ολοκληρώθηκε με την έκδοση της υπ’ αριθμ. 4241/127/30.1.2019 Υ.Α. (ΦΕΚ 173Β/2019), βάσει της οποίας καθορίστηκαν από 01-01-2019 «ο νόμιμος κατώτατος μισθός και το νόμιμο κατώτατο ημερομίσθιο, για πλήρη απασχόληση, για τους υπαλλήλους και τους εργατοτεχνίτες όλης της χώρας, χωρίς ηλικιακή διάκριση».
UPDATE: Σύμφωνα με τα τα βασικά συμπεράσματα για την απασχόληση στην Ελλάδα, όπως προκύπτουν από την «Ενδιάμεση Έκθεση ΙΝΕ ΓΣΕΕ 2022 – Η ελληνική οικονομία και η απασχόληση» (Δεκέμβριος 2022), ο κατώτατος μισθός είναι κάτω από το επίπεδο αξιοπρεπούς διαβίωσης, παρατηρείται σημαντική αύξηση της ημιαπασχόλησης και αξιοσημείωτα περιορισμένη προστασία των εργαζομένων από ΣΣΕ.
▄ Σχετική και η παρακάτω ανακοίνωση της Ενωτικής Αγωνιστικής Συσπείρωσης ΑΔΕΔΥ για τις δήθεν αυξήσεις που θα δουν στους μισθούς τους οι δημόσιοι υπάλληλοι το 2023. ΜΟΥΦΑ οι εξαγγελίες Μητσοτάκη από τη φετινή ΔΕΘ.
Στα λίγα που προαναφέρθηκαν για το κυβερνητικό άρμα της ανάπτυξης και τα υπερκέρδη που καταλήγουν στις τσέπες των αφεντικών, να προστεθούν:
▄ Ο πρόσφατος νόμος… νομιμοποίησης των υποκλοπών και των παρακολουθήσεων από το Μέγαρο Μαξίμου και την ΕΥΠ, ο Ν.5002/2022 (228Α/2022), που μας βάζει όλους και όλους στη «λίστα υποψηφίων παρακολούθησης για… λόγους εθνικής ασφάλειας». Υπενθυμίζεται πως μετά την τριτολογία του ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, έγινε «λαγός» από τη συζήτηση του νομοσχεδίου στη Βουλή, λέγοντας προς τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης «ό,τι είπατε, το είπατε, η συζήτηση λήγει», προκειμένου να μην απαντήσει ευθέως για τις υποκλοπές και να συγκαλύψει το σκάνδαλο.
UPDATE: Πάντως, σε μια… κρίση ειλικρίνειας, όταν είπε «ποτέ, πάντως, δεν υπήρξα αποδέκτης οποιασδήποτε πληροφορίας, πλην των επίσημων καναλιών της ΕΥΠ για την εθνική ασφάλεια», ουσιαστικά παραδέχθηκε αυτές που γνωρίζουμε κι όλες όσες δεν έχουν βγει στο φως της δημοσιότητας και ότι τόσο καιρό ψεύδεται με φόντο τις ομολογημένες περιπτώσεις των Ν. Ανδρουλάκη και Θ. Κουκάκη.
▄ Οι τιμές στα βασικά αγαθά να καλπάζουν ασταμάτητα και τον υπουργό της «απογείωσης των κερδών των μεγάλων ομίλων, Άδωνι Γεωργιάδη, να συγκρίνει τον εαυτό του με το Φλέμιγκ που ανακάλυψε την πενικιλίνη, την ασύδοτη αισχροκέρδεια-ληστεία στην ενέργεια που τινάζει «στον αέρα» τον οικογενειακό προϋπολογισμό, επιφυλάσσοντας εφιαλτικό χειμώνα.
UPDATE: Σύμφωνα με το #13 Δελτίο Οικονομικών Εξελίξεων Νοέμβριος 2022 του ΙΝΕ ΓΣΕΕ, ανάμεσα στα άλλα διαπιστώνεται: (α) απώλεια της αγοραστικής δύναμης των νοικοκυριών με μηνιαίο εισόδημα χαμηλότερο των 750 ευρώ, η οποία φτάνει έως και το 40%, και (β) όξυνση των ανισοτήτων λόγω του κόστους ζωής που συνδέεται με την ενεργειακή κρίση και τον πληθωρισμό.
▄ Περίπου 650.000 εργαζόμενοι και εργαζόμενες στον ιδιωτικό τομέα πουαμείβονται με τα 611 ευρώ του κατώτατου μισθού, ενώ ο καθείς και η καθεμία από εμάς απειλείται με απόλυση επειδή «έτσι γουστάρουν» των αφεντικών. Οι άνεργοι που απειλούνται από το «ποινολόγιο» του ΟΑΕΔ (ΔΥΠΑ), το οποίο λειτουργεί ως μέτρο συμπίεσης για να πέσει ο κατώτατος μισθός, καθώς μετά τρεις αρνήσεις τους για δουλειά και μισθό πείνας, πετάγονται από τα Μητρώα Ανέργων. Τα ενοίκια που βρίσκονται σε δυσθεώρητα ύψη, η ιδιωτικοποίηση της Δημόσιας Υγείας, Δημόσιας Παιδείας, Καθολικής Κοινωνικής Ασφάλισης, κάθε δημόσιας υπηρεσίας που είναι «βαρίδι» για το κράτος, οι διακοπές σε ρεύμα και νερό, οι πλειστηριασμοί της λαϊκής περιουσίας και κατοικίας.
▄ Η κοινωνική λεηλασία και τις δυσμενείς συνέπειες για το λαό που διευρύνονται μέσω της εφαρμογής του Κρατικού Προϋπολογισμού 2023, ο οποίος είναι σταθερά προσηλωμένος στο νεοφιλελεύθερο πλαίσιο κατευθύνσεων των οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στην εξυπηρέτηση των ολιγαρχικών συμφερόντων σε εθνικό και υπερεθνικό επίπεδο: προβλέπει υπερφορολόγηση των λαϊκών στρωμάτων, κυρίως μισθωτών και συνταξιούχων, συρρίκνωση των αναπτυξιακών και κοινωνικών δαπανών, μείωση της καταναλωτικής ζήτησης (ιδιωτικής και δημόσιας), με αποτέλεσμα την οριακή αύξηση ΑΕΠ και διόγκωση της ανεργίας. Συγκεκριμένα, προβλέπει, τα δημόσια έσοδα το 2023 αυξάνονται από 60,3 δισ. ευρώ σε 62,1 δισ. ευρώ.
UPDATE: Οι κύριες πηγές τους είναι οι φόροι και κυρίως οι έμμεσοι, που δείχνουν τη βαθιά αντιλαϊκότητά του: τα έσοδα από φόρους αυξάνονται από 54,9 δισ. ευρώ σε 56,7 δισ. ευρώ, ενώ οι έμμεσοι φόροι από 31,5 δισ. ευρώ σε 32,5 δισ. ευρώ, την ώρα που η φορολογία των μεγάλων επιχειρήσεων (ΑΕ & ΕΠΕ) περιορίζεται στα 5,1 δισ. ευρώ, δηλαδή ούτε τα μισά από όσα βάζουμε εμείς από την τσέπη μας! Τα μικρο-επιδόματα και οι υποσχέσεις της κυβέρνησης ενόψει εκλογών δεν μπορούν να συγκαλύψουν το βαθύ αντιλαϊκό χαρακτήρα των επιλογών του.
Η λύση για τη σύγκρουση και την εργατική αντεπίθεση βρίσκεται στην οργάνωση στους χώρους δουλειάς, στα σωματεία, στη μαζική συμμετοχή στις συλλογικές διαδικασίες, στην αλληλεγγύη και στο δρόμο, διότι εκεί κρίνονται στην τελική όλα. Βρίσκεται στον ενωτικό και συντονισμένο αγώνα όλων των εργαζομένων, μέσα από τον οποίο θα επιβάλλουν τη δική τους ατζέντα, όπως οι ΣΣΕ παντού με αυξήσεις άνω του πληθωρισμού και αυτόματη τιμαριθμική προσαρμογή και κατ’ έκταση και αυξήσεις στις συντάξεις, η κατάργηση του νόμου Χατζηδάκη και όλων των αντεργατικών και αντασφαλιστικών νόμων κα εφαρμοστικών εγκυκλίων, η αύξηση του κατώτατου μισθού τουλάχιστον στα 1.000 ευρώ, η κατάργηση του χρηματιστηρίου ενέργειας κ.λπ. Βλάπτουν σοβαρά αυτόν τον αγώνα, βλάπτουν σοβαρά τα συμφέροντα των εργαζόμενων τα χρυσωμένα χάπια-επιδόματα, η ανυπαρξία απεργιακών και άλλων κινητοποιήσεων, ο εργοδοτικός – κυβερνητικός συνδικαλισμός που επιδιώκει να βάλει «στον πάγο» τη συνδικαλιστική δράση και τις διεκδικήσεις των εργαζομένων.
