Οι αγώνες του λαού και της νεολαίας φωτίζουν το παρόν και το μέλλον, όπως και στο παρελθόν, στους πιο μαύρους καιρούς και δείχνουν τον δρόμο για να νικάμε Ο παλλαϊκός ξεσηκωμός του Νοέμβρη του ‘73 μας δείχνει ότι κανένας αντίπαλος δεν είναι ανίκητος!
Όποια και εάν είναι τα σχέδια των κυβερνήσεων κάθε φορά, όσο «δεδομένοι» να μοιάζουν οι νόμοι και συμφωνίες τους, όσο σκληρή και αν φαίνεται η καταστολή, όσο ισχυρές και να φαίνονται οι συμμαχίες τους, η δύναμη του λαού, η δύναμη του αγώνα, είναι αυτή που μπορεί να σφραγίσει τις εξελίξεις και να τα κάνει όλα κουρελόχαρτο.
Η κατάληψη του Πολυτεχνείου της Αθήνας από τους/ις φοιτητές/φοιτήτριες, την Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 1973, και η γρήγορη μετεξέλιξη της φοιτητικής διαμαρτυρίας σε αντιδικτατορική και αντιιμπεριαλιστική κινητοποίηση, συνοδεύτηκε από τη μαζική συμμετοχή εργαζομένων, κυρίως νέων εργατών/εργατριών, και τη μετατροπή της σε λαϊκή εξέγερση.
Ήταν δεκάδες χιλιάδες οι εργαζόμενοι/ες σε οικοδομές, εργοστάσια, βιοτεχνίες, εμπορικά καταστήματα κ.λπ., σε σημαντικό ποσοστό σπουδαστές/δάστριες τεχνικών σχολών και μαθητές/μαθήτριες νυχτερινών γυμνασίων, που συμμετείχαν στην εξέγερση.
Σύμφωνα με τις δηλώσεις που έκανε τότε ο υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ Σπ. Ζουρνατζής, από τους 866 συλληφθέντες του Πολυτεχνείου οι 475 ήταν «εργάται και οικοδόμοι.» Το 1/3 των βεβαιωθέντων νεκρών ήταν εργαζόμενοι/ες. Η πρόταση για Γενική Απεργία, στις 17 Νοέμβρη, που έθεσε η Εργατική Συνέλευση, ήταν καθοριστική στην απόφαση της Χούντας για άμεση καταστολή.
Μετά από 49 χρόνια, τα συνθήματα στις πύλες του πολυτεχνείου «ΕΞΩ ΤΟ ΝΑΤΟ», «ΕΞΩ ΟΙ ΗΠΑ», δίνουν πνοή στον αναγκαίο, ειδικά σήμερα, αγώνα ενάντια στις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς. Για την ενωτική πάλη ενάντια στην πολεμική απειλή, την εμπλοκή στα σχέδια του αμερικανονατοϊκού ιμπεριαλισμού, την συμμετοχή της Ελλάδας στον πόλεμο (με αποστολή όπλων, χρησιμοποίηση βάσεων ή οικονομικές κυρώσεις ) με βαριές συνέπειες για το λαό που βιώνει μεγαλύτερη ακρίβεια και ενεργειακή φτώχεια ενώ αυξάνονται οι εξοπλισμοί σε βάρος των κοινωνικών δαπανών.
Αυτή την περίοδο η Κυβέρνηση και το κεφάλαιο έχουν εξαπολύσει μια ολομέτωπη επίθεση. Οι εργαζόμενοι/ες βιώνουμε μια σημαντική πτώση του βιοτικού μας επιπέδου που για πολλές/ους είναι στα όρια της πραγματικής εξαθλίωσης και είναι η πρώτη φορά μετά από αρκετά χρόνια που αυτό που περιμένουμε για το χειμώνα που έρχεται θα είναι χειρότερο από αυτό που θα ζήσουμε. Κατακλυζόμαστε συνέχεια με ειδήσεις που περιγράφουν μια δυστοπική καθημερινότητα. Ενεργειακή κρίση, πόλεμος, ακρίβεια είναι καθημερινά στο μενού που σερβίρουν τα ΜΜΕ της ξεχασμένης (;) λίστας Πέτσα. Τα ίδια κανάλια βέβαια που σπέρνουν την τρομοκρατία είναι αυτά που μας νουθετούν να κάτσουμε στην γωνία να εμπιστευτούμε την κυβέρνηση να μην αντιδράσουμε και να εναποθέσουμε τις ελπίδες μας στους σωτήρες μας για να επιβιώσουμε και όχι για να ζούμε με αξιοπρέπεια.
Αυτή η συνταγή όμως έχει δοκιμαστεί και έχει αποτύχει οικτρά. Με ρεκόρ θανάτων στην πανδημία, το ακριβότερο ρεύμα στην Ευρώπη και τον πληθωρισμό να καλπάζει είναι προφανές πια ότι δεν έχουμε τίποτα να περιμένουμε από την κυβέρνηση της ΝΔ. Άλλωστε όσα χρήματα έχουν απομείνει στα δημόσια ταμεία πάνε κατά προτεραιότητα σε πολεμικές επιχειρήσεις στην Ουκρανία, σε χρηματοδότηση των υπερκερδών των ιδιωτικών εταιρειών ρεύματος και σε επιχειρηματικούς ομίλους φιλικούς στην κυβέρνηση και τους υπουργούς της.
Υπάρχουν όμως και οι αντιστάσεις του λαού και της νεολαίας. Οι αγώνες των εργατών/εργατριών της «Μαλαματίνα», της Cosco, της ΛΑΡΚΟ, της e-food, , οι αγώνες των φοιτητών/φοιτητριών στα Πανεπιστήμια, ακύρωσαν τους νόμους της κυβέρνησης στην πράξη και νίκησαν. Οι εργαζόμενοι/ες και οι φοιτητές/φοιτήτριες στάθηκαν όρθιοι απέναντι στις αντιλαϊκές, αντεργατικές και αντιδημοκρατικές πολιτικές, στάθηκαν όρθιοι απέναντι στην καταστολή και με πείσμα και πίστη στο δίκιο τους απέδειξαν ότι όλα κατακτιούνται.
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
Βαδίζοντας στο δρόμο του Νοέμβρη είναι ανάγκη σήμερα, να δυναμώσουν τα συνδικάτα, να ζωντανέψουν οι συλλογικές διαδικασίες, να αναπτυχθεί η ενωτική αγωνιστική διεκδίκηση που θα επιβάλλει μέτρα υπέρ των εργαζομένων, κόντρα στην ατζέντα της αστικής τάξης και των συστημικών κομμάτων που είναι στην υπηρεσία της και θέλουν να φορτώσουν τα βάρη και της νέας κρίσης πάλι πάνω μας. Σήμερα απαιτείται η μέγιστη συσπείρωση συνδικάτων που κινούνται σε αγωνιστική τροχιά, πάνω στα κρίσιμα αιτήματα της περιόδου, ο δημοκρατικός διάλογος, η κοινή δράση. Για να μπουν στο περιθώριο οι δυνάμεις του εργοδοτικού συνδικαλισμού, που επιδιώκουν να βάλουν στον πάγο την συνδικαλιστική δράση των εργαζομένων για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους. Με εμάς, τους εργαζόμενους, τις εργαζόμενες μπροστά! Για να εκφραστούν οι ανάγκες, οι διεκδικήσεις μας σήμερα. Μπορούμε να αγωνιζόμαστε, μπορούμε να νικάμε!
Η ΜΑΧΗ καλεί τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες να δώσουν το «παρών» στις παλλαϊκές – αντιιμπεριαλιστικές συγκεντρώσεις και πορείες που θα πραγματοποιηθούν στις 17 του Νοέμβρη στην Αθήνα και σε όλες τις πόλεις της χώρας.
Αθήνα, 16/11/2022
