Πριν από 60 χρόνια, στις 27 Οκτώβρη 1962, ο Ενρίκο Ματτέι δολοφονήθηκε. Μια μικρή ποσότητα εκρηκτικού TNT τοποθετήθηκε στο αεροπλάνο που τον μετέφερε από το αεροδρόμιο της Κατάνια Fontanarossa στο αεροδρόμιο του Μιλάνο Linate.
Δολοφονήθηκε με τη συνενοχή Ιταλών πολιτικών και με εντολή μιας χώρας μεταξύ των Ηνωμένου Βασιλείου, των Ηνωμένων Πολιτειών και της Γαλλίας.
Όταν του ανατέθηκε η AGIP (Εθνική Εταιρεία Πετρελαίου) το 1945 να την εκκαθαρίσει για να την χαρίσουν σε ιδιώτες, αντιτάχθηκε. Όχι μόνο κράτησε την ΑGIP κρατική εταιρεία, αλλά το 1953 δημιούργησε την ENI (Eθνική Αρχή υδρογονανθράκων)
Επέτρεψε στην Ιταλία να γίνει παγκόσμιος ενεργειακός παίκτης επιδιώκοντας την ενεργειακή κυριαρχία της χώρας του, που ένιωθε τιμή να την υπηρετεί.
Τάχθηκε, στην Αφρική και τη Μέση Ανατολή, πάντα στο πλευρό των λαών που καταπιέζονταν από τη δυτική αποικιοκρατία, αντλώντας ταυτόχρονα μεγάλα πλεονεκτήματα για την Ιταλία.
Αρνήθηκε να εγγραφεί στο καρτέλ με τις 7 αδερφές (πετρελαϊκές εταιρείες) που ήθελαν να αυξήσουν τις τιμές της ενέργειας για να αυξήσουν τα κέρδη τους, σε βάρος των πολιτών.
Συνήψε συμβόλαια με χώρες της Αφρικής και της Μέσης Ανατολής, αντιμετωπίζοντάς τις πάντα ως ισότιμο εταίρο.
Έκανε συμφωνίες με το Ιράν, τη Λιβύη, την Αίγυπτο, την Ιορδανία, την Τυνησία, τον Λίβανο και το Μαρόκο.
Πρωτότυπος τίτλος του άρθρου στα ιταλικά: «Non voglio essere ricco in un Paese povero»: in memoria di Enrico Mattei» | Από το Ζιλμπέρτο Τρομπέττα, 43 ετών, δημοσιογράφο πολιτικής και οικονομίας, υποψήφιο δήμαρχο της Ρώμης με τη λίστα «Riconquistare l’Italia del Fronte Sovranista Italiano» «Ανάκτηση της Ιταλίας του Μετώπου Ιταλία Κυρίαρχο Κράτος» | Πηγή: lantidiplomatico.it
Το 1960 πέταξε στη Σοβιετική Ένωση για να κάνει εμπορικές συμφωνίες.
Σε ένα τηλεγράφημα των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών τον Αύγουστο του 1962 (λίγους μήνες πριν από τη δολοφονία του), αναφέρεται μια συνομιλία με έναν Ιταλό πολιτικό στην οποία είπε: «Μου πήρε 7 χρόνια για να οδηγήσω την ιταλική κυβέρνηση σε ένα άνοιγμα προς τα αριστερά. Και μπορώ να σας πω ότι θα μου πάρει λιγότερο από 7 χρόνια για να βγάλω την Ιταλία από το ΝΑΤΟ και να την βάλω επικεφαλής ουδέτερων χωρών».
Οι Αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες τον θεωρούσαν επικίνδυνο, ενώ ο αμερικάνικος τύπος τον αποκαλούσε προδότη.
Απειλήθηκε με θάνατο από την OAS, μια ακροδεξιά γαλλική παραστρατιωτική ομάδα που ήταν κατά της ανεξαρτησίας των αφρικανικών αποικιών, την οποία χρηματοδοτούσε η CIA για τον αντικομμουνισμό της
Είχε εχθρούς στα υψηλότερα ιταλικά αξιώματα. Ακόμη και στον καθολικό κόσμο από τον οποίο καταγόταν. Όπως ο Giulio Andreotti, υπουργός Εσωτερικών εκείνη την εποχή, και ο Don Sturzo, πολιτικός-εκκλησιαστικός παράγοντας , «άνθρωπος» των Αμερικάνων στην Ιταλία.
Είχε εχθρούς μέσα στην ENI. Το δεξί χέρι του Mattei στην ENI, ο Eugenio Cefis ((Ευγένιος Τσέφις), πρώην αξιωματικός της Sim (Υπηρεσία Στρατιωτικών Πληροφοριών) που είχε σχέσεις με την OSS κατά τη διάρκεια του πολέμου και με τη CIA στη συνέχεια. Τον έδιωξε ο ίδιος ο Mattei λίγους μήνες πριν από το θάνατό του. Ωστόσο, έγινε πρόεδρος αμέσως μετά τη δολοφονία του.
Ο θάνατός του είναι γεμάτος παραλείψεις και μυστήρια.
Όπως η συνέντευξη με τον αγρότη Mario Ronchi (Μάριο Ρόνκι )που κυκλοφόρησε στη RaiUno (κρατικό κανάλι τηλεόρασης) , στην οποία δήλωσε ότι είχε δει και ακούσει μια έκρηξη στον ουρανό πριν από τη συντριβή του αεροπλάνου στο οποίο ταξίδευε ο Mattei. Συνέντευξη της οποίας ο ήχος σβήστηκε. Την δήλωση την απέσυρε ο ίδιος ο Ronchi όταν προσλήφθηκε από την ENI του Eugenio Cefis (ο οποίος έδωσε και στην κόρη του δουλειά).
Όπως ο θάνατος του δημοσιογράφου Mauro De Mauro (Μάουρο Ντε Μάουρο) που έστειλε στη Σικελία ο σκηνοθέτης Francesco Rosi (Φραντσέσκο Ρόζι) για να ερευνήσει τις τελευταίες μέρες της ζωής του Enrico Mattei
Όπως ο θάνατος του Πιέρ Πάολο Παζολίνι που δούλευε πάνω σε ένα μυθιστόρημα, το «Petrolio», στο οποίο μιλούσε για την ENI, τον θάνατο του Mattei, την άνοδο στην εξουσία του διαδόχου του Eugenio Cefis (Ευγένιου Τσέφις) και την ιταλική πολιτική μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1970.
Πατήστε στην παραπάνω φωτογραφία για να παρακολουθήσετε ένα βίντεο με τίτλο: «Quando Enrico Mattei trasformò l’Italia in una Superpotenza» | Πηγή: Nova Lectio
Στα συμπεράσματα της δίκης που αποδείχτηκε πέρα από κάθε εύλογη αμφιβολία ότι ο θάνατος του Ενρίκο Ματτέι ήταν δολοφονία, ο τότε Εισαγγελέας της Pavia (Παβία) Vicenzo Calia (Βιντσέντζο Καλία), έγραψε «ο σχεδιασμός και η εκτέλεση της επίθεσης ήταν περίπλοκος και περιλάμβανε […] εμπλοκή ανδρών. που εντάσσονταν στην ίδια εταιρεία πετρελαιοειδών, και σε όργανα της κρατικής ασφάλειας με αρμοδιότητες που δεν ήταν δευτερεύουσας σημασίας».
«Δεν θέλω να είμαι πλούσιος σε μια φτωχή χώρα».
Ο Ενρίκο Ματτέι ήταν πατριώτης, ήταν καθολικός και σοσιαλιστής.
Κρίθηκε ένοχος γιατί επιδίωξε να αναδείξει την Ιταλία Κυρίαρχο Κράτος, και γιατί ήθελε να καταπολεμήσει τη δυτική αποικιοκρατία, αντιμετωπίζοντας τις χώρες της Αφρικής και της Μέσης Ανατολής σαν ίσους εμπορικούς εταίρους.
Για αυτό δολοφονήθηκε από τους εχθρούς της Ιταλίας, εσωτερικούς και εξωτερικούς.
