Αστικοποιημένη Συνδικαλιστική Αριστοκρατία!
Πού πηγαίνει ο μόχθος και ο ιδρώτας των Ναυτεργατών(Συνδρομές);
Μια καταγγελία σοκ που πρέπει να διαβαστεί απ’ όλο τον Ναυτεργατικό κόσμο, από κάθε αγωνιστή, έντιμο εργαζόμενο και Συνδικαλιστή και να φθάσει παντού!!!
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ
Πριν λίγες μέρες (26-9-2022) πραγματοποιήθηκε η τακτική συνεδρίαση της Διοίκησης της ΠΝΟ για τον μήνα Σεπτέμβρη.
Μέσα στα προτεινόμενα θέματα της ημερήσιας διάταξης περιλαμβανόταν και το θέμα Οικονομικά, χωρίς εμείς να γνωρίζουμε το παραμικρό περί τίνος ζητήματος θα υπάρχει συζήτηση….
Πριν δώσουμε στη δημοσιότητα αυτό το κατάπτυστο κείμενο που εισηγήθηκε ο Γ.Γ της ΠΝΟ οφείλουμε για πολλοστή φορά να επισημάνουμε τέσσερα πράγματα:
- Η ΠΕΝΕΝ από το 1983 (40 χρόνια) ποτέ έως και σήμερα δεν ψήφισε τα οικονομικά της ΠΝΟ (Ισολογισμούς – Προϋπολογισμούς, τις πηγές των εσόδων της καθώς επίσης και την διαχείριση τους) όπως αυτή γίνεται από την πλειοψηφία των μελών της Διοίκησης .
- Ο λόγος αυτής της πάγιας και αμετακίνητης γραμμής της Ένωσης μας οφείλεται στα παρακάτω:
Στην ύπαρξη ενός ξεπερασμένου αναχρονιστικού – αντιδραστικού νομοθετικού πλαισίου (Καταστατικό ΠΝΟ – Ναυτική νομοθεσία- Νόμος 330/76) μέσα από το οποίο οικοδομείται η εξάρτηση, η κηδεμονία, ο έλεγχος και η υποταγή της εκάστοτε «πλειοψηφίας» στην γραμμή του εφοπλιστικού κεφαλαίου και της εκάστοτε κυβερνητικής Ναυτιλιακής πολιτικής!
Αυτό επιτυγχάνεται σε ότι αφορά την εσωτερική λειτουργία της ομοσπονδίας μέσα από ένα καταστατικό το οποίο μεταξύ των άλλων διατηρεί το πλειοψηφικό σύστημα στην εκλογή των περισσότερων Δ.Σ των πρωτοβάθμιων Ενώσεων, η διοίκηση της ΠΝΟ αποτελείται εξ οφιτσίου από τους εκάστοτε Προέδρους των Ναυτεργατικών σωματείων, δεν υπάρχει συλλογική ηγεσία (εκλέγεται μόνο ο Γενικός Γραμματέας) και αυτό που ισχύει για όλα τα συνδικάτα εντός και εκτός Ελλάδος, δηλαδή Πρόεδρος – Γ.Γ- Αντιπρόεδρος – Ταμίας κλπ
Επίσης στο άθλιο αυτό καταστατικό υπάρχει θεσπισμένη διάταξη (περιορισμός 1/10) με την οποία αποκλείονται δεκάδες εκλεγμένοι αντιπρόσωποι στα ανώτερα όργανα όπως είναι το ετήσιο Γενικό Συμβούλιο των αντιπροσώπων ενώ το ίδιο ισχύει και για το συνέδριο!
Σύμφωνα με το ισχύον καταστατικό οι αρμοδιότητες του Γ.Γ είναι υπεραυξημένες και σε πολλά ζητήματα υπερισχύουν και αυτής της Διοίκησης!
Το καταστατικό αυτό περιλαμβάνει διατάξεις οι οποίες έχουν την καταβολή τους στους Μεταξικούς, βασιλικούς , χουντικούς νόμους και η τελευταία αναπροσαρμογή του έγινε σύμφωνα με το νόμο 330/76 ο οποίος για όλο το υπόλοιπο σ.κ καταργήθηκε από το 1982 με τον νόμο 1264/82!
Πώς οι εφοπλιστές ποδηγετούν και ασκούν απόλυτο έλεγχο στην ΠΝΟ;
Συμβάσεις ITF
3) Όπως είναι γνωστό στο χερσαίο – στεριανό σ.κ η οικονομική στήριξη των συνδικάτων γίνεται κατά κανόνα από τις συνδρομές που εισπράττουν από τα φυσικά μέλη τους τα πρωτοβάθμια σωματεία και από αυτές στην συνέχεια ένα ποσόν αποδίδεται στην ομοσπονδία που ανήκουν και τα κατά τόπους εργατικά κέντρα που γεωγραφικά ανήκουν.
Στην ΠΝΟ συμβαίνει το εξής, εδώ και πάρα πολλές δεκαετίες ο εργοδοτικός, κυβερνητικός συνδικαλισμός έχει υπογράψει με όλες τις εφοπλιστικές οργανώσεις στην ΣΣΕ οι Έλληνες Ναυτεργάτες να καταβάλλουν και στην ομοσπονδία μηνιαίες συνδρομές οι οποίες παρακρατούνται από τον μισθό τους και μέσω των ναυτιλιακών εταιριών αποδίδονται εξ ολοκλήρου στην ομοσπονδία!
Πρόκειται για ένα χαράτσι το οποίο θεσπίστηκε στην ΣΣΕ έτσι ώστε η ΠΝΟ (μέσω των εφοπλιστών) να αποκτήσει τεράστια οικονομική ισχύ και βέβαια με το τρόπο αυτό τα σωματεία σφραγίδες όπως και τα ομοειδή (λόγω μηδαμινών εσόδων από τα ανύπαρκτα μέλη τους) να είναι απόλυτα εξαρτημένα από τον πακτωλό των χρημάτων που εισρέουν στην ΠΝΟ μέσω των εφοπλιστικών εταιριών!
Δηλαδή παρακρατούν οι εφοπλιστές από τους Ναυτεργάτες τις συνδρομές – χαράτσια προς την ΠΝΟ, τα αποδίδουν σε αυτή και ο Γ.Γ με τα διασπαστικά και τα σωματεία σφραγίδες εξασφαλίζουν όχι μόνο την επιβίωση τους αλλά όπως θα δούμε πιο κάτω το αλισβερίσι και η διαχείριση είναι τέτοια που αυτοί οι Πρόεδροι (των σωματείων αυτών) εξασφαλίζουν έσοδα, μισθούς και παροχές εξωπραγματικές!
Το βρώμικο – παράνομο αυτό χαράτσι θεσμοθετήθηκε με σκοπό: Από την μια να διατηρηθεί αλώβητο αυτό το σάπιο καθεστώς, οι εφοπλιστές να έχουν πάντα κάτω από την σιδερένια μπότα τους τους υποταγμένους αυτούς συνδικαλιστές, που η προσωπική τους επιβίωση εξαρτάται απόλυτα από τα χαράτσια που εισπράττονται και αποδίδονται στην ΠΝΟ και σε αυτή να διατηρείται και να διαιωνίζεται ο έλεγχος και η κηδεμονία του παρασιτικού εφοπλιστικού λόμπι!
4) Από τα μέσα της δεκαετίας του 1980 (Διεθνής ναυτιλιακή κρίση, πτώση των ναύλων κλπ.) ο ελληνικός στόλος και τα πλοία ελληνικής σημαίας μειώνονται αισθητά (αυτό θα συνεχιστεί μέχρι και σήμερα) και οι «πατριώτες» ‘Έλληνες εφοπλιστές μεταφέρουν μαζικά τα πλοία τους σε σημαίες ευκαιρίας, που το φορολογικό – μισθολογικό κόστος σε συνδυασμό με την πλήρη ελευθεριότητα που απολαμβάνουν στις σημαίες ευκαιρίας στην επάνδρωση χαμηλόμισθων αλλοδαπών πληρωμάτων, και αποχαιρετούν το ελληνικό νηολόγιο…..
Από την περίοδο εκείνη όπως γίνεται αντιληπτό η κατακόρυφη μείωση του ελληνικού στόλου οδηγεί και σε τεράστια συρρίκνωση των εσόδων της ΠΝΟ από το χαράτσι.
Η γιγάντωση των ευκαιριακών νηολογίων και η αποτυχία των συμβιβασμένων ηγεσιών της ITF να καταπολεμήσουν τα ευκαιριακά και δεύτερα νηολόγια, τους οδήγησε στο να επινοήσουν και να κατασκευάσουν μαζί με τους εφοπλιστές μια διεθνή Σύμβαση η οποία στην απασχόληση των αλλοδαπών των τρίτων χωρών αυτοί θα αντιμετωπίζονται πλέον με υποδεέστερους μισθούς και δικαιώματα!
Στο πλαίσιο αυτό συνάπτουν συμφωνία με τη διεθνή οργάνωση των εφοπλιστών (καθώς και εθνικές Ναυτεργατικές οργανώσεις και με τους αντίστοιχους εφοπλιστές των χωρών που έχουν σημαία ευκαιρίας) να εισπράττεται μέσω των μισθών των αλλοδαπών μηνιαία συνδρομή από αυτούς που εργάζονται στα πλοία αυτά.
Έτσι ο ρατσισμός, οι διακρίσεις, η άνιση μεταχείριση των αλλοδαπών νομιμοποιούνται σε συνδικαλιστικό επίπεδο αλλά οι δαιμόνιοι και πανούργοι συνδικαλιστές της ITF που αποτελούν το εργαλείο των εφοπλιστών στα Ναυτεργατικά Συνδικάτα ωφελούνται τα μέγιστα από τα εκατομμύρια δολάρια που αρπάζουν κάθε μήνα από τους εκατοντάδες χιλιάδες αλλοδαπούς του τρίτου κόσμου που απασχολούνται στα πλοία σημαιών ευκαιρίας!
Δηλαδή η ITF αντί να δώσει την μάχη για ίσους όρους εργασίας, μισθών και δικαιωμάτων, αποφασίζει για την επιβίωση των γραφειοκρατών να εισπράττουν το κολόκουρο από την υπερεκμετάλλευση των αλλοδαπών Ναυτεργατών. Αυτή την ρατσιστική – αντιδραστική πολιτική την επενδύει στο όνομα της «προστασίας» των αλλοδαπών ναυτικών επι της βάσης των συμβάσεων που αφορούν τους Ναυτεργάτες αυτούς και οι οποίες συνάπτονται μεταξύ ITF- εφοπλιστών και προβλέπουν μισθούς και εργασιακά δικαιώματα πολύ κατώτερα από τις αντίστοιχες Συμβάσεις των ανεπτυγμένων Ναυτιλιακών χωρών.
Με το τρόπο αυτό το ελληνικό και διεθνές εφοπλιστικό κεφάλαιο εξασφαλίζει και νομιμοποιεί την χαμηλόμισθη και ανασφάλιστη εργασία των Ναυτεργατών των Τρίτων χωρών και η ITF μετατρέπεται από συνδικαλιστική οργάνωση σε μια πελώρια πολυεθνική επιχείρηση Α.Ε η οποία γεμίζει κάθε χρόνο το ταμείο της με δεκάδες εκατομμύρια ευρώ και δολάρια από την υπερεκμετάλλευση των χαμηλόμισθων αλλοδαπών!
Για να εξασφαλίσει η ITF την αποδοχή των εθνικών Ναυτεργατικών οργανώσεων σε αυτή την επαίσχυντη πολιτική της, παρέχει την δυνατότητα (στην εθνική Ναυτεργατική οργάνωση όπως πχ είναι η ΠΝΟ) να υπογράφει τις άθλιες συμβάσεις με τους εγχώριους εφοπλιστές έχοντας όμως και αυτή μερτικό από το χαράτσι σε βάρος των αλλοδαπών Ναυτεργατών!
Η ηγεσία και η πλειοψηφία της ΠΝΟ αρπάζει αυτήν την ευκαιρία και στα άδεια τότε ταμεία της συσσωρεύονται εκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο!
Ενδεικτικά σημειώνουμε ότι στο τέλος της δεκαετίας του 1980 οι συμβάσεις αυτές (ΠΝΟ- εφοπλιστών) ήταν για τα ελληνόκτητα πλοία 180-200 και σήμερα αγγίζουν τα 3000 πλοία!!
Κατά πλοίο και ανάλογα με τον αριθμό των Ναυτεργατών σε αυτό εισπράττει ετησίως περί τα 6 – 7.000 δολάρια και σε ετήσια βάση από το σύνολο των πλοίων το ποσόν ανέρχεται στα 6 εκατομμύρια δολάρια!
Με αυτή την ανορθόδοξη ανήθικη πολιτική πλέον η ηγεσία της ΠΝΟ συνάπτει την μια μετά την άλλη την σύμβαση ντροπής και καταισχύνης από τους τριπλά εκμεταλλευόμενους αλλοδαπούς Ναυτεργάτες και βέβαια ο εκάστοτε Γ.Γ της ΠΝΟ (στο όνομα του ελέγχου της πλειοψηφίας των οργάνων της) αρχίζει μια πρωτοφανή επιχείρηση παροχών στους Προέδρους των διασπαστικών και σωματείων σφραγίδων!
Θεσπίζουν μισθούς για Προέδρους – Γ.Γ- Ταμίες της ΠΝΟ (τα Σωματεία αυτά είχαν μηδενικά έσοδα και έπρεπε εδώ και δεκαετίες να ενοποιηθούν και να ενσωματωθούν με τα μεγάλα αντίστοιχα Σωματεία), δίνουν τακτική κατά 3μηνο οικονομική ενίσχυση, αποφασίζουν επίσης να χορηγούν (μετά από 2 θητείες) εφάπαξ στους Προέδρους – Γ.Γ – Ταμίες και βέβαια ακολουθούν για αυτούς τους αχυράνθρωπους πλήθος και άλλων παροχών (ταξίδια μαϊμού – έκτακτα συνδικαλιστικά έξοδα- άδειες – δώρα- ακόμη και επιδόματα για την γαλοπούλα του Πάσχα!!
Έτσι οι Πρόεδροι των σωματείων – φαντασμάτων απολαμβάνουν προνόμια και αποδοχές οι οποίες είναι ξένες ακόμη και για τους πιο «σκληρούς» και αυθεντικούς εκπροσώπους του εργοδοτικού συνδικαλισμού….
Με τον τρόπο αυτό οι εκπρόσωποι αυτών των σωματείων δηλώνουν απόλυτη πειθαρχία στην γραμμή εφοπλιστών – κυβερνήσεων- ΥΕΝ, κάτω ασφαλώς από το άγρυπνο μάτι του εκάστοτε Γ.Γ της ΠΝΟ, τον οποίο επιλέγουν και εξασφαλίζουν την εκλογή του οι μεγαλοεφοπλιστές της ποντοπόρου Ναυτιλίας με την σύμφωνη πάντοτε γνώμη του Υπουργού Ε.Ν!
Η εκάστοτε κυβέρνηση (χωρίς την παραμικρή εξαίρεση από το 1974 έως σήμερα) εγγυάται στους εφοπλιστές και στην ΠΝΟ ότι δε θα αγγίξουν το παραμικρό σε αυτό το βρώμικο θεσμικό πλαίσιο και έτσι εξασφαλίζουν την στήριξη της ασκούμενης αντιλαϊκής Ναυτιλιακής πολιτικής τους που είναι συστοιχισμένη με τα εφοπλιστικά συμφέροντα, αυτά της ανταγωνιστικότητας, των διεθνών κρατούντων και της ασύδοτης επιχειρηματικής δράσης που οδηγούν στην απογείωση της κερδοφορίας τους!
Αυτά σε ότι αφορά μέχρι πριν 1,5 χρόνο. Τον Δεκέμβριο του 2020 ξεσπάει στο μπλοκ της πλειοψηφίας της ΠΝΟ κρίση η οποία ενορχηστρώθηκε από τους εφοπλιστές της ποντοπόρου Ναυτιλίας οι οποίοι απαιτούσαν την κατάργηση της ΣΣΕ για τα πληρώματα και τους κατώτερους αξιωματικούς…
Μπροστά στη νέα επίθεση τους η ΠΕΝΕΝ έρχεται σε μετωπική σύγκρουση με αυτή την εφοπλιστική αξίωση, η σύγκρουση παίρνει τεράστιες διαστάσεις αφού η ΕΕΕ μας καταγγέλλει ότι «με τις ιδεολογικές – πολιτικές και συνδικαλιστικές αγκυλώσεις βάζουμε εμπόδιο να επανέλθουν στη θάλασσα και στην αρμάδα τους εκατοντάδες χιλιάδες νέοι Ναυτεργάτες»!
Κάτω από αυτήν την παρέμβαση της ΠΕΝΕΝ ο τότε Γ.Γ Γιάννης Χαλάς ψέλλισε στο τέλος, έχοντας και την συγκατάθεση της ομάδας του (στην οποία σημαντικό ρόλο παίζει επίσης, ο προερχόμενος από τον Όμιλο Γκριμάλντι Αρχιπλοίαρχος Μ. Τσικαλάκης), ότι δεν θα υπογράψει την κατάργηση της ΣΣΕ…
Αυτό το ΟΧΙ είχε πρόσκαιρο χαρακτήρα (αφού τα πραγματικά αφεντικά που κουμαντάρουν την ΠΝΟ είναι η Ε.Ε.Ε), θεώρησαν προσβλητική και ακατανόητη αυτή την άρνηση και εγκαινιάζουν την διάσπαση αυτού του μπλοκ και αυτό που ακολουθεί είναι να χάσει πλέον ο Γ. Χαλάς την πλειοψηφία και παράλληλα να συγκροτηθεί ένας νέος πόλος στον οποίο επικεφαλής τέθηκε ο έως τότε Πρόεδρος των Πλοιάρχων (ΠΕΠΕΝ) ο οποίος ήταν απόλυτη επιλογή του Γ. Χαλά!!
Η κρίση αυτή κράτησε πάνω από 1,5 χρόνο και έτσι το περασμένο καλοκαίρι η ομάδα αυτή εκλέγει τον Μ. Τσικαλάκη στην θέση του νέου Γ.Γ της ΠΝΟ.
Αυτό το διάστημα του 1,5 χρόνου διακηρύσσουν ότι θα αλλάξουν την χρεοκοπημένη – συμβιβαστική γραμμή του προκατόχου τους, θα ασχοληθούν με τα Ναυτεργατικά προβλήματα, θα δώσουν λύσεις σε αυτά, θα υπάρχει διαφάνεια, πολυφωνία και έτσι θα ανοίξει μια νέα σελίδα για την ομοσπονδία….
Μετά από 1,5 χρόνο και την ανάληψη της χρυσοφόρας καρέκλας της ΠΝΟ, όχι μόνο δεν άλλαξε το παραμικρό αλλά αντίθετα η κατάσταση έγινε χειρότερη. Ο νέος Γ.Γ και η ομάδα του έχουν ήδη δώσει δεκάδες δείγματα γραφής ότι έχουν γράψει στα παλιά τους υποδήματα τα Ναυτεργατικά προβλήματα και φυσικά ούτε λόγος να γίνεται για την υπεράσπιση των Ναυτεργατικών δικαιωμάτων και καθημερινά δηλώνουν πίστη στους εφοπλιστές και στην στρατηγική τους όπως επίσης στην ακολουθούμενη κυβερνητική πολιτική στην Ναυτιλία!!
Στο δρόμο που ακολούθησε έως την ανάληψη του αξιώματος στην ΠΝΟ έδωσε πολλές υποσχέσεις και ανέλαβε δεσμεύσεις προς εφοπλιστές – κυβέρνηση – ΥΕΝ – Ν.Δ και σωματεία όλων των αποχρώσεων που έβαλαν το «λιθαράκι» τους για να επιτευχθεί ο στόχος του!
Η ΠΕΝΕΝ διαχώρισε από την αρχή τη θέση της, επισημαίνοντας ότι η κόντρα μέσα στο μπλοκ του εργοδοτικού – κυβερνητικού συνδικαλισμού δεν αφορά καθόλου διαφορετικές γραμμές για τα Ναυτεργατικά προβλήματα και τον ρόλο εφοπλιστών – κυβέρνησης σε αυτά και ότι η αιτία είναι τα όσα αναφέραμε παραπάνω. Επίσης διαχώρισε πολύ πριν το συνέδριο τη θέση της από τις κοινές ανακοινώσεις των 12 σωματείων και βέβαια δεν νομιμοποίησε με την παρουσία της το νόθο συνέδριο που εξέλεξε τον Μ. Τσικαλάκη!
Στο διάστημα αυτό η ΠΕΝΕΝ αποκάλυψε – ξεσκέπασε τον ρόλο της πλειοψηφίας και του ΓΓ της ΠΝΟ με πολλές δεκάδες καταγγελίες, δημοσιεύματα, ανακοινώσεις, δελτία τύπου, αλλά κυρίως μέσα στα καράβια στα οποία είχε καθημερινή επαφή με τα μέλη μας και όλους τους Ναυτεργάτες!
Ακριβώς αυτή η ταξική, ανιδιοτελής και συνεπής γραμμή μας είναι που οδήγησε τον Μ. Τσικαλάκη να απωλέσει την ψυχραιμία του να καταφεύγει σε ύπουλες, βρώμικες και παρασκηνιακές ενέργειες σε βάρος μας φθάνοντας στο έσχατο σημείο να ζητάει από ΥΕΝ – εταιρίες – υπηρεσίες και Λιμενικές αρχές την απομόνωση μας!
Με αυτή την στρατηγική και τακτική της ΠΕΝΕΝ, της οποίας η ορθότητα επισφραγίζεται μέσα από την ίδια την ζωή και την πρακτική, έχουμε οικοδομήσει ένα ισχυρό, μαζικό, ταξικό σωματείο με ακατάλυτες σχέσεις και δεσμούς με τα μέλη και ευρύτερα τον Ναυτεργατικό μας κόσμο!
Μια γραμμή που αναδεικνύει τον ταξικό χαρακτήρα των πολιτικών στην ναυτιλία, έχει καθαρό και σταθερό μέτωπο απέναντι στο εφοπλιστικό κεφάλαιο και την εκάστοτε εφοπλιστόδουλη κυβερνητική ναυτιλιακή πολιτική, μια γραμμή που βρίσκεται σε συνεχή «πολεμική» αναμέτρηση και σύγκρουση με αυτό που όλοι αυτοί υπηρετούν, δηλαδή το δόγμα της ανταγωνιστικότητας και της εφοπλιστικής ασυδοσίας.
Μια ανεξάρτητη αγωνιστική γραμμή που βάζει μπροστά και πάνω απ’ όλα τα Ναυτεργατικά προβλήματα, την υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους, που βρίσκεται σε ολομέτωπη αντιπαράθεση με τον συμβιβασμό και την υποταγή του εργοδοτικού – κυβερνητικού συνδικαλισμού.
Μια γραμμή που δεν αρέσκεται σε επαναστατικά και κούφια λογύδρια, η οποία ενώνει, συσπειρώνει, κινητοποιεί τον κόσμο της Ναυτεργασίας.
Μια γραμμή που έχει γίνει υπόθεση συνολικά του κλάδου μας, γιατί σχεδιάζεται, αποφασίζεται και υλοποιείται με τη συμμετοχή των μελών μας. Μια γραμμή, η οποία ενισχύει την οργάνωση, την ενότητα και την δράση μας!
Μια γραμμή που φοβούνται οι εφοπλιστές, το πολιτικό τους προσωπικό και οι συνδικαλιστικοί τους εκπρόσωποι!
Μια γραμμή η οποία δεν περιορίζεται στα σύνορα των κλαδικών και Ναυτεργατικών προβλημάτων αλλά ανοίγει τον δρόμο ώστε τα ειδικά Ναυτεργατικά προβλήματα να συνδυαστούν με τα γενικότερα εργατικά και λαϊκά προβλήματα, επιδιώκει τον συντονισμό, την κοινή δράση με άλλες συνδικαλιστικές δυνάμεις, οι οποίες έχουν σαφή – καθαρό ταξικό πρόσημο απέναντι στην πολιτική Κυβέρνησης- Κεφαλαίου – Ε.Ε.
Μια γραμμή το φάσμα της οποίας ξεδιπλώνεται σε πλήθος ζητημάτων που αφορούν τους εργαζόμενους, τον λαό και την νεολαία. Ακριβώς σε αυτό το πλαίσιο πρέπει να εξηγηθεί η πρωτοπόρα μας δράση στο αντιφασιστικό κίνημα, στην πάλη κατά των πλειστηριασμών, στην περιφρούρηση των συνδικαλιστικών – πολιτικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων.
Μια γραμμή που αναδεικνύει το «όπλο» της αλληλεγγύης στον αγώνα της τάξης μας, η οποία έχει λόγο, παρέμβαση και δράση για την ειρήνη, το σταμάτημα των πολέμων, την κατάργηση των Αμερικανικών βάσεων, του ΝΑΤΟ, το σταμάτημα των εξοπλισμών που είναι σταθερά προσηλωμένη κατά του ιμπεριαλισμού, του εθνικισμού, του ρατσισμού και της ξενοφοβίας!
Μια γραμμή που αμφισβητεί και εναντιώνεται στο σάπιο καπιταλιστικό εκμεταλλευτικό σύστημα από το οποίο πρέπει να απαλλαγεί η εργατική τάξη προκειμένου να πετύχει την πραγματική απελευθέρωσή της!
