11.1 C
Athens
Παρασκευή, 13 Δεκεμβρίου, 2024

ΣΕΠΕ «Αριστοτέλης»: Όχι στη σύνταξη Εσωτερικού Κανονισμού Λειτουργίας στο πλαίσιο της «αξιολόγησης»

Πρόσφατα

Με βάση τις αποφάσεις του συλλόγου μας την περσινή χρονιά, δείτε εδώ, αλλά και τις απόφασεις της έκτακτης ΓΣ στις 8/9/22, καλούμε τους συλλόγους διδασκόντων, να αγνοήσουν τις πιέσεις για σύνταξη Εσωτερικού Κανονισμού διαφυλάσσοντας το παιδαγωγικό και εκπαιδευτικό κύρος του συλλόγου διδασκόντων και της σχολικής μονάδας.

Δεν καταθέτουμε εσωτερικό κανονισμό προς έγκριση σε δήμο, συλλόγους γονέων, συντονιστές. Λειτουργούμε με βάση τους κανόνες λειτουργίας που έχουμε αποφασίσει ως σύλλογος διδασκόντων για τα ζητήματα που θεωρούμε απαραίτητα.

Παρέχουμε πλήρη συνδικαλιστική κάλυψη για τα παραπάνω και επιφυλασσόμαστε για κάθε ενέργεια που θα χρειαστεί απέναντι σε τέτοιες αυθαίρετες και αντισυναδελφικές πιέσεις και όσους τις ασκούν.

Θυμίζουμε στους/στις συναδέλφους ότι σε όλες τις τοποθετήσεις του εκπαιδευτικού κινήματος αναλύθηκε πως η σπουδή του Υπουργείου για τη σύνταξη Εσωτερικού Κανονισμού δεν σχετίζεται με τα ζητήματα λειτουργίας των σχολείων, καθώς αυτά ούτως ή άλλως αντιμετωπίζονται με καθορισμένο τρόπο από τους συλλόγους διδασκόντων στην αρχή κάθε χρονιάς, όπως αντιμετωπίστηκαν και φέτος. Το Υπ. Παιδείας και όποιος/α πιέζει τώρα να συνταχθεί Εσωτερικός Κανονισμός Λειτουργίας (ΕΚΛ) ενδιαφέρεται να επιβάλει έναν τέτοιο κανονισμό, γιατί αυτός συνδέεται με την αξιολόγηση και την αυτονομία της σχολικής μονάδας. Στον θεματικό άξονα 9 (Ηγεσία – Οργάνωση και διοίκηση της σχολικής μονάδας), της Υπουργικής Απόφασης για Εσωτερική και Εξωτερική Αξιολόγηση, αξιολογείται ο δείκτης: Διασφάλιση της εφαρμογής του σχολικού κανονισμού. Ακόμα και η δημοσίευση του «εσωτερικού κανονισμού» οδηγεί στη σύγκριση, τον ανταγωνισμό και την κατηγοριοποίηση αφού το ίδιο το περιεχόμενό του άπτεται βασικών πλευρών λειτουργίας του σχολείου.

Επιπρόσθετα, δεν αφορά υπόθεση μόνο του Συλλόγου διδασκόντων, αλλά και των γονέων και του Δήμου και τελικά δεν αποφασίζεται από τους εκπαιδευτικούς αλλά από τους Συντονιστ(ρι)ες. Επιπλέον, εισάγει λογικές ενός αυταρχικού σχολείου των ποινών, απαράδεκτων και παρωχημένων παιδαγωγικών αντιλήψεων και πρακτικών.

Είναι ηλίου φαεινότερο ότι ο «εσωτερικός κανονισμός», που μόνο εσωτερικός δεν είναι, σχετίζεται άμεσα με την «εσωτερική και εξωτερική αξιολόγηση» και δεν είναι απλά μια τυπική υποχρέωση. Η κυβέρνηση ανοίγει επικίνδυνους δρόμους και έχει άλλες στοχεύσεις.

Σύμφωνα με την Υ.Α.  «Ο Εσωτερικός Κανονισμός Λειτουργίας συντάσσεται ύστερα από εισήγηση του Διευθυντή/της Διευθύντριας της σχολικής μονάδας και με τη συμμετοχή όλων των μελών του συλλόγου διδασκόντων, των μελών του διοικητικού συμβουλίου του συλλόγου γονέων και κηδεμόνων, καθώς και εκπροσώπου του οικείου Δήμου. Στις σχολικές μονάδες της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στη διαδικασία του προηγούμενου εδαφίου συμμετέχει και το Προεδρείο του δεκαπενταμελούς μαθητικού συμβουλίου. Η απόφαση εγκρίνεται από τον Συντονιστή/τη Συντονίστρια Εκπαιδευτικού Έργου που έχει την παιδαγωγική ευθύνη του Σχολείου και από τον Διευθυντή/τη Διευθύντρια Εκπαίδευσης».

Τα παραπάνω κάνουν απολύτως φανερές τις επιδιώξεις του ΥΠΑΙΘ. Μέσω του εσωτερικού κανονισμού προωθείται:

Η αξιολόγηση τόσο του σχολείου, όσο και των εκπαιδευτικών.

  • Η σύνδεση του Σχολείου με τους δήμους και ο καθοριστικός ρόλος των δήμων στις αποφάσεις του συλλόγου διδασκόντων.
  • Η ισοπέδωση βασικών  δημοκρατικών  κατακτήσεων, δικαιωμάτων και λειτουργιών του συλλόγου διδασκόντων, μια και αμφισβητείται καθαρά πλέον το δικαίωμα και η δυνατότητά του να κρίνει  ως αυτόνομο όργανο, με όρους ισοτιμίας, συλλογικής ευθύνης και παιδαγωγικής ελευθερίας, όλα τα  ζητήματα που αφορούν στην ομαλή και δημοκρατική λειτουργία του σχολείου.
  • Η  συνεργασία με διάφορους φορείς (βλέπε Ιδιωτικούς φορείς, εταιρίες, χορηγούς κλπ) στην κατεύθυνση της ανάπτυξης δεξιοτήτων, με την προώθηση διαφόρων  «Προγραμμάτων» κλπ.

Αναλυτικότερα υπογραμμίζουμε με βάση και την απόφαση της έκτακτης ΓΣ του συλλόγου μας:

  1. Ο «εσωτερικός κανονισμός» μόνο εσωτερικός δεν είναι.  Συντάσσεται και με την συμμετοχή του Συντονιστή Εκπαιδευτικού Έργου, του εκπροσώπου του οικείου Δήμου, του Διευθυντή και λίγο πιο κάτω ακολουθούν και οι εκπαιδευτικοί, μαθητές και οι γονείς. Και φυσικά η απόφαση εγκρίνεται από τον Διευθυντή/τη Διευθύντρια Εκπαίδευσης αλλά και τον Συντονιστή/τη Συντονίστρια Εκπαιδευτικού Έργου. Δηλαδή ο «εξωτερικός αξιολογητής» των σχολείων θα αποφασίζει για τον δήθεν εσωτερικό κανονισμό.
  2. Είναι απορίας άξιο γιατί μια σειρά ζητήματα, που καλύπτονται από το γενικότερο νομοθετικό πλαίσιο και αποτελούν αντικείμενα απασχόλησης του Συλλόγου Διδασκόντων (π.χ. σχολικές εκδηλώσεις, δράσεις, πρωτοβουλίες, σχολικός εκφοβισμός), εντάσσονται στα πλαίσια του «εσωτερικού κανονισμού». Στην πράξη υποβαθμίζεται και απαξιώνεται ο ρόλος του Συλλόγου Διδασκόντων.
  3. Το Υπουργείο λες και απευθύνεται  σε εισαγγελικά όργανα  και όχι σε δασκάλους των παιδιών αναφέρεται στην «κατασταλτική» αντιμετώπιση των σχολικών παραπτωμάτων, ενώ σε ζητήματα αντιμετώπισης συμπεριφορών o κυρίαρχος ρόλος του συλλόγου διδασκόντων υποβαθμίζεται με την ενίσχυση του ρόλου του Διευθυντή, του συμβούλου σχολικής ζωής,  και του Συντονιστή του Εκπαιδευτικού Έργου.Αφήνουμε ασχολίαστο το αυταρχικό πνεύμα που θυμίζει περισσότερο το σχολείο της δεκαετίας του ’50 και ερχόμαστε σε πιο συγκεκριμένα ερωτήματα. Και ποια κατασταλτικά μέτρα προβλέπει η ισχύουσα νομοθεσία για το νηπιαγωγείο και το δημοτικό σχολείο; Μιλάμε σαφώς για τιμωρίες. Τέτοιες όμως δεν προβλέπονται από τη νομοθεσία εδώ και δεκαετίες. Σχεδιάζεται μήπως η επαναφορά τους από το Υπουργείο Παιδείας;
  1. Το Υπουργείο Παιδείας δείχνει τέτοια εμπιστοσύνη στους εκπαιδευτικούς και στην παιδαγωγική τους πείρα που δίνει λεπτομερείς οδηγίες ακόμα και για το τι θα γίνει με αργοπορημένους μαθητές και σε τι χώρο θα παραμένουν!!! Η συστηματική καθυστερημένη προσέλευση αποτελεί ένα ζήτημα που κάθε σχολική μονάδα οφείλει να διαχειριστεί. Όμως ας δούμε τι προβλέπει η ΥΑ: «Οι μαθητές/μαθήτριες προσέρχονται στο σχολείο πριν από την έναρξη των μαθημάτων, ενώ όσοι προσέρχονται με καθυστέρηση παραμένουν σε καθορισμένο, εκ των προτέρων, χώρο στο Σχολείο και εισέρχονται στην τάξη τους, μετά την ολοκλήρωση της τρέχουσας διδακτικής ώρας, εκτός αν ο Σύλλογος Διδασκόντων/Διδασκουσών έχει αποφασίσει διαφορετικά για την είσοδο των μαθητών/μαθητριών στην τάξη τους».Σε ποιον καθορισμένο χώρο και ποιος θα τους επιβλέπει; Το κυριότερο όμως εδώ είναι το στοιχείο της τιμωρίας. Σε κάθε περίπτωση, το μέτρο είναι τουλάχιστον πρωτοφανές! Ας σκεφτούμε ένα νηπιάκι ή ένα πρωτάκι να απομονωθεί σε «καθορισμένο εκ των προτέρων χώρο» για μία διδακτική ώρα! Με ποιο σκεπτικό ο νομοθέτης προβλέπει αυτή την ανήκουστη τιμωρία του δια της απομόνωσης σε «καθορισμένο χώρο»; Μιλάμε για σχολείο ή μήπως για στρατώνα;
  1. Εκεί που πραγματικά είναι να απορεί κάποιος είναι που το Υπουργείο αναφέρεται στην ανάγκη να ενισχυθεί το αίσθημα ευθύνης των μαθητών για την ποιότητα του σχολικού χώρου. Δεν θα διαφωνούσε φυσικά κανείς με την ανάγκη οι μαθητές να εκτιμούν και να σέβονται τον χώρο του σχολείου. Μήπως όμως πρέπει κάποιος (το κράτος μήπως;) να αρχίσει να φτιάχνει τέτοιους χώρους, «καθαρούς και συντηρημένους χώρους αιθουσών, εργαστηρίων που διαμορφώνουν τον περιβάλλοντα χώρο μέσα στον οποίο είναι δυνατόν να καλλιεργηθεί η ψυχή του παιδιού»;
  2. Αντί λοιπόν να φροντίσει για τη σωστή συντήρηση των σχολικών κτιρίων, την κατασκευή νέων, σύγχρονων σχολικών μονάδων  και την αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης ώστε να μπορούν τα σχολεία να καλύπτουν τις λειτουργικές τους ανάγκες, φτάνει μάλιστα στο σημείο να επιβαρύνει τους γονείς με το κόστος επιδιόρθωσης των «φθορών» που θα προκαλέσουν οι μαθητές (!!!). Βρέθηκε, λοιπόν, ο ένοχος για τα κακά χάλια των σχολικών υποδομών. Και μάλιστα, χωρίς να διαχωρίζει καν εάν πρόκειται για ακούσιες ή εκούσιες φθορές. Εάν χαλάσει μια μικροφωνική, εάν πέσει και χαλάσει ένα μικρόφωνο, εάν σπάσουν κάποια όργανα χημείας κατά τη διάρκεια ενός πειράματος, ποιος θα πληρώσει το κόστος;
  3. Μάλιστα το Υπουργείο σαν έτοιμο από καιρό θεσπίζει την Έκθεση αποτίμησης – ανατροφοδότησης (μας θυμίζει κάτι;) του εσωτερικού Κανονισμού ανά τακτά χρονικά διαστήματα.

Είναι φανερό ότι τα αντανακλαστικά του Υπουργείου είναι εξαιρετικά σε ότι αφορά την αντιδραστικοποίηση του ρόλου του σχολείου και την υποβάθμιση των μορφωτικών δικαιωμάτων (βλέπε αξιολόγηση/κατηγοριοποίηση σχολείων) και σχεδόν ανύπαρκτα όταν πρόκειται για τις αληθινές ανάγκες μας.

Κανείς δεν είναι ενάντια στη θέσπιση κανόνων ορθής λειτουργίας της σχολικής μονάδας, στα πλαίσια των ευρύτερων στοχεύσεων δημιουργίας κλίματος εμπιστοσύνης, αλληλεγγύης και σεβασμού ανάμεσα στα μέλη της σχολικής κοινότητας. Ενημερώνουμε την ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, που πιθανόν αδυνατεί να το αντιληφθεί ότι, όλα αυτά συμβαίνουν και σήμερα. Πολλά από τα κοινωνικά και εκπαιδευτικά προβλήματα που ξεσπούν μέσα στο σχολείο έχουν την αιτία τους σε προβλήματα που γεννιούνται έξω από αυτό. Η πλειοψηφία των εκπαιδευτικών, με συναίσθηση του παιδαγωγικού μας ρόλου,  μέσα από τους συλλόγους διδασκόντων, χωρίς τυμπανοκρουσίες, αντιμετωπίζουμε καθημερινά απλά ή πιο σύνθετα προβλήματα.

Η στόχευση του Υπουργείου δεν είναι να επιλυθούν αυτά τα προβλήματα, ούτε να στηριχθεί ο εκπαιδευτικός της τάξης. Βήμα – βήμα, πατώντας στους νόμους όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων δημιουργούν ένα σχολείο που χωρίς καμία στήριξη, χωρίς χρηματοδότηση, υποδομές και μόνιμο προσωπικό καλείται να λύσει ως «αυτόνομη» οικονομική – εκπαιδευτική μονάδα το σύνολο των προβλημάτων. Αν δεν τα καταφέρνει θα φταίει το ίδιο, οι εκπαιδευτικοί, οι γονείς και οι μαθητές.

  • Απαιτούμε την άμεση απόσυρση του ΦΕΚ για τον δήθεν «εσωτερικό κανονισμό».
  • Ο εσωτερικός κανονισμός της κυβέρνησης και του ΥΠΑΙΘ πρέπει να απορριφθεί από το εκπαιδευτικό κίνημα ως  συστατικό μέρος της αξιολόγησης που προσπαθούν να περάσουν, ως ένα ακόμα μέσο για την κατηγοριοποίηση των σχολικών μονάδων.

Παρόμοια Άρθρα

Παρατάξεις