Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Τουριστικών Επισιτιστικών Επιχειρήσεων
Θεσσαλονίκης – Χαλκιδικής – Πιερίας
Κάτω τα χέρια από τους εργαζομένους
Τα περιστατικά εργοδοτικής αυθαιρεσίας στον κλάδο μας δυστυχώς είναι συχνά. Πολλοί είναι οι εργαζόμενοι που έχουν έρθει αντιμέτωποι στους χώρους εργασίας τους με τη μαύρη εργασία-δήλωσημισών ενσήμων, παρακράτηση των δεδουλευμένων, των δώρων και των επιδομάτων τους, μεαπλήρωτες υπερωρίες, εξαντλητικά ωράρια και υποστελεχωμένα πόστα.
Αντιπροσωπευτικό παράδειγμα των παραπάνω, αποτελεί και η καταγγελία συναδέλφου μας, μέλους του σωματείου μας, για το κατάστημα Franklin Coffee House στην Κωνσταντινουπόλεως. Η συναδέλφισσα το προηγούμενο διάστημα είχε καταγγείλει στο Συνδικάτο μια σειρά αυθαιρεσιών που αντιμετώπιζε στον χώρο εργασίας της.
Η εργοδοσία στο Franklin όχι μόνο δήλωνε τα μισά ένσημα στην εργαζόμενη αλλά απαίτησε να της επιστραφούν πίσω τα δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα. Όταν η εργαζόμενη ύψωσε το ανάστημα της και διεκδίκησε το Δώρο Πάσχα, το οποίο είναι δεδουλευμένο της, η εργοδοσία δεν δίστασε να της μειώσει εκδικητικά το ωράριο.
Όλο αυτό το διάστημα και μετά από καταγγελία στην επιθεώρηση εργασίας αλλά και κινητοποιήσεων έξω από το κατάστημα, η εργοδοσία επιλέγει να αγνοεί τα αιτήματα της συναδέλφου, για καταβολή των δώρων και των επιδομάτων της και την επιστροφή της στο κανονικό ωράριο εργασίας με ένσημα πλήρους απασχόλησης.
Ταυτόχρονα η συνάδελφος μας έρχεται καθημερινά αντιμέτωπη με τιμωρητικές και εκφοβιστικές συμπεριφορές από την μεριά της εργοδοσίας, η οποία έφτασε και μέχρι το σημείο να την απειλεί μέσω δικηγόρου με μηνύσεις. Όλα τα παραπάνω κορυφώθηκαν όταν ο υπεύθυνος του καταστήματος άσκησε σωματική βία στη συνάδελφο, πιάνοντάς την από τον λαιμό- περιστατικό στο οποίο βρισκόταν παρούσα και η εργοδότρια. Ως επιστέγασμα είχαμε το εξώδικο που στάλθηκε από την εργοδοσία για οικοιοθελή αποχώρηση, τρεις μέρες μετά το συμβάν!
Για άλλη μια φορά έχουμε να αντιμετωπίσουμε περίπτωση εργοδοτικής αυθαιρεσίας, περίπτωση που σίγουρα δεν είναι η μοναδική. Απλά ήρθε στην επιφάνεια επειδή η εργαζόμενη είχε το θάρρος να διεκδικήσει, να απαιτήσει. Έτσι πρέπει να κάνουν όλοι οι εργαζόμενοι, με συλλογικό τρόπο, μέσα από το ΣΕΤΕΠΕ. Να σπάσουν το φόβο και την μοιρολατρεία, την λογική της ανάθεσης και της αναμονής που καλλιεργούν εργοδοσία και αστικά κόμματα, οι άνθρωποί τους στο συνδικαλιστικό κίνημα.
Είναι λοιπόν χρέος μας ως εργαζόμενοι να μην δείξουμε ίχνος φόβου ή ανοχής σε κάθε τέτοιο περιστατικό και να επιλέγουμε τον δρόμο της συλλογικής πάλης και απάντησης. Η εκάστοτε εργοδοσία έχοντας στο “οπλοστάσιό” της όλους τους αντεργατικούς νόμους τόσο της τωρινής όσο και των προηγούμενων κυβερνήσεων (βλ. κατάργηση 8ωρου, κατάργηση δικαιώματος κήρυξης και συμμετοχής σε απεργία, απελευθέρωση απολύσεων κλπ) έχει καταφέρει να φέρει στον κλάδο τις χειρότερες δυνατές συνθήκες εργασίας που χαρακτηρίζονται από μισθούς ψίχουλα, μισή ή και μηδαμινή ασφάλιση, εξαντλητικά ωράρια, υπερεντατικοποίηση, μη τήρηση των μέτρων ασφαλείας και υγιεινής για τους εργαζομένους κ.α. Πατώντας ακριβώς πάνω στην ανάγκη των εργαζομένων για δουλειά και εισόδημα, ιδιαίτερα σε περιόδους έντονης κρίσης, τους θέτει πολλές φορές εκβιαστικά τις αυθαιρεσίες της. Έχουμε όμως την απάντηση, και αυτή είναι ο συλλογικός και οργανωμένος αγώνας.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ: ΝΑ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΤΩΡΑ ΤΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥ | ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΔΩΡΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΔΟΜΑΤΩΝ | ΤΕΛΟΣ ΣΤΗΝ ΑΔΗΛΩΤΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΝΑ ΠΑΡΘΕΙ ΠΙΣΩ Η ΕΚΔΙΚΗΤΙΚΗ ΜΕΙΩΣΗ ΩΡΑΡΙΟΥ – ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ! ΚΑΝΕΝΑΣ ΦΟΒΟΣ!
