Στην ημερήσια διάταξη από κυβέρνηση και εργοδοσία είναι η επίθεση κατά της απεργίας, που τουλάχιστον το τελευταίο 24ωρο έσπευσαν στην αστική δικαιοσύνη για να βγάλουν «παράνομες και καταχρηστικές» τις απεργίες των εργαζομένων στον ΕΟΔΥ, των ξενοδοχοϋπαλλήλων στο «Τιτάνια» και των εργαζομένων στα δημόσια ΜΜΜ της Αττικής.
Από το Γιώργη Χρήστου
μέλος της Πρωτοβουλίας για την Ανατροπή
και του Μεικτού Συμβουλίου της ΕΣΗΕΑ
Η εκτίμηση αυτή επιβεβαιώνεται και από σημερινή δήλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου, Γιάννη Οικονόμου, ο οποίος άφησε «ορθάνοιχτη πόρτα» για νέα αντεργατική παρέμβαση της κυβέρνησης στο δικαίωμα της απεργίας, σε τοποθέτησή του για τη σημερινή απεργία στα αστικά μέσα μεταφοράς της Αττικής. «Αξιοποιώντας την εμπειρία, εάν χρειάζονται διορθωτικές κινήσεις στον νόμο πρέπει να τις δούμε» «είμαστε στην κατεύθυνση να δούμε τι από αυτά που έχουν ψηφιστεί, δεν δουλεύουν σωστά. Και δεν δουλεύουν σωστά με ευθύνη ποιου», είπε ανάμεσα στα άλλα και πετώντας «λάσπη στον ανεμιστήρα» κατηγόρησε τους συνδικαλιστές για απουσία κοινωνικής ευθύνης.
Η δήλωση του Γιάννη Οικονόμου
Αξιοποιώντας την εμπειρία, εάν χρειάζονται διορθωτικές κινήσεις στον νόμο πρέπει να τις δούμε. Υπάρχουν και δομικά ζητήματα που πρέπει να δει κανείς σε μια ισορροπία, που, για να είμαστε ειλικρινείς, είναι εύθραυστη. Από τη μια υπάρχει το δικαίωμα στην απεργία, από την άλλη πρέπει να προστατεύεται και το κοινωνικό σύνολο. Πρέπει να δούμε έναν τρόπο πιο αποτελεσματικό. Επαναλαμβάνω και πάλι, διότι είναι ευαίσθητα ζητήματα αυτά: Το δικαίωμα στην απεργία υπάρχει, είναι ιερό. Κατοχυρώνεται συνταγματικά.
Πρέπει, όμως, να συμφωνήσουμε εάν κάποιες στιγμές ορισμένα ελάχιστα πράγματα, σε ό,τι αφορά στην εξυπηρέτηση βασικών αναγκών, τουλάχιστον για κάποιες ώρες, πρέπει να γίνονται. Είμαστε στην κατεύθυνση να δούμε τι από αυτά που έχουν ψηφιστεί, δεν δουλεύουν σωστά. Και δεν δουλεύουν σωστά με ευθύνη ποιου. Από την άλλη πλευρά και οι συνδικαλιστικές ηγεσίες οφείλουν να είναι πιο ευαισθητοποιημένες στις αποφάσεις που παίρνουν.
Στα σκαριά, λοιπόν, άλλο ένα «όπλο» κατά των εργαζομένων και των δικαιωμάτων τους από την κυβέρνηση και την εργοδοσία, που θα έρθει να συμπληρώσει το νόμους για την απαγόρευση των διαδηλώσεων και τον αντεργατικό του Χατζηδάκη. Μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι στο τελευταίο κυβέρνηση και εργοδοσία «πατούν» και επιδιώκουν να τρομοκρατήσουν τους εργαζόμενους προκειμένου να διαλύσουν το συλλογικό αγώνα των εργαζομένων, την ελεύθερη συνδικαλιστική δράση και τις εργασιακές σχέσεις, να βαθύνουν τις ελαστικές μορφές απασχόλησης και να διευρύνουν τη φτώχεια και την επισφάλεια σε όλο και μεγαλύτερο αριθμό εργαζομένων, προκειμένου να μην αντιδρούν και να συμμορφώνονται «με τας υποδείξεις». Να συνηθίσουν τις σημερινές συνθήκες ακραίας ακρίβειας και ασύδοτης κερδοσκοπίας του κεφαλαίου, της ενεργειακής φτώχειας, των μειωμένων εισοδημάτων και της ανεργίας, της υφαρπαγής της λαϊκής κατοικίας και περιουσίας, των δημόσιων χώρων, αγαθών και ασημικών, τη μετατροπή της χώρας σε «ελεύθερη οικονομική ζώνη», όπου «όποιος δεν προσαρμόζεται, πεθαίνει».
Είναι σαφές για όλους ότι δεν πάει άλλο με την ακραία νεοφιλελεύθερη, αυταρχική και αντιδημοκρατική πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ, που υπηρετεί τα συμφέροντα των «ολίγων» και συνεχίζει τις μνημονιακές πολιτικές όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων. Μια πολιτική που για τους εργαζομένους, τη νεολαία και το λαό έχει υπέρογκες αυξήσεις στις τιμές όλων των προϊόντων λαϊκής κατανάλωσης, της ενέργειας και των καυσίμων, ακραία καταστολή στις διεκδικήσεις τους, περιστολή εργατικών, συνδικαλιστικών, μορφωτικών, κοινωνικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, ποινικοποίηση των αγώνων, αγωγές SLAPP, φίμωση και ύστατο χτύπημα που επιχειρείται κατά της ελευθερίας του Τύπου με το νομοσχέδιο Οικονόμου για τη «διαφάνεια» στα ΜΜΕ, αθρόες παρακολουθήσεις από την ΕΥΠ δημοσιογράφων, ενεργών πολιτών και πολιτικών αντιπάλων της κυβέρνησης της ΝΔ, στοχοποίηση δικηγόρων κ.λπ. Δεν πάει άλλο, λοιπόν, για αυτό, απέναντι στην κυβέρνηση της ΝΔ, την «εταιρειοκρατία» και το κεφάλαιο που υπηρετεί, θα πρέπει να ορθωθεί τείχος και να ανατραπεί από τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους, τη νεολαία και το λαό.
Η απάντηση των εργαζομένων, της κοινωνίας, του λαού; Οργάνωση στα σωματεία, στις συλλογικότητες, μαζική συμμετοχή στις γενικές συνελεύσεις και στις συλλογικές διαδικασίες τους, καθολική και ενεργή συμμετοχή στις απεργίες και στα συλλαλητήρια που έπονται, σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε κλάδο, σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, σε κάθε κοινωνική δραστηριότητα, αλληλεγγύη σε όποιον διεκδικεί τα δικαιώματά του, τη ζωή του. Να «νεκρώσουν» τα πάντα στη Γενική Απεργία της Τετάρτης 9 Νοέμβρη 2022, για αυξήσεις στους μισθούς που να υπερκαλύπτουν τον πληθωρισμό, για υπογραφή ΣΣΕ, για μόνιμη και σταθερή δουλειά με πλήρη δικαιώματα, για κατάργηση του νόμου Χατζηδάκη και όλων των αντεργατικών και αντιασφαλιστικών νόμων, για πλαφόν στην ενέργεια και για κατάργηση του χρηματιστηρίου ενέργειας κ.λπ. για να ζούμε με αξιοπρέπεια.