Το Πανελλαδικό Σωματείο στην Έρευνα και Τριτοβάθμια Εκπαίδευση ιδρύθηκε το 2021 με σκοπό την προάσπιση των δικαιωμάτων και την κατοχύρωση αξιοπρεπών συνθηκών εργασίας στην έρευνα και την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Αποτελείται από συναδέλφισσες/ους με διαφορετικούς ρόλους (Υποψήφιοι/ες Διδάκτορες/σσες, postdoc, τεχνικό προσωπικό, συμβασιούχοι σε project, έκτακτο διδακτικό προσωπικό κ.α.) και εργασιακές σχέσεις (συμβάσεις, υποτροφίες, “μπλοκάκια”, αμισθί) το έργο των οποίων όμως είναι απαραίτητο για την ερευνητική και διδακτική διαδικασία των Πανεπιστημίων και Ερευνητικών Κέντρων.
Μισθός-Ασφάλιση-Ωράριο
Αυτονόητα δικαιώματα που επιδιώκει να κατοχυρώσει το Σωματείο μας για όλο το αόρατο κομμάτι εργαζομένων στο οποίο βασίζεται η παραγωγή της Έρευνας. Σε έναν κατακερματισμένο Κλάδο, που χαρακτηρίζεται από διαφορετικές εργασιακές σχέσεις και ειδικότητες, το Σωματείο μας, επιχειρεί να ενοποιήσει τις διεκδικήσεις και να δώσει δύναμη στο συλλογικό αγώνα.
Η έρευνα είναι εργασία!
Είναι γεγονός ότι μεγάλο μέρος του συνόλου που εργάζεται στην έρευνα έχει ακούσει τη γνωστή φράση ότι οι ερευνητές και οι ερευνήτριες, και συγκεκριμένα οι Υποψήφιοι/ες Διδάκτορες/ισσες, «σπουδάζουν, δεν δουλεύουν». Αυτές οι αφηγήσεις πολλές φορές συμπληρώνονται από άλλα γνωστά ρητά, όπως ότι «υπηρετούν την επιστήμη και τη γνώση» και ότι «το διδακτορικό είναι μια μαθητεία που δημιουργεί τις προϋποθέσεις για μια ασφαλή και καλά αμειβόμενη εργασία».
Όχι! Η έρευνα είναι εργασία. Η ροή των κεφαλαίων στην έρευνα, η σύνδεσή τους με το παραγόμενο προϊόν, αλλά και η παραγωγή νέας γνώσης και πρωτοτυπίας αποδεικνύουν ότι οι ερευνητές/τριες εργάζονται, και μάλιστα σε ένα κερδοφόρο πεδίο. Κερδοφόρο βέβαια για τους φορείς (ιδιωτικούς, κρατικούς ή μικτά σχήματα) που καρπώνονται το προϊόν που παράγουμε. Η συνθήκη εργασιακής επισφάλειας, η μαύρη ανασφάλιστη και απλήρωτη εργασία, το καθεστώς της υποτροφίας, οι συμβάσεις τύπου μπλοκάκι, οι ελαστικές σχέσεις κ.α. αποτελούν τους όρους με τους οποίους καλούμαστε να εργαστούμε, όροι οι οποίοι είναι ξεκάθαρα εκμεταλλευτικοί απέναντί μας, αλλά ταυτόχρονα όσο το δυνατό πιο ευνοϊκοί για το κεφάλαιο καθώς κανονικοποιούν μία συνθήκη όπου ακόμη και τα στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα δεν υφίστανται.
Η επισφάλεια δεν είναι καινοτομία!
Η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης έρχεται μέσα σε μία συνθήκη στην οποία τα πανεπιστήμια και οι Ερευνητικοί Φορείς υποχρηματοδοτούνται σταθερά, το μόνιμο προσωπικό μειώνεται συνεχώς και οι εργασιακές συνθήκες για τους/ις νέους/ες ερευνητές/ριες, το δυναμικό που παράγει τη νέα γνώση και έρευνα εντός των πανεπιστημίων και των ερευνητικών ιδρυμάτων, ελαστικοποιούνται συνεχώς.
‘Ερευνα υπό αστυνόμευση – Δε θα συνηθίσουμε τον φόβο!
Ταυτόχρονα, το τελευταίο διάστημα ειδικά στο ΑΠΘ έχουμε γίνει μάρτυρες της όξυνσης της κρατικής καταστολής (αλλεπάλληλες εισβολές της αστυνομίας στο ΑΠΘ, επιθέσεις, τραυματισμοί, συλλήψεις φοιτητών) με σκοπό την εγκαθίδρυση ενός κλίματος φόβου και αστυνομοκρατίας στους ίδιους μας τους εργασιακούς χώρους. Η πολιτική αυτή που έχει αναπτυχθεί εντάσσεται σε ένα ευρύτερο σύνολο αναδιάρθρωσης του πανεπιστημιακού πεδίου, όπου η καταστολή και η περαιτέρω υποβάθμιση της δημόσιας και δωρεάν παιδείας αλλά και των πανεπιστημίων συνολικότερα πάνε χέρι-χέρι. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί τόσο ο νόμος 4777, όπου πέρα από την πανεπιστημιακή αστυνομία προβλέπει -μεταξύ άλλων- πειθαρχικές διώξεις για τους/ις ΥΔ όσο και οι τελευταίες νομοθετήσεις που διευρύνουν την είσοδο ιδιωτικών συμφερόντων στην ερευνητική διαδικασία (τα λεγόμενα «βιομηχανικά διδακτορικά») αλλά και οι συνεργασίες για ερευνητικούς μιλιταριστικούς σκοπούς με την εμπλοκή του στρατού και αντίστοιχων πολυεθνικών επιχειρηματικών ομίλων.
Η Ανομία όπως τη βιώνουμε εμείς
Σε αντίθεση λοιπόν με ό,τι μας λένε, η πραγματική ανομία που βασιλεύει στα πανεπιστήμια είναι οι εργασιακές συνθήκες γαλέρας στην έρευνα και την εκπαιδευτική διαδικασία. Είναι οι συμβάσεις τύπου έργου που ορίζουν ότι δεν έχουμε κανένα εργασιακό δικαίωμα και ασφάλιση (αν και έχουμε εργοδότη!), είναι η ανυπαρξία ωραρίου και η εντατικοποίηση που οδηγεί σε εξαντλητικά ωράρια για να βγουν τα projects στον χρόνο που επιθυμεί ο φορέας, είναι το καθεστώς της μη ασφάλισης που αφαιρεί το στοιχειώδες επίπεδο για την υγεία μας, είναι οι καθυστερήσεις πληρωμών και η μη καταβολή τους οδηγώντας σε ένα καθεστώς ομηρίας ενώ έχει ήδη παραχθεί το εκάστοτε έργο (ερευνητικό, επικουρικό/διδακτικό κ.α.). Είναι οι ολοένα και αυξανόμενοι περιοριστικοί όροι για τις υποτροφίες, με χαρακτηριστική περίπτωση το ΕΛΙΔΕΚ, που λόγω της συνεχώς μειούμενης δημόσιας χρηματοδότησης περιορίζεται με μη επιστημονικά κριτήρια το σύνολο των συναδέλφων/ισσών που έχουν έστω το δικαίωμα να καταθέσουν τις αιτήσεις τους. Και ο κατάλογος αυτής της πραγματικής ανομίας συνεχίζεται, όσο κι αν προσπαθούν να το αποκρύψουν.
Δεν θα επιτρέψουμε η πραγματικότητα μας να γίνει κανονικότητα!
Για τις εργαζόμενες/ους στο κλάδο της έρευνας ο μέσος μηνιαίος μισθός ακόμα κι όταν υπάρχει, δεν αρκεί ούτε καν για τη στοιχειώδη διαβίωση καθώς κατά κανόνα κυμαίνεται στο όριο πάνω από τον κατώτατο μισθό. Είναι δηλαδή πλέον ίσος ή/και λιγότεροι από το κόστος ενοικίου, τη πληρωμή των λογαριασμών και των μηνιαίων εξόδων. Η κατάσταση είναι ακόμη πιο τραγική στις περιπτώσεις της απλήρωτης και ανασφάλιστης εργασίας, όπου ακόμη και το στοιχειώδες δικαίωμα στην υγεία (συνταγογράφηση ανασφάλιστων) έχει ακυρωθεί στην πράξη.
Απαιτούμε:
- Αναγνώριση της εργασιακής μας ταυτότητας.
- Αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης για την Παιδεία και Έρευνα. Αποκλειστικά κρατική χρηματοδότηση της έρευνας. Εδώ και τώρα να δοθεί έκτακτο κονδύλι στα Πανεπιστήμια & Ερευνητικά Κέντρα για να καλυφθούν οι τρέχουσες ανάγκες!
- Καμία εργασία χωρίς μισθό. Υπογραφή συμβάσεων εργασίας για τους εργαζομένους στην έρευνα (ΥΔ, post-doc, έκτακτο διδακτικό, ερευνητικό, διδακτικό και διοικητικό προσωπικό) που θα εξασφαλίζουν τα σύγχρονα δικαιώματα μας.
- Άμεσες προσλήψεις μόνιμου προσωπικού με βάση τις πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Αυξήσεις στους μισθούς για να καλύπτονται οι σύγχρονες ανάγκες. Δραστική μείωση των ορίων συνταξιοδότησης και των ωρών εργασίας, όπως επιτρέπει η αλματώδης άνοδος της παραγωγικότητας της εργασίας, για να εξαλειφθεί η ανεργία.
- Ασφάλιση και ιατροφαρμακευτική κάλυψη όλων των εργαζομένων στην έρευνα, ανεξαρτήτως τρόπου αμοιβής, με ευθύνη του εκάστοτε εκπαιδευτικού ιδρύματος και του κράτους, που να επεκτείνεται και στα προστατευόμενα από αυτούς μέλη των οικογενειών τους. Τα χρόνια του διδακτορικού να είναι συντάξιμα και να προσμετρώνται στην προϋπηρεσία. Άδειες εγκυμοσύνης και γονεϊκές άδειες.
- Κάλυψη από τα ιδρύματα των απαραίτητων εξόδων για συμμετοχή σε συνέδρια και άλλες δραστηριότητες πάνω στο ερευνητικό αντικείμενο.
- Κατάργηση των ελαστικών μορφών εργασίας (Συμβάσεις έργου, τίτλοι κτήσεις, υποτροφίες). Μέχρι τότε καταβολή του ΦΠΑ και κάλυψη των ασφαλιστικών εισφορών από τα ιδρύματα και το κράτος.
- Κατάργηση του σημερινού «επικουρικού διδακτικού έργου», του θεσμού του «πανεπιστημιακού υποτρόφου» και των προγραμμάτων απόκτησης διδακτικής εμπειρίας που έρχονται να καλύψουν πάγια διδακτικά κενά. Οι διδακτικές ανάγκες των ιδρυμάτων δεν μπορούν να καλυφθούν με πρόσθετο επικουρικό διδακτικό έργο και υποτροφίες-χαρτζιλίκι σε ΥΔ και μεταπτυχιακούς φοιτητές. Αντί αυτού, να γίνουν προσλήψεις σε ειδικευμένο διδακτικό και εργαστηριακό προσωπικό. Ως τότε, κανονικές πληρωμές κάθε ώρας επικουρικού επιτηρήσεις, επιβλέψεις, διορθώσεις, εργαστηριακές ασκήσεις) ή διδακτικού έργου με υπογραφή συμβάσεων εργασίας στην αρχή κάθε έτους.
- Κατάργηση του Νόμου Χατζηδάκη και κάθε αντεργατικής νομοθεσίας.
- Κατάργηση των βαθιά ταξικών και αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων του νόμου Κεραμέως-Χρυσοχοϊδη (ν. 4777).
- Έξω η αστυνομία από τα πανεπιστήμια, τους χώρους εργασίας μας.
ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΗΝ ΕΡΕΥΝΑ & ΤΗΝ ΤΡΙΤΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ | ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Στοιχεία Επικοινωνίας:
Ιστοσελίδα: unionresearchers.wordpress.com
Email: union.researchers.thess@gmail.com
Facebook: Πανελλαδικό Σωματείο Εργαζομένων
στην Έρευνα και την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση