ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ της ΕΝΩΣΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΕΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ
στο Eτήσιο Πανελλαδικό Συνέδριο στις 7 – 10 Σεπτεμβρίου 2022,
στην ΑΝΩΤΑΤΗ ΣΧΟΛΗ ΚΑΛΩΝ ΤΕΧΝΩΝ (Πειραιώς 256)
Η παρουσία όλων μας είναι απαραίτητη. Τα Συνέδρια και τα Σεμινάρια της Ένωσης δεν μας χαρίζονται, τα έχουμε κατακτήσει με τη μαζική συμμετοχή μας, όλα αυτά τα χρόνια. Ας αγωνιστούμε για τη συνέχισή τους. Σας περιμένουμε!!!
ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΤΟ ΑΝΑΛΥΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
ΕΝΩΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΕΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ
“Στη μάχη για την προάσπιση της Τέχνης και του Πολιτισμού,
δηλαδή του Ανθρώπου, κανένας μας δεν περισσεύει”.
“Να μην στραφούμε εκεί που κυβέρνηση και υπουργείο επιθυμούν,
στον ατομισμό και την ιδιώτευση”.
Μένουν λίγα 24ωρα πριν τη έναρξη του Συνεδρίου μας στην ΑΣΚΤ 7-10 Σεπτέμβρη. Δημοσιεύουμε το κύριο άρθρο της Εικαστικής Παιδείας Νο 38, για τη νέα σχολική χρονιά 2022-23, που αποτυπώνει περιεκτικά τη σκέψη μας για τη δράση της Ένωσης σε αυτούς τους δύσκολους για τα συλλογικά καιρούς.
ΑΝΤΙ ΠΡΟΛΟΓΟΥ
Δίνουμε μια δύσκολη μάχη. Αυτό το ξέρουμε. Δεν το ακούμε για πρώτη φορά, δεν είναι κάτι καινούριο.
Δίνουμε μια δύσκολη μάχη διότι είμαστε μια μικρή αριθμητικά ειδικότητα που προσπαθεί να υπηρετήσει την Παιδεία και τον Πολιτισμό, κόντρα σε ένα ολόκληρο σύστημα που με αυτόματο τρόπο παράγει και απλώνει τα αντίθετά τους, τον ατομισμό και τη βαρβαρότητα. Αυτό συνέβη και την εκπαιδευτική χρονιά που τώρα ολοκληρώνεται.
Έτσι, στο τέλος του χειμώνα του 2021, με καθυστέρηση περίπου 1,5 έτους, η Ένωση Εκπαιδευτικών Εικαστικών Μαθημάτων επιτέλους μάθαινε έστω την περίληψη της απόφασης του ΣτΕ στην αίτησή της για ακύρωση της Υπουργικής Απόφασης με την οποία αιφνιδιαστικά, τον Ιούνιο του 2020, κυβέρνηση και υπουργός αποφάσιζαν και διέταζαν, πάντοτε με παιδαγωγικό τρόπο και σχεδιασμό, την έξωση των Εικαστικών μαθημάτων από το πρόγραμμα διδασκαλίας του Λυκείου.
Η Ένωσή μας, σε συνεργασία με το ΕΕΤΕ, προσέφυγαν στο ΣτΕ ήδη από τον Αύγουστο του 2020. Η τυφλή Δικαιοσύνη, καθυστερώντας μήνες για να εξετάσει το αίτημα και να αποφανθεί, είχε ήδη στην ουσία καταδικάσει τη διδασκαλία της Τέχνης αλλά και τους μαθητές του Λυκείου σε εμπέδωση της νέας πραγματικότητας: σχολικές χρονιές, χωρίς διδασκαλία εικαστικών.
Για την άνοιξη του 2022 η Ένωσή μας είχε προγραμματίσει διεξαγωγή σεμιναρίων σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη με τίτλο «Η τέχνη Αντίδοτο στη βία και στο σκοταδισμό». Ίσως ακόμη και ο τίτλος του σεμιναρίου να ενόχλησε. Σε κάθε περίπτωση, η κυβέρνηση των αρίστων ξαναχτύπησε, τέλη Μαρτίου 2022, αυτή τη φορά με μία ευθεία βολή σε κεκτημένο 40 ετών της Ένωσης, κάνοντας πολύ δύσκολη, έως αδύνατη, την πραγματοποίηση των ετήσιων ενδιάμεσων σεμιναρίων της σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, με τον τρόπο που αυτά διεξάγονται από το 1981. Για να πετύχουν τον αντιεκπαιδευτικό τους στόχο, κυβέρνηση και υπουργείο, περιόρισαν ασφυκτικά το χρόνο διεξαγωγής των σεμιναρίων, και υπαγόρευσαν νέους όρους, βάζοντας στη μέγγενη μια αναγνωρισμένη υπερ-40ετή επιμορφωτική διαδικασία. Κυβέρνηση και υπουργείο δεν είχαν καν το τακτ να παραδεχτούν ότι η Ένωση, εδώ και 4 δεκαετίες, υλοποιεί μια επιμόρφωση που κατά τα άλλα θα ήταν υποχρέωση της ίδιας της Πολιτείας. με σεμινάρια τα οποία δεν κοστίζουν ούτε μισό ευρώ στον κρατικό προϋπολογισμό.
Μέσα Ιουλίου, μέσα καλοκαιριού του 2022, και το ΥΠΑΙΘ ανακοινώνει την κατανομή θέσεων των διορισμών. Η Ένωση είχε επιμείνει με προσπάθειες συναντήσεων στο υπουργείο Παιδείας, μήνες πριν, προκειμένου να επαναφέρει τη συζήτηση στην ανάγκη σύστασης οργανικών θέσεων. Ωστόσο η τακτική των προηγουμένων ετών σχετικά με τη μείωση ή απομάκρυνση σταδιακά των εκπαιδευτικών οι οποίοι διδάσκουν τέχνες, συνεχίζεται: Για το σχολικό έτος 2022-2023 διορίζονται συνολικά 79 μόνιμοι εικαστικοί εκπαιδευτικοί στην Πρωτοβάθμια-Δευτεροβάθμια εκπαίδευση, και 1 μόνο εκπαιδευτικός Ειδικής Αγωγής.
Δώσαμε και εξακολουθούμε να δίνουμε, δύσκολες και άνισες μάχες.
Μπορούμε να τις κάνουμε ακόμη πιο άνισες, αν επιλέξουμε να εγκαταλείψουμε τον συλλογικό αγώνα, και στραφούμε εκεί που κυβέρνηση και υπουργείο επιθυμούν, στον ατομισμό και την ιδιώτευση. Αυτό είναι το στοίχημά τους.
Δώσαμε και εξακολουθούμε να δίνουμε, δύσκολες και άνισες μάχες. Όμως αυτό ακριβώς είναι που κάνει εν γένει τον αγώνα μας ωραίο. Υπερασπιζόμαστε τους εκπαιδευτικούς συναδέλφους μας, τους μαθητές μας, τις οικογένειές τους. Παλεύουμε δίπλα στις άλλες ειδικότητες, εκπαιδευτικών και γενικότερα εργαζομένων, διότι κάθε νίκη μας είναι και δική τους νίκη, κάθε ήττα μας είναι και δική τους ήττα. Σε πρόσφατο Δελτίο Τύπου, γράψαμε: «Απευθυνόμενοι καταρχάς στους εκπαιδευτικούς λειτουργούς, αλλά και σε ολόκληρη την ελληνική κοινωνία, θέλουμε να επαναλάβουμε ότι στη μάχη που θα κορυφωθεί το επόμενο διάστημα για την προάσπιση της Τέχνης και του Πολιτισμού, δηλαδή του Ανθρώπου, κανένας μας δεν περισσεύει».
Δώσαμε και εξακολουθούμε να δίνουμε, δύσκολες και άνισες μάχες. Αυτό δεν σημαίνει ότι γνωρίσαμε μόνο ήττες. Ούτε το ίδιο το προπύργιο της συντήρησης, το Συμβούλιο της Επικρατείας, δεν μπόρεσε να απορρίψει πλήρως την αίτηση ακύρωσης που υπέβαλε η Ένωσή μας. Υποχρεώθηκε μάλιστα να αφήσει νομικά παραθυράκια ερμηνειών, φοβούμενο την πίεση που ήδη ασκείται και μπορεί επιπλέον να ασκηθεί. / Το ανοιξιάτικο σεμινάριό μας στην Αθήνα ματαιώθηκε έπειτα από τον αιφνιδιασμό του υπουργείου, αλλά της Θεσσαλονίκης πραγματοποιήθηκε, κόντρα στις αντιξοότητες. Τώρα ετοιμαζόμαστε ήδη για τα κεντρικά σεμινάριά μας στις αρχές του φθινοπώρου. / Δίπλα στις περσινές προσλήψεις εκπαιδευτικών σε θέσεις μόνιμης και σταθερής εργασίας, προστίθενται φέτος 80 εικαστικοί εκπαιδευτικοί. Μπορεί κανείς να υποθέτει πόσο μικρότεροι θα ήταν οι αριθμοί, αν δεν είχε ασκηθεί όλο το προηγούμενο έτος η συλλογική μας πίεση;
Δώσαμε και εξακολουθούμε να δίνουμε, δύσκολες μάχες, αυτές που κάνουν πιο μεγάλες τις νίκες.
