Ο μεγάλος ηθοποιός, Λυκούργος Καλλέργης έφυγε από τη ζωή, σε ηλικία 97 χρόνων στις 27 Αυγούστου 2011
Γεννήθηκε στις 7 Μαρτίου του 1914 στην Κρήτη, στο Χουμέρι Μυλοποτάμου. Μετοίκισε στην Αθήνα σε ηλικία 10 ετών και μετέπειτα, τελειώνοντας τη μέση εκπαίδευση και τη στρατιωτική του θητεία. Ήταν παντρεμένος με την ηθοποιό Μαρία Φωκά, με την οποία απέκτησε μία κόρη και σε δεύτερο γάμο με την ηθοποιό Τζένη Κολλάρου από την οποία έχει ένα γιο. Έφυγε από τη ζωή, σε ηλικία 97 χρόνων στις 27 Αυγούστου 2011.
Πατέρας του ήταν ο πρωτοπόρος σοσιαλιστής ηγέτης και οργανωτής της πρώτης εργατικής πρωτομαγιάς στην Ελλάδα, Σταύρος Καλλέργης.
Για πολλά χρόνια ο Λυκούργος Καλλέργης ασχολήθηκε με τον συνδικαλισμό και το 1977 εκλέχτηκε Βουλευτής του ΚΚΕ.
Διετέλεσε γενικός γραμματέας του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών για μια δεκαετία από το 1956 και για μικρό διάστημα πρόεδρος. Επίσης, υπήρξε πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Θεάματος-Ακροάματος καθώς και Αντιπρόεδρος του Ταμείου Συντάξεως Ηθοποιών.
Ξεκίνησε σπουδές στη δραματική σχολή της Λαϊκής Σκηνής του Καρόλου Κουν. Στη σκηνή ανεβαίνει για πρώτη φορά το 1934 με τον ίδιο θίασο στον πρωταγωνιστικό ρόλο του «Πανάρετου» στην περίφημη παράσταση του θιάσου στην Ερωφίλη του Γεώργιου Χορτάτση.
Ιδρυτικό μέλος και πρωταγωνιστής του Θεάτρου Τέχνης (1942-1950), ο Λυκούργος Καλλέργης προσέφερε πάνω από 60 χρόνια υπηρεσίας στο ελληνικό θέατρο, περίοδος κατά την οποία πήρε μέρος σε πολλά έργα έργα, δράματα και κωμωδίες.
https://www.youtube.com/watch?v=L3yWUeL–uU&ab_channel=GPITRAL7Radioon…%CE%88%CE%B1%CF%81
Υπήρξε επίσης αναγνωρισμένο πρωταγωνιστικό στέλεχος σε διάφορους θιάσους του ελεύθερου θεάτρου και επί 18 χρόνια πρωταγωνιστής του Εθνικού, του οποίου και διετέλεσε καθηγητής της Δραματικής Σχολής.
Συμμετείχε σε παραγωγές στην Αθήνα, την επαρχία και το εξωτερικό, ερμηνεύοντας εξέχοντες ρόλους σε θεατρικά έργα του ελληνικού και διεθνούς δραματολογίου: αρχαία τραγωδία, Σαίξπηρ, Ίψεν, Τσέχωφ, Στρίνμπεργκ, Πιραντέλλο, Γκόγκολ, Γκόρκι, κ.ά. Στη θεατρική του πορεία συνάντησε και συνεργάστηκε με τη Μαρίκα Κοτοπούλη, την Κατερίνα Ανδρεάδη, τον Αιμίλιο Βεάκη, την Κατίνα Παξινού, την Κυβέλη, τον Αλέξη Μινωτή κ.ά.
Έπαιξε σε πολλές ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου, ξεκινώντας το 1949 από τον «Κόκκινο Βράχο» του Γρηγόρη Γρηγορίου και ολοκληρώνοντας την παρουσία του στη μεγάλη οθόνη το 2001 με τον «Αλέξανδρο και Αϊσέ» του Δημήτρη Κολλάτου. Συμμετείχε στις σειρές «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται» (1975) και «Πανθέοι» (1977), που έγραψαν ιστορία στα ελληνικά τηλεοπτικά χρονικά.
Μετέφρασε: 4 θεατρικά έργα του Τσέχοφ, «Ο Γλάρος», «Θείος Βάνιας», «Οι τρεις αδελφές», «Ο Βυσσινόκηπος» και 4 μονόπρακτα, «Πρόταση Γάμου», «Η Αρκούδα», «Ο Γάμος», «Το Κύκνειο άσμα», «Εμείς και ο χρόνος» του Πρίσλεϊ, τα «Παντρολογήματα» του Γκόγκολ, «Οι Μικροαστοί» του Γκόρκι, το μονόπρακτο «Ροζαλίντα» του Μπάρι.
Τιμήθηκε με το Βραβείο Πιραντέλλο και Βεάκη. Το 2007, αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτωρ του τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών.
