Την περασμένη Κυριακή 10/7, σε ηλικία μόλις 57 ετών, ο συνάδελφος Κώστας Κούρκουλος,ο οποίος υπηρετούσε ως διευθυντής στον e-ΕΦΚΑ Πατησίων, άφησε την τελευταία του πνοή στο χώρο εργασίας του, καθώς σύμφωνα με όλα τα σχετικά δημοσιεύματα είχε πάει εκεί για να βγάλει δουλειά σε σχέση με το τεράστιο ζήτημα των εκκρεμών συντάξεων. Ο συνάδελφος βρέθηκε από νεότερη υπάλληλο με την οποία συνεργαζόταν.
Ο θάνατος ενός συναδέλφου, ειδικά τόσο νέου, θα είναι πάντα μια απώλεια που βαραίνει στις καρδιές των πολλών. Πρώτα και κύρια στην οικογένεια και τους οικείους του, αλλά και στους στενούς συνεργάτες και συνεργάτιδες του. Όταν όμως ένας συνάδελφος πεθαίνει ασκώντας τα καθήκοντα του, τότε αυτό μας αγγίζει και μας αφορά όλους, ακόμα και όσους και όσες δεν τον γνωρίσαμε ποτέ. Και όταν αυτό συμβαίνει μέρα Κυριακή, εντελώς εκτός του ωραρίου του, τα συναισθήματα γίνονται πολύ ανάμικτα…
Το ερώτημα που μας γεννιέται εύκολα είναι γιατί έπρεπε ο Κώστας Κούρκουλος να πάει Κυριακή να δουλέψει; (Αυτό θα μπορούσε να επεκταθεί και σε επόμενα ερωτήματα, όπως αν ήταν η πρώτη φορά που πήγαινε Σαββατοκύριακο στο γραφείο ή αν ήταν ο μόνος, αλλά η ουσία δεν είναι αυτή).
Σε ανακοίνωση του στα social media και σε αντίστοιχο άρθρο, ο Υπουργός Εργασίας Κ. Χατζηδάκης δίνει μια απάντηση που τον …συμφέρει, κάνοντας λόγο για υπόδειγμα υπαλλήλου, παράδειγμα προς μίμηση για όσους συνεργάστηκαν μαζί του και με την ευκαιρία αναφέρθηκε στο “πλήθος καλών υπαλλήλων” που υπάρχουν στον ΕΦΚΑ.. Τυμβωρυχεί δηλαδή ξεδιάντροπα πάνω στην τραγωδία μιας οικογένειας για να πλασάρει το δικό του πρότυπο για το πώς πρέπει να λειτουργεί η Υπηρεσία και οι εργαζόμενοι. Στα αυτιά μας ηχεί ακόμα πλήθος εκφράσεων του ίδιου Υπουργού όπως “τεμπέληδες και βασανιστές” και “κόπρος του Αυγεία” για υπαλλήλους και οργανισμό αντίστοιχα (και με αντίστοιχες απαξιωτικές εκφράσεις να μην έχουν λείψει σε βάρος υπαλλήλων του Υπουργείου) και άρα γίνεται προφανές πως για μια ακόμα φορά η υποκρισία ξεχειλίζει. Αλλά το ζήτημα πηγαίνει πολύ πιο πέρα από την ηθική διάσταση ή τις διατυπώσεις του Υπουργού. Γιατί η επωδός “υπάρχουν και αυτοί οι υπάλληλοι”, όσο γνήσια και αν μπορεί κατά περίπτωση να γίνει, υποκρύπτει τα πραγματικά προβλήματα του δημοσίου και ειδικά του e-ΕΦΚΑ.
Επειδή τυχαίνει να έχουμε καλή μνήμη, θυμόμαστε, ότι η χώρα πρωτομπήκε στα μνημόνια το 2010 λόγω του διογκωμένου χρέους, για το οποίο σύμφωνα με τον Χατζηδάκη και τους νεοφιλελε όλων των κομμάτων, φταίγανε οι γνωστοί “τεμπέληδες του Δημοσίου”. Στη λαίλαπα που επακολούθησε, δεκάδες αν όχι εκατοντάδες χιλιάδες έμπειροι υπάλληλοι αποχώρησαν χωρίς να αντικατασταθούν και συνολικά τα κονδύλια για υποδομή μειώθηκαν κατακόρυφα. Αν αυτή είναι η συνολική πραγματικότητα για το Δημόσιο , τα αποτελέσματα της οποίας βιώνουμε ξανά και ξανά στο ΕΣΥ, στη δασοπυρόσβεση κλπ. Τα ασφαλιστικά ταμεία είχαν το κερασάκι της άρον άρον ενοποίησης τους, χωρίς επίσης να έχουν υποδομή ή διαλειτουργικότητα των συστημάτων που να την υποστηρίζει κλπ. Πρόκειται για πράγματα που έχουν γραφτεί αμέτρητες φορές, αλλά δυστυχώς χρειάζεται να επαναληφθούν και πάλι. Και φυσικά όχι μόνο δεν έχει γίνει τίποτα για αυτά, αλλά αντιθέτως έχει επιλεχθεί κάθε μορφής αλχημεία (πιστoποιημένοι λογιστές, ακριβοπληρωμένοι managers κλπ) με τελευταία επιλογή τις λεγόμενες fast track συντάξεις για τις οποίες αναμένεται κύμα ενστάσεων, καθώς σε πάμπολες περιπτώσεις δεν συνυπολογίζουν όλα τα έτη και εισφορές, οδηγώντας σε απώλεια ακόμα και εκατοντάδων ευρώ μηνιαίως.
Ο κοινός παρονομαστής όλων των παραπάνω λύσεων είναι ότι ουδέποτε ο ΕΦΚΑ ενισχύθηκε με προσωπικό και υποδομή, γιατί αυτό απλώς δεν είναι επιθυμητό. Δεν γνωρίζουμε πως όλα αυτά συνδέονται συγκεκριμένα με το τραγικό τέλος του συναδέλφου, αλλά είμαστε βέβαιοι πως δεν πέφτουμε εντελώς έξω και έχοντας πλήρη συναίσθηση της δυσκολίας των στιγμών δηλώνουμε πως , για εμάς, η μνήμη του θα τιμηθεί πλήρως εφόσον εισέλθουν στο κάδρο και αυτές οι διαστάσεις, κόντρα στις οποίες πάλεψε και εκείνος.
Εν κατακλείδι, o κ. Υπουργός και κάθε Υπουργός θα τιμήσουν την μνήμη του Κώστα Κούρκουλoυ και κάθε συναδέλφου που αφήνει ένα κομμάτι από την ζωή του, παλεύοντας με το χάος που δημιούργησαν οι εκάστοτε πολιτικές ηγεσίες του Υπουργείου Εργασίας, όχι με υποκριτικές και σπεκουλαδόρικές αναρτήσεις στο fb προτάσσοντας το πρότυπο του… Σταχάνοφ, αλλά φροντίζοντας να προσλάβουν το απαραίτητο προσωπικό, με αξιοπρεπείς συνθήκες, αμοιβές και εργαλεία εργασίας, ώστε οι Κυριακές να είναι ημέρες αργίας για όλους και οι συντάξεις να βγαίνουν …από την Παρασκευή!
Ευχόμαστε τα πιο ειλικρινή συλλυπητήρια στην οικογένεια, τους συναδέλφους και τις συναδέλφισσες και τους οικείους του Κώστα Κούρκουλου.
