Η κυβέρνηση της ΝΔ συνεχίζει ακάθεκτη το σχέδιό της για να επιβάλλει «σιγή νεκροταφείου» και εκτεταμένο κλίμα τρομοκρατίας στους χώρους εργασίας και στην κοινωνία, ώστε να ανακόψει την τεράστια κοινωνική δυσφορία που εξελίσσεται ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα, με την ένταση των κοινωνικών ανισοτήτων, την εκτίναξη της ακρίβειας και της ανεργίας, τη διεύρυνση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, την ένταση του αυταρχισμού και της τρομοκρατίας κράτους και εργοδοσίας.
Από το Γιώργη Χρήστου
Μέλος του Μεικτού Συμβουλίου ΕΣΗΕΑ
και της Πρωτοβουλίας για την Ανατροπή
Τα «σκυτάλη» για την επίθεση στα εργατικά, συνδικαλιστικά και δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες, αυτή τη φορά (και για να είμαστε ακριβείς, σήμερα), πήρε ο ανιψιός του πρωθυπουργού και δήμαρχος Αθηναίων, Κώστας Μπακογιάννης. Με ανάρτησή του στην προσωπική του ιστοσελίδα στο facebook, δηλώνει πως έχει στείλει επιστολή προς τους αρμόδιους υπουργούς ζητώντας τους:
• «Να εφαρμοστεί συστηματικά ο υφιστάμενος νόμος για τις πορείες και τις υπαίθριες συγκεντρώσεις».
• «Νομοθετική πρωτοβουλία που δεν θα επιτρέπει τη διεξαγωγή μαζικών αθλητικών ή άλλων εκδηλώσεων εργάσιμες ημέρες και ώρες».
• «Ο Δήμος Αθηναίων να έχει τη δυνατότητα να αδειοδοτεί κάθε πορεία ή υπαίθρια συγκέντρωση που πραγματοποιείται στην Αθήνα».
Για να δικαιολογήσει τα όσα ζητά από τους συναρμόδιους υπουργούς, επικαλείται ψευδώς τη «συχνή παράλυση του κέντρου της πόλης από πορείες και άναρχες διοργανώσεις που επιφέρουν αφόρητη ταλαιπωρία στους πολίτες», που «πρέπει να τελειώσει με συντεταγμένο τρόπο και τη συνεργασία όλων μας», για «μια Αθήνα ανοιχτή, με ελεύθερη κίνηση για όλους».
Υπενθυμίζεται πως το λόγο που επικαλείται ο Μπακογιάννης, επικαλέστηκε και η κυβέρνηση της ΝΔ (ομαλή λειτουργία της πόλης, τουριστική κίνηση, εμπορική δραστηριότητα και μετακινήσεις), για να καταθέσει και να ψηφίσει το καλοκαίρι του 2020 τον χουντικής έμπνευσης νόμο «Δημόσιες υπαίθριες συναθροίσεις και άλλες διατάξεις», ο οποίος επί της ουσίας καταργεί το συνταγματικό δικαίωμα τού «συνέρχεσθαι».
Εντάσσεται στο δόγμα της ΝΔ «νόμος και τάξη», και ανάμεσα στα άλλα, φακελώνει διαδηλωτές, καθώς προβλέπεται υπεύθυνος – οργανωτής της εκάστοτε διαδήλωσης, στον οποίο μάλιστα φορτώνεται η αστική ευθύνη για αποζημιώσεις σε οποιεσδήποτε πράξεις τρίτων προσώπων. Επιπλέον, προβλέπεται η αστυνομική προέγκριση των συγκεντρώσεων, αφού πρέπει να δηλώνονται σε αστυνομική πλατφόρμα, με αναλυτικά στοιχεία, για τόπο, τον χρόνο και τη διαδρομή, ενώ δίνονται υπερεξουσίες στις κατασταλτικές αρχές που θα μπορούν να ορίσουν αυτέ εναλλακτικούς τρόπους συγκέντρωσης, αλλά και να καταστείλουν κατά το δοκούν ή να απαγορεύουν μια διαδήλωση, στην περίπτωση που κρίνουν πως… διαταράσσεται η κοινωνικοοικονομική ζωή, ο τουρισμός κ.ά. Πρόκειται για ένα νόμο, χειρουργικά σχεδιασμένο από την κυβέρνηση, το κεφάλαιο και την εργοδοσία, και ήρθε μετά την καταστρατήγηση του δικαιώματος στην απεργία με τη διάταξη Αχτσιόγλου επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Αποσκοπούσε και αποσκοπεί στον ακόμη μεγαλύτερο περιορισμό των συγκεντρώσεων, και εν κατακλείδι στην απαγόρευση, κάθε εργατικής, κινηματικής και κοινωνικής διαδήλωσης, που ποινικοποιήθηκαν μέσα από την απαγόρευση και τις ποινικές επιπτώσεις κατά την άσκηση του συνταγματικού δικαιώματος του «συνέρχεσθαι».
Στο πλαίσιο της έντασης της καταστολής και της αστυνομοκρατίας στην κοινωνία, η κυβέρνηση της ΝΔ καταπιάστηκε… με τα δημόσια ΑΕΙ, τα οποία αφού τα δυσφήμισε παρουσιάζοντας τα ως κέντρα ανομίας και παραβατικότητας στο εσωτερικό της χώρας, έφερε και ψήφισε, το Φλεβάρη του 2021, το νόμο Κεραμέως – Χρυσοχοΐδη για την πανεπιστημιακή αστυνομία. Από τα γεγονότα έπεσαν σαν «χάρτινος πύργος» τα ψέματα της κυβέρνησης Μητσοτάκη για τη δημιουργία της. Η ωμή βία κατά φοιτητών στο ΑΠΘ, ο σοβαρός τραυματισμός του φοιτητή Γιάννη Ντουσάκη, οι διώξεις των φοιτητών του Πολυτεχνείου Κρήτης κ.λπ. έδειξαν που στοχεύουν η ΟΠΠΙ της κυβέρνησης Μητσοτάκη και συνολικά ο νόμος Κεραμέως-Χρυσοχοΐδης: στο να επιβληθεί «σιγή νεκροταφείου» στις Σχολές, στη φίμωση και στην τρομοκρατία όλων όσοι αντιπαλεύουν με σθένος τα σχέδιά της για την απαξίωση και υποβάθμιση του δημόσιου πανεπιστημίου, σε ένα πανεπιστήμιο όχι για τις ανάγκες της κοινωνίας αλλά για τις ανάγκες της οικονομίας.
Η κυβέρνηση της ΝΔ, όμως, δε σταμάτησε εκεί. Το Μάρτιο του 2021, ο τότε υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, παρουσίασε τη «Λευκή Βίβλο» της Αστυνομίας, ένα νέο δόγμα «εσωτερικής ασφάλειας», στην οποία επίσης γίνεται λόγος για τη διαχείριση των διαδηλώσεων και των κοινωνικών εντάσεων, αλλά και για εξουδετέρωση του «εσωτερικού εχθρού» που δεν είναι άλλος από τους εργατικούς και λαϊκούς αγώνες, ενάντια στο χτύπημα εργασιακών δικαιωμάτων και λαϊκών ελευθεριών. Από τη «Λευκή Βίβλο» του Χρυσοχοΐδη δεν μπορούσαν να λείψουν και οι δημοσιογράφοι, τους οποίους περιόρισε σε «συγκεκριμένο χώρο», γιατί, όπως είχε πει, ενδιαφέρεται για για την «σωματική τους ακεραιότητα». Η αλήθεια, βεβαίως, είναι πως η δημοσιογραφική κάλυψη είναι αυτή που αποκαλύπτει το μέγεθος της αστυνομικής αυθαιρεσίας. Κι αυτό δεν το θέλουν. Κι αυτό αντιμετωπίζουν οι δημοσιογράφοι σήμερα, που ουκ ολίγες φορές νιώθουν «στο πετσί» τη στοχοποίηση της αστυνομίας και της εξουσίας.
Τον Ιούνιο του 2021, η κυνική κυβέρνηση της ΝΔ, έφερε έναν ακόμη νόμο, της ιδίας κοπής, ιδεολογίας και στόχευσης με τα παραπάνω, δηλαδή κατά των εργατικών, κοινωνικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, κατά συνταγματικά κατοχυρωμένων ελευθεριών: το νόμο Χατζηδάκη, με τον οποίο, αφού νομιμοποίησε κάθε εργοδοτική αυθαιρεσία και την απεργοσπασία με τη βούλα του νόμου, φρόντισε να φτάσει στη «στρατόσφαιρα» την ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης και ελευθερίας και να βγάλει κυριολεκτικά «στην παρανομία» την απεργία, το ύστατο όπλο του εργαζόμενου έναντι στην παράβαση των εργατικών του δικαιωμάτων.
Για να επανέλθουμε στην επιστολή Μπακογιάννη και να ολοκληρώσουμε το δόγμα «νόμος και τάξη», είναι ξεκάθαρο ότι«μυρίζει» όχι μόνον ένταση της καταστολής στους δρόμους, στα πανεπιστήμια και σε κάθε εστία αντίστασης από πλευράς κυβέρνησης, αλλά και σε ιδεολογικό επίπεδο. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, ό,τι και να κάνει, οι εργατικές και κοινωνικές αντιδράσεις θα υπάρχουν και θα επιδεινώνονται με δική της ευθύνη. Δεν είναι ικανό να τις κάμψουν το δόγμα «νόμος και τάξη» που θέλει να επιβάλλει για να κρύψει κάτω από το… χαλί του λεγόμενου «επιτελικού κράτους», που έχει δημιουργήσει: την ισοπέδωση των δικαιωμάτων εργαζομένων και πολιτών, αλλά και την εσκεμμένη αποδόμηση του κοινωνικού κράτους (δημόσια παιδεία, δημόσια υγεία και πρόνοια, κοινωνική ασφάλιση κ.λπ.), το ξεπούλημα δημόσιων αγαθών και πλούτου (νερό, ρεύμα, ΛΑΡΚΟ κ.λπ.), προκειμένου να εξυπηρετήσει το κεφάλαιο και την εργοδοσία.
Δικαιώματα, όπως αυτά, στις διαδηλώσεις, στην απεργία, στην ελευθερία του λόγου και του Τύπου, οι εργαζόμενοι και ο λαός τα κέρδισαν με αγώνες, θυσίες και με πολύ αίμα. Και ήδη έχουν δείξει πως δεν τα απεμπολούν, δε τα βάζουν σε… καραντίνα, και πως δεν πρόκειται να συμμορφωθούν «προς τας υποδείξεις»!
ΥΓ. Δεν μπορεί να περάσει, τέλος, απαρατήρητο το πώς φροντίζει αυτή η κυβέρνηση, και γενικότερα το νεοφιλελεύθερο κράτος, τους «ημετέρους», όπως ο δολοφόνος του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, Επαμεινώνδας Κορκονέας, που αποφυλακίστηκε, και τους ιδεολογικούς της αντίπαλους, όπως ο αναρχικός και απεργός πείνας, Γιάννης Μιχαηλίδης, που του αρνείται εκδικητικά ό,τι δικαιούται από το νόμο, που η ίδια ψήφισε: αποφυλάκιση υπό όρους.
