Αδριατική Θάλασσα
Γκριμάλντι κόντρα στους Έλληνες εφοπλιστές….
Ένας αδυσώπητος ανταγωνισμός με θύματα τους Ναυτεργάτες και τα δικαιώματά τους – Τι πρέπει να κάνουν Έλληνες και Ιταλοί Ναυτεργάτες;
Άρθρο – Παρέμβαση
του προέδρου της ΠΕΝΕΝ, Αντώνη Νταλακογεώργου
Το μεταφορικό έργο στις δρομολογιακές γραμμές μεταξύ των ελληνικών λιμανιών και των αντίστοιχων ιταλικών στην Αδριατική έχει μετατραπεί τα τελευταία χρόνια σε ένα νέο πεδίο οξύτατου ανταγωνισμού (εμπορικού – οικονομικού) για επικράτηση και κυριαρχία ώστε να αυξήσουν τα μερίδιά τους τόσο στην επιβατική όσο και στην διακίνηση οχημάτων και εμπορευμάτων και βέβαια την κερδοφορία των δύο ανταγωνιστικών μπλοκ!
Η πολιτική κρίση, η εμφύλια σύρραξη στην Γιουγκοσλαβία και η στρατιωτική επίθεση των δυνάμεων του ΝΑΤΟ στο τέλος της δεκαετίας του 1990, είχε απογειώσει την γραμμή αυτή, αφού υπήρχε μπλόκο στις οδικές μεταφορές μέσω Γιουγκοσλαβίας, με αποτέλεσμα να ενισχυθεί και να γιγαντωθεί η μεταφορική – εμπορική και επιβατική κίνηση από τα λιμάνια Πάτρας – Ηγουμενίτσας με κατεύθυνση το Πρίντεζι, το Μπάρι, την Αγκώνα, την Τεργέστη, την Βενετία με τελικό προορισμό των εμπορευμάτων τις χώρες της Δυτικής και Κεντρικής Ευρώπης.
Την περίοδο εκείνη τα πλοία που δραστηριοποιούνταν στις γραμμές αυτές είχαν ξεπεράσει τα 32 μεταξύ των οποίων 8-10 ελληνικής σημαίας, 2-3 ιταλικής σημαίας και τα υπόλοιπα ελληνικών εφοπλιστικών συμφερόντων με σημαίες ευκαιρίας!
Ποιος είπε ότι το παρασιτικό εφοπλιστικό κεφάλαιο διαπρέπει μόνο στην ποντοπόρο Ναυτιλία! Οι δαιμόνιοι και κατά κανόνα τυχοδιώκτες έλληνες εφοπλιστές άδραξαν την ευκαιρία και δρομολόγησαν δεκάδες υπερήλικα και υποσυντήρητα πλοία στην γραμμή και σε χρόνο ρεκόρ κυριάρχησαν κερδίζοντας την μερίδα του λέοντος στο μεταφορικό έργο!
Για να το πετύχουν αυτό ύψωσαν κατά κύριο λόγο σημαίες Κύπρου – Μάλτας, επάνδρωναν τα πλοία με χαμηλόμισθους αλλοδαπούς χωρίς ΣΣΕ, το επίπεδο των οργανικών συνθέσεων ήταν το κατώτερο, αυτό που υποτίθεται «εξασφάλιζε» ελάχιστα επίπεδα ασφάλειας και ταυτόχρονα το σύνολο των πληρωμάτων (μεταξύ των οποίων και ελάχιστοι έλληνες) ήταν όλοι τους ανασφάλιστοι!!
Το πειρατικό αυτό καθεστώς το δρομολόγησαν έχοντας εξασφαλίσει την σιωπηρή τότε ανοχή και στην πράξη αποδοχή των κυβερνήσεων, του ΥΕΝ και των Λιμενικών αρχών οι οποίοι εφηύραν το κατάπτυστο επιχείρημα ότι πρόκειται για διεθνή γραμμή και ότι η επάνδρωση, η σύνθεση, το μισθολόγιο και η κοινωνική ασφάλιση καθορίζονται από την σημαία των πλοίων και κατόπιν τούτου δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα!!!
Πρέπει να σημειωθεί ότι την ίδια χρονική περίοδο ήταν χιλιάδες οι Έλληνες Ναυτεργάτες που αναζητούσαν δουλειά και οι εφοπλιστικές πόρτες ήταν όλες κλειστές για αυτούς!
Μπροστά σε αυτόν το θανάσιμο κίνδυνο για τα Ναυτεργατικά δικαιώματα, η ΠΕΝΕΝ βρέθηκε από την πρώτη στιγμή στην πρωτοπορία της οργάνωσης και του αγώνα ενάντια σε αυτό το εφιαλτικό σκηνικό που έστησαν εφοπλιστές – κυβέρνηση – ΥΕΝ και Λιμενικές αρχές!
Ακολούθησαν δεκάδες παρεμβάσεις, κινητοποιήσεις, στοχευμένες δράσεις καράβι το καράβι, ακινητοποίηση πλοίων. Μια μάχη που κράτησε πάνω από 1,5 χρόνο και η οποία είχε θετική και νικηφόρα έκβαση.
Το αποτέλεσμα στο τέλος ήταν όλα τα πλοία να εφαρμόσουν την ελληνική ΣΣΕ, το σύνολο των Ναυτεργατών να έχουν κοινωνική ασφάλιση στο ΝΑΤ και η σύνθεση κατά βάση έγινε με βάση την ισχύουσα ελληνική νομοθεσία.
Είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι οι Ναυτεργάτες που ήταν μέσα σε αυτά τα καράβια στήριξαν δραστήρια την μάχη που δόθηκε και είχαν καταλυτικό ρόλο στο αποτέλεσμα που επιτεύχθηκε.
Η αναφορά μας αυτή ήταν αναγκαία αλλά και χρήσιμη προκειμένου όχι μόνο να θυμίσουμε τις τότε συνθήκες, το περιβάλλον, τα ανταγωνιστικά συμφέροντα και τον ρόλο κυβέρνησης – ΥΕΝ, αλλά για να υπογραμμίσουμε τον αναντικατάστατο ρόλο των Ναυτεργατών σε αυτόν τον αγώνα και κυρίως την σταθερή – συνεπή και αγωνιστική θέση της ΠΕΝΕΝ αλλά και άλλων ακόμη Σωματείων που έβαλαν πλάτη για την αγωνιστική επίλυση του προβλήματος!
Τα τελευταία χρόνια η κατάσταση στην γραμμή αυτή έχει αλλάξει, το μεταφορικό έργο οχημάτων – εμπορευμάτων έχει συρρικνωθεί όπως και η επιβατική κίνηση.
Η νέα αυτή πραγματικότητα μείωσε αισθητά τον αριθμό των πλοίων και των εταιριών που βρίσκονται πλέον στη γραμμή.
Το τυχοδιωκτικό κομμάτι των εφοπλιστών με τις πειρατικές σημαίες απομακρύνθηκε μετά την θέσπιση των κανόνων που επιβλήθηκαν στα ναυτεργατικά δικαιώματα ενώ και τα πλοία ελληνικής σημαίας αναβαθμίστηκαν (νέες ναυπηγήσεις) με τεράστιες χωρητικότητες στα γκαράζ και στα πρωτόκολλα επιβατών.
Αυτή την περίοδο εισέρχεται στην γραμμή ο Ιταλός Ναπολιτάνος μεγαλοεφοπλιστής Εμ. Γκριμάλντι. Η είσοδός του στην γραμμή προικοδοτείται από το ιταλικό κράτος με πλήθος προνομίων και ευνοϊκών ρυθμίσεων στην φορολογία, στην κοινωνική ασφάλιση, στην επάνδρωση και στις συνθέσεις, επιχορηγήσεις μέσω Ε.Ε, ακόμη και στην απασχόληση χαμηλόμισθων Ναυτεργατών από χώρες της Ε.Ε!!!
Επίσης ο ίδιος βάζει χέρι και πόδι στις γραμμές της Κρήτης εξαγοράζοντας την παραδοσιακή ναυτιλιακή εταιρεία των Μινωϊκών γραμμών και σε δεύτερο στάδιο απέκτησε ισχυρό πακέτο στην μετοχική σύνθεση της HELLENIC SEAWAYS.
Ταυτόχρονα δημόσια δηλώνει το ενδιαφέρον του για την απόκτηση γραμμών και πλοίων στο Αιγαίο ενώ επαναλαμβανόμενα ομιλεί για την «υγιή» BLUE STAR και έτσι καθίσταται ένας παίχτης που διεκδικεί γραμμές φιλέτου που σήμερα εκτελούνται από την BSF……
Από το 2013 όσοι απασχολούνται στην ανωτέρω γραμμή και είναι ναυτολογημένοι στα υπό ελληνική σημαία πλοία βιώνουν τον δικό τους εργασιακό γολγοθά αφού η τότε κυβέρνηση και ο Υπουργός Ε.Ν. Μ. Βαρβιτσιώτης μετά την ψήφιση του νόμου 4150/13 προβαίνει στην έκδοση Υπουργικών αποφάσεων για την γραμμή της Αδριατικής μειώνοντας τις οργανικές συνθέσεις και τις θέσεις εργασίας κάτω από το 50%!
Όλα βέβαια αυτά στο όνομα της ανταγωνιστικότητας και της ισότιμης επιχειρηματικής δραστηριότητας στην γραμμή!
Με τον τρόπο αυτό στα ίδια πλοία που με ειδικές συνθέσεις απασχολούσαν 80 έως 110 άτομα, ανάλογα με την χωρητικότητα (κοχ), την ιπποδύναμη της μηχανής, το πρωτόκολλο επιβατών και τον αριθμό των καμπινών, ο αριθμός αυτός κατέρχεται στα 40 με 65 άτομα!!
Η σφαγή στις συνθέσεις, η δραματική μείωση των θέσεων εργασίας, οδηγεί τις εργασιακές σχέσεις στην εποχή της γαλέρας.
Στα πλοία, που πριν την Υπουργική απόφαση ήταν 85-90 άτομα, τώρα μόλις 50 Ναυτεργάτες καλούνται να ανταποκριθούν στα ίδια καθήκοντα και όλα αυτά βέβαια χωρίς να έχει αλλάξει το παραμικρό στα πραγματικά δεδομένα, στην κίνηση, στην λειτουργία και στις ανάγκες των πλοίων!
Οι θέσεις εργασίας, τα εργασιακά δικαιώματα θυσιάζονται στον βωμό της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των εφοπλιστών και η εργασιακή ζούγκλα εμπεδώνεται, διαιωνίζεται και παίρνει δραματικές διαστάσεις.
Ακολουθεί η διακυβέρνηση του «Αριστερού» ΣΥΡΙΖΑ και οι 3 Υπουργοί του που πέρασαν από το ΥΕΝ αφήνουν ανέγγιχτο αυτό το τερατώδες εργασιακό καθεστώς!
Την περίοδο αυτής της 10ετίας (2013 – 2022) η ΠΕΝΕΝ επανειλημμένα θέτει το πρόβλημα στα όργανα της ΠΝΟ (Διοίκηση – Γ.Σ – Συνέδριο) να οργανωθεί, να σχεδιαστεί και να δοθεί η μάχη κατά του εκτρωματικού νόμου 4150/13 αλλά η πλειοψηφία της ΠΝΟ με πρωτεργάτες τον πρώην Γ.Γ και τα Προεδρεία ΠΕΑΘΕΝ – ΠΣΟΑΕΝ – ΠΕΠΕΝ έως και σήμερα επιλέγουν την αποχή από κάθε οργανωμένη δράση και ταυτόχρονα παζαρεύουν, όχι την κατάργηση του νόμου, αλλά τον κοινωνικό διάλογο με ΥΕΝ – ΣΕΕΝ προκειμένου να αποσπάσουν κάποιο ξεροκόμματο (2-3 θέσεις εργασίας παραπάνω) και με αυτόν τον τρόπο συστήνουν κοινές επιτροπές με ΥΕΝ – ΣΕΕΝ για να εξαπατήσουν, να κοροϊδέψουν τους Ναυτεργάτες και παράλληλα να συνεχισθεί ανεμπόδιστα το καθεστώς της εργασιακής εξόντωσης των Ναυτεργατών!
Θλιβερός πρωταγωνιστής σε αυτό ήταν και ο σημερινός Πρόεδρος της ΠΕΑΘΕΝ και στην τελική εφοπλιστές – ΥΕΝ τους άδειασαν, τους εξέθεσαν και το παζάρι τους κατέληξε πανωλεθρία για τους Ναυτεργάτες και τα δικαιώματά τους!
Μάλιστα ορισμένοι από αυτούς πηγαίνουν ταξίδια εκείνη την περίοδο στην γραμμή με κλιμάκιο του ΥΕΝ επιλέγοντας για τον έλεγχο των ωρών εργασίας μόνο τα πλοία ελληνικής σημαίας!!
Το οργανωμένο και καλοστημένο σύστημα των εταιριών με τα ωράρια εργασίας – ανάπαυσης δεν στάθηκε δυνατόν να αποκαλυφθεί και να καταγραφεί.
Όμως και σε αυτό απέτυχαν και αποδείχτηκε άνθρακες ο θησαυρός που θα ανακάλυπταν!!
Στην μεταβατική περίοδο που τίθεται υπό αμφισβήτηση ο πρώην Γ.Γ της ΠΝΟ, η ΠΕΝΕΝ επαναφέρει το φλέγον αυτό ζήτημα στα υπόλοιπα 12 Ναυτεργατικά Σωματεία τα οποία κωφεύουν και εφευρίσκουν διάφορες ανόητες δικαιολογίες (μια ο κορωνοϊός, την άλλη ότι πρώτα πρέπει να αποκατασταθεί η λειτουργία της ΠΝΟ, κ.α) και το πρόβλημα διαιωνίζεται με την υπογραφή και την σφραγίδα αυτών των δυνάμεων!
Η κατάσταση έχει φθάσει στο απροχώρητο, τα ψέματα και η κοροϊδία βρίσκονται στο αποκορύφωμά τους.
Μπροστά στην νέα θερινή περίοδο το πρόβλημα επανέρχεται, η οργή των Ναυτεργατών έχει κορυφωθεί και ενώ σε επίπεδο αποφάσεων δηλώνεται καθολικά η βούληση για την αντιμετώπιση του προβλήματος ο Γ.Γ και η πλειοψηφία της ΠΝΟ διαμορφώνουν πάλι ένα θολό τοπίο αφού εδώ και μήνες έχουν δρομολογήσει μια γραμμή διαλόγου με τον Γκριμάλντι (ο οποίος δηλώνει ότι τηρεί απαρέγκλιτα τα ισχύοντα από την ιταλική σημαία, έχει την σύμφωνη γνώμη των ιταλικών αρχών και των συνδικάτων καθώς και της ITF) ενώ ταυτόχρονα από τις ίδιες αυτές δυνάμεις τίθεται νέος κύκλος διάλογου με τον Υπουργό Ε.Ν και τον ΣΕΕΝ!!!
Παράλληλα με δελτίο τύπου που έβγαλε η ΠΝΟ σκόπιμα παραμένουν ασάφειες, δημιουργούνται συγχίσεις και ερωτηματικά σχετικά με το πλαίσιο πάλης που πρέπει να οργανωθεί…
Χαρακτηριστικό και κραυγαλέο παράδειγμα ότι στην σχετική ανακοίνωση δεν αναφέρεται ούτε λέξη για την κατάργηση του 4150/2013 που θα αφορά όλη την έκταση της εφαρμογής του!!
Η λύση βρίσκεται στην οργάνωση και τον αγώνα
για να μπει τέλος στην εργασιακή ζούγκλα!
Μπροστά σε αυτή την δύσκολη, επώδυνη και επικίνδυνη κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στην ευρύτερη επιβατηγό ναυτιλία για τα Ναυτεργατικά δικαιώματα, χρειάζεται να αποσαφηνιστεί με απόλυτη καθαρότητα το πλαίσιο των διεκδικήσεων.
Κυρίαρχα αιτήματα πρέπει να είναι η κατάργηση τους αντιναυτεργατικού νόμου 4150/2013 και των Υπουργικών αποφάσεων που έχουν νομοθετηθεί.
Η πλήρης εφαρμογή της «συνθήκης των Αθηνών» σχετικά με την ενδοκοινοτική συγκοινωνιακή γραμμή της Αδριατικής υπερισχύοντας το ευνοϊκότερο καθεστώς σε ότι αφορά τα δικαιώματα, τα μισθολόγια, την επάνδρωση αλλά και την κοινωνική ασφάλιση.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο πρέπει να διευκρινιστούν και να αντιμετωπιστούν πλήθος επιμέρους προβλημάτων που καθιστούν άνιση και άδικη την μεταχείριση των ελλήνων Ναυτεργατών στα υπό ιταλική σημαία πλοία.
Ενδεικτικά σημειώνουμε να αναγνωρίζεται η θαλάσσια υπηρεσία σύμφωνα με τα ισχύοντα στην ελληνική νομοθεσία αλλά και να διασφαλίζονται σειρά δικαιωμάτων που συνδέονται με την αναγνώριση της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, των επιδομάτων, του ΕΛΟΕΝ κ.λπ.
Να καταστεί σαφές ότι «ομελέτα χωρίς να σπάσεις αυγά δεν μπορεί να γίνει». Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να εγκαταλειφθούν τα μισόλογα, τα παρασκήνια, η διγλωσία, τα πόδια στις δύο βάρκες!
Η αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος σημαίνει κάθετη και οριζόντια σύγκρουση με την κυβέρνηση, το ΥΕΝ και τους εφοπλιστές.
Χωρίς αυτή την προϋπόθεση η ΠΕΝΕΝ σε θολά νερά δεν έπαιξε και δεν θα παίξει, ούτε σε παιχνίδια πίσω από τις πλάτες των Ναυτεργατών!
Η οργάνωση της πάλης (η οποία ούτε απλή ούτε εύκολη θα είναι) συνεπάγεται από σήμερα να προετοιμαστεί, να σχεδιαστεί σε όλες τις λεπτομέρειες και να εγκαινιαστεί ενημερώνοντας τους Ναυτεργάτες καλώντας τους να δώσουν την μάχη για τα δικαιώματά τους μέχρι τέλους!
Η οργάνωση από τα έξω δεν μπορεί να στηρίζεται μόνο από την ΠΕΝΕΝ και τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ αλλά από όλα τα σωματεία που έχουν μέλη. Φαινόμενα όπως, στην κινητοποίηση να εμφανίζεται στο λιμάνι μόνο ο Πρόεδρος ή ο Γ.Γ ενός σωματείου και με ανεπαρκή παρουσία, δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή.
Πριν πάμε «στους έξω» και στην αναγκαία αλληλεγγύη από εργατικούς φορείς και άλλες δυνάμεις πρέπει τα ίδια τα Σωματεία και η ΠΝΟ να έχουν την συμμετοχή που θα αντιστοιχεί στην σοβαρότητα και στην σημασία της επικείμενης μάχης…..
Κλείνοντας θέλουμε να υπογραμμίσουμε ότι σε αυτή την μάχη πρέπει όλοι να δώσουν το παρών, Έλληνες και Ιταλοί Ναυτεργάτες βάζοντας πάνω από όλα την διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους!
Να παλέψουν μέχρι τέλος η επάνδρωση όλων των πλοίων να είναι σύμφωνα με τις πραγματικές τους ανάγκες, ΣΣΕ και κοινωνική ασφάλιση για όλους!
Η μαζική συμμετοχή και η ανταπόκρισή τους στο αγωνιστικό κάλεσμα θα αποτελέσει το καθοριστικό κριτήριο για την αποτελεσματικότητα και την επιτυχία του κρίσιμου αυτού αγώνα!
