Η 25η Νοέμβρη έχει καθιερωθεί από τον ΟΗΕ ως η Παγκόσμια Μέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών. Δεν πρόκειται για άλλη μια «ανούσια» ημέρα από αυτές που έχει καθιερώσει ο διεθνής οργανισμός και οι οποίες λειτουργούν συχνά ως άλλοθι για την αδράνεια. Η βία κατά των γυναικών είναι πραγματικότητα. Οι απανωτές γυναικοκτονίες , που έρχονται πλέον στο φως, είναι η πιο βάρβαρη μορφή της. Η πανδημία, μεταξύ άλλων, αύξησε την ενδοοικογενειακή βία. Πάνω από 60% αύξηση στις κλήσεις έκτακτης ανάγκης από γυναίκες που έχουν υποστεί βία από τους συντρόφους τους, αναφέρει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας. Ωστόσο, αποδεικνύεται ότι οι γυναικοκτονίες είναι απλώς η κορυφή του παγόβουνου. Το ελληνικό metoo, που ξέσπασε κι αυτό κατά τη διάρκεια της πανδημίας, καταδεικνύει , ότι και ο χώρος εργασίας είναι κι αυτός ένας χώρος βίας σε βάρος των γυναικών.
Ως απάντηση στην δημοσιότητα που έχει λάβει το συγκεκριμένο ζήτημα, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, στο πρόσφατο αντεργατικό της νομοσχέδιο με τίτλο «Για την Προστασία της Εργασίας» , ένα νομοσχέδιο που πλήττει βάναυσα τα δικαιώματα των εργαζομένων και ειδικότερα των γυναικών, δηλαδή του πλέον ευέλικτου τμήματος του εργατικού δυναμικού, υιοθετεί την νομική κατοχύρωση δικαιωμάτων (που σε μεγάλο βαθμό έχουν ήδη θεσμοθετηθεί) μεταφέροντας π.χ. Ευρωπαϊκές Οδηγίες και τη Διεθνή Σύμβαση Εργασίας (190) στο εθνικό δίκαιο. Καθιερώνει θεσμούς και διαδικασίες που κινούνται παράλληλα με τους ήδη καθιερωμένους (αλλά φέρουν βαρύγδουπα ονόματα) και εσχάτως υποχρεώνοντας τυπικά και μόνο τους εργοδότες να υιοθετούν μια «πολιτική» για την καταπολέμηση της έμφυλης βίας. Η εφαρμογή αυτών των διαδικασιών και η λειτουργία αυτών των θεσμών ως συνήθως θα αφεθεί στις καλένδες ή στον …πατριωτισμό των εργοδοτών, που πολλές φορές είναι οι θύτες! Άλλωστε και αυτή η υποχρέωση των εργοδοτών αφορά επιχειρήσεις που απασχολούν πάνω από 20 εργαζόμενους /ες όταν η πλειοψηφία των εργαζομένων απασχολείται σε επιχειρήσεις που απασχολούν 1-5 εργαζόμενους και εργαζόμενες. Και τα πράγματα δεν είναι καλύτερα στον Δημόσιο Τομέα, όπου κυριαρχεί η αντίληψη περί «ίσων ευθυνών θύτη-θύματος» και «κουκουλώματος» όπως μαρτυρά και η πρόσφατη περίπτωση των καταγγέλλουσων υπαλλήλων του Δήμου Λέσβου, οι οποίες αντιμετωπίστηκαν από τους αρμόδιους σαν να ήταν υπεύθυνες για την κακοποιητική συμπεριφορά του προϊσταμένου τους.
Η έμφυλη βία είναι μια πτυχή της βίας στην οποία ωθεί το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα. Είναι ο νόμος της ζούγκλας, πίσω από τους 4 τοίχους των σπιτιών μας, στα γραφεία του αφεντικού μας, στην κουζίνα των εστιατορίων μας, στα καμαρίνια των θεάτρων και στα αποδυτήρια των φερέλπιδων πρωταθλητών/τριών μας. Είναι η πατριαρχική αντίληψη για την ιδιοκτησία του σώματος της γυναίκας.
Η εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών, στους χώρους εργασίας, είναι δουλειά του γυναικείου κινήματος και του εργατικού κινήματος. Σε αυτό τον αγώνα, θα πρέπει να μπουν μπροστά τα συνδικάτα καλώντας τις γυναίκες και τα ΛΟΑΤΚΙΑ+ άτομα να προβούν σε καταγγελίες. Να αντιμετωπίσουν το φαινόμενο συλλογικά, να δημιουργηθούν δομές στα σωματεία που να επιτρέπουν και να τις διευκολύνουν την καταγγελία, να γίνουν καμπάνιες ενάντια στις διακρίσεις που υφίστανται οι γυναίκες, να διεκδικηθεί πραγματική ισότητα, σε μισθούς, συμπεριφορές, υλικές παροχές κοινωνικής φροντίδας που να διευκολύνουν τη συμμετοχή τους σε κάθε συλλογική κι εργασιακή διαδικασία.
Η υπόθεση της έμφυλης βίας αφορά πρωτίστως τα σωματεία και τους συλλόγους μας και αυτά είναι που θα μπορέσουν να προστατεύσουν πραγματικά τα μέλη τους από κάθε παρενόχληση και βία. Καμία μόνη απέναντι στη βία.
Καλούμε τον Σύλλογο και την Ομοσπονδία μας να ασχοληθεί ενεργά με το ζήτημα, το οποίο αφορά και τους δικούς μας εργασιακούς χώρους. Ακόμη περισσότερο, να διεκδικήσει την ουσιαστική ενεργοποίηση της Επιθεώρησης Εργασίας στην προσπάθεια καταπολέμησης της έμφυλης βίας στους εργασιακούς χώρους. Αυτό σημαίνει τόσο νομικό οπλοστάσιο, όσο και ενέργειες για τη δημιουργία σχέσης εμπιστοσύνης μεταξύ καταγγέλλοντα/-ουσας και Επιθεωρητή/τριας Εργασίας.
Καλούμε τους συναδέλφους/-ισσες να συμβάλλουν ατομικά και συλλογικά στην καταπολέμηση του φαινομένου. Η σιωπή είναι συνενοχή.
Όλοι/ες στις κινητοποιήσεις που οργανώνονται σε πολλές πόλεις της χώρας την Πέμπτη 25η Νοέμβρη.
Στην Αθήνα συγκέντρωση στις 6μμ στην πλ. Κλαυθμώνος και πορεία στη Βουλή.
