Η απεργία και τα συνδικάτα είναι υπόθεση των εργαζομένων, όχι του κράτους και της εργοδοσίας!
Η κυβέρνηση προχωρά στην υλοποίηση ενεργοποίηση των διατάξεων του αντεργατικού νόμου Χατζηδάκη ξεκινώντας -καθόλου τυχαία- από το ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ’: ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ. Η στοχευμένη αυτή προσπάθεια αποδυνάμωσης των συνδικάτων φέρνει το εργατικό κίνημα αντιμέτωπο με μια πρόκληση πραγματικά υπαρξιακών διαστάσεων.
Κυριολεκτικά είναι η ώρα να αποδειχθεί ότι ο νόμος θα μείνει στα χαρτιά – ή με όρους που αρέσκεται να χρησιμοποιεί σε μια επίφαση εκσυγχρονισμού η κυβέρνηση Μητσοτάκη – στα ψηφιακά bytes.
Με την εγκύκλιο του Αυγούστου, με πανηγυρικό τρόπο επιβεβαιώνεται ότι το δικαίωμα της απεργίας περιορίζεται μέχρι εξαφάνισης, μέσα σε ένα κυκεώνα γραφειοκρατικών διαδικασιών για τη νομότυπη εκπλήρωση των τεσσάρων υποχρεώσεων (γνωστοποίησης της απεργίας, διεξαγωγής δημόσιου διαλόγου, διάθεσης Προσωπικού Ασφαλείας και Προσωπικού Ελάχιστης Εγγυημένης Υπηρεσίας, προστασίας του δικαιώματος στην εργασία).
Σε μια εποχή απόλυτης ιδεολογικής επικράτησης του νεοφιλελευθερισμού, όπου η θέσπιση διαδικασιών και ελέγχων από το δημόσιο θεωρείται εχθρική για την επιχειρηματικότητα και τους εργοδότες, ενισχύεται ο ασφυκτικός κρατικός έλεγχος στη δράση, αλλά και στην ίδια την ύπαρξη των συνδικαλιστικών οργανώσεων.
Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση επιλέγει πλευρά και επιχειρεί απροκάλυπτα να καταστήσει και θεσμικά ανενεργό το πιο σημαντικό όπλο των εργαζομένων, την απεργία.
Στην ίδια την εγκύκλιο αποσαφηνίζεται ότι προ του νόμου Χατζηδάκη υπήρχαν ήδη νομικές περιοριστικές ρυθμίσεις για την απόφαση και τη γνωστοποίηση της απεργίας, τη διαμεσολάβηση και τον καθορισμό του προσωπικού ασφαλείας που ισχυροποιούνται τόσο και με τέτοιον τρόπο ώστε η εφαρμογή του νόμου Χατζηδάκη να καθιστά πολύ δύσκολη, έως αδύνατη την κήρυξη νόμιμης απεργίας.
Συγκεκριμένα νομοθετήθηκαν υποχρεώσεις διάθεσης Προσωπικού Ελάχιστης Εγγυημένης Υπηρεσίας και το δικαίωμα στην εργασία. Ειδικά το τελευταίο, αποτελεί ψευδώνυμο της απεργοσπασίας, εμπαιγμό και ύβρις απέναντι στους ανέργους, τους ελαστικά εργαζόμενους και τον κόσμο της εργασίας, δηλαδή το να επικαλείται η κυβέρνηση το δικαίωμα στην εργασία ισχυριζόμενη ότι παραβιάζεται από τις συνδικαλιστικές οργανώσεις στη διάρκεια των απεργιών!
Μετά από χρόνια κατασυκοφάντησης των εργατικών αγώνων, δικαστικών κι άλλων διώξεων των εργαζομένων σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, οι πολιτικοί εκφραστές του κεφαλαίου και της εργοδοσίας πιστεύουν ότι μπορούν να σαρώσουν οτιδήποτε έχει και την παραμικρή σχέση με τη συλλογική δράση.
Με απλά λόγια: θεσπίζεται ένα νομικό πλαίσιο ώστε, στην πράξη, κάθε απεργιακή κινητοποίηση να μπορεί πολύ εύκολα να κηρυχθεί παράνομη, με συνέπεια αστική ευθύνη της συνδικαλιστικής οργάνωσης και των μελών του διοικητικού συμβουλίου της.
Ως συνδικαλιστικό κίνημα έχουμε υποχρέωση, ιστορική και ταξική, να αρνηθούμε στην πράξη να εφαρμόσουμε τις νομικές διατάξεις για την κήρυξη απεργίας και να υπερασπίσουμε την ίδια την ύπαρξη των σωματείων.
Με την υπουργική απόφαση, φαινομενικά ρυθμίζονται κάποια τεχνικά θέματα σχετικά με το Γενικό Μητρώο Συνδικαλιστικών Οργανώσεων Εργαζομένων (ΓΕ.ΜΗ.Σ.Ο.Ε.), που θα τηρείται, μέσω πλατφόρμας, στο σύστημα «Εργάνη».
Επί της ουσίας, οι συνδικαλιστικές οργανώσεις θα πρέπει υποχρεωτικά να δηλώνουν, πλέον, τα μέλη τους, τη διοίκηση, κάθε στοιχείο από τις αρχαιρεσίες κ.λπ. στο υπουργείο Εργασίας, και έμμεσα, εύκολα γίνεται αντιληπτό, θα γίνονται γνωστά και στην εργοδοσία. Στην περίπτωση που δεν «συμμορφωθούν», δεν μπορούν να κάνουν συλλογικές διαπραγματεύσεις. Στην πραγματικότητα, οι συνδικαλιστικές οργανώσεις μετατρέπονται σε εποπτευόμενους φορείς του Υπουργείο Εργασίας.
Είναι επομένως μονόδρομος για όλα τα σωματεία και τα συνδικάτα να μην ενταχθούν στο ΓΕ.ΜΗ.Σ.Ο.Ε., ώστε να μην παραχωρήσουν το δικαίωμα αναγνώρισης και νομιμοποίησής τους στο Υπουργείο που εισηγείται και εφαρμόζει την πιο αντιδραστική εργατική πολιτική στην ιστορία της μεταπολιτευτικής Ελλάδας.
Ο ξεκάθαρος στόχος της κυβέρνησης με την εφαρμογή του νόμου 4808/2021 είναι ο πλήρης έλεγχος των συνδικάτων, ώστε να καταργηθεί στην πράξη οποιαδήποτε συλλογική αγωνιστική δράση.
Η παράταξή μας, ΑΚΙΓΔΥ-ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ προτείνει στην ΠΟΓΕΔΥ και στις παρατάξεις που συμμετέχουν, να αποφασίσουμε με σαφήνεια συγκεκριμένα οργανωμένα και συλλογικά βήματα ακύρωσης του Νόμου Χατζηδάκη στην πράξη, όπως είχε δηλωθεί από την συντριπτική πλειοψηφία των συνδικαλιστικών οργανώσεων στις μαζικές απεργιακές κινητοποιήσεις του Ιουνίου 2021.
Το ΔΣ της ΠΟΓΕΔΥ να αποφασίσει και να μεταφέρει στη συνδιάσκεψη της ΑΔΕΔΥ (19 & 20/11/2021):
-
Την μη εγγραφή στο ΓΕ.ΜΗ.Σ.Ο.Ε. κανενός πρωτοβάθμιου σωματείου, ούτε της ίδιας της ΠΟΓΕΔΥ, ούτε της ΑΔΕΔΥ
-
Την μη τροποποίηση των καταστατικών των πρωτοβάθμιων σωματείων και της ΠΟΓΕΔΥ, ούτε της ΑΔΕΔΥ, σε ό,τι αφορά στις διατάξεις για ηλεκτρονική ψηφοφορία και ηλεκτρονική συμμετοχή σε συνεδριάσεις οργάνων
-
Την μη ενεργοποίηση από την πλευρά των συνδικαλιστικών οργανώσεων των διατάξεων που αφορούν στην γνωστοποίησης της απεργίας, στην διεξαγωγής δημόσιου διαλόγου στον ΟΜΕΔ, στη διάθεση Προσωπικού Ασφαλείας και Προσωπικού Ελάχιστης Εγγυημένης Υπηρεσίας, στην φερόμενη ως «προστασία του δικαιώματος στην εργασία», δηλαδή στην κεκαλυμμένη απεργοσπασία.
Απέναντι στο φόβο και την αδράνεια δεν έχει νόημα να αντιτάξουμε τη νομιμότητα, αλλά την ουσιαστικότητα των κινητοποιήσεων μας, στρεφόμενοι στη βάση των εργαζομένων για να αντλήσουμε δύναμη ιδέες προτάσεις τώρα που είναι ολοφάνερο ότι δεν πάει άλλο!
Κατερίνα Γιαννούλια
Για την ΑΚΙΓΔΥ-ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ στο ΔΣ ΠΟΓΕΔΥ
