Ο «αδιάκοπα ανταποκρινόμενος και στο πιο ανεπαίσθητο νεύμα της Ιστορίας, σε κάθε νεύμα από το “μέσα” του κόσμου», όπως έγραψε ο Γιάννης Ρίτσος, ο μουσικός, συγγραφέας και πολιτικός, ο αγωνιστής της Αριστεράς και των κινημάτων και στρατευμένος στην υπεράσπιση των εργαζομένων, των αδύναμων, των λαών, ο Μίκης Θεοδωράκης, άφησε την τελευταία του πνοή, σήμερα, Πέμπτη 2 Σεπτέμβρη, σε ηλικία 96 ετών, στο σπίτι του, στην Αθήνα.
«Θέλω να αφήσω αυτό τον κόσμο σαν κομμουνιστής», έγραψε, σε επιστολή του προς το γενικό γραμματέα του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα, ο μεγάλος μουσικοσυνθέτης, που υπήρξε καθοριστικός για τις πολιτιστικές, κοινωνικές και πολιτικές εξελίξεις στη χώρα μας αλλά και παγκοσμίως. Κι αυτό το απέδειξε μέσα από την πολιτική του δράση και την καλλιτεχνική του δημιουργία, η οποία, όχι μόνον είναι διαχρονική, δημιουργική, ευαίσθητη στα κοινωνικά προβλήματα και στα πολιτικά δρώμενα των εποχών αλλά και συνεχίζει… να ανοίγει την πόρτα το βράδυ, τη λάμπα να κρατά ψηλά, «να δούνε της γης οι θλιμμένοι, να ‘ρθούνε, να βρουν συντροφιά».
Η μουσική του και τα τραγούδια του, μέσα από τα προσωπικά βιώματα, συνδυάστηκαν με τους αγώνες του, που ξεκίνησαν από την Κατοχή και δε σταμάτησαν μέχρι την τελευταία πνοή του, για Δημοκρατία, εθνική ανεξαρτησία, κοινωνική δικαιοσύνη και ειρήνη μεταξύ των λαών.
Ο Μίκης Θεοδωράκης έτυχε παγκόσμιας αναγνώρισης, με πολλές διεθνείς διακρίσεις και το 1983 βραβεύτηκε με το Βραβείο Λένιν. Στην πολύχρονη καριέρα του, έγραψε πάνω από 1.000 τραγούδια, πολλά συμφωνικά έργα, καντάτες και ορατόρια, μουσική για δεκάδες θεατρικά έργα και τραγωδίες, όπερες και μουσική για τον κινηματογράφο.
Από τα μεγάλα του επιτεύγματα, ότι μετέφερε τους μεγάλους ποιητές στους εργαζομένους και τα πλατιά λαϊκά στρώματα. Ενδεικτικά, από τους ποιητές που μελοποίησε, είναι η Σαπφώ, ο Σολωμός, ο Κάλβος, ο Καβάφης, ο Καρυωτάκης, η Πολυδούρη, ο Σεφέρης, ο Ελύτης, ο Ρίτσος, ο Σικελιανός, ο Λειβαδίτης, ο Αναγνωστάκης, ο Καββαδίας, ο Ελευθερίου, ο Γκάτσος, ο Χριστοδούλου, ο Νερούδα κτλ.
Οι μελοποιήσεις των ποιημάτων τους αποτελούν μερικά από τα ωραιότερα τραγούδια και χιλιοτραγουδιούνται μέχρι σήμερα από τους εργαζομένους και τους λαούς, καθώς εκφράζουν τους αγώνες και τις αγωνίες τους για ένα καλύτερο αύριο, για κοινωνική δικαιοσύνη, για κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, εκφράζουν τους πόθους, τις χαρές και τις λύπες τους, την περισυλλογή, την πτώση και την ανάσταση, τους έρωτες και τα πάθη τους.
Το ΜΕΤΑ εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια στην οικογένεια και στους οικείους του Μίκη Θεοδωράκη και τον αποχαιρετά, με ένα ποίημα του Ανδρέα Κάλβου που μελοποίησε, το «Εις Σάμον», από το άλμπουμ «Τα τραγούδια του αγώνα», καθώς πιστεύει ότι «θέλει αρετή και τόλμην η ελευθερία».
