Κεραμέως: Αρνείσαι την «αξιολόγηση»; Παρακράτηση μισθού | ΜΕΤΑ: Όχι στην «αξιολόγηση», στο «νεοεπιθεωρητισμό» και στο «Σχολείο Α.Ε.»

Υποχρεωτική θα είναι η «αξιολόγηση» των εκπαιδευτικών αρχής γενομένης από τη νέα σχολική χρονιά. Αυτή η θεσμική αλλαγή που αποτελεί ζητούμενο δεκαετιών, δεδομένη πρακτική διεθνώς, που εφαρμόζεται στη συντριπτική πλειονότητα των χωρών της Ε.Ε., θα προχωρήσει, υπογραμμίζει, σε συνέντευξή της, στην «Καθημερινή της Κυριακής», η υπουργός Παιδείας, Νίκη Κεραμέως, σε συνέχεια της κατάθεσης του νέου αντιδραστικού της πολυνομοσχεδίου για την παιδεία, την περασμένη Παρασκευή, υπό τον τίτλο  «Αναβάθμιση του σχολείου, ενδυνάμωση των εκπαιδευτικών και άλλες διατάξεις».

Αναφορικά με τις «ποινές» σε όλους και όλες που αρνηθούν να «αξιολογηθούν», απαντά: «Είναι ξεκάθαρο: η συμμετοχή στην αξιολόγηση κάθε είδους -σχολείων, εκπαιδευτικών -στελεχών- θα είναι υποχρεωτική και ασφαλώς προβλέπονται και συνέπειες για όποιον δεν συμμετέχει… η μη μισθολογική εξέλιξη και η παρακράτηση μισθού για περίοδο έως και ενός μηνός». Παράλληλα, ισχυρίζεται ότι η «αξιολόγηση» που προωθεί «θα έχει καθαρά βελτιωτικό χαρακτήρα» και τα αποτελέσματά της «θα συνδέονται είτε με επιβράβευση μέσω μορίων είτε με επιμόρφωση».

«Είναι γεγονός ότι υπήρχε μεγάλη επιφυλακτικότητα για δεκαετίες απέναντι στην αξιολόγηση στην εκπαίδευση. Σε κάθε σύλλογο διδασκόντων, όμως υπάρχουν ολοένα και περισσότεροι εκπαιδευτικοί που την επιθυμούν, ενώ εντυπωσιακά υψηλά είναι και τα ποσοστά αποδοχής της στην κοινωνία. Η αξιολόγηση θα έχει καθαρά βελτιωτικό χαρακτήρα και τα αποτελέσματα της θα συνδέονται είτε με επιβράβευση μέσω μορίων είτε με επιμόρφωση. Με τους όρους αυτούς, ποιος εκπαιδευτικός δεν επιθυμεί να βελτιωθεί προς όφελος των μαθητών του και το δικό του; Τον Σεπτέμβριο θα ξεκινήσουν ενημερωτικές συνεδρίες για τους εκπαιδευτικούς, ώστε να πληροφορηθούν για τα σημαντικά οφέλη της αξιολόγησης. Να σημειωθεί ότι η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών είναι μια πρακτική που εφαρμόζεται σε πάνω από 90% των χωρών της ΕΕ. Είναι ξεκάθαρο: η συμμετοχή στην αξιολόγηση κάθε είδους -σχολείων, εκπαιδευτικών -στελεχών- θα είναι υποχρεωτική και ασφαλώς προβλέπονται και συνέπειες για όποιον δεν συμμετέχει… η μη μισθολογική εξέλιξη και η παρακράτηση μισθού για περίοδο έως και ενός μηνός».

Κάλεσμα για εμβολιασμούς

Στην ίδια συνέντευξη, η υπουργός απευθύνει κάλεσμα στα μέλη της εκπαιδευτικής κοινότητας καθώς και στους μαθητές άνω των 15 ετών να εμβολιαστούν. Χαρακτηρίζει ιδιαίτερα ενθαρρυντικό ότι τα τρία τέταρτα των εκπαιδευτικών έχουν ήδη εμβολιαστεί. «Καλούμε τα μέλη της εκπαιδευτικής μας κοινότητας να εμβολιαστούν. Πλέον καλούμε και τους μαθητές μας άνω των 15 ετών, καθώς δόθηκε η δυνατότητα εμβολιασμού και σε αυτούς» δηλώνει, τονίζοντας παράλληλα την ανάγκη ενίσχυσης του τείχους ανοσίας.

Ως προς το άνοιγμα των σχολείων το Σεπτέμβριο, σημειώνει: «Συζητάμε με τους ειδικούς και εξετάζουμε όλα τα μέτρα για να διασφαλίσουμε τη δια ζώσης λειτουργία των εκπαιδευτικών μας δομών».

Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής

Σχετικά με την καθιέρωση της ελάχιστης βάσης εισαγωγής (ΕΒΕ) στα ΑΕΙ, η υπουργός Παιδείας ισχυρίζεται, μεταξύ άλλων, ότι «είναι μείζονος σημασίας για εμάς οι νέοι μας να έχουν πραγματικές επιλογές, γι’ αυτό και μέλημά μας από την πρώτη ημέρα στο υπουργείο είναι να ανοίγουμε δρόμους για τους νέους μας».

ΜΕΤΑ: Όχι στην «αξιολόγηση», στο «νεοεπιθεωρητισμό» και στο «Σχολείο Α.Ε.»

Το ΜΕΤΑ εκφράζει την πλήρη και κατηγορηματική του αντίθεση στο πολυνομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας «Αναβάθμιση του σχολείου, ενδυνάμωση των εκπαιδευτικών και άλλες διατάξεις», που αφορά στην επιλογή στελεχών, στην αυτονομία της σχολικής μονάδας και στην ατομική «αξιολόγηση» των εκπαιδευτικών.

Με τις διατάξεις του συγκεκριμένου νομοσχεδίου περί «αυτονομίας», μονιμοποιείται η τηλεκπαίδευση ως βασικός πυλώνας της διδακτικής πράξης, αποκόπτεται το δημόσιο σχολείο από την κρατική χρηματοδότηση, αίρεται η δωρεάν διανομή βιβλίων και το σχολείο μετατρέπεται σε εμπορευματοποιημένη και ιδιωτικοποιημένη ζώνη. Η περιβόητη «αυτονομία» είναι στενά συνδεδεμένη με την «αξιολόγηση» της σχολικής μονάδας και την κατηγοριοποίηση των σχολείων, που το συνδικαλιστικό κίνημα των εκπαιδευτικών απέρριψε πριν από λίγους μήνες με τη μαζική του συμμετοχή στην Απεργία – Αποχή που κήρυξαν οι δύο εκπαιδευτικές ομοσπονδίες.

Δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να γίνει δεκτό ένα νομοσχέδιο που απειλεί ευθέως τη δημοκρατική λειτουργία των σχολικών μονάδων, καθώς ο Σύλλογος Διδασκόντων, το κορυφαίο συλλογικό όργανο λήψης αποφάσεων, τίθεται στο περιθώριο και διαμορφώνεται ένας διευθυντής – ηγεμόνας και δυνάστης, που επιλέγει υποδιευθυντές, «μέντορες» και «επόπτες», οι οποίοι παίρνουν μόρια στις επιλογές στελεχών, και όλοι μαζί «αξιολογούν» και ελέγχουν πειθαρχικά τους συναδέλφους της σχολικής μονάδας.

Η ατομική «αξιολόγηση» των εκπαιδευτικών επαναφέρεται ως ένας νεοεπιθεωρητισμός του φόβου και της υποταγής, ίδιας αντίληψης με εκείνον του 2013, που το εκπαιδευτικό κίνημα με σκληρό αγώνα εμπόδισε να εφαρμοστεί. Μέσα από ένα πλέγμα γραφειοκρατικού ελέγχου των εκπαιδευτικών, που θα «αξιολογούνται», είτε ανά διετία είτε ανά τετραετία, με περιγραφική κλίμακα «Μη ικανοποιητικός – Ικανοποιητικός – Πολύ καλός – Εξαιρετικός», ανοίγει διάπλατα ο δρόμος για την εφαρμογή ευρύτερων αντιδραστικών σχεδίων για την αξιοποίηση της «αξιολόγησης» στη μισθολογική κατηγοριοποίηση των εκπαιδευτικών, αλλά και την ένταση του καθεστώτος χειραγώγησης και ομηρίας τους, για περικοπές προσωπικού και ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, για συγχωνεύσεις – καταργήσεις – συμπτύξεις σχολείων και τάξεων αλλά και εκχώρηση εκπαιδευτικών δομών στην τοπική αυτοδιοίκηση.

Το έργο της «αξιολόγησης» ανατίθεται στους σχολικούς συμβούλους, που πολλαπλασιάζονται (από 500 σε 800) και πλαισιώνονται από έναν στρατό στελεχών, «αξιολογητών», εποπτών και επιθεωρητών τόσο σε επίπεδο σχολικής μονάδας, όσο και σε επίπεδο Διευθύνσεων και Περιφερειών, ώστε να επιβληθεί με κάθε τρόπο η πολιτική αποδόμησης και εμπορευματοποίησης του δημόσιου σχολείου.

Το ΜΕΤΑ καταδικάζει τη νέα επίθεση στη δημόσια εκπαίδευση, η οποία συμπίπτει με τη βαριά σκιά που αφήνει πίσω της η πανδημία και έρχεται την επόμενη μέρα από τη λεηλασία των εργασιακών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων του νόμου Χατζηδάκη και πριν από το πλιάτσικο της κοινωνικής ασφάλισης, με την ιδιωτικοποίηση της επικουρικής. Δηλώνει ότι θα βρεθεί στο πλευρό των εκπαιδευτικών ομοσπονδιών και θα στηρίξει ολόπλευρα τους αγώνες και τις κινητοποιήσεις τους με στόχο την απόκρουση αυτών των αντεκπαιδευτικών πολιτικών.

Η νικηφόρα μάχη απέναντι στην «αξιολόγηση» της σχολικής μονάδας πριν λίγους μήνες μέσα στην πανδημία και με τα σχολεία κλειστά, με το 97% των εκπαιδευτικών να συμμετέχει στην Απεργία – Αποχή, οι κάμερες της Κεραμέως, που δεν μπήκαν στις σχολικές τάξεις, η κατά 95% αποχή των εκπαιδευτικών από την ηλεκτρονική εκλογική παρωδία του περασμένου Νοέμβρη, το ωράριο των Νηπιαγωγών που δεν αυξήθηκε δείχνουν το δρόμο…

ΑΡΕΝ, Πρωτοβουλία ΠΕ | Νέο τριπλό αντεκπαιδευτικό χτύπημα μέσα στο καλοκαίρι | Καλούμε τα ΔΣ της ΔΟΕ και της ΟΛΜΕ να κηρύξουν Απεργία – Αποχή από κάθε «αξιολογική» διαδικασία που προβλέπει το νέο νομοσχέδιο και να πάρουν κάθε μέτρο για την ακύρωσή του στην πράξη

Με τη λήξη της δεύτερης σχολικής χρονιάς από την ανάληψη της διακυβέρνησης από τη ΝΔ,  χρονιά που όπως και η προηγούμενη σημαδεύτηκε από την πανδημία και την άγρια επίθεση στο δημόσιο σχολείο, στους εκπαιδευτικούς και στον καθολικό χαρακτήρα του μορφωτικού αγαθού, η Υπουργός Παιδείας συνεχίζει την ίδια  αντιδραστική και αμοραλιστική κούρσα ανακοινώνοντας πολυνομοσχέδιο  για την αυτονομία της σχολικής μονάδας, την ατομική αξιολόγηση των εκπαιδευτικών και την επιλογή των πολυάριθμων νέων στελεχών-αξιολογητών-επιθεωρητών, που θα ψηφιστεί κατακαλόκαιρο. Σε συνδυασμό δε με την έμμεση εκχώρηση δομών της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης (ολοήμερο) στην τοπική αυτοδιοίκηση που προβλέπει σχετική ΚΥΑ, ολοκληρώνεται ο νεοφιλελεύθερος σχεδιασμός για την συρρίκνωση, αποδόμηση και εμπορευματοποίηση του δημόσιου σχολείου. Ένα σχολείο των λίγων. Ένα σχολείο των ευέλικτων εργαζόμενων, των χειραγωγημένων  και υποταγμένων εκπαιδευτικών.

Tόσο στις συναντήσεις με τις εκπαιδευτικές Ομοσπονδίες όσο και στο Υπουργικό Συμβούλιο, έγινε απολύτως αντιληπτή στη σημερινή χρονική συγκυρία η μεγάλη σημασία του εν λόγω πολυνομοσχεδίου στην Παιδεία για τη συνολική γραμμή ξηλώματος των κοινωνικών κατακτήσεων κατ’ απαίτηση εγχώριων και υπερεθνικών οργανισμών (ΣΕΒ, ΟΟΣΑ, ΕΕ, Παγκόσμια Τράπεζα) μετά και την ψήφιση του αντεργατικού εκτρώματος Χατζηδάκη και την επικείμενη ιδιωτικοποίηση της κοινωνικής ασφάλισης.

Η «αυτονομία» της σχολικής μονάδας που περιγράφηκε από την Υπουργό, παρά την προσπάθεια να φανεί ότι έχει μόνο παιδαγωγικό και εκπαιδευτικό περιεχόμενο, δεν μπορεί να κρύψει τον αντιδραστικό χαρακτήρα της: Η αντικατάσταση της ολόπλευρης γνώσης από εργαστήρια σκόρπιων δεξιοτήτων, ο εξοβελισμός των ανθρωπιστικών και Καλλιτεχνικών μαθημάτων από το Λύκειο, η «αντεστραμμένη τάξη» που μονιμοποιεί την τηλεκπαίδευση ως βασικό πυλώνα της διδακτικής πράξης καθιστώντας το σχολείο χώρο για homework, το πολλαπλό βιβλίο σε ψηφιακή μορφή και η ελευθερία επιλογής εκπαιδευτικών προγραμμάτων από τη σχολική μονάδα δεν αποτελούν ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ, αλλά την απροκάλυπτη αποχώρηση του κράτους από την υποστήριξη του μορφωτικού αγαθού ως καθολικού δικαιώματος, την αποκοπή του δημόσιου σχολείου από την κρατική χρηματοδότηση, την άρση της δωρεάν διανομής βιβλίων, τη μετατροπή του σχολείου σε εμπορευματοποιημένη και ιδιωτικοποιημένη ζώνη, την ευθεία αναζήτηση από τα σχολεία οικονομικών πόρων από την τοπική ή την ευρύτερη αγορά με αντάλλαγμα ιδεολογικές, πολιτιστικές και οικονομικές εξαρτήσεις στη διαμόρφωση του εκπαιδευτικού προγράμματος, στην επιλογή και διαχείριση του προσωπικού, στους εκπαιδευτικούς στόχους και το κοινωνικό προφίλ κάθε σχολείου. Η ‘αυτονομία’ είναι στενά συνδεδεμένη με την αξιολόγηση της σχολικής μονάδας και την κατηγοριοποίηση των σχολείων που αποτρέψαμε στις σκοτεινές μέρες της πανδημίας με το 97% συμμετοχής στην Απεργία-Αποχή. Την απορρίπτουμε λοιπόν!

Πόσω μάλλον, όταν ανακοινώνεται πως στα πλαίσια της «αυτονομίας» στραγγαλίζεται ο σύλλογος διδασκόντων, η συλλογική και δημοκρατική λειτουργία της σχολικής μονάδας και διαμορφώνεται ένας Διευθυντής ως ηγεμόνας και δυνάστης που επιλέγει «επόπτες» και «μέντορες», οι οποίοι παίρνουν μόρια στις  επιλογές στελεχών και απαλλαγή από τις εξωδιδακτικές εργασίες προκειμένου να ελέγχουν και να παρακολουθούν  τους υπόλοιπους συναδέλφους της σχολικής μονάδας.

Η «αξιολόγηση» των εκπαιδευτικών επαναφέρεται ως ένας νεοεπιθεωρητισμός του φόβου και της υποταγής, ίδιας αντίληψης με εκείνον του 2013 της κυβέρνησης Σαμαρά που το εκπαιδευτικό κίνημα με σκληρή μάχη εμπόδισε την εφαρμογή του. Σήμερα σχεδιάζουν την πλήρη παιδαγωγική αφυδάτωση και ένα πλέγμα γραφειοκρατικού ελέγχου των εκπαιδευτικών με τρία στάδια για την ατομική αξιολόγηση, εκ των οποίων τα δύο θα αξιολογούνται ανά 4ετία και το τρίτο ανά διετία. Πιο αναλυτικά: Η γενική και ειδική διδακτική των εκπαιδευτικών, θα αποτιμάται από τον σύμβουλο εκπαίδευσης ανά 4 έτη. Το παιδαγωγικό κλίμα της τάξης θα αποτιμάται από τον Διευθυντή επίσης ανά τετραετία. Η υπηρεσιακή συνέπεια και επάρκεια θα αποτιμάται και από τον Διευθυντή και από τον Σύμβουλο, ανά διετία. Και όλα τα παραπάνω με διαρκή παρακολούθηση και έλεγχο του εκπαιδευτικού μέσα και έξω από την τάξη. Η αξιολόγηση θα γίνεται στην  4βαθμη περιγραφική κλίμακα «Μη ικανοποιητικός – Ικανοποιητικός – Πολύ καλός – Εξαιρετικός».

Οι εκπαιδευτικοί που θα κρίνονται «μη ικανοποιητικοί» και «ικανοποιητικοί», κατά την ενημέρωση του Υπουργείου, θα παραπέμπονται σε επιμόρφωση, την οποία ωστόσο δεν θα περιγράφει το νομοσχέδιο για να δοθεί το Σεπτέμβρη η απατηλή εικόνα μιας μη τιμωρητικής αξιολόγησης, ώστε να καμφθούν οι αντιστάσεις και να χωνευτεί η κουλτούρα αξιολόγησης από τους εκπαιδευτικούς. Θέλουν έτσι να συσκοτίσουν ευρύτερα αντιδραστικά σχέδια για την αξιοποίηση της αξιολόγησης στη μισθολογική κατηγοριοποίηση των εκπαιδευτικών, αλλά και την ένταση του καθεστώτος χειραγώγησης και ομηρίας τους, για περικοπές προσωπικού και ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων , για συγχωνεύσεις-καταργήσεις- συμπτύξεις σχολείων και τάξεων, αλλά και εκχώρηση εκπαιδευτικών δομών στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Από το νομοσχέδιο δεν θα μπορούσε να λείπει η σπουδή για τη συγκρότηση ενός στρατού στελεχών – αξιολογητών – εποπτών – επιθεωρητών τόσο σε επίπεδο σχολικής μονάδας όσο και σε επίπεδο Διευθύνσεων και Περιφερειών, η επαναφορά και ο πολλαπλασιασμός (από 500 σε 800) των σχολικών Συμβούλων και η αποκλειστική ανάθεση σε όλους αυτούς καθηκόντων αξιολόγησης και ελέγχου των εκπαιδευτικών, ώστε να επιβληθεί δια πυρός και σιδήρου η πολιτική αποδόμησης και εμπορευματοποίησης του δημόσιου σχολείου. Για την μαχόμενη εκπαίδευση, το αξιακό σύνθημα που αναδύθηκε στη μεγάλη μάχη  του 2013-2014  «ΔΕΝ ΑΞΙΟΛΟΓΩ – ΔΕΝ ΑΞΙΟΛΟΓΟΥΜΑΙ» είναι και πάλι επίκαιρο και όλοι καλούνται να βρεθούν στην όχθη του αγώνα (και όχι των προθύμων) για να μην περάσει ο εργασιακός εφιάλτης της αξιολόγησης.

Η ΑΡΕΝ και η ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ανασύρουν από τη συλλογική μνήμη όλους τους αγώνες που δόθηκαν από το εκπαιδευτικό κίνημα απέναντι σε όλες τις κυβερνήσεις,  δεν επέτρεψαν στους αξιολογητές να διαβούν τα σχολεία και εμπόδισαν την ολοκλήρωση της νεοφιλελεύθερης αναδιάρθρωση στην Παιδεία μπλοκάροντας την εγκατάσταση του στρατηγικού εργαλείου της αξιολόγησης. Στη συνέχιση αυτών των αγώνων καλούμε, με σκοπό να νικήσουμε και πάλι! Η νικηφόρα μάχη απέναντι στην αξιολόγηση της σχολικής μονάδας πριν λίγους μήνες μέσα στην πανδημία και με τα σχολεία κλειστά, με το 97% των εκπαιδευτικών να συμμετέχει στην απεργία-αποχή,  μας δείχνει το δρόμο! Αλλά και οι κάμερες της Κεραμέως, που δεν μπήκαν στις σχολικές τάξεις, η κατά 95% αποχή των εκπαιδευτικών από την ηλεκτρονική εκλογική παρωδία, το ωράριο των Νηπιαγωγών που δεν αυξήθηκε…

Ας μην ξεχνάμε, βέβαια, ότι η επιτάχυνση της επίθεσης στη δημόσια εκπαίδευση συμπίπτει με τη βαριά σκιά της πανδημίας και τη νέα κοινωνική λεηλασία της  «επόμενη μέρας». Το δημόσιο σχολείο και η εργασιακή υπόσταση των εκπαιδευτικών ΑΠΕΙΛΟΥΝΤΑΙ!  Καλούμε λοιπόν όλες τις δυνάμεις του αγώνα να συντονιστούμε ακόμα περισσότερο στα πρωτοβάθμια σωματεία στο δρόμο της αγωνιστικής συνεννόησης. Στο δρόμο που χάραξαν τα 77 σωματεία της εκπαίδευσης με την πρωτοβουλία και τις αποφάσεις τους για την κήρυξη της απεργίας- αποχής.  Σε  ένα μέτωπο αντίστασης που θα ξεκινάει από κάθε σχολείο, θα συγκροτείται στους συλλόγους και στις Γενικές Συνελεύσεις και θα συνενώνει όλον τον κλάδο και στις δυο βαθμίδες.

Παλεύουμε  να μην ψηφιστεί το πολυνομοσχέδιο  της αξιολόγησης και του νεοεπιθεωρητισμού. Να αποσυρθεί τώρα και να μην εφαρμοστεί η ΚΥΑ που εκχωρεί το ολοήμερο στους Δήμους. Για μαζικούς μόνιμους διορισμούς και μονιμοποίηση  όλων των αναπληρωτών με βάση την προϋπηρεσία και το πτυχίο. Για να ανατραπούν οι αντιδραστικές αλλαγές στο περιεχόμενο και η έξωση των Κοινωνιολόγων και των Εικαστικών από το Λύκειο. Για να μην αποκλειστούν δεκάδες χιλιάδες παιδιά από τα ΑΕΙ με πρόσχημα τη βάση εισαγωγής

Καλούμε τα ΔΣ της ΔΟΕ και της ΟΛΜΕ να κηρύξουν Απεργία-Αποχή από κάθε «αξιολογική» διαδικασία που προβλέπει το νέο νομοσχέδιο και να πάρουν κάθε μέτρο για την ακύρωσή του στην πράξη.

Στη Βουλή, το νομοσχέδιο για την «αξιολόγηση» των εκπαιδευτικών

Στο μεταξύ, κατατέθηκε, αργά την περασμένη Παρασκευή, στη Διαρκή Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής, το νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας «Αναβάθμιση του σχολείου, ενδυνάμωση των εκπαιδευτικών και άλλες διατάξεις». Το νομοσχέδιο αναμένεται να ψηφιστεί έως τις 27 Ιουλίου.

Υπενθυμίζεται ότι το υπουργείο Παιδείας στο τέλος Ιουνίου είχε εκδώσει ενημερωτικό σημείωμα με 17 ερωτήσεις – απαντήσεις το οποίο περιελάμβανε όλες τις αλλαγές που φέρνει το επίμαχο νομοσχέδιο.

Συνοπτικά, θα εφαρμοσθεί «διπλή» αξιολόγηση εκπαιδευτικών (διαμορφωτική και συνολική αξιολόγηση), οι σύλλογοι διδασκόντων χάνουν σχεδόν κάθε δυνατότητα επιρροής στα σχολεία, ενώ οι διευθυντές αποκτούν υπερεξουσίες και γίνονται “αιώνιοι”, αφού οι θητείες μετατρέπονται σε 4ετείς και αίρεται ο περιορισμός των δύο θητειών.

Επίσης προβλέπονται διαφορετικοί τρόποι εξέτασης των μαθητών, «πολλαπλό βιβλίο» στη διδασκαλία των μαθημάτων, νέες ευθύνες και νέους ρόλους για τους εκπαιδευτικούς εντός της σχολικής μονάδας, και διενέργεια διαγνωστικών τεστ αποτελεσματικότητας (ελληνική Pisa).

Τι αναφέρει η αιτιολογική έκθεση

1. Ποιο ζήτημα αντιμετωπίζει η αξιολογούμενη ρύθμιση;

Η ρύθμιση εκσυγχρονίζει το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο για τις δομές και τα στελέχη της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, με στόχο την ουσιαστική συμβολή τους στην εκπαιδευτική διαδικασία και τη συστηματική παιδαγωγική υποστήριξη των εκπαιδευτικών.

Οι αλλαγές που προτείνονται κινούνται σε δύο κεντρικούς άξονες, ήτοι αφενός στην αναβάθμιση των στελεχών και των δομών υποστήριξης της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και αφετέρου στην ορθολογική αναδιάταξη των κριτηρίων και της διαδικασίας επιλογής και αξιολόγησης των στελεχών της εκπαίδευσης.

Ως προς τον πρώτο άξονα οι κύριοι πυλώνες του σχεδίου νόμου είναι: α) η θεσμοθέτηση στελεχών εκπαίδευσης με αμιγώς παιδαγωγικό χαρακτήρα (Επόπτες Ποιότητας της Εκπαίδευσης και Σύμβουλοι Εκπαίδευσης), β) η αύξηση του αριθμού των Συμβούλων Εκπαίδευσης (800) σε σχέση με τον υφιστάμενο αριθμό των Συντονιστών Εκπαιδευτικού Έργου (540), γ) η τοποθέτηση των νέων στελεχών της εκπαίδευσης κοντά στη σχολική μονάδα και το Εργαστηριακό Κέντρο (Ε.Κ.), με την υπαγωγή των Συμβούλων Εκπαίδευσης στη Διεύθυνση Εκπαίδευσης, όπου υπάγονται διοικητικά οι σχολικές μονάδες και τα Ε.Κ. και δ) η ενίσχυση του έργου των δομών υποστήριξης της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (Κέντρα Διεπιστημονικής Αξιολόγησης, Συμβουλευτικής και Υποστήριξης – ΚΕ.Δ.Α.Σ.Υ. και Κέντρα Εκπαίδευσης για το Περιβάλλον και την Αειφορία – Κ.Ε.ΠΕ.Α.).

Ως προς τον δεύτερο άξονα οι κύριοι πυλώνες του σχεδίου νόμου είναι: α) η συμπερίληψη της αξιολόγησης στα κριτήρια επιλογής, β) η αναδιάταξη των συμβουλίων επιλογής και η διάκρισή τους από τα υπηρεσιακά συμβούλια, γ) ο εξορθολογισμός της διαδικασίας συνέντευξης των υποψηφίων με τη θέσπιση μελέτης περίπτωσης και τη μείωση του αριθμού των υποψηφίων που καλούνται σε αυτή, ήτοι 50% και τουλάχιστον τριπλάσιος των προκηρυσσόμενων θέσεων και δ) η περιοδική αξιολόγηση των στελεχών της εκπαίδευσης και εν μέσω της θητείας τους.

2. Γιατί αποτελεί πρόβλημα;

Με την αξιολογούμενη ρύθμιση αντιμετωπίζεται η δυσλειτουργία που προκάλεσε στο έργο της υποστήριξης της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης η τοποθέτηση των Περιφερειακών Κέντρων Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού (ΠΕ.Κ.Ε.Σ.) και συναφώς των Συντονιστών Εκπαιδευτικού Έργου στις Περιφερειακές Διευθύνσεις Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Αποστολή των στελεχών και δομών υποστήριξης της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης είναι η βελτίωση της ποιότητας του παρεχόμενου εκπαιδευτικού έργου των σχολικών μονάδων και Εργαστηριακών Κέντρων (Ε.Κ.) και συναφώς η υποβοήθηση των εκπαιδευτικών και των μελών του Ειδικού Εκπαιδευτικού Προσωπικού (Ε.Ε.Π.) στην επαγγελματική τους ανάπτυξη, μέσα από τη διοργάνωση ενδοσχολικών επιμορφώσεων και την παροχή ανατροφοδότησης.

Η εγγύτητα ανάμεσα στην υποστηρίζουσα και την υποστηριζόμενη εκπαιδευτική δομή συνιστά αναγκαία συνθήκη για την επιτέλεση του έργου αυτού.

Η τοποθέτηση των ΠΕΚΕΣ στις Περιφερειακές Διευθύνσεις Εκπαίδευσης, δηλαδή εκ των πραγμάτων πολύ μακριά από τις σχολικές μονάδες και τα Ε.Κ. που υπάγονται στην οικεία Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, αποδείχτηκε πλήρως αναποτελεσματική.

Με τις προτεινόμενες διατάξεις του Μέρους Β΄ επιδιώκεται η ελαχιστοποίηση της απόστασης ανάμεσα στα στελέχη υποστήριξης του εκπαιδευτικού έργου (Συμβούλους Εκπαίδευσης) και τις αποδέκτριες του έργου εκπαιδευτικές δομές (σχολικές μονάδες και Ε.Κ.) μέσω της τοποθέτησης των οργάνων αυτών στη διοικητική δομή, όπου υπάγονται αμέσως και οι εν λόγω εκπαιδευτικές δομές (Διεύθυνση Εκπαίδευσης).

Για τον ίδιο δικαιολογητικό λόγο, ήτοι για την ουσιαστική βελτίωση της ποιότητας της εκπαίδευσης, προβλέπεται αύξηση του αριθμού των Συμβούλων Εκπαίδευσης σε σχέση με τον υφιστάμενο αριθμό των Συντονιστών Εκπαιδευτικού Έργου. Η εν λόγω αύξηση συνιστά αναγκαία συνθήκη για την επιτέλεση του επιμορφωτικού αλλά και αξιολογικού έργου των Συμβούλων Εκπαίδευσης.

3. Ποιους φορείς ή πληθυσμιακές ομάδες αφορά;

Η ρύθμιση αφορά: α) στους μαθητές της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, περιλαμβανομένων των μαθητών με αναπηρία ή ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, β) στους γονείς και κηδεμόνες των μαθητών, γ) στα στελέχη και τους λοιπούς εκπαιδευτικούς, στα μέλη του Ειδικού Εκπαιδευτικού Προσωπικού (Ε.Ε.Π.) και του Ειδικού Βοηθητικού Προσωπικού (Ε.Β.Π.) της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, καθώς και εν γένει στο προσωπικό του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων.

ΕΔΩ αναλυτικά για το νομοσχέδιο, η αιτιολογική και οι άλλες εκθέσεις.

Πηγή: alfavita.gr