Ενώπιον της Δικαιοσύνης αναμένεται να οδηγηθούν σε λίγες μέρες (στις 18 Φεβρουαρίου) 24 πρώην στελέχη της Συνεταιριστικής Τράπεζας Λαμίας, τα οποία αντιμετωπίζουν κατηγορίες κακουργηματικής απιστίας για «θαλασσοδάνεια» που οδήγησαν την τράπεζα στο λουκέτο και τους 16.000 μεριδιούχους της σε οικονομική καταστροφή.
Ειδικότερα, σύμφωνα με εκτενές ρεπορτάζ της «Εφημερίδας των Συντακτών»,στην εισαγγελική πρόταση επισημαίνεται πως οι κατηγορούμενοι ζημίωσαν με πράξεις και παραλείψεις τους τη Συνεταιριστική Τράπεζα κατά τουλάχιστον 25 εκατ. ευρώ με «θαλασσοδάνεια» που έδωσαν χωρίς να τηρηθούν τα στοιχειώδη τραπεζικά κριτήρια στο διάστημα από το 2004 έως και το 2012, οπότε η τράπεζα οδηγήθηκε σε εκκαθάριση.
Το απαλλακτικό βούλευμα του 2013 και η μη χρήση της ρύθμισης των τραπεζικών στελεχών
Η ζημιά βέβαια δεν εξαντλείται στην τράπεζα, αφού και το Δημόσιο επιβαρύνθηκε με 56 εκατ. ευρώ που διέθεσε το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ) για να καλυφθούν οι καταθέτες της τράπεζας, ενώ οι πάνω από 12.000 μεριδιούχοι της τράπεζας έχασαν περισσότερα από 18 εκατ. ευρώ, που αντιστοιχούσαν στα κεφάλαια που είχαν βάλει για τη σύσταση της τράπεζας. Οι πραγματικές απώλειες που υπέστησαν, πέρα από τις μερίδες τους, είναι πολλαπλάσιες καθώς το κλείσιμο της τράπεζας προκάλεσε ντόμινο ζημιών σε ακίνητα και άλλα περιουσιακά στοιχεία που έχασαν.
Όπως επισημαίνεται στο ρεπορτάζ, προκαλεί απορία βάσει ποιας λογικής το 2013 το Συμβούλιο Εφετών Λαμίας είχε εκδώσει απαλλακτικό βούλευμα για το σύνολο των κατηγορουμένων. Κι αυτό παρά τα πορίσματα του ΣΔΟΕ και της εποπτεύουσας Τραπέζης της Ελλάδος στα οποία ήδη από την προ μνημονίων δεκαετία διατυπώνονταν σοβαρές υπόνοιες κακοδιαχείρισης και χορήγησης προβληματικών δανείων που μοιράζονταν προφανώς με πελατειακά -και όχι μόνο- κριτήρια.
Δεν περνάει απαρατήρητο το γεγονός ότι στη συγκεκριμένη υπόθεση οι εμπλεκόμενοι εισαγγελικοί λειτουργοί δεν διανοήθηκαν να «αξιοποιήσουν» την κυβερνητική ρύθμιση περί αμνήστευσης των τραπεζικών στελεχών.
Η Συνεταιριστική, τα «θαλασσοδάνεια» και η ζημια για τους μεριδιούχους
Η Συνεταιριστική Τράπεζα Λαμίας αποτελεί μετεξέλιξη του Πιστωτικού Συνεταιρισμού Τεχνο- εργατών Λαμίας, που συστήθηκε το 1992, με 16.000 ονομαστικές εταιρικές μερίδες. Πήρε άδεια τραπεζικών εργασιών το 1993, με δραστηριότητα εντός του Νομού Φθιώτιδας καθώς και των όμορων νομών. Είχε 5 υποκαταστήματα με 47 άτομα προσωπικό, μερίδιο 2,2% στη συνεταιριστική τραπεζική και 12.170 μέλη το 2012, με μερίδες αξίας 16 εκατ. ευρώ. Λίγο πριν τεθεί σε εκκαθάριση είχε ενεργητικό 52 εκατ., καταθέσεις 56 εκατ. και απαιτήσεις κατά πελατών (δάνεια και τόκοι) 68 εκατ. ευρώ.
Με βάση το κατηγορητήριο, ακόμη και μ’ αυτή την εξαιρετικά επισφαλή για πιστωτικό συνεταιρισμό θέση, οι διοικήσεις της Συνεταιριστικής Τράπεζας Λαμίας για τουλάχιστον μία δεκαετία χορηγούσαν δάνεια ακόμη και χωρίς καμιά εμπράγματη ασφάλεια, ορισμένα από τα οποία αφορούσαν τα ίδια τα στελέχη της τράπεζας.
Πολύτιμη βάση του εισαγγελικού κατηγορητηρίου αποτέλεσε η πραγματογνωμοσύνη του Δ. Τραγγανίδα, ο οποίος ερεύνησε ένα μόνο μέρος του «γενναιοδωρου» δανειακού χαρτοφυλακίου της τράπεζας. Για την ακρίβεια, έλεγξε εξονυχιστικά 45 δάνεια -στεγαστικά και καταναλωτι- κά- ύψους από 3.000 ευρώ έως 350.000 ευρώ προς φυσικά και νομικά πρόσωπα, από τα οποία 20 δόθηκαν χωρίς καμιά εγγύηση, ενώ άλλα 20 χορηγήθηκαν με εμπράγματες εξασφαλίσεις αξίας κραυγαλέα μικρότερης από το ύψος των δανείων.
Επτά δάνεια δόθηκαν σε μέλη των διοικήσεων ή διευθυντικά στελέχη της τράπεζας, που ενέκριναν… χαλαρά το αξιόχρεο εαυτών και αλλήλων. Τα ερευνηθέντα δάνεια ύψους περίπου 4 εκατ. ευρώ προφανώς ήταν μόνο η κορυφή ενός παγόβουνου «θαλασσοδανείων» αρκετών δεκάδων εκατομμυρίων.
Η υπόθεση, που βάσει του απαλλακτικού βουλεύματος του 2013 είχε αρχειοθετηθεί, άνοιξε ξανά το 2017, ύστερα από μηνυτήρια αναφορά εκπροσώπου των μεριδιούχων της τράπεζας, με την ανάκριση είκοσι από τους συνολικά 41 κατηγορουμένους. Για τους 24 από αυτούς, μέλη διοικήσεων και διευθυντικά στελέχη, η εισαγγελέας διαπιστώνει ότι τέλεσαν το αδίκημα της κακουργηματικής απιστίας από κοινού για «θαλασσοδάνεια» που έχουν την έγκρισή τους.
Απορρίπτει τον ισχυρισμό των κατηγορουμένων περί παραγραφής καθώς θεωρεί χρόνο τέλεσης του αδικήματος το 2012, οπότε η τράπεζα τέθηκε σε εκκαθάριση. Για 14 κατηγορουμένους προτείνει άρση κατηγοριών ως προς την απιστία, για άλλους πέντε προτείνει παύση της δίωξης λόγω παραγραφής (γιατί η ζημιά που προκλήθηκε από δάνεια που ενέκριναν είναι κάτω των 120.000, οπότε βάσει του Ν. 4619/2019 ισχύει ευνοϊκότερος χρόνος πενταετούς παραγραφής) και για έναν που έχει πεθάνει κηρύσσει φυσικά τη δίωξη ως μη γενόμενη.
