Στις αρχές του χρόνου, με θεατές την κυβέρνηση της ΝΔ και την επιθεώρηση εργασίας που εφάρμοσαν την πολιτική «στρίβειν διά της απραξίας και της αφωνίας», η εργοδοσία των «Jumbo» έσπασε ετσιθελικά και καταχρηστικά την κυριακάτικη αργία, ανακοινώνοντας πως «το υποκατάστημά της στην Πρέβεζα θα λειτουργεί πλέον όλες της Κυριακές του χρόνου». Πριν από μερικές ημέρες, η εργοδοσία των «Jumbo» ξαναχτύπησε προτείνοντας επταήμερο και 12ωρο ημερησίως. Δηλαδή, πλήρη κατάργηση της Κυριακής Αργίας, της 5νθήμερης εργασίας και του 8ωρου, και κατ’ επέκταση της μόνιμης και σταθερής εργασίας, δικαιώματα τα οποία κατακτήθηκαν με τους αγώνες και το αίμα των εργατών.
«Ω, του θαύματος!», λοιπόν, λίγα 24ωρα αργότερα, η κυβέρνηση έσπευσε να ικανοποιήσει την επιθυμία της εργοδοσίας των «Jumbo» (και όχι μόνον): με την επίκληση της πανδημίας, κατέθεσε το πολυνομοσχέδιο – σκούπα του υπουργείου Υγείας, με πλήθος αντεργατικών διατάξεων. Μεταξύ αυτών και το άρθρο 72 μέσω του οποίου και ελέω «click away» επιτρέπεται η κυριακάτικη λειτουργία «…Κέντρων διανομής εμπορευμάτων προς καταστήματα λιανικής πωλήσεως και… Φαρμακαποθηκών».
Μάλιστα, όπως αναφέρεται, για «την εκτέλεση παράδοσης αγαθών στους καταναλωτές που έχουν παραγγελθεί εξ αποστάσεως, τηλεφωνικά ή από ηλεκτρονικό κατάστημα υπεραγορών (super market) και κάθε άλλου εμπορικού καταστήματος, ως κέντρο διανομής και παράδοσης θεωρούνται και το φυσικό κατάστημα λιανικής πώλησης και οι αποθήκες του». Δηλαδή, με λίγα λόγια, η συντριπτική πλειονότητα των καταστημάτων ανοιχτά τις Κυριακές, με ό,τι αυτό σημαίνει για έναν εργαζόμενο που θα νιώσει, με ακόμα μεγαλύτερη ένταση στο πετσί του, την εκμετάλλευση, την εντατικοποίηση και το ξεζούμισμά του, αλλά και ταυτόχρονα τη μείωση του προσωπικού του χρόνου, των ημερών ανάπαυσής του και αφιέρωσης στην οικογένειά του. Κι αυτό, την ώρα που έχει να αντιμετωπίσει τη διασπορά στους χώρους δουλειάς αλλά και το φόβο της μετάδοσης του κορονοϊού στο ενδοοικογενειακό του περιβάλλον και τον κοινωνικό του περίγυρο, αφού το ΕΣΥ παραμένει αθωράκιστο και τα υγειονομικά πρωτόκολλα έχουν γίνει «λάστιχο» στα χέρια της εργοδοσίας.
Είναι ξεκάθαρο πλέον ότι η κυβέρνηση, με «οχήματα» και την πανδημία και τους μνημονιακούς νόμους των κυβερνήσεων ΝΔ – ΠΑΣΟΚ -ΣΥΡΙΖΑ, προχωρά βήμα βήμα στο «ξήλωμα» των εναπομεινάντων εργασιακών δικαιωμάτων ισοπεδώνοντας τις κατακτήσεις των εργαζομένων,
Η Κυβέρνηση νομοθετεί με αλαζονεία και με βάση τα συμφέροντα της εργοδοσίας για περισσότερο κέρδος για αυτήν, περισσότερο ιδρώτα και αίμα για τους εργαζομένους, μεγαλύτερη εξαθλίωση και εργασιακή ανασφάλεια. Προχωρά ακάθεκτη στην επιβολή του εργασιακού μεσαίωνα «με κατάργηση των παρωχημένων ρυθμίσεων του 20ού αιώνα», όπως ευθαρσώς είχε αναφέρει από το «Thessaloniki Forum Expo» (85η ΔΕΘ) ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης. Και μάλιστα, με την ποινικοποίηση, την «αστυνομοτροκρατία» και την ωμή καταστολή κάθε αντίδρασης, όπως έγινε στις 17, 25 και 26 Νοέμβρη καθώς και στις 6 Δεκέμβρη, με βάση το Π.Δ. 73 (ΦΕΚ 167Α/2020), που εξέδωσε επίσης με την επίκληση της πανδημίας και της προστασίας της δημόσιας υγείας, λίγες ημέρες μετά το «φιάσκο» με το άνοιγμα του τουρισμού και αφού έβαλε στο ντορβά του κεφαλαίου την υγεία του λαού.
Για αυτή την αντεργατική πολιτική της, έχει και τις «πολλές ευχές» και «ευλογίες» της γραφειοκρατικής ομάδας της ΓΣΕΕ, η οποία, έχοντας πάρει -ανοιχτά πλέον- το μέρος των ταξικών αντιπάλων, επιδιώκει να επιβάλλει «σιγή νεκροταφείου» στους χώρους δουλειάς και στους αγώνες. Όχι μόνον δεν λέει κουβέντα για την εγκληματική πολιτική της κυβέρνησης στο θέμα της διαχείρισης της πανδημίας, αλλά αντιθέτως ενοχοποιεί τους εργαζομένους κατηγορώντας τους ότι δεν τηρούν τα μέτρα κατά της διασποράς του κορονοϊού. Το μόνο που ενδιαφέρει την ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ είναι να συνεχίσει να διαχειρίζεται τα ευρωπαϊκά προγράμματα και τα κονδύλια του ΕΣΠΑ, με την κυβερνητική και εργοδοτική αρωγή. Μπροστά σε αυτή την επιδίωξή της, δε διστάζει να αναλαμβάνει το ρόλο του «χωροφύλακα» των δογμάτων «νόμος και τάξη» και «νέα εργασιακά δικαιώματα» απέναντι στα συνδικάτα, στους εργαζομένους, στους αγώνες και στις αγωνίες τους, στην επιβίωσή τους, στις διεκδικήσεις τους.
Το πενθήμερο και οι ώρες που είναι ανοιχτά τα καταστήματα φτάνουν και περισσεύουν για να ψωνίσουμε οι εργαζόμενοι. Εκείνα που δεν μας φτάνουν, είναι η υψηλή ανεργία, η μερική απασχόληση, οι αναστολές συμβάσεων και οι «συνεργασίες», οι μισθοί των 200 ευρώ και οι πετσοκομμένες συντάξεις.
Το ΜΕΤΑ θεωρεί ότι η πλήρης κατάργηση της Κυριακάτικης Αργίας και η λειτουργία των καταστημάτων όλες τις ημέρες του χρόνου στοχεύουν στην πλήρη ισοπέδωση των εργασιακών δικαιωμάτων και στην ολική ανατροπή της ζωής των εργαζομένων και του απαραίτητου ελεύθερου χρόνου τους. Οι μόνοι κερδισμένοι θα είναι οι εργοδότες, οι μεγαλέμποροι, οι εμπορικές αλυσίδες πολυκαταστημάτων, το μεγάλο κεφάλαιο. Κανένας άλλος!
Η μόνη επιλογή που έχουμε όλοι εμείς, εργαζόμενοι, άνεργοι, αυτοαπασχολούμενοι, ελεύθεροι επαγγελματίες, αγρότες, νεολαία είναι να παλέψουμε οργανωμένα και συλλογικά απέναντι στην καθημερινή επίθεση στα δικαιώματα μας και στη ζωή μας!
Το ΜΕΤΑ καλεί όλους τους εργαζόμενους και τα συνδικάτα να αγωνιστούν για:
-
Νομοθετική κατοχύρωση της Κυριακάτικης Αργίας
-
Κατάργηση του συνόλου της αντεργατικής νομοθεσίας που διευκολύνει τις απολύσεις, καταργεί εργατικά δικαιώματα, απελευθερώνει το ωράριο και οδηγεί στην εφταήμερη εργασία.
-
Κατάργηση όλων των μορφών ελαστικής εργασίας. Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους.
-
Διεκδίκηση και εφαρμογή Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας με βάση τις πραγματικές ανάγκες των εργαζόμενων.
-
Αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις.
-
Ανθρώπινες συνθήκες εργασίας ενάντια σε «μισθούς-ψίχουλα», «ωράρια-λάστιχο», εντατικοποίηση, επισφαλή εργασία, εργοδοτική τρομοκρατία και αυθαιρεσία/
-
Ελεύθερο, ποιοτικό χρόνο για όλους εμάς και τις οικογένειές μας.
-
Μόνιμες και μαζικές προσλήψεις σε υπηρεσίες που είναι στην πρώτη γραμμή της μάχης κατά του κορονοϊού, όπως το υγειονομικό προσωπικό και οι εργαζόμενοι στους δήμους, την πρόνοια, την παιδεία, στα δημόσια μέσα μεταφοράς κτλ.
-
Μέτρα προστασίας των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς και συχνά τεστ, με ευθύνη και επιβάρυνση της εργοδοσίας
-
Επίταξη του ιδιωτικού τομέα της υγείας, χωρίς αστερίσκους και προϋποθέσεις, και ένταξή του στο δημόσιο σύστημα υγείας.
Ο αγώνας για την κυριακάτικη αργία είναι ένας αγώνας που αφορά σε όλους μας, γιατί -όπως λέει και το σύνθημα- εάν ψωνίζεις Κυριακή, ετοιμάσου να δουλέψεις και Κυριακή.
Δεκέμβρης 2020
Από το ΜΕΤΑ
