Ο προεδρεύων (εκκρεμούν οι αρχαιρεσίες λόγω covid) του Σωματείου των Εργαζομένων του «Αμαλία Φλέμινγκ» Δημήτρης Περίχαρος σε συνέντευξη που παραχώρησε στην ΑΜΑΡΥΣΙΑ περιγράφει με τα μελανότερα χρώματα την κατάσταση που επικρατεί στο νοσοκομείο, το οποίο αυτήν την στιγμή φιλοξενεί 60 ασθενείς με COVID-19, ενώ η Παθολογική Κλινική έχει ουσιαστικά καταργηθεί. Παράλληλα, ισχυρίζεται ότι η πτέρυγα Μπόμπολα την οποία ο ΕΟΔΥ είχε συμπεριλάβει στον Εθνικό σχεδιασμό για την αντιμετώπισης της πανδημίας, μπορεί άμεσα «με μια μικρή ανακαίνιση» να λειτουργήσει.
Τέλος, ο κ. Περίχαρος επαναλαμβάνει την πάγια θέση του Σωματείου ότι τόσο η κεντρική εξουσία όσο και η δημοτική Αρχή του δήμου Πεντέλης έχουν εκπονήσει «σχέδιο εξόντωσης» του «Αμαλία Φλέμινγκ», χαρακτηρίζοντας «συγκινητική» την στήριξη του απλού κόσμου προς το Ιατρικό προσωπικό.
«Δεν φτάσαμε εν μια νυκτί στη σημερινή κατάσταση»
Στην αρχή της κουβέντας μας, ο Προεδρεύων του Σωματείου των Εργαζομένων του «Αμαλία Φλέμινγκ» θέλησε να καταθέσει τις σκέψεις του για την πορεία του νοσοκομείου, ειδικά από το 2013 και εντεύθεν. Υπενθυμίζεται ότι εκείνη τη χρονιά ο τότε υπουργός Υγείας Άδωνης Γεωργιάδης στο πλαίσιο του προγράμματος του Υπουργείου για την κατάργηση – συγχώνευση νοσοκομείων σύμφωνα με τις επιταγές των δανειστών, αποφασίζει το κλείσιμο του Γενικού Νομαρχιακού Νοσοκομείου «Αμαλία Φλέμινγκ» και την συγχώνευσή του με το «Σισμανόγλειο» και το Παίδων Πεντέλης.
Ο κ. Περίχαρος αναφέρει χαρακτηριστικά: «Το Φλέμινγκ, ξεκινάει ως Νοσοκομείο του ΕΣΥ με τρεις Πτέρυγες στο δυναμικό του. Την κεντρική ‘’Τσαγκάρη’’ την πτέρυγα ‘’Μπόμπολα΄΄ και την πτέρυγα ‘’Ζωοδόχου Πηγής’’ , η οποία έκλεισε το 1999. Όλες πρώην θεραπευτήρια που λειτουργούσαν επί δεκαετίες ως ιδιωτικά και αργότερα ως νοσοκομεία του ΙΚΑ. Και τότε το μακρινό ’99, όπως και σήμερα, οι εργαζόμενοι είχαν αντιδράσει σ’ εκείνο το λουκέτο που σηματοδότησε και την πρώτη απομείωση του δυναμικού του.
Έτσι φτάνουμε στο 2012, με το Φλέμινγκ να είναι Γενικό Νομαρχιακό Νοσοκομείο με δύο πτέρυγες και με 270 κρεβάτια, με πολλές ειδικότητες και κλινικές αιχμής, εξωτερικά ιατρεία, ορισμένα σημαντικά – πχ το διαβητικό πόδι – και εξειδικευμένα εργαστήρια, που εξυπηρετούν την Αθήνα αλλά, λόγω δυνατοτήτων και αξιοπιστίας δέχονται «δείγματα» από όλη την Ελλάδα. Το 2012, γίνεται ένα ακόμα βήμα, θεσμικού χαρακτήρα, που σημαίνει και την αρχή της σύγχρονης και πιο σοβαρής υποβάθμισής του όπως αποδείχτηκε. Μετατρέπεται σε «διασυνδεόμενο» με το Σισμανόγλειο και λίγο αργότερα σε ενοποιημένο με κοινό Οργανισμό, χάνοντας την αυτοτέλειά του.
Σημειώνω τα παραπάνω γιατί θεωρώ ότι υπάρχει συνέχεια στα πράγματα, που δίνει την εικόνα όχι μόνο για το Φλέμινγκ αλλά και για όλο το ΕΣΥ. Φαίνεται δηλαδή ότι δεν φτάσαμε σε μία νύχτα στη σημερινή κατάσταση, που λόγω και της πανδημίας όλοι πλέον αντιλαμβάνονται πως το σύστημα υγείας καταρρέει , πως τα κρεβάτια δεν φτάνουν, πως γιατροί, εργαστήρια και υπηρεσίες δεν επαρκούν και ταλαιπωρούν τους πολίτες… μέχρι θανάτου.
Επιστρέφοντας στο Φλέμινγκ της τελευταίας περιόδου να θυμίσω ότι το νοσοκομείο, όχι μόνο για τους εργαζόμενους και τους κατοίκους της ευρύτερης περιοχής, αλλά και για όλη τη χώρα έχει την μοναδικότητα, 
να είναι το νοσοκομείο που γλύτωσε από τα νύχια της Τρόικα το 2013, στην αρχή της περιβόητης κρίσης για τους περισσότερους από εμάς. Τότε, το Σωματείο με τους εργαζόμενους, απευθύνθηκε στο λαό της περιοχής και μαζί με τους υγειονομικούς από τα κοντινά νοσοκομεία, με καθημερινές κινητοποιήσεις, διαδηλώσεις, εκδηλώσεις, υπερασπίστηκε το «Αμαλία Φλέμινγκ», την περίθαλψη του κόσμου και τη δουλεία των εργαζόμενων.
Αυτοί ακριβώς οι αγώνες ήταν που «στρίμωξαν» την τότε κυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ, την έφεραν σε αμηχανία, και την ανάγκασαν να αφήσει τη διαδικασία του κλεισίματος στη μέση. Το Φλέμινγκ παρέμεινε ανοιχτό και στην εφημερία πόλης, αλλά με τα μισά κρεβάτια νοσηλείας, καταργημένες κλινικές και εργαστήρια και με 300 από τους εργαζομένους του να βγαίνουν σε διαθεσιμότητα. Τότε ήταν που έκλεισε από νοσηλευτικής πλευράς και η πτέρυγα «Μπόμπολα». Θυμίζουμε για παράδειγμα την σημαντικότατη σε έργο και πολύτιμη Πνευμονολογική κλινική που εξυπηρετούσε σχεδόν αποκλειστικά την περιοχή. Σήμερα ολόκληρο το «Φλέμινγκ» όχι μόνο δεν μπορεί να δεχτεί πνευμονολογικούς ασθενείς αλλά δεν έχει ούτε έναν μόνιμο πνευμονολόγο.
Συνολικά τα κλεισίματα νοσοκομείων σήμαναν την απώλεια απώλειας χιλιάδων κλινών πανελλαδικά και εκατοντάδων (είχε εν τω μεταξύ μπει λουκέτο και στο ‘’Παπαδημητρίου’’) στην περιοχή μας».
«Το Α. Φλέμινγκ ουσιαστικά έχει μετατραπεί σε νοσοκομείο covid»
Μπορείτε να μας περιγράψετε την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στο «Αμαλία Φλέμινγκ»;
Μέχρι το περασμένο καλοκαίρι, με το δυναμικό και τις δομές που έχουν απομείνει, εξυπηρετούσαμε συνολικά κάθε χρόνο γύρω στους 40.000 ανθρώπους, Φανταστείτε, περίπου τον πληθυσμό μίας πόλης όπως η Δράμα ή η Καρδίτσα. Το γεγονός αυτό δείχνει όχι μόνο τις ανάγκες αλλά και την εκτίμηση που έχει ο κόσμος για το 
νοσοκομείο και τους ανθρώπους του.
Με την έναρξη της πανδημίας, το «Φλέμινγκ» «προσέφερε» 10 κλίνες νοσηλείας covid. Με τα δεδομένα του μεγέθους του και των απαρχαιωμένων υποδομών του, οριακά μπορούσε να τις υποστηρίξει. Σύντομα οι 10 έγιναν 41 και πριν λίγες μέρες πάνω από 60. Όλα αυτά με το ίδιο προσωπικό. Έκλεισε η Παθολογική κλινική, οι ασθενείς μεταφέρθηκαν άρον – άρον μέσα στη νύχτα προκειμένου να γίνει και αυτή κλινική covid. Εξαιρέθηκε από την εφημερία και βέβαια παρέλυσε όλο το νοσοκομείο. Ποιος θα αναζητήσει περίθαλψη σε Νοσοκομείο που δεν έχει παθολογική κλινική;
Με απόλυτη συναίσθηση σας λέω ότι οι συνθήκες που έτσι κι αλλιώς ήταν δύσκολες, πλέον είναι επικίνδυνες για ασθενείς και προσωπικό. Επικίνδυνες για τη διασπορά του ιού στην κοινότητα, με αρρώστους να στοιβάζονται και να νοσηλεύονται χωρίς αναπνευστήρες, χωρίς γιατρούς, χωρίς προσωπικό κάθε ειδικότητας, βάρδιες που δεν βγαίνουν, μέσα σε θαλάμους – ερείπια χωρίς τουαλέτα, χωρίς ΜΕΘ, χωρίς να είναι δυνατή η τήρηση των υγειονομικών πρωτοκόλλων.
Με αυτή την κατάσταση στο νοσοκομείο, με την κτιριακή του υποδομή, τη διαμόρφωση των χώρων και τις τραγικές ελλείψεις σε εξοπλισμό κάθε είδους και όχι μόνο ιατροτεχνολογικό, δεν χωράει σε κανένα λογικό σχεδιασμό αυτή η εξέλιξη και δεν παραγνωρίζω καθόλου τις ανάγκες της περιόδου. Για μας που τα ζούμε «από τα μέσα», αλλά και για τους ασθενείς που έρχονται στο νοσοκομείο είναι ξεκάθαρες οι επιδιώξεις της πολιτικής ηγεσίας.
Ο στόχος είναι διπλός: Αφενός δίνεται η εικονική εντύπωση πως αντιμετωπίζονται οι ανάγκες της πανδημίας με περισσότερες κλίνες , αφετέρου αποδυναμώνεται το νοσοκομείο, ουσιαστικά βγαίνει εκτός μάχης και εκτός εφημερίας, ώστε μετά την πανδημία, αθόρυβα, σταδιακά ή ξαφνικά, να μπει το λουκέτο.
Με αυτή την κατάσταση, επόμενο είναι πως η πληρότητα του νοσοκομείου, εκτός από τους ασθενείς με covid, είναι ολοένα και πιο χαμηλή. Με την Παθολογική «εκτός», την Ορθοπεδική, την Χειρουργική και την Καρδιολογική στριμωγμένες τη μία πάνω στην άλλη και χωρίς καμία υποστήριξη δεν μπορούμε να περιμένουμε κάτι διαφορετικό. Το νοσοκομείο ουσιαστικά έχει μετατραπεί σε «μίας νόσου» από πλευράς νοσηλευομένων και αυτό παλεύουμε να αντιστρέψουμε.
Πάντως, είναι σημαντικό να πούμε πως η αντιμετώπιση των αρρώστων, τόσο ιατρικά όσο και νοσηλευτικά 
είναι σε υψηλό επίπεδο και αυτό το αντιλαμβάνονται οι ασθενείς. Είμαι σίγουρος πως οι αναγνώστες σας που πέρασαν από το Φλέμινγκ το επιβεβαιώνουν. Ξεχωρίζουν, δηλαδή, πως παρά τις ελλείψεις, την κούραση, το τρέξιμο οι εργαζόμενοι δεν βάζουν μόνο πλάτη αλλά δίνουν και την ψυχή τους. Ίσως γι’ αυτό μας στηρίζει ο κόσμος όλα αυτά τα χρόνια, ίσως γι’ αυτό και εμείς είμαστε τόσο πεισματάρηδες στην υπεράσπιση του νοσοκομείου και της δουλειάς μας.
Όσο για τα ειδικά τμήματα, αυτά είναι σε μεγάλη πληρότητα κάτι που δείχνει και τις ανάγκες της περιοχής. Η μονάδα τεχνητού Νεφρού και η Περιτοναϊκή κάθαρση, δουλεύουν με βάρδιες στο 100% της δυναμικότητάς τους ενώ η Αιμοδοσία μας, κάτι που δεν το ξέρει πολύς κόσμος, είναι από τις μεγαλύτερες της χώρας σε προσφορά αίματος κάνοντας εκατοντάδες εξορμήσεις εκτός Νοσοκομείου, σε Αθήνα και επαρχία. Και εδώ με ελλείψεις προσωπικού τραγικές, κυριολεκτικά με θυσίες μαζεύονται μία – μία αυτές οι χιλιάδες φιάλες αίμα κάθε χρόνο.
Η νοσηλεία των αρρώστων με covid, σε μέγεθος ακολουθεί την πορεία της πανδημίας. ¨Έχει τύχει να νοσηλεύσουμε 40 και παραπάνω ασθενείς, που κυρίως μεταφέρονται σ’ εμάς από άλλα Νοσοκομεία. Σίγουρο είναι πως, με τη διάθεση των κρεβατιών της Παθολογικής θα ξεπεράσουμε τους 60, ενώ σενάρια ακούγονται για κλείσιμο και των άλλων κλινικών τμημάτων του νοσοκομείο σταδιακά. Αυτή τη στιγμή έχουν διατεθεί για covid περίπου τα μισά κρεβάτια του Νοσοκομείου.
Υπάρχουν κρούσματα στο προσωπικό;
Κρούσματα μεταξύ των εργαζομένων είχαμε και έχουμε, ευτυχώς κανένα με άσχημη κατάληξη. Σαφή αριθμό δεν μπορώ να σας δώσω γιατί κανείς δε μας ενημερώνει. Πάντως μαζικές προσβολές, ευτυχώς δεν είχαμε ως τώρα. Από δω και πέρα με αυτή τη συσσώρευση και αυτές τις συνθήκες …η στατιστική δεν είναι υπέρ μας.
«Με τα κατάλληλα μέσα, η πτέρυγα Μπόμπολα μπορεί να λειτουργήσει άμεσα»
Ο ΕΟΔΥ από τον περασμένο Φεβρουάριο συμπεριέλαβε στον σχεδιασμό του εν όψει της επερχόμενης πανδημίας την πτέρυγα «Μπόμπολα» υπολογίζοντας ότι θα μπορούσαν να λειτουργήσουν 80 κλίνες covid. Η δημοτική αρχή σε πρόσφατη ανακοίνωσή της ισχυρίζεται ότι αυτές οι κλίνες δεν είναι έτοιμες προς χρήση και κάνει λόγο για «απόλυτη εγκατάλειψη» της πτέρυγας. Ποια είναι η αλήθεια; Θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν άμεσα οι κλίνες;
Πράγματι ο ΕΟΔΥ συμπεριέλαβε από τον περασμένο Φεβρουάριο την πτέρυγα «Μπόμπολα» στο σχεδιασμό του. Και καλώς έπραξε, ήταν στοιχειώδης λογική ενέργεια σε μία χώρα με δεδομένα τα προβλήματα στο σύστημα Υγείας και με την πανδημία να έχει δείξει τα δόντια της σε όλο τον κόσμο. Φαίνεται, όμως, πως υπολόγιζε χωρίς τον ξενοδόχο. Και ξενοδόχος αυτή την φορά ήταν η κυβέρνηση και η δημοτική Αρχή Πεντέλης που είχαν άλλα σχέδια. Αυτά που σχετίζονται με το οριστικό λουκέτο στο «Φλέμινγκ» , σχέδιο που δεν έχει εγκαταλειφθεί. Το ξεπούλημα της περίθαλψης συνολικά αλλά και με τα ‘’ειδικά’’ επιχειρηματικά συμφέροντα που αφορούν στους χώρους – φιλέτα της περιοχής μας. Την πτέρυγα «Μπόμπολα», το πρώην «Παπαδημητρίου», το «Τσαγκάρη». Δεν πιστεύω ότι υπάρχει κανείς που να αμφιβάλει γι’ αυτά.
Όσο για την κατάσταση που έχει περιέλθει η πτέρυγα, και τις εξοργιστικές δηλώσεις της Δημάρχου, έχουμε ήδη απαντήσει. Ας ξαναθυμίσω εν συντομία: Όταν το 2013 έκλεισε η πτέρυγα, ήταν πρόσφατα ανακαινισμένη κτιριακά και κατά μεγάλο μέρος σε εξοπλισμό. Αν υποθέσουμε πως έμενε σε εκείνη την κατάσταση και την ανοίγαμε ξανά σήμερα, θα μπορούσε να λειτουργήσει σε μία μέρα. Όμως, όλα αυτά τα χρόνια κακοποιήθηκε. Ο εξοπλισμός απαξιώθηκε ή πάρθηκε για να καλύψει τις ανάγκες κυρίως του Σισμανογλείου και δευτερευόντως του Φλέμινγκ και πρακτικά αχρηστεύθηκε.
Ο ξενοδοχειακός εξοπλισμός λοιπόν που δημιουργεί και την εικόνα της εγκατάλειψης που «φωτογραφίζει» η κα δήμαρχος πρέπει να αποσυρθεί και να αντικατασταθεί. Όμως, το κτήριο λειτουργικά είναι σε πολύ καλή 
κατάσταση. Ποτέ δεν έπαψαν να λειτουργούν εκεί τα πλυντήρια και το αρχείο όλου του νοσοκομείου, ο χώρος φυλάσσεται και αυτό έχει συμβάλλει στη διατήρησή του. Αυτή είναι η πραγματικότητα και την φωνάζουμε όλα αυτά τα χρόνια.
Ποτέ δεν είπαμε πως δεν χρειάζεται ανακαίνιση. Μια ανακαίνιση, όμως, που αφορά καθαρισμό, απομάκρυνση του εξοπλισμού που είναι πλέον άχρηστος – κυρίως παλιά κρεβάτια και κομοδίνα – μικροεπισκευές στα υδραυλικά και βάψιμο. Με τα κατάλληλα μέσα, όλη αυτή η διαδικασία, εκτός του ότι θα μπορούσε να έχει γίνει όλο αυτό το διάστημα, μπορεί να γίνει και από σήμερα και το κτίριο να χρησιμοποιηθεί άμεσα. Τόσο άμεσα, σχεδόν όσο χρειάστηκε για να «σουλουπωθεί» το προκάτ που σήμερα στεγάζει τα δύο τμήματα του Νηπιαγωγείου. Ή μήπως η…προκοπή είναι αποκλειστική δυνατότητα των εργολάβων του Δήμου; Για να το πω καθαρά: Αν διατεθούν τα κατάλληλα μέσα, μπορεί να μπει σε λειτουργία, έστω σταδιακή, σε μέρες. Από την άλλη, αν η κατάσταση είναι όπως την παρουσιάζει η κα Δήμαρχος, τι το θέλει τέτοιο ερείπιο;
«Το μόνο που ήθελαν δημοτική Αρχή και κυβέρνηση ήταν να κλείσουν το νοσοκομείο»
Πρόσφατα ο υπουργός Υγείας Βασίλης Κικίλιας παρουσίασε τα βήματα που έχουν γίνει τους τελευταίους μήνες προς την αναβάθμιση του ΕΣΥ, κάνοντας λόγο για αύξηση τόσο των διαθέσιμων ΜΕΘ όσο και του ιατρικού προσωπικού. Την ίδια ώρα οι εργαζόμενοι στο «Αμαλία Φλέμινγκ» κάνουν λόγο για «βάρδιες τρόμου» και υποστελέχωση. Για ποιο λόγο θεωρείτε ότι το νοσοκομείο δεν έχει ενταχθεί στον εθνικό σχεδιασμό; Από αμέλεια ή υπάρχει «σχέδιο εξόντωσης του νοσοκομείου» , όπως έχετε καταγγείλει;
Ότι έχουμε πει για την κατάσταση στο «Φλέμινγκ» δεν έχει ίχνος υπερβολής και δεν τα μεγαλοποιούμε καθόλου. Προσωπικά, νομίζω ότι μια χαρά υπολογίζουν το «Φλέμινγκ» στο…σχεδιασμό. Με τη διαφορά ότι δεν υπάρχει σχεδιασμός. Κινήσεις πανικού υπάρχουν σ’ όλα τα νοσοκομεία καθώς η πανδημία φουντώνει, ακριβώς λόγω του τόσο επιτυχημένου «σχεδιασμού» που ενώ ο κόσμος πεθαίνει, εργαζόμενοι νοσούν και ολόκληρα τμήματα κλείνουν, η διαχείριση είναι μόνο επικοινωνιακή.
Η νόσος όμως είναι πραγματική. Έτσι, στην πραγματικότητα οι εργαζόμενοι στο σύστημα Υγείας είναι λιγότεροι από πέρσι, οι τάχα χιλιάδες προσλήψεις (εμείς πάντως δεν τις έχουμε δει) είναι λίγες εκατοντάδες συμβασιούχοι τριμηνίτες και εξαμηνίτες, αντί για μονιμοποιήσεις ετοιμάζονται απολύσεις συμβασιούχων, ενώ το ζεστό χρήμα μεταβιβάζεται με «απ’ ευθείας αναθέσεις» λόγω του επείγοντος (δηλαδή με πρόσχημα την πανδημία ανεξέλεγκτα στους εμπόρους της υγείας κάθε είδους και ειδικότητας).
Στο δικό μας νοσοκομείο, για παράδειγμα, ετοιμάζουν στο τέλος του χρόνου απολύσεις καθαριστριών που 
δουλεύουν ήδη δύο χρόνια στο νοσοκομείο, προκειμένου η καθαριότητα να περάσει εξ’ ολοκλήρου σε ιδιωτικό συνεργείο. Και φανταστείτε ότι ο νόμος δίνει το δικαίωμα να ανανεώσουν τις συμβάσεις τους ως το τέλος του ΄21. Ούτε αυτό δεν έκανε η Διοίκηση.
Μέσα σε αυτή την γενική κατάσταση, αντιλαμβάνεστε ότι το «Φλέμινγκ» βρίσκεται σε ακόμα δυσχερέστερη θέση καθώς όχι μόνο σέρνει πίσω του την εγκατάλειψη χρόνων, αλλά δεν έχουν και καμία πρόθεση να το στηρίξουν έστω και τώρα, αφού το πάνε για κλείσιμο. Ναι λοιπόν, το σχέδιο εξόντωσης υπάρχει, το ότι δεν έχει πετύχει ακόμα οφείλεται στους αγώνες μας και στην κατακραυγή της κοινωνίας, ιδιαίτερα σήμερα.
Έχετε κατηγορήσει την δημοτική Aρχή για «υποκινούμενη στάση» η οποία εξυπηρετεί «το λουκέτο στο Αμαλία Φλέμινγκ». Για ποιο λόγο να θέλει μια διοίκηση να χρεωθεί το πολιτικό κόστος του κλεισίματος ενός νοσοκομείου;
Πράγματι, έχουμε χαρακτηρίσει τη διοίκηση του Δήμου «λαγό» των επιδιώξεων για κλείσιμο του νοσοκομείου. Αυτό προκύπτει από τη γενικότερη στάση της αλλά και από το γεγονός πως σήμερα, κάνοντας το άσπρο μαύρο, υποστηρίζει τα ακριβώς αντίθετα απ’ όσα διατυμπάνιζε πριν λίγους μήνες. Με τις πρόσφατες δηλώσεις της , όπως έχουμε ήδη πει, αποπειράται να χαϊδέψει τα αυτιά των δημοτών με το επιχείρημα ότι απέτρεψε την εγκατάσταση των ασυνόδευτων ανήλικων προσφύγων και μεταναστών. Μία προσπάθεια που και αυτή εντασσόταν στο σχέδιο κατάργησης της πτέρυγας Μπόμπολα, αφού όπως και τώρα με το νηπιαγωγείο, υπήρχαν άλλες καταλληλότερες λύσεις.
Τότε «έπαιξε μπάλα» σε διπλό ταμπλό. Από τη μία στην πλάτη των εργαζομένων, που αγωνίζονταν, όπως και τώρα για την επαναλειτουργία του νοσοκομείου (και όχι ενάντια στους πρόσφυγες-μετανάστες) και από την άλλη, στην πλάτη των υγειονομικών αναγκών των κατοίκων, προκαλώντας ξενοφοβικά ένστικτα και κινητοποιώντας «αγανακτισμένους» πολίτες που κανένα καημό δεν είχαν για το νοσοκομείο, παρ’ ό,τι ήταν 
το «πιασάρικο» επιχείρημα της στιγμής.
Από τότε, κορόιδευαν τους δημότες και όλο τον κόσμο. Το μόνο που ήθελαν δημοτική Αρχή και κυβέρνηση ήταν να βάλουν στο χέρι το νοσοκομείο και να το κλείσουν. Κι αν τα τσούγκρισαν, λόγω των ιδιαίτερων «συμφερόντων» αλλά και της σύνθεσης της περιοχής στο ζήτημα των προσφύγων-μεταναστών, τα βρήκαν μετά με το νηπιαγωγείο.
Άλλη μία απόδειξη για την συμπαιγνία αυτή είναι πως από την αρχή περιφρόνησαν κάθε νόμιμη διαδικασία, που αν οποιοσδήποτε άλλος ιδιώτης ή μη είχε προχωρήσει σε τέτοιες αυθαιρεσίες και παρανομίες, απλώς δεν θα μπορούσε να τα κάνει όλα αυτά, θα έτρεχε στα δικαστήρια. Γι’ αυτό λέμε ότι πρόκειται για πολιτικές αποφάσεις. Ότι με πολιτικές αποφάσεις θα παρθούν πίσω και αυτό μπορεί να γίνει μόνο με την πίεση του κόσμου και των εργαζομένων.
Δεν είναι άλλωστε τυχαίο που όλες ανεξαιρέτως οι δημοτικές παρατάξεις, ακόμα και οι συγγενείς της πολιτικά, είναι ενάντια σ’ αυτά τα σχέδια. Είναι ξεκάθαρο. Η διοίκηση του Δήμου στηρίζει και στηρίζεται από την Κυβερνητική πολιτική. Είναι εχθρική στο Δημόσιο σύστημα υγείας και φιλική στους εργολάβους με κάθε κόστος. Γι’ αυτό και είναι διατεθειμένη να φορτώσει με πολλά χιλιάρικα ενοικίου τον Δήμο και να ξοδέψει κοντά ένα εκατομμύριο για ένα χώρο που εκτός από το ότι είναι νοσοκομείο δεν είναι καν ιδιοκτησία του Δήμου.
«Να λειτουργήσει άμεσα η πτέρυγα Μπόμπολα»
Υπάρχει κάποιο μήνυμα που θα στέλνατε προς την δήμαρχο Δήμητρα Κεχαγιά ή τον υπουργό Υγείας Βασίλη Κικίλια ώστε να βρεθεί μια λύση έστω και στο.. και πέντε;
Λύση υπάρχει, είναι απολύτως εφικτή έστω και τώρα, και δεν είναι άλλη από το να λειτουργήσει άμεσα η πτέρυγα Μπόμπολα, να δοθεί έτσι μία πολύτιμη υγειονομική ανάσα σ’ όλη την Αθήνα, με 80 – 100 κρεβάτια νοσηλείας, εκεί που σε λίγο η διαλογή και η νοσηλεία θα γίνεται σε σκηνές, στους διαδρόμους και στα προαύλια των νοσοκομείων. Να ενισχυθεί με μόνιμες προσλήψεις και με υποστήριξη σε υποδομές και 
εξοπλισμό το «Αμαλία Φλέμινγκ» συνολικά γιατί το χρειάζεται η περιοχή και όχι μόνο. Ελπίζω να μην πρέπει να επιχειρηματολογήσουμε και γι’ αυτό.
Μετά δε την υγειονομική κρίση, να μείνει στην περιοχή, να αναπτυχθούν και πάλι τα εργαστήρια και οι κλινικές που λείπουν με πρώτες και καλύτερες Πνευμονολογική και Γυναικολογική. Αυτή είναι πρότασή μας στην πολιτική ηγεσία. Και είναι ρεαλιστική. Υποπολλαπλάσια σε κόστος από τα εκατομμύρια που ξοδεύονται τόσο με τις εφαρμοζόμενες πολιτικές των ιδιωτικοποιήσεων, όσο και από εκείνα που είναι διατεθειμένος να δαπανήσει ο Δήμος. Αυτό λέμε και στον κόσμο. Μακάρι να είχαμε το χρόνο και το χώρο να αναφέρουμε όσα παραδείγματα και «νούμερα» θέλετε. Όμως, ας τα ψάξουν οι αναγνώστες, θα τους διαφωτίσουν και θα πείσουν κάθε καλοπροαίρετο άνθρωπο.
Έχετε ζητήσει να συναντηθείτε με εκπρόσωπο της κεντρικής εξουσίας ή του υπουργείου Υγείας;
Επειδή το χόμπι μας δεν είναι…η επαναστατική γυμναστική- αρκετά στριμωγμένοι και κουρασμένοι είμαστε και εμείς όπως όλος ο κόσμος- θα πρέπει να ξέρετε πως επανειλημμένα αποπειραθήκαμε να συναντηθούμε τόσο με την πολιτική ηγεσία στο Υπουργείο, όσο και με τη Διοίκηση της Υ.ΠΕ. Αρνούνται. Μας αποφεύγουν όπως ο διάολος το λιβάνι! Ο δε Διοικητής του νοσοκομείου μέσα στο κρεσέντο του αυταρχισμού του το δήλωσε τη μία και μοναδική φορά που συναντηθήκαμε. Δεν μιλάει με το Σωματείο. Αυτή είναι η αντιμετώπιση.
«Η στήριξη του κόσμου είναι συγκινητική»
Έχετε ξεκινήσει μια εκστρατεία ενημέρωσης της τοπικής – και όχι μόνο- κοινωνίας για το «Αμαλία Φλέμινγκ και την πτέρυγα «Μπόμπολα». Ποια είναι η ανταπόκριση του κόσμου; Τι μηνύματα λαμβάνετε;
Μέσα στις συνθήκες της πανδημίας και του πολλαπλού αποκλεισμού σε συνδυασμό με τις συνθήκες στο νοσοκομείο, βρεθήκαμε πραγματικά σε πολύ δύσκολη θέση. Τόσο στο να συνεχίσουμε τον αγώνα μας και να στηρίξουμε το νοσοκομείο, όσο και να το υπερασπιστούμε ενάντια στη νέα απόπειρα «αρπαγής» της πτέρυγας Μπόμπολα που εκδηλώθηκε. Γι’ αυτό ξεκινήσαμε μια προσπάθεια ενημέρωσης του κόσμου, είτε με 
δια ζώσης εκδηλώσεις και διαμαρτυρίες , είτε με δημοσιοποίηση στα ΜΜΕ και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Οι δυνατότητες αντιλαμβάνεστε ότι είναι περιορισμένες.
Πάντως, όπου συναντηθήκαμε με τον κόσμο, εισπράξαμε υποστήριξη και ενδιαφέρον ίσως περισσότερο απ’ ότι και εμείς οι ίδιοι περιμέναμε. Στα ΜΜΕ η αντιμετώπιση, όπου δεν αποκλειστήκαμε, οπωσδήποτε δεν ήταν ισότιμη, ωστόσο σε κάποιες περιπτώσεις ακουστήκαμε. Από τα τοπικά μέσα – επιτρέψτε μου, με τις αναμενόμενες εξαιρέσεις, είχαμε καλύτερη αντιμετώπιση. Συνολικά όλη αυτή η προσπάθεια ήταν και είναι θετική. Ανησυχούμε και αγωνιούμε, όμως συνεχίζουμε να παλεύουμε. Αυτό πιστεύω το έχουν καταλάβει όλοι, «Εχθροί» και «φίλοι» και μας υπολογίζουν. Η στήριξη του κόσμου πάντως, όταν του δίνεται η δυνατότητα να εκφραστεί είναι συγκινητική και το μετράμε αυτό.
