Μέχρι τα τέλη Δεκεμβρίου 2019, ο Μπέρνι Σάντερς ήταν σταθερά δεύτερος ή τρίτος στις δημοσκοπήσεις για το χρίσμα των Δημοκρατικών για την προεδρία, σε μεγάλη απόσταση από τον μονίμως επικρατέστερο, μετριοπαθή πρώην αντιπρόεδρο Τζο Μπάιντεν. Έπειτα από την τρίτη νίκη του σε ισάριθμες πολιτειακές ψηφοφορίες και μάλιστα με παταγώδη τρόπο, το Σάββατο στη Νεβάδα, ο Σάντερς είναι πλέον ξεκάθαρο φαβορί στις προτιμήσεις των Δημοκρατικών ψηφοφόρων.
Η επικράτηση του Σάντερς στη Νεβάδα ήταν προδιαγεγραμμένη. Αφενός, τις τελευταίες εβδομάδες η εκστρατεία του είχε ρίξει το μεγαλύτερο βάρος της σε αυτήν την πολιτεία, οργανώνοντας δίκτυα και κερδίζοντας υποστήριξη στους χώρους των πανεπιστημίων και των οργανώσεων εργαζομένων.
Αφετέρου, έπειτα από τις ψηφοφορίες στην Άιοβα και το Νιου Χάμπσαιρ, η Νεβάδα θα ήταν η πρώτη πολιτεία όπου οι ψηφοφόροι δεν είναι σχεδόν αποκλειστικά λευκοί επαρχιώτες. Ακόμα και στις «κατάλευκες» δύο πρώτες πολιτείες ο Σάντερς κατάφερε, έστω οριακά, να κερδίσει το λεγόμενο «popular vote», τη λαϊκή ψήφο δηλαδή — σε καθαρούς αριθμούς, ανεξάρτητα από το πόσο μπερδεμένη είναι η διαδικασία του τελικού αποτελέσματος σε κάθε πολιτεία.
Στη Νεβάδα θα έμπαιναν για πρώτη φορά στο παιχνίδι οι «Λατίνοι» — όπως τσουβαλιάζονται στις ΗΠΑ όλοι οι άνθρωποι που έλκουν την καταγωγή τους από την Κεντρική και Νότια Αμερική. Μετανάστες, με ή χωρίς χαρτιά, κάνουν στις ΗΠΑ τις δουλειές που κάνουν σε όλο τον Δυτικό κόσμο οι μετανάστες — μαγειρεύουν, σερβίρουν, καθαρίζουν, δουλεύουν στην κατασκευή, σε χωράφια, κήπους και αυλές. Στη Νεβάδα των καζίνο και των ξενοδοχείων, οι Λατίνοι αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία των περισσότερων ενώσεων εργαζομένων. Η ηγεσία κάποιων εξ αυτών αντιτίθεται στον Σάντερς, όπως το ισχυρό συνδικάτο των Μαγείρων — τα μέλη του όμως αμφισβήτησαν σε μεγάλο βαθμό την ηγεσία, στηρίζοντάς τον. Και ο Σάντερς πέτυχε την ανοιχτή στήριξη άλλων συνδικάτων στη Νεβάδα, όπως της μεγαλύτερης εργατικής ένωσης εκπαιδευτικών.
Όμως το μέγεθος της νίκης του Σάντερς στη Νεβάδα δεν μπορεί να είναι αποτέλεσμα απλά της εθνολογικής κατανομής των ψηφοφόρων. Σύμφωνα με τα entrance polls, τις δημοσκοπήσεις εισόδου στα εκλογικά τμήματα, ο Σάντερς κέρδισε σε σχεδόν όλες τις κατηγορίες ψηφοφόρων — άνδρες, γυναίκες, λευκούς, Λατίνους, πτυχιούχους και μη, στις ηλικιακές κατηγορίες 17-29, 30-44 και 45-65, προοδευτικούς (με διαφορά) και μετριοπαθείς/συντηρητικούς (οριακά).
Με την καταμέτρηση στο 88% ο Σάντερς συγκεντρώνει ποσοστό 47.1%, μεγαλύτερο από τον συνδυασμό των τριών επόμενων υποψηφίων, του Τζο Μπάιντεν (21%), του Πιτ Μπούτιτζετζ (13.7%) και της Ελίζαμπεθ Γουόρεν (9.6%).
Έχοντας ξοδέψει ελάχιστα παραπάνω χρήματα από τους άλλους τρεις σε τηλεοπτικές διαφημίσεις στην πολιτεία, η ευρεία νίκη ήρθε με περισσότερο πατροπαράδοτο τρόπο προεκλογικής πειθούς. Η καμπάνια του Σάντερς, με τη βοήθεια εθελοντών από οργανώσεις Λατίνων και φοιτητές, χτύπησε την πόρτα περισσότερων από 200.000 σπιτιών, μιλώντας απευθείας τους ψηφοφόρους.
Φυσικά, το Δημοκρατικό κόμμα δεν πρόκειται να αφήσει τα όπλα και να επιτρέψει στον «παρείσακτο» Σάντερς να κερδίσει το χρίσμα έτσι απλά. O Τζο Μπάιντεν κέρδισε τους δύο πρώτους του εκλέκτορες στη Νεβάδα και η άνοδος του μετριοπαθούς Μπούτιτζετζ μπορεί να μην συνεχίστηκε, αλλά φαίνεται να παίρνει κι αυτός έναν. O δισεκατομμυριούχος πρώην δήμαρχος της Νέας Υόρκης Μάικλ Μπλούμπεργκ θα μπει στα ψηφοδέλτια στις 4 Μαρτίου, στην Super Tuesday, οπότε διεξάγουν τις προκριματικές τους ψηφοφορίες 14 πολιτείες. Μετά από εκείνη την ψηφοφορία θα υπάρχει μια οριστική εικόνα για το ποιος θα είναι ο κύριος εσωκομματικός αντίπαλος του Σάντερς — πίσω από ποιον θα συνασπιστεί το κομματικό κατεστημένο, που μέχρι στιγμής διασπάται στη στήριξή του, αλλά όχι στις επιθέσεις εναντίον του Σάντερς.
Τις τελευταίες ημέρες διαρρέονται συνεχώς στα μέσα «πληροφορίες» από τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ που προσπαθούν να συνδέσουν τον Σάντερς με τη Ρωσία, ενώ ο παρουσιαστής του ακραιφνώς φιλο-Δημοκρατικού δικτύου MSNBC Κρις Μάθιους επέλεξε να συγκρίνει τον θρίαμβο του Σάντερς στη Νεβάδα με την εισβολή των Ναζί στη Γαλλία, και την κατάρρευση του Γαλλικού στρατού με την ήττα της κομματικής ηγεσίας.
O Σάντερς, που επί χρόνια εκλεγόταν ως Ανεξάρτητος γερουσιαστής, δέχεται πλέον ανοιχτά τις επιθέσεις μεγαλοστελεχών του κόμματος, όπως ο Τζέιμς Κάρβιλ, κεντρικός μοχλός της προεκλογικής καμπάνιας της Χίλαρι Κλίντον το 2008, αλλά και της νικηφόρου εκστρατείας του συζύγου της για την προεδρία το 1992. Ο Κάρβιλ, που έχει δουλέψει επίσης στη νικηφόρο προεκλογική καμπάνια του νεοφιλελεύθερου Γκονζάλο Σάντσεζ ντε Λοσάδα στη Βολιβία το 2002, αποκαλεί τον Σάντερς κομμουνιστή και προειδοποιεί ότι «δεν μπορεί να εκλεγεί» απέναντι στον Τραμπ.
Το Δημοκρατικό κόμμα βρίσκεται πλέον ενόψει μιας ξεκάθαρης απόφασης για το μέλλον της πολιτικής στις ΗΠΑ. Έχει την επιλογή να σταματήσει με κάθε μέσο, θεμιτό και αθέμιτο, τον Σάντερς, με αποτέλεσμα να χαρίσει μια επανεκλογή στον Ντόναλντ Τραμπ και να διαλύσει ολοκληρωτικά την όποια εμπιστοσύνη των Αμερικανών πολιτών στο πολιτικό τους σύστημα. Ή να επιτρέψει την έκφραση της λαϊκής ψήφου εντός των τάξεών του και να ενστερνιστεί τα αιτήματα για καθολική υγειονομική ασφάλιση, μεγάλη φορολόγηση στον πλούτο, αύξηση εργατικών και πολιτικών δικαιωμάτων και διαγραφή δυσανάλογων χρεών, που δείχνουν να είναι τα κύρια αιτήματα της βάσης και εκφράζονται στις εσωκομματικές εκλογές μόνο από τον Σάντερς.
