Στο σχέδιο νόμου «Ρύθμιση Υπουργείου Εσωτερικών», το οποίο πρόκειται να ψηφιστεί το επόμενο διάστημα, εισάγονται νέες αντεργατικές και αντιλαϊκές ρυθμίσεις.
Τόσο στα προτεινόμενα άρθρα, όσο και στην αιτιολογική έκθεση που τα συνοδεύει, αποκαλύπτονται οι προθέσεις της κυβέρνησης, που είναι: η διαχείριση της υποστελέχωσης και περαιτέρω διάλυσης του Δημοσίου, ο ασφυκτικός έλεγχος και η προώθηση των «προθύμων» στην υπηρεσιακή ιεραρχία και η μεγαλύτερη ανάθεση, σε ιδιώτες, υπηρεσιών και αρμοδιοτήτων, στο όνομα της «ανάπτυξης»!
Όσον αφορά την «κινητικότητα», περιορίζεται η δυνατότητα των εργαζομένων να μετακινηθούν σε άλλους φορείς, αφού, όπως περιγράφεται στην αιτιολογική έκθεση «επιδιώκεται η σύντμηση των διαδικασιών κινητικότητας μέσω της υιοθέτησης δύο αντί για τρεις κύκλων κινητικότητας κατ’ έτος», ενώ ομολογείται η πρόθεση για ένα σύστημα ολιστικής προσέγγισης του όρου «στελέχωση», αναφορικά με τις δημόσιες υπηρεσίες καθώς η κινητικότητα συνδέεται ευθέως με τις διαδικασίες πρόσληψης, ώστε να διασφαλίζεται η συνέχεια και η συνάφεια των σχετικών αιτημάτων των φορέων. Είναι προφανής ο στόχος το Δημόσιο να παραμείνει υποστελεχωμένο, με μικρό αριθμό εργαζομένων, χαμηλές και υποβαθμισμένες υπηρεσίες προς το κοινωνικό σύνολο, ενώ, όπως θα δούμε στις επόμενες ενότητες του νομοσχεδίου οι κοινωνικές ανάγκες που θα μένουν ακάλυπτες, ακριβώς λόγω αυτής της επιλογής, θα ανατίθενται σε ιδιώτες!
Επιπλέον, οι εργαζόμενες κι εργαζόμενοι που αιτούνται μετάταξη σε ανώτερη κατηγορία, υποχρεώνονται να το κάνουν μέσω του συστήματος της κινητικότητας, περιορίζοντας έτσι τις δυνατότητες εξέλιξης των εργαζομένων αυτών.
Διατηρούνται οι απαράδεκτες προϋποθέσεις του 74 του ν. 4590/2019 για τις μετατάξεις των ΙΔΑΧ υπαλλήλων, ενώ δεν εξασφαλίζεται η κάλυψη της μισθοδοσίας των εργαζομένων των ΟΤΑ που μετακινούνται, από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Όσο για την «αξιολόγηση των υποψηφίων για κάλυψη θέσης με μετάταξη ή απόσπαση» γίνεται από την υπηρεσία υποδοχής με «τριμελές όργανο που συγκροτείται με απόφαση του αρμόδιου οργάνου διοίκησης και αποτελείται από Προϊσταμένους Γενικής Διεύθυνσης, ή Διεύθυνσης ή Τμήματος ή αντιστοίχου επιπέδου αυτών οργανικών μονάδων», χωρίς να προβλέπεται ούτε η απλή παρουσία, ως παρατηρητών, των εκλεγμένων εκπροσώπων των εργαζομένων.
Στο Σύστημα Επιλογής Προϊσταμένων, ακολουθείται η ίδια λογική, του αποκλεισμού των αιρετών των εργαζομένων, αφαιρώντας την αρμοδιότητα αυτή από τα Υπηρεσιακά Συμβούλια και αντικαθιστώντας τα με απολύτως ελεγχόμενα όργανα (Συμβούλιο Επιλογής Προϊσταμένων Τμημάτων-ΣΕΠΤ και Συμβούλιο Επιλογής Προϊσταμένων-ΣΕΠ).
Αυξάνεται η βαρύτητα της «δομημένης» συνέντευξης, όσο ανεβαίνει η θέση ευθύνης, σε σχέση με τα τυπικά-αντικειμενικά προσόντα, των οποίων το ποσοστό μειώνεται.
Η εμπειρία σε θέσεις ευθύνης που έχει αποκτηθεί με το καθεστώς της ανάθεσης επιβραβεύεται κι έτσι, όσες κι όσοι δεν βρέθηκαν ποτέ με αυτά τα… «προσόντα» και τις αντίστοιχες διασυνδέσεις, δεν θα μπορέσουν ισότιμα να συμμετέχουν στην ανάδειξή τους στην υπηρεσιακή ιεραρχία, αφού θα υστερούν πάντα στο κριτήριο που ονομάζεται «μοριοδότηση βάσει εργασιακής εμπειρίας και άσκησης καθηκόντων ευθύνης». Το μήνυμα προς τους εργαζόμενους είναι σαφές, από αυτήν, αλλά και τις προηγούμενες κυβερνήσεις που κινούνται και σε αυτό το επίπεδο με τους… κλασικούς τρόπους!
Ακόμα και τα ίδια τα τυπικά προσόντα διαστρεβλώνονται κατά τη μοριοδότησή τους για την υπηρεσιακή εξέλιξη, με ταξικό πρόσημο. Δηλαδή το βασικό πτυχίο απαξιώνεται, έχοντας μειωμένη μοριοδότηση, ενώ όσο ανεβαίνει η βαθμίδα των μεταπτυχιακών σπουδών, η μοριοδότηση αυξάνεται, κάτι που πρωτοείδαμε στο νόμο Γαβρόγλου, για τις προσλήψεις με προσοντολόγιο στην εκπαίδευση.
Το ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β’ «ΕΝΔΥΝΑΜΩΣΗ ΤΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΗΣ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗΣ ΤΩΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ ΤΟΠΙΚΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ» απελευθερώνει την ιδιωτικοποίηση υπηρεσιών, αποδέχεται και ενσωματώνει τη διαχείριση της υποστελέχωσης και την επιλογή για μη προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, εκφράζοντας την απόλυτη προσήλωση του κόμματος της ΝΔ στην ιδιωτική πρωτοβουλία, τις αγορές και τα κέρδη, που νομικά προσπαθεί να τους εξασφαλίσει, σε ακόμα μεγαλύτερο βαθμό, αδιαφορώντας για την πλειοψηφία της κοινωνίας.
Οι Αναπτυξιακές Εταιρίες των ΟΤΑ αποκτούν το ελεύθερο να αναθέτουν έργο και αυτό, στην αιτιολογική έκθεση αναφέρεται ευθαρσώς και ανερυθρίαστα: «Με τις διατάξεις του άρθρου 21 δίδεται η δυνατότητα υποκατάστασης των τεχνικών υπηρεσιών οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης που δεν διαθέτουν τεχνική επάρκεια κατά τις διατάξεις του άρθρου 44 παρ. 1 του ν. 4412/2016 να συνάπτουν συμβάσεις οριζόντιας συνεργασίας μεταξύ αναθετουσών αρχών κατά το άρθρο 12 παρ. 4 του ίδιου νόμου». Και ακόμα πιο κυνικά, ομολογείται, παρακάτω: «Εν κατακλείδι, με την παρούσα ρύθμιση ανατίθεται η διεξαγωγή της διαδικασίας σύναψης, η εποπτεία και η επίβλεψη των δημοσίων συμβάσεων έργων ή μελετών αρμοδιότητάς της στους προτεινόμενους φορείς και επιλύεται το μείζον ζήτημα της υποστελέχωσης με ειδικό εξειδικευμένο τεχνικό προσωπικό των τεχνικών υπηρεσιών των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης, αφού η εύρυθμη λειτουργία των υπηρεσιών αυτών αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση για την απορρόφηση αναπτυξιακών προγραμμάτων και λοιπών επενδυτικών εργαλείων…». Και ξανά, για να μη μας μένει καμία αμφιβολία: «Παρέλκει δε να αναφερθεί, πως λόγω της περιορισμένης δυνατότητας προσλήψεων για την επαρκή τους στελέχωση, η υποκατάσταση των τεχνικών υπηρεσιών από το προτεινόμενο σχήμα είναι η μόνη ρεαλιστικά εφαρμόσιμη λύση για τη εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος, που εν προκειμένω εξειδικεύεται στην ανάπτυξη των δημοσίων υποδομών στις περιοχές ευθύνης των ΟΤΑ».
Όλες οι μνημονιακές κυβερνήσεις και ακόμα εμφανέστερα η τωρινή, έχουν βάλει στόχο τη διάλυση του Δημοσίου, για να ωφεληθούν οι επενδυτές, για να μην υπάρχει κανένα «ρίσκο» στην αγορά, επειδή οι αγορές ελέγχουν τις κυβερνήσεις και οι αγορές είναι πιο κρατικοδίαιτες από το ίδιο τη Δημόσιο.
Το συμφέρον της μεγάλης πλειονότητας της κοινωνίας και των εργαζομένων σε Δημόσιο κι Ιδιωτικό Τομέα είναι η προστασία των Δημοσίων Υπηρεσιών, η λειτουργία τους με εργαζομένους που θέλουν να προσφέρουν στο κοινωνικό σύνολο κι όχι στους λίγους ιδιώτες-επιχειρηματίες, με επαρκές, μόνιμο προσωπικό, χωρίς ιδιωτικοποιήσεις και αναθέσεις.
Το ΜΕΤΑ καταγράφει την προβληματική λογική που διαπνέει το νσχ του ΥΠΕΣ, σε συνέχεια του «επιτελικού κράτους» και των άλλων καταστροφικών παρεμβάσεων και νομοθετημάτων που έχουν γίνει όλα τα μνημονιακά χρόνια, αλλά δεν αρκεί η απλή καταγγελία. Δηλώνουμε ότι θα παλέψουμε με κάθε συλλογικό κι οργανωμένο τρόπο για να μην περάσει ακόμα ένας διαλυτικός νόμος για το Δημόσιο συμφέρον.
Μαζί με την κοινωνία θα σταθούμε εμπόδιο στην προώθηση των συμφερόντων των λίγων κι εκλεκτών!
Φλεβάρης 2020
Από το ΜΕΤΑ
