Σε μια ανακοίνωση πέντε γραμμών, η διορισμένη διοίκηση της ΓΣΕΕ γνωστοποίησε την πραγματοποίηση του Συνεδρίου της για την Τρίτη 25 Φεβρουαρίου, στην Αθήνα. Ένα συνέδριο, με συνοπτικές διαδικασίες, όπου απλώς θα στηθούν οι κάλπες για την εκλογή της νέας διοίκησης.
Η εργοδοτική, γραφειοκρατική ηγεσία της Συνομοσπονδίας, για το μόνο που ενδιαφέρεται, είναι η επανεκλογή της στην ηγεσία των συνδικάτων και η απολαβή των όποιων προνομίων συνεπάγονται από τη διαχείριση των κονδυλίων από τα προγράμματα ΕΣΠΑ, από τη συμμετοχή σε διοικήσεις οργανισμών και από την επιχορήγηση του ΟΑΕΔ.
Γι’ αυτό και ζήτησε την συνδρομή και περιφρούρηση από το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη και την Αστυνομία.
Η συνέχιση της παραμονής της στην ηγεσία του συνδικαλιστικού κινήματος δεν έχει να προσφέρει τίποτα θετικό για την Εργατική Τάξη της χώρας. Εξάλλου, η συντριπτική πλειονότητα έχει γυρίσει την πλάτη της και αδιαφορεί για την τύχη της. Η συνέχιση, όμως, αυτής της κατάστασης απαξιώνει τα συνδικάτα και απομακρύνει τους εργαζόμενους από αυτά σε μια περίοδο μάλιστα που κεφάλαιο, εργοδοσία και κυβερνήσεις έχουν στήσει φαγοπότι στην πλάτη τους, απομυζούν τον ιδρώτα τους, αδιαφορούν για τη ζωή τους και το μόνο που επιζητούν είναι η αύξηση των κερδών τους.
Η Εργατική Τάξη πρέπει να παρακάμψει αυτήν την ηγεσία, να οργανωθεί μαζικά στα συνδικάτα, ιδιαίτερα στους χώρους της επισφάλειας, και να διεκδικήσει μια αξιοπρεπή ζωή με ελεύθερο χρόνο, μόνιμη και σταθερή εργασία με πλήρη δικαιώματα και με μισθούς, μεροκάματα και συντάξεις που να ικανοποιούν τις σύγχρονες ανάγκες τους.
Η λύση σ’ αυτήν την κατάσταση δεν είναι ούτε ένα αλισβερίσι αλληλοαποκλεισμού μόνο κάποιων νόθων συνέδρων, ούτε η λογική του κομματικού – παραταξιακού συνδικαλισμού που αφυδατώνει και περιθωριοποιεί οποιαδήποτε διαφορετική φωνή και περιχαρακώνει τα συνδικάτα.
Σήμερα, είναι όσο ποτέ άλλοτε αναγκαία μια νέα επανεκκίνηση του συνδικαλιστικού κινήματος, με δραστικό περιορισμό της πολυδιάσπασης και του πολυκατακερματισμού των συνδικαλιστικών οργανώσεων, με αλλαγή της δομής του, που δεν θα αναπαράγει τον παραγοντισμό και τη γραφειοκρατία, με διεύρυνση της συμμετοχής και της δημοκρατίας στη ζωή των συνδικάτων και στη λήψη των αποφάσεων, με την ένταξη όλων των εργαζομένων, ντόπιων και αλλοδαπών, στα συνδικάτα και με την άρση του διαχωρισμού μεταξύ συνδικάτων του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα.
Όσο η συζήτηση αναλώνεται στο ποιος θα ελέγξει ένα άδειο κουφάρι, έτσι όπως έχουν καταντήσει της ΓΣΕΕ, και δεν παίρνονται πρωτοβουλίες στην παραπάνω κατεύθυνση, τόσο η κρίση και η απαξίωση των συνδικάτων θα βαθαίνει και οι εργαζόμενοι θα είναι απροστάτευτοι απέναντι στην εκμετάλλευση, την εντατικοποίηση της εργασίας και τον αυταρχισμό του κεφαλαίου και της εργοδοσίας.
