Σειρά από Εργατικά Κέντρα, Συνδικάτα, Ομοσπονδίες και Σωματεία απευθύνουν κάλεσμα για μαζική συμμετοχή στο συλλαλητήριο για τη ΛΑΡΚΟ, που θα πραγματοποιηθεί, το Σάββατο 25 Γενάρη και ώρα 11πμ., στην Ομόνοια., με κεντρικό σύνθημα: «Κάτω τα χέρια από τη ΛΑΡΚΟ! Η ΛΑΡΚΟ ανήκει στους εργάτες». Την κινητοποίηση στηρίζει και το ΜΕΤΑ. Η κινητοποίηση έρχεται σε συνέχεια της σύσκεψης που πραγματοποιήθηκε στις 8 Δεκέμβρη 2019 και στην οποία συμμετείχαν πάνω από 120 Σωματεία και φορείς.
Να σημειωθεί πως οι επίσημες τοποθετήσεις του αρμόδιου, πολιτικού προϊσταμένου από την πλευρά του κύριου μετόχου της ΛΑΡΚΟ, υπουργού Οικονομικών Χρήστου Σταϊκούρα και της εντολοδόχου, διορισμένης από την κυβέρνηση, διοίκησης της ΛΑΡΚΟ δεν αφήνουν περιθώριο εφησυχασμού και αυταπατών.
Η διοίκηση της ΛΑΡΚΟ, σε συνέχεια των προηγούμενων συναντήσεων που είχε με τα Σωματεία και έχει ήδη ανακοινώσει για το 2020 παραγωγή 9.000 ton Ni (μισή παραγωγή δηλαδή), για ακόμη μία φορά είπε ότι «δεν μπορεί η ΛΑΡΚΟ και ορυκτός πλούτος να ανήκει στο κράτος, πουθενά στον σύγχρονο κόσμο δεν υπάρχει…. οι εργαζόμενοι θα πρέπει να γίνουν ρεαλιστές και να δουν τις νέες χρήσεις του νικελίου«, φωτογραφίζοντας ότι το εργοστάσιο θα πρέπει να κλείσει και να παράγει με υδρομεταλλουργία. Τόνισε μάλιστα ότι «άμεσα θα πρέπει να μπει εκκαθαριστής». Για να υπερασπιστεί το σχέδιο της κυβέρνησης, έφτασε στο σημείο να αυτοαναιρείται λέγοντας πως «όσοι διοικούντες διορίζονται από τις κυβερνήσεις δεν κάνουν σωστά τη δουλειά τους και γι’ αυτό το κράτος δεν είναι καλός επιχειρηματίας».
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, διά στόματος Σταϊκούρα, είπε πως «στόχος της κυβέρνησης είναι άμεσα να οριστεί εκκαθαριστής και να πουληθεί η ΛΑΡΚΟ σε κομμάτια», χωρίς να διασφαλίσει τη συνέχιση της λειτουργίας της και του παραγωγικού της χαρακτήρα, τις θέσεις εργασίας και τα δικαιώματα των εργαζομένων, εκβιάζοντας μας ότι «η εκκαθάριση εν λειτουργία είναι το καλό σενάριο, υπάρχει και η πτώχευση». Μάλιστα, πρότεινε στους εργαζομένους να επιλέξουν, εκκαθάριση τύπου ΔΕΚΟ (βλέπετε ΕΛΒΟ που έκλεισε εφόσον οι εργαζόμενοι έχασαν μέσα από το ενιαίο μισθολόγιο όλα τα κεκτημένα) ή εκκαθάριση τύπου ναυπηγείων (βλέπε Σύρου όπου εργάζονται σε εργολάβο με νέες συμβάσεις της “αγοράς” ή Σκαραμαγκά όπου παίρνουν μέρος του μισθού τους).
Όπως καταγγέλλουν, ανάμεσα στα άλλα, Συνδικάτα και εργαζόμενοι του χώρου:
Ήρθαν μες στο σπίτι μας για να μας εκβιάσουν και να καλλιεργήσουν ότι όλα αυτά που λένε είναι “μονόδρομος”. Ήρθαν για να “σπείρουν” την απογοήτευση, τη μοιρολατρία έτσι ώστε να μας θερίσουν με σκυμμένο το κεφάλι. Να μην τους περάσει.
Δεν βγάλανε άχνα για τις συνειδητές, συγκεκριμένες επιλογές υπερχρέωσης της ΛΑΡΚΟ από τα στημένα τιμολόγια της ΔΕΗ και το στημένο πρόστιμο των “κρατικών ενισχύσεων”.
Δεν βγάλανε άχνα για τη στημένη επιλογή που εξυπηρέτησε τους πελάτες της ΛΑΡΚΟ και οδήγησε σε διαφυγόντα κέρδη μισού δισ. ευρώ την περίοδο 2005-2007.
Δεν βγάλανε άχνα για τη στημένη διαχρονική και από όλες τις κυβερνήσεις πολιτική απαξίωσης, μη εκσυγχρονισμού και παραπέρα ανάπτυξης της ΛΑΡΚΟ με κατασκευή μονάδας ανοξείδωτου χάλυβα, τις πολιτικές εγκατάλειψης που έχουν οδηγήσει να μετράμε 80 νεκρούς την ώρα εργασίας, εκατοντάδες θανάτους από επαγγελματικές ασθένειες και σακατεμένους.
Έχουν επιστρατεύσει τα δημοσιογραφικά “παπαγαλάκια” του σάπιου συστήματός τους και μας συκοφαντούν, ενώ η αλήθεια είναι ότι: Οι μεταλλωρύχοι της ΛΑΡΚΟ στα λευκά βουνά της Εύβοιας, της Καστοριάς και στον παγωμένο κάμπο της Κωπαΐδας δίνουν την μάχη κάτω από πολύ σκληρές συνθήκες καθημερινά για να έχει το εργοστάσιο πρώτες ύλες. Οι μεταλλεργάτες του εργοστασίου καθημερινά πατούν στα ίδια πατάρια, σκαρφαλώνουν στις ίδιες γερανογέφυρες, βλέπουν κατάματα τις ίδιες φλόγες, εργαζόμαστε στα ίδια σημεία όπου άφησαν την τελευταία τους πνοή οι συνάδελφοί μας. Είναι πολύ “ρηχοί” διοικούντες και κυβερνώντες αν νομίζουν ότι εκβιαζόμαστε. Δεν τους φοβόμαστε. Έχουμε πληρώσει τη λειτουργία της ΛΑΡΚΟ με το αίμα μας και ως αντίτιμο μέχρι σήμερα έχουμε πάρει εργασία στο σκλαβοπάζαρο των εργολαβιών, καταπάτηση κατακτήσεων, μικρούς μισθούς.
Την απάντηση στους εκβιασμούς που ήρθαν να κάνουν στο σπίτι μας, θα την πάρουν στις 25 Γενάρη στο κέντρο της Αθήνας
Η συνέχιση της λειτουργίας της αφορά όλη την εργατική τάξη και το λαό! Η νίκη μας θα είναι νίκη για όλους! Μας χρωστάνε και απαιτούμε κρατική χρηματοδότηση για να διασφαλιστεί η συνέχιση της λειτουργίας της ΛΑΡΚΟ. Ευρωπαϊκή Ένωση και κυβερνήσεις 7,2 δισ. κρατικές ενισχύσεις χορηγούν σε μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους. 12 δισεκατομμύρια ευρώ εγγυήσεις στις τράπεζες και άλλα τόσα υπερδιπλάσια έδωσε ο κ. Σταϊκούρας στο κεφάλαιο μέσα από νομοσχέδια και τον κρατικό προϋπολογισμό. Να δώσουν και στη ΛΑΡΚΟ.
Μας χρωστάνε και απαιτούμε εδώ και τώρα:
• Κατάργηση του σκλαβοπάζαρου των εργολαβιών.
• Νέες προσλήψεις και κάλυψη όλων των κενών του οργανογράμματος.
• Μέτρα ασφάλειας και υγιεινής.
• Να υπογραφεί η συμφωνημένη ΣΣΕ που κατοχυρώνει τα κεκτημένα μας
Το Σάββατο 25 Γενάρη οι σχεδιασμοί τους να πάρουν μαζική και αποφασιστική απάντηση!
Όλοι και όλες στην Αθήνα!
Περί ΛΑΡΚΟ
Να σημειωθεί πως η ΛΑΡΚΟ είναι η μοναδική βιομηχανία στην Ευρώπη που παράγει FeNi (σιδηρονικέλιο) με τη μέθοδο της πυρομεταλλουργίας. Καλύπτει το 6% των αναγκών της Ευρώπης και το 3% παγκόσμια.
Εκμεταλλεύεται το σύνολο των νικελιούχων μεταλλευμάτων της χώρας. Έχει εργοτάξια εξόρυξης μεταλλεύματος και δικό της βαρύ εξοπλισμό στη Βοιωτία, στη Φθιώτιδα, στην Εύβοια, στην Καστοριά. Επίσης στην κατοχή της έχει και λιγνιτωρυχείο στα Σέρβια Κοζάνης.
Η χώρα μας έχει στο υπέδαφός της το 90% των κοιτασμάτων νικελίου της Ευρώπης. Το νικέλιο που παράγει η ΛΑΡΚΟ περιέχει μεγάλο ποσοστό κοβαλτίου, σχεδόν καθόλου άνθρακα και για τον λόγο αυτό κατατάσσεται στα ποιοτικότερα σε παγκόσμιο επίπεδο.
Η παραγωγή της ΛΑΡΚΟ καλύπτει τις ανάγκες μεγάλων ευρωπαϊκών ομίλων σε πρώτη ύλη για την παραγωγή ανοξείδωτου χάλυβα, που χρησιμοποιείται στην κατασκευή βιομηχανικών μηχανών παραγωγής, στις κατασκευές, στην αυτοκινητοβιομηχανία, στην πολεμική βιομηχανία, σε εργαλεία ιατρικής, κατασκευή οικιακών συσκευών κ.α.
Η χώρα μας έχει επίσης κοιτάσματα χρωμίου, που μαζί με το νικέλιο μπορούν να παράξουν ανοξείδωτο χάλυβα. Το 1982 πραγματοποιήθηκε με επιτυχία πείραμα στη ΛΑΡΚΟ παραγωγής ανοξείδωτου χάλυβα. Ωστόσο, στο πλαίσιο των πολιτικών της τότε ΕΟΚ, δεν προχώρησε στη δημιουργία αντίστοιχης μονάδας παραγωγής.
Η ΛΑΡΚΟ όλα τα χρόνια πουλά το σιδηρονικέλιο (FeNi) σε ξένους ομίλους. Αυτοί παράγουν ανοξείδωτο χάλυβα και κερδοφορούν. Στη συνέχεια μεγαλοπρομηθευτές τον εισάγουν στη χώρα μας μοσχοπουλώντας τον.
Οι πελάτες της ΛΑΡΚΟ πληρώνουν μόνο το 20% από το FeNi που παίρνουν. Πληρώνουν μόνο το Ni (νικέλιο) σε τιμή που καθορίζεται από το LME του Λονδίνου. Τον Fe (πρωτογενής σίδηρος), που αποτελεί σχεδόν το υπόλοιπο 80% του προϊόντος, δεν τον πληρώνουν. Δεν πληρώνουν επίσης και το 4% κοβάλτιο που έχει τριπλάσια αξία από το σύνολο του προϊόντος. Μια περίοδο, επί Μποδοσάκη στη ΛΑΡΚΟ, σε ένα κομμάτι της παραγωγής, γινόταν διαχωρισμός του σιδηρονικελίου με τη μέθοδο της ηλεκτρόλυσης βγάζοντας 100% νικέλιο. Σταμάτησε όμως, στο πλαίσιο και πάλι των πολιτικών της τότε ΕΟΚ.
