Tο άρθρο 4 του Π.Δ. 88/99, προβλέπει ότι ο εργαζόμενος δικαιούται να κάνει διάλειμμα αν ο χρόνος εργασίας του ξεπερνάει τις έξι ώρες την ημέρα. Ο χρόνος που δικαιούται σύμφωνα με τη διάταξη είναι δεκαπέντε λεπτά.
Κατά το χρονικό αυτό διάστημα δεν είναι υποχρεωμένος να βρίσκεται στο χώρο εργασίας. Περαιτέρω ρυθμίσεις σχετικά με το διάλειμμα του εργαζομένου είναι δυνατόν να οριστούν με Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, κάθε είδους, και Διαιτητική Απόφαση. Το παραπάνω δεκαπεντάλεπτο διάλειμμα δε συμπεριλαμβάνεται στο χρόνο εργασίας.
Υπάρχει ωστόσο περίπτωση οι εργαζόμενοι από κοινού με τον εργοδότη να προβλέψουν μια διαφορετική ρύθμιση με Συλλογική Σύμβαση Εργασίας. Αν η ρύθμιση αυτή είναι ευνοϊκότερη για τους εργαζομένους, θα υπερισχύσει έναντι του άρθρου 4 του Π.Δ. 88/99, σύμφωνα με την αρχή της εύνοιας.
