Ως γνωστόν, δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ 1167Β/08-04-19 η κοινή υπουργική απόφαση για τα κόκκινα δάνεια. Πέραν του όπως έχουν καταγγείλει η Ενωτική Πρωτοβουλία κατά των πλειστηριασμών αλλά και η ΕΚΠΟΙΖΩ, πως ο νόμος για το νέο θεσμικό πλαίσιο για τα κόκκινα δάνεια δεν αποτελεί καν προστασία της κατοικίας, με την υπουργική απόφαση διαπιστώνουμε και κάτι άλλο: κάθε κατάργηση της ιδιωτικής ζωής, κάθε κατάργηση του οικογενειακού ασύλου, και μάλιστα εκβιαστικώς συναινετικά, αφού όποιος θέλει να μπει στις ρυθμίσεις θα πρέπει να το… αποδεχθεί.
Διαβάζουμε στην παρ. δ του άρθρου 7, υπό τον τίτλο «Υποχρεώσεις οφειλέτη»: «Να συναινεί στη διενέργεια κοινωνικής έρευνας και σε κατ’ οίκον επισκέψεις από αρμόδιους υπαλλήλους, αν απαιτηθεί, για επιτόπια επαλήθευση της σύνθεσης του νοικοκυριού».
Με λίγα λόγια, αν κάποιος δηλώσει πως έχει 4 παιδιά, τότε έχει δικαίωμα η κάθε τράπεζα να πάει στο σπίτι του, να του χτυπήσει το κουδούνι, να μπει μέσα και να αρχίσει να μετρά… κεφάλια!
Αποτελεί ή όχι η παραπάνω ρύθμιση κατάλυση κάθε ατομικού δικαιώματος, κατάλυση του οικογενειακού ασύλου, και μάλιστα ωμά κι εκβιαστικά, στο όνομα του να σώσει κάποιος το σπίτι του από τα αρπακτικά;
Ρητορική η ερώτηση, και τα συμπεράσματα δικά σας απέναντι σε μια κυβέρνηση που θέλει να λέει ότι υπερασπίζεται τα ανθρώπινα δικαιώματα και τα δικαιώματα του πολίτη.