Η αποκατάσταση του προσωπικού μέσω εργολάβων βάλλεται ακόμα και από τον τύπο. Τα δημοσιεύματα σε καθημερινή βάση αποτελούν ξεκάθαρη ένδειξη ότι κάποιοι δε θέλουν να λυθεί ένα πρόβλημα που ταλανίζει τις εργασιακές σχέσεις στο χώρο της Ενέργειας. Ένα πρόβλημα που καλά κρατεί εδώ και δεκαετίες.
Οι εργαζόμενοι μέσω εργολάβου αποτελούν την πλειοψηφία στις Εταιρίες Φυσικού Αερίου, χωρίς να αμείβονται ισότιμα. Υπογράφουν συμβάσεις μηνιαίας, δίμηνης, το πολύ εξάμηνης διάρκειας εδώ και 25 χρόνια. Σε περίπτωση συνταξιοδότησης, απόλυσης κλπ δε λαμβάνουν καμία αποζημίωση. Για προϋπηρεσία παίρνουν ένα χαρτί από μια Εταιρία / Εργολάβο που ουδεμία σχέση έχει η δραστηριότητά της με το αντικείμενο της Ενέργειας, άρα δεν αντικατοπτρίζει τα πραγματικά αντικείμενα της εργασίας τους. Βρίσκονται στον ίδιο χώρο και παρέχουν τις ίδιες υπηρεσίες με το τακτικό προσωπικό χωρίς όμως δυνατότητα εξέλιξης. Ενώ παρέχουν αδιάλειπτη εργασία, οι συμβάσεις τους φτάνουν προς υπογραφή ετεροχρονισμένα σε σχέση με την ημερομηνία έναρξής τους. Αυτά είναι μερικά μόνο από τα μειονεκτήματα της εργολαβικής σχέσης εργασίας.
Πώς λειτούργησαν, όμως, αυτές οι εταιρίες τόσα χρόνια; Αντί να προβάλλεται και να στηλιτεύεται το γεγονός ότι οι εταιρείες αυτές λειτουργούν μέσω Εργολάβων 20 χρόνια διατηρώντας την ασυλία για τα υπερκέρδη τους, με τις πλάτες και τα ”στραβά μάτια” του Δημοσίου και όλων των κυβερνήσεων σε βάρος της Ελληνικής κοινωνίας και των εργολαβικών εργαζομένων, εκμεταλλευόμενες τη δυνατότητα απασχόλησης φτηνού εργατικού αλλά εξειδικευμένου δυναμικού, καταγγέλλεται από τον τύπο με φράσεις όπως: “πρόκειται προφανώς για εξόφθαλμη προσπάθεια παράκαμψης των διαδικασιών του ΑΣΕΠ, κάτι το οποίο προκαλεί ερωτήματα αλλά και πονοκέφαλο τόσο στις διοικήσεις των θυγατρικών της ΔΕΠΑ όσο και στην ίδια τη ΔΕΠΑ, η οποία βρίσκεται σε διαδικασία ιδιωτικοποίησης”.
Γιατί πρόκειται για εξόφθαλμη προσπάθεια παράκαμψης των διαδικασιών του ΑΣΕΠ; Από πού προκύπτει το “προφανώς”; Από πότε έχει να προκηρυχθεί διαγωνισμός σε αυτές τις εταιρίες; Αναρωτηθήκατε ποτέ ποια είναι η αιτία; Αφού το 64-70% του προσωπικού είναι με προσωρινές συμβάσεις, πως λειτουργούσαν οι Εταιρείες; Με τα ανώτατα διοικητικά στελέχη; Ο τελευταίος διαγωνισμός που προκηρύχθηκε ήταν το 2004 επί ενιαίας ΔΕΠΑ. Τα εμπόδια απορρόφησης εντός και εκτός των Εταιριών αυτών ποιοι τα έβαζαν μέχρι σήμερα; Οι θυγατρικές εταιρίες της ΔΕΠΑ από το 2007, μετά τον πρώτο διαχωρισμό (ΔΕΠΑ-ΔΕΣΦΑ), μπορούσαν να έχουν εξαιρεθεί από τη διαδικασία του ΑΣΕΠ βάσει και της τότε γνωμοδότησης (ΑΤΟΜΙΚΗ ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ 297/2007 – ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΜΟΥΔΑΤΣΟΣ – ΝΟΜΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ) που επιμελώς έκρυβαν οι εταιρίες στα συρτάρια τους και που εδώ και αρκετά χρόνια γνωρίζουν άπαντες (κυβερνήσεις, πολιτικά κόμματα, υπουργοί ενέργειας, διοικήσεις των εταιριών, συνδικαλιστικά όργανα κλπ). Γιατί δεν έγινε έστω και εκείνη τη στιγμή η οποιαδήποτε προσπάθεια απορρόφησης του τότε υφιστάμενου προσωπικού; Ποιοι δεν ήθελαν και γιατί; Διότι αυτούς που θα επιλέξουν σήμερα ως μόνιμα στελέχη, τότε ήταν ακόμη ανήλικοι. Μη σπέρνετε ζιζάνια, λοιπόν, και μην παραπληροφορείτε…
Μην ανησυχείτε όμως. Ακόμη και αν βρεθεί τρόπος να ενταχθούν οι εργολαβικοί στο τακτικό προσωπικό των εταιριών ενέργειας και πραγματοποιηθούν οι υποσχέσεις του Υπουργείου, δε θα επιβαρυνθεί ο εθνικός προϋπολογισμός, αφού ο απώτερος σκοπός του κατακερματισμού των Εταιριών Ενέργειας είναι η ιδιωτικοποίησή τους.
Ο ΔΕΣΦΑ είναι το πειραματόζωο στις εργασιακές εξελίξεις.
Αντίστοιχες υποσχέσεις είχαν λάβει και οι εργολαβικοί της ΔΕΣΦΑ Α.Ε. πριν τη μεταβίβαση του 66% των μετοχών της την 20/12/2018. Οι υποσχέσεις όμως έμειναν υποσχέσεις…
Η πώληση προχώρησε, οι εργαζόμενοι έμειναν με την υπόσχεση…
Το Διοικητικό Συμβούλιο του ΔΕΣΦΑ έλαβε πριν την ιδιωτικοποίηση δύο Υπομνήματα από το Σωματείο ΠΣΕΦΑ με θέμα την απορρόφηση του προσωπικού από τον πραγματικό εργοδότη ΔΕΣΦΑ. Δεν έλαβε καμία απάντηση. Τα μέλη του τότε ΔΣ δεν πήραν θέση, δεν αναζήτησαν κάποια λύση. Το Υπουργείο, όμως, γνώριζε για τα δύο υπομνήματα…
Η δε προσφιλής απάντηση όλων των προηγούμενων διοικήσεων «το ξέρατε το καθεστώς, το γνωρίζατε…» είναι το δικό τους άλλοθι στη μακρόχρονη ομηρία των εργαζομένων εργολαβικών.
Το τέλος στην εργολαβική ομηρία δε θα δοθεί τελικά από τα Διοικητικά Συμβούλια των Εταιριών ούτε από τις Διοικήσεις τους.
Μετά την αποτυχία εύρεσης λύσης για τους εργολαβικούς εργαζομένους στην ιδιωτικοποιημένη πλέον ΔΕΣΦΑ Α.Ε., οι εργαζόμενοι του Κλάδου της Ενέργειας αδυνατούν να πιστέψουν τις λύσεις μέσω Θυγατρικών, Διοικήσεων, Διοικητικών Συμβουλίων και λοιπών εμπλεκομένων.
Η κατάθεση του νομοσχεδίου που αφορά στον Όμιλο ΔΕΠΑ, οφείλει να βελτιώσει τα «κακώς κείμενα» του παρελθόντος, συμπεριλαμβάνοντας το σύνολο των εργαζομένων που απασχολούνται στις εταιρίες αυτές οι οποίες είναι στην ουσία ο πραγματικός τους εργοδότης.
Για την Κυβέρνηση είναι η στιγμή να αποδείξει ότι πραγματικά εννοεί τις δεσμεύσεις για ένταξη των εργολαβικών στο τακτικό προσωπικό ή αν αντίθετα επιδιώκει τη διαιώνιση των εργολάβων, της μεσιτείας, της ομηρίας, της εξαπάτησης, και της κωλυσιεργίας, όπως έπραξε για του εργαζομένους στη ΔΕΣΦΑ Α.Ε.
Η ευθύνη είναι πολιτική! Οι ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ στον ΔΕΣΦΑ, δεν σας ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ότι θα λύσετε το χρόνιο πρόβλημα για καμία από τις εταιρίες ενέργειας ακόμα και αν δεν έχουν το σύμπαν των Μνημονίων, των Θεσμών, της Τρόικα, των Πρεσβειών και των μεγαλοεπενδυτών πάνω από το κεφάλι τους !!!
Ανταποκρινόμαστε στο κάλεσμα της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ενέργειας και εκφράζουμε την συμπαράσταση και την αλληλεγγύη μας στου συναδέλφους του Ομίλου ΔΕΠΑ. την Πέμπτη 28 Φεβρουαρίου 2019 μέλη του ΔΣ ΠΣΕΦΑ θα είναι στη συγκέντρωση που θα γίνει στα γραφεία της ΔΕΠΑ στις 09:00 π.μ. Στηρίζουμε τα αιτήματα των συναδέλφων για:
– Προστασία των δικαιωμάτων των εργαζομένων και υπογραφή Επιχειρησιακής ΣΣΕ σε όλες τις Εταιρίες του Ομίλου ΔΕΠΑ Α.Ε.
– Ένταξη των εργολαβικών στην Επιχειρησιακή ΣΣΕ
– Κλαδική ΣΣΕ
– Φτηνή τιμή στο νοικοκυριό , τις κοινωνικές υποδομές, τους αγρότες
– Διεθνή έργα με γνώμονα την επίτευξη ενεργειακής αυτάρκειας και ασφάλειας της χώρας.
Η Λύση του προβλήματος θα έρθει από τον Δίκαιο Αγώνα των Εργολαβικών Εργαζομένων.