Τον Οκτώβριο του 2018, 3 σχολεία του Μοντρέιγ και του Νεϊγί-Συρ-Μαρν συμμετείχαν στη Μη βίαιη Πρόκληση που οργάνωσε η καναδική ένωση Run This Way. Όπως κάθε χρόνο από το 2010, αυτή η πρόκληση λαμβάνει χώρα κατά τη διάρκεια της παγκόσμιας ημέρας για τη μη βία, στις 2 Οκτωβρίου, ημερομηνία γέννησης του Γκάντι, με σκοπό να καταγράψει τα χιλιόμετρα που έχουν πραγματοποιήσει όλα τα παιδιά ανεξαρτήτου ηλικίας από τα σχολικά ιδρύματα που δηλώνουν συμμετοχή και λαμβάνουν μέρος.
Αυτή τη χρονιά, ένας τεράστιος, συμβολικός στόχος είχε τεθεί: Να επιτύχουν 40.075 χιλιόμετρα ή τον γύρο του κόσμου!
Να πραγματοποιήσουν τον γύρο του κόσμου σ’ αυτή την – ζωτικής σημασίας – πρόσκληση για τη μη βία, για να τερματίσουν οι πόλεμοι και η βία σε όλες τις μορφές της, από την πιο μικρή στην πιο μεγάλη: ευχή που βγήκε απευθείας από τις καρδιές εκατομμυρίων παιδιών του κόσμου τούτου.
Έτσι λοιπόν, εκείνη την ημέρα πράγματι, οι καρδιές στα στήθη των μαθητών χτύπησαν δυνατά. Έτρεξαν με την ψυχή τους, μέχρι να τους κοπεί η ανάσα, στις αυλές των σχολείων τους, στο πάρκο ή το γειτονικό στάδιο! Και με τι χαρά, αλλά και με τι ενθουσιασμό αφιερώθηκαν σε αυτό το μεγάλο γεγονός!
Συνολικό αποτέλεσμα: 4.425 χιλιόμετρα από τους μαθητές αυτών των 3 μόλις σχολείων του Ιλ-ντε-Φρανς. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι καθηγητές τους ήταν εκείνοι που προσπάθησαν να τους πείσουν να σταματήσουν!
Και δεν είναι μόνο αυτό, αφού το τρέξιμο για τη μηβία δεν έγινε στα τυφλά… Σχεδόν σε όλες τις σχολικές αίθουσες που συμμετείχαν τα παιδιά σκέφτηκαν, στοχάστηκαν και συζήτησαν πάνω στο ερώτημα τι είναι βία, πώς θα μπορούσαν να δράσουν απέναντί της και πώς να την υπερνικήσουν εξαλείφοντάς την ακόμα και από τον ίδιο τους τον εαυτό…
Απαντώντας στη βία με τη χρήση βίας, λύνεται άραγε το πρόβλημα; Τι προκαλεί η βία που ασκώ σε μένα και γύρω από εμένα;
Οφθαλμός αντί οφθαλμού, μας οδηγεί σ’ένα κόσμο τυφλών, έλεγε ο Γκάντι… Ανάλογα πάντα με τη φαντασία και τη δημιουργικότητα των παιδιών και των καθηγητών τους, αμέτρητα άλλα επιτεύγματα έλαβαν χώρα ή βρίσκονται στα σχέδια: Αφίσες, σημαιάκια, τραγούδια, ζωντανά σύμβολα της μηβίας, θεάματα τραγουδιού όπου τα τελευταία ζωντάνεψαν το μύθο του κολιμπριού, από το διάσημο παραμύθι του Αμαζονίου, για να δείξουν ότι απέναντι στην υπερβολική βία μπορεί και είναι δυνατό να μην μένει κανείς άπραγος και να αναλαμβάνει τις ευθύνες του, όπως έκανε το κολιμπρί απέναντι στη πυρκαγιά.
Όσο για τη συνέχεια; Ένα πράγμα είναι σίγουρο: Την επόμενη χρονιά, εκατοντάδες νέα σχολεία θα προστεθούν για να ενωθούν ως άλλα παραποτάμια με το μεγάλο ποτάμι για την ειρήνη.
Ανώφελο; Μάταιο; Βλέποντας τα παιδιά να τρέχουν με τόσο ενθουσιασμό, δεν μπορούμε πλέον να σκεφτόμαστε κατ’αυτό τον τρόπο!
Φυσικά, θα σκεφτούν πολλοί ενήλικες ότι, τόσες εκατομμύρια μικρές καρδούλες που βροντοχτυπούν δεν θα σταματήσουν απ’τη μια στιγμή στην άλλη όλους τους πολέμους του κόσμου… Ισχύει αυτό. Ή τουλάχιστον ισχύει ότι μόνο με αυτόν τον τρόπο δεν θα σταματήσουν οι πόλεμοι στον κόσμο. Τα παιδιά το ξέρουν αυτό.
Εν τούτοις, τόσα εκατομμύρια κολιμπρί που ρίχνουν σταγόνες νερού σε μία τεράστια, ανυπέρβλητη πυρκαγιά, λανσάρουν με όλες τους τις δυνάμεις αυτή τη μεγάλη ελπίδα και αυτά τουλάχιστον, αναλαμβάνουν αδιαμφισβήτητα τις ευθύνες τους!
Πότε και πώς γίνεται η ανάληψη της δικής σας ευθύνης;
