Την κλαδική σύμβαση που έχει ψηφιστεί ομόφωνα από τα μέλη του κατέθεσε για άλλη μια φορά το Σωματείο Εργαζομένων σε Μονάδες Ιδρύματα Σχολεία Ειδικής Αγωγής (ΣΕΜΙΣΕΑ) στο υπουργείο Εργασίας, διεκδικώντας την άμεση και υποχρεωτική εφαρμογή της.
Μπροστά στις απάνθρωπες συνθήκες εργασίας που επικρατούν στον κλάδο, οι εργαζόμενοι προτάσσουν τη σταθερή εργασία αντί της περιπλάνησης σε όλη την Αττική, το 7ωρο – 5ήμερο αντί της εξαντλητικής δεκάωρης και δωδεκάωρης εργασίας, τον ελεύθερο χρόνο έναντι της εξάντλησης και της μονομέρειας της ζωής τους. Ακόμη διεκδικούν την επιβάρυνση του εργοδότη για την ασφάλιση των εργαζομένων μέσω ΙΚΑ αντί της αυτασφάλισης, την πληρωμή εποπτειών και των επιστημονικών ομάδων αντί της απλήρωτης εργασίας.
Κατά τη διάρκεια της κινητοποίησης οι εργαζόμενοι ζήτησαν συνάντηση με την υπουργό Εργασίας Ε. Αχτσιόγλου. Λόγω απουσίας της και κάτω από την πίεση των εργαζομένων επιτεύχθηκε συνάντηση με την Θ. Φωτίου, αναπληρώτρια υπουργό Κοινωνικής Αλληλεγγύης, η οποία αρχικά «δε θυμόταν» το Σωματείο, για να ζητήσει στη συνέχεια αριθμό εργαζομένων στον κλάδο και αριθμό μελών, βάζοντας έμμεσα ζήτημα αντιπροσωπευτικότητας του σωματείου. Και πάλι «δε θυμόταν» να έχει ξανακατατεθεί η πρόταση κλαδικής σύμβασης και ζήτησε αριθμούς πρωτοκόλλου. Τελικά, ανακοίνωσε ότι θα τη δει το νομικό τμήμα του υπουργείου και παρότρυνε τους εργαζόμενους να την καταθέσουν στους εργοδότες «και το υπουργείο θα βοηθήσει όπου μπορεί», για να αφήσει αμέσως μετά να εννοηθεί ότι η σύμβαση μπορεί «να μην αρέσει σ’ όλους τους εργαζόμενους του κλάδου».
Υπενθυμίζεται ότι ο συγκεκριμένος κλάδος, λόγω της ανυπαρξίας σύμβασης εργασίας μέχρι και σήμερα, κατατάσσεται στους πρώτους που «χτυπιέται» και κάθε φορά προβάρονται νέες μορφές εκμετάλλευσης όπως η αυτασφάλιση, η περιπλανώμενη και δωδεκάωρη εργασία, με τους εργοδότες να κάνουν μόνοι τους «παιχνίδι» θέτοντας όρους εργασιακής ζούγκλας.
Σε ό,τι αφορά τους χώρους Ειδικής Αγωγής που λειτουργούν με ΝΠΙΔ και για τα οποία δεν υπάρχει εργοδοτικός σύλλογος, δεν απάντησε για το τι μπορεί να γίνει, βάζοντας παράλληλα ζήτημα υπογραφής επιχειρησιακών συμβάσεων με το πρόσχημα ότι «ίσως να μη συμφέρει τους εργαζόμενους η υπογραφή κλαδικής στα ΝΠΙΔ». Όσο για την παρατήρηση του Σωματείου ότι τα επιχειρησιακά σωματεία είναι μόνο 5 από τα 35 ΝΠΙΔ, απλά την αγνόησε. Χωρίς δεσμεύσεις άκουσε και το αίτημα για μέτρα προστασίας της μητρότητας στις εργαζόμενες με μπλοκάκι. Σε ό,τι αφορά την απλήρωτη δουλειά, έριξε την ευθύνη αποκλειστικά στις διοικήσεις. Για το ζήτημα της φετινής επιχορήγησης των δομών Ειδικής Αγωγής απάντησε γενικά και αόριστα ότι προχωράει.
Το Σωματείο δηλώνει αποφασισμένο να συνεχίσει την πάλη του σε κάθε χώρο δουλειάς για την υπογραφή της κλαδικής σύμβασης, καθώς η ανυπαρξία της μέχρι σήμερα αφήνει τους εργαζόμενους εντελώς ανυπεράσπιστους απέναντι στις ορέξεις της εργοδοσίας, ωθεί σε ατομικές διαπραγματεύσεις για τους όρους με τους οποίους θα πωλούν την εργασία τους.
