Γιατί η κυβέρνηση δια της Υπουργού κ. Ο. Γεροβασίλη για πρώτη φορά στα χρονικά της Δημόσιας Διοίκησης στην μεταπολίτευση, με την εμπνευσμένη δημοκρατική απεργοσπαστική διάταξη-τροπολογία (24Α για τον ν.4369/16) ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ ΝΑ ΑΠΕΡΓΗΣΟΥΝ δημόσιοι υπάλληλοι, εν προκειμένω Προϊστάμενοι και Διευθυντές, καθώς αν το κάνουν θα έχουν προκαταβολικά συνέπειες και δεν θα έχουν υπηρεσιακή εξέλιξη και δεν θα κριθούν στις επερχόμενες κρίσεις για την επιλογή προϊσταμένων ! Μιλάμε δε για μια απεργία νόμιμη με απόλυτη πλειοψηφία όλων των παρατάξεων και στην ΑΔΕΔΥ και στην Ομοσπονδία. Τιμωρεί λοιπόν ευθέως και εκβιάζει καταστρατηγώντας, ένα νόμιμο και συνταγματικό δικαίωμα (άρθρο 23 του Συντάγματος και 46 του ΥΚ) και στην ουσία δημιουργεί ένα πρωτοποριακό μηχανισμό που θα έχει και συνέχεια, για τον πειθαναγκασμό των εργαζομένων. Φυσικά την εκβιαστική και τιμωρητική τροπολογία (αυτή η κυβέρνηση που πανηγυρίζει το αυτονόητο, κλείνοντας πονηρά και το μάτι, το ότι δεν έχει απολύσει ακόμα δημοσίους υπαλλήλους… ) την ψήφισε μάλλον όχι τυχαία, χέρι χέρι με τον κ. Μητσοτάκη.
Γιατί οι περισσότεροι δημόσιοι υπάλληλοι είναι υπέρ της αξιολόγησης τους, με ένα αντικειμενικό, αδιάβλητο, επιστημονικά άρτιο και δίκαιο σύστημα, γιατί ως εργαζόμενοι περνάν την μισή ζωή τους στην εργασία τους, πάνω στον κλάδο και την επιστήμη τους και θέλουν να αναγνωρίζονται και οι προσπάθειες τους και η δουλειά τους και η συνεισφορά τους στην κοινωνία και χρειάζονται και κατάλληλη μετεκπαίδευση και κατάλληλη διαρκή κατάρτιση όπως και αξιοπρεπείς μισθούς. Για αυτό δεν αποδέχονται την ύπουλη προσπάθεια συκοφάντησης και δυσφήμησης που επιχείρησαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις και σιγά σιγά επιχειρεί και η σημερινή. Όμως στην Διοικητική επιστήμη είναι ευρέως γνωστό, ότι κανένα σύστημα αξιολόγησης δεν είναι αποδεκτό εφόσον δεν τηρεί τους κανόνες : Της αρχής της αξιοκρατίας μαζί με την αρχή της ισότητας. Δηλαδή ίση μεταχείριση ομοίων περιπτώσεων και άνιση μεταχείριση ανόμοιων και ταυτόχρονα με απαγόρευση ευμενούς μεταχείρισης που συνιστά προνόμιο. Το συγκεκριμένο πρωτότυπο νομοθέτημα βρίθει υποκειμενικότητας, συγκριτικής αναχρονιστικής αντίληψης, εξισωτικής ομοιομορφίας, αναξιοκρατίας, μεροληψίας, ατομικισμού και ανταγωνιστικής κατεύθυνσης μεταξύ των υπαλλήλων κόντρα στο ομαδικό πνεύμα, για την διεκδίκηση της υποτιθέμενης καλύτερης μισθολογικής εξέλιξης.[ Δύο συνεχόμενοι καλοί βαθμοί στην αξιολόγηση (με βαθμό μεγαλύτερο ή ίσο του 90 στα 100) προσφέρουν ταχύτερη προαγωγή κατά ένα έτος.!! Δύο συνεχόμενοι κακοί βαθμοί στην αξιολόγηση επιφέρουν αναστολή της μισθολογικής εξέλιξης για όλους όσοι αξιολογηθούν ως «ανεπαρκείς» ή «ακατάλληλοι» (άρθρο 12 Ν. 4354/2015)]. Μιας άστοχης λοιπόν μισθολογικής εξέλιξης που θα επηρεάζει για πάντα την εργασιακή ασφαλιστική και συνταξιοδοτική κατάσταση των εργαζομένων. Για αυτούς τους λόγους και η συγκεκριμένη αξιολόγηση επιστρέφεται στον αποστολέα της.
Γιατί ο «εξευρωπαϊσμός» της δημόσιας διοίκησης, από το 2000 στην Ε.Ε προβλέπει την σύγκλιση του δημοσίου τομέα και του ιδιωτικού και την εφαρμογή κοινών εργασιακών προτύπων και διοικητικών εργαλείων τέτοιων, όπως η αξιολόγηση, η στοχοθεσία κ.α, που με βάση την κυρίαρχη πολιτική φιλελεύθερη αντίληψη, χώρες όπως η Ελλάδα οφείλουν να κάνουν γρήγορα βήματα προς αυτή την κατεύθυνση. Απόδειξη και το γεγονός του μνημονιακού προαπαιτούμενου στην 3η και 4η αξιολόγηση της ελληνικής οικονομίας. Σύγκλιση όλοι καταλαβαίνουν όμως, ότι σημαίνει και φαίνεται αυτό, λιγότερες δημόσιες διοικητικές δομές, λιγότερες μόνιμες θέσεις εργασίας, δημόσιο όσο πρέπει (όσο πρέπει για ποιους άραγε?) και η μονιμότητα εν γένει στο στόχαστρο. Να γιατί λέμε όχι και δεν είναι ούτε συνδικαλιστική εμμονή, ούτε κομματική επιλογή, ούτε τίποτα άλλο. Δεν είναι το μέλλον που ονειρευόμαστε για την κοινωνία και τους εργαζόμενους. Δεν είναι το μέλλον τα 40 χρόνια εργασίας για σύνταξη, η εντατικοποίηση της δουλειάς μας, η μείωση των μισθών μας, η χειραγώγηση της εργασίας μας, ο πειθαναγκασμός και η άκριτη υποταγή στους ανωτέρω. Δεν είναι το μέλλον το ηλεκτρονικό δημόσιο που ευαγγελίζονται, καταργώντας από την άλλη τις διευθύνσεις πληροφορικής από τους οργανισμούς.!
Γιατί η κυβέρνηση απειλεί να συνδέσει την αξιολόγηση και με την εφαρμογή της διαδικασίας της κινητικότητας κλείνοντας πονηρά και τα δύο μάτια λέγοντας ψέματα και κάνοντας ωμούς εκβιασμούς. Μέχρι σήμερα δεν υπάρχει καμία ουσιαστική σύνδεση με την κινητικότητα και επίπτωση, ούτε απαγορεύεται η συμμετοχή οποιουδήποτε, στις προϋποθέσεις συμμετοχής που ορίζει ο Ν.4440/2016.
Η συνολική στοχοθεσία της υπηρεσίας (και κατ’ επέκταση και η ατομική στοχοθεσία) καθορίζεται από τα πάνω, από τον Υπουργό ή το όργανο διοίκησης κάθε φορέα. Οι στόχοι δηλαδή για τους οποίους θα βαθμολογηθεί ο υπάλληλος είναι καθορισμένοι, υποχρεωτικοί και άρρηκτα συνδεδεμένοι με την εφαρμογή της μνημονιακής – νεοφιλελεύθερης κυβερνητικής πολιτικής. Στο περιβάλλον του υποστελεχωμένου και υποχρηματοδοτημένου Δημόσιου Τομέα, αρκετοί από τους στόχους πιθανότατα είτε να μην είναι εφικτοί είτε να βρίσκονται σε πλήρη αντίθεση με τις ανάγκες της κοινωνίας.
Γιατί οι προαγωγές των εργαζομένων και η εξέλιξή τους θα εξαρτώνται άμεσα από τις εκθέσεις αξιολόγησης. Οι υποκειμενικοί χαρακτηρισμοί των βαθμολογημένων υπαλλήλων σε “επαρκείς”, “μέτριους”, “ανεπαρκείς” και “ακατάλληλους” θα συνοδεύουν διαρκώς τον ηλεκτρονικό φάκελο κάθε εργαζόμενου και δημιουργείται μια “δεξαμενή” εν δυνάμει “διαθέσιμων” υπαλλήλων, είτε για την υποχρεωτική κινητικότητα που έρχεται, είτε βλέποντας ακόμα και την πόρτα της εξόδου. Η λεγόμενη αμφίδρομη αξιολόγηση με βάση τα ανώνυμα ερωτηματολόγια της ολομέλειας, δεν χωράει σχολιασμό.
Γιατί τα κριτήρια της «αξιολόγησης» των εργαζομένων είναι σκόπιμα αόριστα και υποκειμενικά όπως «η αφοσίωση», η «επίδειξη ενδιαφέροντος», η «πρωτοβουλία», οι «καινοτομίες» κ.ά. Αλήθεια, πόσο «καινοτόμος» μπορεί να είναι ή πόσο μπορεί να «αναπτύξει τις δεξιότητες» του ο εργαζόμενος, όταν π.χ. ο μισός εξοπλισμός του εργαστηρίου του είναι χαλασμένος κι ο άλλος μισός υπολειτουργεί ή όταν μία νοσηλεύτρια έχει στην ευθύνη της 40-50 ασθενείς;
Παράλληλα οι εργαζόμενοι καλούνται να αξιολογηθούν για την «ικανότητα άσκησης πολλαπλών καθηκόντων». Κάτι σαν το αλησμόνητο τον χειμώνα δάσκαλος το καλοκαίρι πυροσβέστης. Με την εισαγωγή αυτού του κριτηρίου, νόμιμα πλέον υποχρεώνονται να εκτελούν καθήκοντα που δεν περιλαμβάνονται στο εργασιακό τους αντικείμενο και μάλιστα θα βαθμολογούνται γι’ αυτά. Ταυτόχρονα, σε ένα υποστελεχωμένο δημόσιο αξιολογούνται για την «αναβάθμιση του εργασιακού περιβάλλοντος»!
ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΔΥΝΑΜΙΚΑ ΚΑΙ ΕΝΗΜΕΡΩΝΟΥΜΕ
ΤΟΥΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ ΜΑΣ ΔΙΑΡΚΩΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ
