15.3 C
Athens
Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024

Δίκτυο ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ SOS: Η κοστολόγηση του νερού αντιμετωπίζεται με ένα καθαρό οικονομίστικο και λογιστικό τρόπο

Άτολμη και ασαφή χαρακτηρίζει το Δίκτυο ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ SOS την Κοινή Υπουργική Απόφαση για την «Έγκριση γενικών κανόνων κοστολόγησης και τιμολόγησης υπηρεσιών ύδατος. Μέθοδος και διαδικασίες για την ανάκτηση κόστους των υπηρεσιών ύδατος στις διάφορες χρήσεις του»

Πρόσφατα

Δημοσιεύτηκε τελικά η ΚΥΑ για την «Έγκριση γενικών κανόνων κοστολόγησης και τιμολόγησης υπηρεσιών ύδατος. Μέθοδος και διαδικασίες για την ανάκτηση κόστους των υπηρεσιών ύδατος στις διάφορες χρήσεις του».

Όπως είχε σημειώσει το Δίκτυο ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ SOS και στη διαβούλευση, η ΚΥΑ αντιμετωπίζει το ζήτημα με ένα καθαρό οικονομίστικο και λογιστικό τρόπο με μόνο στόχο της να καλυφθούν οι πάροχοι ύδατος. Κάθε γνώση – ανάκτηση του συνολικού κόστους των υδάτινων πόρων οδηγεί αυτόματα σε αύξηση της τιμολόγησης των υπηρεσιών ύδατος και σε λανθασμένες αντιλήψεις περί βιώσιμης διαχείρισης των υδάτινων πόρων.

Άλλωστε, για αυτό και για άλλη μια φορά επιλέχθηκε η σύγκληση της Εθνικής Επιτροπής Υδάτων και όχι του Εθνικού Συμβουλίου Υδάτων σε μια διαδικασία προσχηματική και διεκπεραιωτική αποκλείοντας επί της ουσίας τους πολίτες, την κοινωνία και κάθε συμμετοχική διαδικασία. Διεκπεραιωτική, αν όχι ύποπτη, και η εξαίρεση από την εφαρμογή των υπηρεσιών ύδατος για παραγωγή υδροηλεκτρικής ενέργειας προς εξυπηρέτηση υδροηλεκτρικών μονάδων. Με αυτόν τον τρόπο, ευσχήμως αποφεύγεται η αντιμετώπιση ενός ζητήματος που οδηγεί στην ταπείνωση/εξαφάνιση του υδροφόρου ορίζοντα και την εξάλειψη/καταστροφή υδροφόρων σωμάτων, παρότι η αειφόρος ανάπτυξη αναφέρεται ως στρατηγική επιλογή της κυβέρνησης, σύμφωνα με το σχετικό Δ.Τ.

Με ασαφή τον προσδιορισμό του σταθερού τέλους και της κλιμακωτής ογκομετρικής χρέωσης, η ανάκτηση του οικονομικού κόστους και η οικονομική επάρκεια των φορέων διαχείρισης ύδατος αποτελεί τη βασική επιδίωξη του νομοθετήματος. Ουσιαστικά, χωρίς κίνητρα για τους χρήστες του αστικού νερού, αδυνατίζει ακόμα περισσότερο κάθε προσπάθεια στην κατεύθυνση της βιώσιμης – ορθολογικής διαχείρισης των υδάτινων πόρων. Ακόμα και εάν αυτό αποτελεί σημαντικό σημείο στην επόμενη προγραμματική περίοδο για την Κοινή Αγροτική Πολιτική, οι αρμόδιοι Υπουργοί Περιβάλλοντος & Ενέργειας και Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων, υπέγραψαν τη συνέχιση της αναχρονιστικής χρέωσης του ύδατος σε συνάρτηση με την στρεμματική έκταση.

Η δε τοποθέτηση υδρομετρητών για την αγροτική κατανάλωση, την αναγκαιότητα της οποίας έχει επανειλημμένως υπογραμμίσει το Δίκτυο ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ SOS, παραπέμπεται για μία ακόμη φορά στις «καλένδες», θέτοντας ως πρώτο χρονικό ορίζοντα την τριετία και εν συνεχεία το 2024, με την προσθήκη ασφαλώς αρκετών «εφόσον», ώστε να είμαστε σίγουροι ότι και αυτά τα χρονικά ορόσημα δε θα τηρηθούν. Η γενικόλογη απόπειρα ορισμού και καθορισμού του περιβαλλοντικού κόστους και του κόστους πόρου, αλλά και η μεταφορά και διαχείρισή τους από το Πράσινο Ταμείο δημιουργεί ασάφειες και «γκρίζες ζώνες», που πιθανά θα εκληφθούν από τους καταναλωτές σαν ένα «ακόμα χαράτσι» και όχι σαν επιβεβλημένο μέτρο αποτροπής της σπάταλης κατανάλωσης, στην κατεύθυνση της «διαχείρισης προσφοράς και όχι της ζήτησης».

Συνολικά, η απουσία μέτρων εξοικονόμησης, αποτροπής σπατάλης, ορθολογικής διαχείρισης καθιστά τη νέα Κ.Υ.Α. άλλο ένα νομοθέτημα εισπρακτικής λογικής που δεν ενδιαφέρεται για την προσφορά αλλά για τη ζήτηση και την κοστολογεί για το μέγιστο κέρδος. Οι υδάτινοι πόροι σημειώνει η νέα ΚΥΑ, ως νέο στοιχείο μετά τη διαβούλευση, είναι κοινωνικό αγαθό για το οποίο πρέπει να διασφαλίζεται ο συνταγματικά κατοχυρωμένος δημόσιος χαρακτήρας. Για να γίνει όμως αυτό, για όλα τα έμβια όντα, χρειάζεται αποτροπή της σπατάλης και εξοικονόμηση στην κατεύθυνση της «διαχείρισης προσφοράς» και όχι της «διαχείρισης ζήτησης».

Και καθώς έγινε αναφορά στο συνταγματικά κατοχυρωμένο δημόσιο χαρακτήρα, με τους γενικούς κανόνες προσδιορισμού χρηματοοικονομικού κόστους και τον προσδιορισμό του χρηματοοικονομικού κόστους (και ιδιαίτερα του κόστους ευκαιρίας του υπενδεδυμένου κεφαλαίου, που είναι η απόδοση του κεφαλαίου σε εναλλακτικές τοποθετήσεις), σε συνδυασμό με τη μεταφορά των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ στο Yπερταμείο και την παράλληλη θεσμοθέτηση Ανεξάρτητης Αρχής ωσάν μνημονιακή οικονομική υποχρέωση, προσδιορίζεται και ιδιωτική διαχείριση με κριτήρια αγοράς και όχι διαχείρισης φυσικού πόρου. Αειφόρο.


Παρόμοια Άρθρα

Παρατάξεις