Την Τετάρτη και την Πέμπτη 17-18/5, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ φέρνει στη βουλή το 4ο μνημόνιο, επιχειρώντας μάλιστα να μας πείσει ότι «δεν είναι όλα τα μνημόνια ίδια». Όντως, κανένα μνημόνιο δεν είναι ίδιο με το προηγούμενο, αφού καθένα από αυτά προστίθεται στα προϋπάρχοντα, και φτιάχνουν ένα ακόμα βαρύτερο σύνολο δυσβάσταχτων μέτρων, όπως τα καινούρια που έρχονται:
- Μείωση του αφορολόγητου ορίου κοντά στις 6000 ευρώ, φορολογώντας πλέον ακόμα και τους πιο χαμηλόμισθους και υποαπασχολούμενους και οδηγώντας έτσι στην απώλεια ενός μισθού ετησίως τους χαμηλόμισθους
- Μείωση κύριων και επικουρικών συντάξεων ως και 18%, 2 συντάξεις δηλαδή ετησίως
- Περαιτέρω εκποίηση δημοσίου πλούτου (με χαρακτηριστικό παράδειγμα μεγάλο τμήμα των λιγνιτικών μονάδων παραγωγής ενέργειας)
- Περικοπές στα εναπομείναντα κοινωνικά επιδόματα
- Αυτοματοποίηση και ενοποίηση των εισπρακτικών μηχανισμών σε συνδυασμό με την επιτάχυνση των πλειστηριασμών
- Περιστολή των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων και διευκόλυνση των μαζικών απολύσεων, απολύσεων συνδικαλιστών, και νέα όρια για τη λήψη αποφάσεων των πρωτοβάθμιων σωματείων
Φέρνουν όμως και μέτρα που αφορούν ειδικά τους αυτοαπασχολούμενους και όσους εμφανίζονται ως τέτοιοι, όπως οι άνεργοι, οι υποαπασχολούμενοι και οι μπλοκάκηδες υπάλληλοι, όπως η αλλαγή της βάσης υπολογισμού των εισφορών στο ασφαλιστικό, που αυξάνει τις εισφορές το 2018, και θα τις εκτινάξει το 2019, πριν ακόμα φτάσει η «λήξη των εκπτώσεων» το 2021. Ταυτόχρονα, έρχεται ως υποχρεωτικό μέτρο και το «άνοιγμα του επαγγέλματος», μια διαδικασία που επιχειρεί να αποκόψει περισσότερο τα πτυχία από τα επαγγελματικά δικαιώματα, ακολουθώντας τη λογική που επιχειρείται με πολλούς τρόπους να εφαρμοστεί τα τελευταία χρόνια: Τα επαγγελματικά δικαιώματα να μην κατοχυρώνονται από τις σπουδές συνολικά, αλλά να αναγνωρίζονται ανά σχολή, ανά απόφοιτο, ανά άτομο με βάση ένα σύστημα στο οποίο τελικά δεν θα υπάρχουν ενιαία επαγγελματικά δικαιώματα αλλά ένα σύνολο δραστηριοτήτων στις οποίες καθένας θα έχει πρόσβαση κατά περίπτωση. Στο σύνολο του 930 σελίδων τους σίγουρε περιλαμβάνονται πολλά ακόμα που δεν προλαβαίνουμε να βρούμε (ούτε αυτοί που θα τα ψηφίσουν).
Και όλα αυτά στο όνομα μιας υποτιθέμενης μελλοντικής συζήτησης για το χρέος, και αντίμετρων που θα εφαρμοστούν μόνο εφόσον επιτευχθούν τα θηριώδη πρωτογενή πλεονάσματα που προβλέπει και η νέα συμφωνία. Αντίμετρα ταξικά μεροληπτικά και αυτά υπέρ των εργοδοτών σε πολλές περιπτώσεις, αφού περιλαμβάνουν προβλέψεις όπως η μείωση της φορολόγησης των επιχειρήσεων.
Δεν μας αντιστοιχεί να καθόμαστε να κοιτάζουμε με τα μέτρα να περνούν, φεύγοντας από το επάγγελμα, βυθιζόμενοι στην ανεργία, ετοιμάζοντας βαλίτσες για το εξωτερικό, δουλεύοντας για απολαβές που δεν διασφαλίζουν καν το αξιοβίωτο. Να κοιτάζουμε κυβερνήσεις – ΕΕ – ΔΝΤ να διαλύουν τις ζωές μας. Είναι ώρα να σταθούμε στα πόδια μας και να μετρηθούμε μαζί τους