Κατακερματισμένοι εργασιακά, εργαζόμενοι μέσα από προγράμματα και με ελαστικές μορφές εργασίας, σε υπουργεία, αποκεντρωμένες διοικήσεις, ΟΤΑ Α΄ και Β΄ Βαθμού, σε εποπτευόμενους φορείς τους αλλά και σε Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου.
Τις μέρες αυτές η επικαιρότητα εστίασε δραματικά στους συμβασιούχους ορισμένου χρόνου των δήμων, κυρίως στην καθαριότητα, αλλά όχι μόνο, για τους οποίους, αν και καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, είναι ακόμα κλειστός ο δρόμος της μονιμοποίησής τους, παρά τις κυβερνητικές υποσχέσεις.
Τους έφερε στο προσκήνιο η απόφαση της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου, με την οποία κρίνεται αντισυνταγματική η παράταση των συμβάσεων ορισμένου χρόνου στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, κυρίως από το 2015 και μετά. Βέβαια οι κορόνες της αξιωματικής αντιπολίτευσης μοιάζουν «μπαταριές στον αέρα», μια και η πολιτική της ομνύει στο μειωμένο προσωπικό στο Δημόσιο ενώ οι προηγούμενες κυβερνήσεις και τα μνημόνια συντηρούν εδώ και έξι χρόνια την απαγόρευση μόνιμων προσλήψεων στους ΟΤΑ για το εργατοτεχνικό προσωπικό υποχρεωτικής εκπαίδευσης.
Ωστόσο υπάρχει και κάτι ακόμα κρίσιμο, που περιπλέκει την υπόθεση ή, σωστότερα, διευρύνει τον κύκλο των «χαμένων συμβασιούχων». Μέχρι σήμερα οι μνημονιακές συμφωνίες είχαν βάλει πάγο στις προσλήψεις κατ’ έτος για μόνιμο προσωπικό στο Δημόσιο (μία πρόσληψη για κάθε πέντε αποχωρήσεις το 2016, μία προς τέσσερις το 2017, μία προς τρεις το 2018). Τώρα, με την πρόσφατη τεχνική συμφωνία, μπαίνει πλαφόν και στις προσλήψεις συμβασιούχων!
Στα κιτάπια της δημόσιας διοίκησης ως έκτακτο προσωπικό καταγράφονται όλοι οι συμβασιούχοι εφόσον έχουν σύμβαση ορισμένου χρόνου, έργου ή είναι ωρομίσθιοι σε φορείς οι οποίοι είτε επιβαρύνουν τον τακτικό προϋπολογισμό είτε έχουν υποχρέωση πληρωμής τους μέσω της Ενιαίας Αρχής Πληρωμής.
ΈΕχει σημασία, κι ας είναι ενδεχομένως κουραστική η παράθεση αριθμών, να ξεδιπλώσουμε τα στοιχεία σχετικά με το πόσοι είναι και σε ποιες κατηγορίες ανήκουν οι λεγόμενοι εποχικοί ή έκτακτοι σε όλο το Δημόσιο. Σύμφωνα με την απογραφή στο Μητρώο Ανθρώπινου Δυναμικού του Δημοσίου, το έκτακτο προσωπικό, δηλαδή το προσωπικό με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου, σύμβαση έργου, ωρομίσθιοι, τον Δεκέμβριο του 2016 ήταν 68.972 εκτός Νομικών Προσώπων Ιδιωτικού Δικαίου (ΝΠΙΔ) – 49.448 σε φορείς χρηματοδοτούμενους από τον κρατικό προϋπολογισμό και 19.524 προσληφθέντες για συγχρηματοδοτούμενα και αυτοχρηματοδοτούμενα προγράμματα -, ενώ εντός ΝΠΙΔ ήταν 11.433. Επομένως ο συνολικός αριθμός συμβασιούχων στο Δημόσιο πέρυσι ήταν περίπου 80.000, χωρίς να υπολογίζονται οι 17.512 έκτακτοι ειδικών λογαριασμών κονδυλίων έρευνας, μετακλητοί, αιρετοί, μέλη ΔΣ, λοιπές ειδικές κατηγορίες.
Ο μνημονιακός «κόφτης»
Ποιους συμβασιούχους από το σύνολο αυτό αφορά η νέα συμφωνία – 4ο μνημόνιο με τους εκπροσώπους των δανειστών με την οποία καθορίζεται ανώτατο όριο προσλήψεων συμβασιούχων; Μόνο το έκτακτο προσωπικό (ορισμένου χρόνου – συμβάσεις έργου – ωρομίσθιοι) σε υπουργεία, αποκεντρωμένες διοικήσεις, ΟΤΑ Α’ και Β’ Βαθμού, σε εποπτευόμενους φορείς τους αλλά και Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου που χρηματοδοτούνται από τον κρατικό προϋπολογισμό. Εκ προοιμίου οι δεσμεύσεις της ελληνικής κυβέρνησης για πλαφόν στις συμβάσεις δεν αφορά ούτε τους συμβασιούχους που προσλαμβάνονται στο πλαίσιο χρηματοδοτούμενων από ευρωπαϊκά ταμεία (κοινοτικά, ΕΣΠΑ) και αυτοχρηματοδοτούμενων προγραμμάτων και έτσι δεν επιβαρύνουν τον τακτικό προϋπολογισμό ούτε τους συμβασιούχους σε Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου.
Σχετικές αναρτήσεις:
