Πωλητήρια σε κρατικές συμμετοχές και κομβικές δημόσιες επιχειρήσεις προβλέπει η συμφωνία – 4ο μνημόνιο κυβέρνησης και δανειστών, η οποία δεν κλειδώνει μόνο το μαχαίρι στις συντάξεις και στο αφορολόγητο αλλά στρώνει το χαλί και για τη δρομολόγηση εκτεταμένων ιδιωτικοποιήσεων.
Από την πώληση του 17% της ΔΕΗ, κατά της οποίας ανέμιζε κάποτε παντιέρα ο πρώην υπουργός Ενέργειας Πάνος Σκουρλέτης, μέχρι την πώληση των ΕΥΔΑΠ (11%), ΕΥΑΘ (23%), ΟΤΕ (5%), ΔΕΠΑ (65%), ΕΛΠΕ (35%) και αερολιμένα Ελευθέριος Βενιζέλος (30%), όλα πρόκειται να πάρουν τον δρόμο τους όπως προκύπτει από το κείμενο του νέου επικαιροποιημένου Μνημονίου. «Και τώρα τρέχουμε» για τις ιδιωτικοποιήσεις φαίνεται να προστάζει το επικαιροποιημένο Μνημόνιο, φράση που χρησιμοποίησε άλλωστε ο Πρωθυπουργός χθες από το υπουργείο Παιδείας, υπονοώντας την ανάγκη για ανεβάσει ρυθμούς η κυβέρνηση για την υλοποίηση της πολιτικής, βασικός άξονας της οποίας είναι και οι ιδιωτικοποιήσεις
Αυτά που ξόρκιζαν…
Η κυβέρνηση αφού έβαλε ψαλίδι στο αφορολόγητο και μαχαίρι στις συντάξεις δεν πρόκειται να κολλήσει στις αποκρατικοποιήσεις, εκτιμά χαρακτηριστικά αρμόδιος υπουργός, εξηγώντας ότι η διαδικασία επιλογής συμβούλων για όλες τις προαναφερόμενες εταιρείες δεν θα συνοδευτεί από τη γνωστή τακτική των καθυστερήσεων, παρά θα έχει συνέχεια. Το Μνημόνιο προβλέπει έσοδα 2,3 δισ. ευρώ από αποκρατικοποιήσεις το 2018, που θα προέλθουν μόνο αν κάποιοι από αυτούς τους διαγωνισμούς προκηρυχθούν φέτος προκειμένου να έχουν ολοκληρωθεί του χρόνου.
Η λίστα με τα προαπαιτούμενα (15) για τις αποκρατικοποιήσεις που περιλαμβάνει το Μνημόνιο είναι σαφής όσον αφορά τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η κυβέρνηση. Το πολύ μέσα στις επόμενες δώδεκα ημέρες που απομένουν έως το Eurogroup στις 22 Μαΐου το Κυβερνητικό Συμβούλιο Οικονομικής Πολιτικής καλείται να εγκρίνει τον κατάλογο με το επικαιροποιημένο πρόγραμμα συνολικά 19 αποκρατικοποιήσεων του ΤΑΙΠΕΔ (Asset Development Plan), ανάμεσα στις οποίες και οι καινούργιες, αυτές που κάποτε πολλοί υπουργοί προσπαθούσαν να ξηλώσουν.
Επιπλέον η θητεία του ΤΑΙΠΕΔ, το οποίο κάποτε ξόρκιζε η κυβέρνηση και ήθελε να καταργήσει πάση θυσία χαρακτηρίζοντάς το μνημονιακό, παρατείνεται σύμφωνα με το Μνημόνιο κατά τρία χρόνια και αντί για τον ερχόμενο Ιούνιο, (ο ιδρυτικός του νόμος προέβλεπε λειτουργία από το 2011 έως το 2017), θα λήξει τον Ιούνιο του 2020. Στο Ελληνικό, η κυβέρνηση καλείται να επιλύσει άμεσα τα δασικά και αρχαιολογικά ζητήματα και έως το Δεκέμβριο να έχει κλείσει κάθε άλλη οικονομική εκκρεμότητα, στον ΔΕΣΦΑ να ξεκινήσει άμεσα τον διαγωνισμό πώλησης του 66% και να τον έχει ολοκληρώσει το αργότερο έως τον Νοέμβριο, ενώ μέχρι τις 22 Μαΐου οφείλει να έχει επιλύσει κάθε εκκρεμότητα με το Υπερταμείο.
Δηλαδή, να έχει μεταβιβάσει σε αυτό την τρίτη λίστα ΔΕΚΟ, να έχει οριστικοποιήσει τον νέο κανονισμό εσωτερικής λειτουργίας του που θα ρυθμίζει τις σχέσεις των κρατικών επιχειρήσεων με το Υπερταμείο αλλά και με την εκάστοτε κυβέρνηση, καθώς και να έχει καθορίσει το χαρτοφυλάκιο των 70.000 ακινήτων που θα μεταβιβαστούν σε αυτό. Μάλιστα οι δανειστές προκειμένου να περιορίσουν την τάση της κυβέρνησης να εξαιρεί δημόσια ακίνητα και να τα αποδίδει στους τοπικούς φορείς, με πιο χαρακτηριστική περίπτωση το παραλιακό μέτωπο της Δραπετσώνας που εξαιρέθηκε από την παραχώρηση του ΟΛΠ), απαιτούν να συσταθεί κοινή ομάδα εργασίας που θα αναλάβει να εξετάσει όλα τα αρχεία της Γενικής Γραμματείας Δημόσιας Περιουσίας του υπουργείου Οικονομικών. Η ομάδα αυτή θα καθορίσει και τα ακίνητα που τυχόν θα εξαιρεθούν από το Υπερταμείο.
Τα καυτά μέτωπα
Τα μέτωπα που πολιτικά καίνε λέγονται ΔΕΗ (17%), ΕΥΔΑΠ (11%) και ΕΥΑΘ (23%) και το πρόταγμα που θα προβληθεί, όταν εκκινήσουν οι διαδικασίες για αυτές τις ΔΕΚΟ, είναι ότι ακόμη και να πουληθούν μειοψηφικά ποσοστά τους, αυτές δεν χάνουν τον δημόσιο χαρακτήρα τους. Ετσι, το νέο κυβερνητικό αφήγημα για τις ιδιωτικοποιήσεις θα είναι ότι ακόμη και αν πουληθεί το 11% της ΕΥΔΑΠ, το Δημόσιο θα συνεχίσει να ελέγχει το 50,3%, το οποίο και θα μεταφερθεί στο Υπερταμείο. Αν εκποιηθεί το 23% της ΕΥΑΘ, το Δημόσιο θα παραμείνει με 51% που επίσης θα εισαχθεί στο Ταμείο, ενώ το ίδιο ισχύει και με το 17% της ΔΕΗ. Το Δημόσιο θα παραμείνει με το 34%, διατηρώντας την καταστατική μειοψηφία.
Σίγουρα θα πυροδοτηθούν αντιδράσεις το επόμενο διάστημα όταν αρχίσει σιγά σιγά να ξεδιπλώνεται το νέο Μνημόνιο για τις ΔΕΚΟ που θα ενταχθούν στο Ταμείο όπως και για τους πάνω από 40.000 εργαζομένους τους. Το Μνημόνιο φιλοδοξεί να ξηλώσει τον πελατειακό τρόπο με τον οποίο ανέκαθεν αντιμετωπίζονταν και προβλέπει σύγκρουση με συμφέροντα και νοοτροπίες από τις παλιές «καλές» ημέρες της ευμάρειας. Ενδειξη της δυσκολίας να κοπεί ο ομφάλιος λώρος με το κράτος είναι ότι η τρίτη και τελευταία φουρνιά δημόσιων επιχειρήσεων που προορίζεται να μεταφερθεί στο Υπερταμείο ακόμη διχάζει. Πρόκειται για τις υποψήφιες ΓΑΙΑΟΣΕ, Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα, ΛΑΡΚΟ, Οργανισμός Κεντρικών Αγορών και Αλιείας (ΟΚΑΑ), αερολιμένας Ελευθέριος Βενιζέλος (25%) και Helexpo-ΔΕΘ και ΔΕΣΦΑ (34%).
ΕΔΩ το προσχέδιο του 4ου μνημονίου – Εντός των ημερών, από το ΜΕΤΑ, η μετάφραση του κειμένου από τα αγγλικά στα ελληνικά.