Κάθε πέρσι και καλύτερα λέει ο λαός και στις φετινές μεταθέσεις επιβεβαιώνεται με τον πιο θλιβερό τρόπο. Ανακοινώθηκαν την Παρασκευή οι μεταθέσεις της δευτεροβάθμιας και επαληθεύτηκαν οι δυσοίωνες προβλέψεις του προηγούμενου διαστήματος: 213 μεταθέσεις, 3% επί του συνόλου των αιτήσεων. Πρόκειται για το χρονικό ενός προαναγγελθέντος εγκλήματος είσαι βάρος των οικογενειακών προϋπολογισμών και προγραμματισμών, είσαι βάρος του δημόσιου σχολείου γενικά.
Αναμενόμενος ο μικρός αριθμός μεταθέσεων αν αναλογιστεί κανείς:
• Την αδιοριστία που συνεχίζεται για έβδομη συνεχόμενη χρονιά και θα συνεχιστεί και τις επόμενες , εφόσον πάνω απ´όλα είναι «οι δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η χώρα» σύμφωνα με τον υπουργό.
• Την επέκταση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων με αναπληρωτές και ωρομίσθιους κάθε είδους.
• Τις συγχωνεύσεις των τμημάτων με τη διατήρηση του 27+10% αλλά και το νέο νόμο για την ειδική αγωγή, που διαμορφώνει μια κατάσταση χειρότερη από την προηγούμενη όσον αφορά την κατανομή των παιδιών με μαθησιακές δυσκολίες στα τμήματα.
• Την περσινή εγκύκλιο καθορισμού του ελάχιστου αριθμού μαθητών για τα τμήματα προσανατολισμού
• Τη μη επαναφορά του ωραρίου στην προ του 2013 κατάσταση.
• Τις περικοπές που έκανε η κυβέρνηση την περσινή άνοιξη στο ωρολόγιο πρόγραμμα του Γυμνασίου , και στην τρίωρη απαλλαγή για τους υπεύθυνους εργαστηρίων πληροφορικής και φυσικών επιστημών.
• Το νέο συνταξιοδοτικό που αύξησε δραματικά τα όρια ηλικίας και επέβαλε νέες βάρβαρες περικοπές στις συντάξεις.
• Τέλος, τη νέα εγκύκλιο προσδιορισμού οργανικών κενών και πλεονασμάτων με βάση την οποία δεν υπολογίστηκαν ως οργανικά κενά οι μη αυτοδίκαιες συνταξιοδοτήσεις.
Αυτή είναι η εικόνα και ακόμη δεν υπάρχει επίσημη τοποθέτηση από το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ. Η ετερόκλητη πλειοψηφία ΣΥΝΕΚ-ΔΑΚΕ μάλλον δεν θεωρεί ότι υπάρχει λόγος καταγγελίας αυτής της πολιτικής, που κυνικά αγνοεί τον προγραμματισμό εκατοντάδων οικογενειών των συναδέλφων, προκειμένου να επιτευχθούν τα αιματοβαμμένα πλεονάσματα του 3ου και του 4ου μνημονίου.
Όλα αυτά, ας τα έχουν υπόψη όλοι και όλες που τούτες τις μέρες προσέρχονται στις κάλπες για να εκλέξουν τους συνέδρους από τους οποίους θα προκύψει το νέο Δ.Σ. της ομοσπονδίας. Καμία ψήφος σε παλιούς και νέους κυβερνητικούς συνδικαλιστές. Η ομοσπονδία χρειάζεται συμβούλιο, με συσχετισμούς σε αγωνιστική και κινηματική κατεύθυνση.