Ξεκίνησε την εισήγησή του, λέγοντας ότι τα χαμηλά ποσοστά της συμμετοχής των εργαζομένων σε συνδικάτα (ιδιαίτερα στον ιδιωτικό τομέα που φτάνει το 10%). Σημείωσε ότι ο τρόπος με τον οποίο λειτουργούν τα συνδικάτα είναι γραφειοκρατικός και αυτό οφείλεται στην κυριαρχία του εργοδοτικού συνδικαλισμού. Η ηγεσία της ΓΣΕΕ έδειξε άλλη μια φορά τον χαρακτήρα της και με τη στάση που κράτησε στο δημοψήφισμα.
Υπενθύμισε τις τεράστιες εργατικές κινητοποιήσεις του 2010 και τόνισε ότι η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ οφείλεται στο ζήτημα πολιτικής διεξόδου που προέκυψε μέσα από αυτές τις κινητοποιήσεις. Από αυτό το γεγονός γίνεται φανερό ότι δεν γίνεται τα συνδικαλιστικά αιτήματα να μη συνδέονται με τα πολιτικά, ώστε να δίνεται διέξοδος στην εργατική τάξη. Η μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ κρύβει τον κίνδυνο του να χαθεί το αξιακό φορτίο της αριστεράς και η αριστερά να χαρακτηριστεί «μία από τα ίδια».
Οι αναλαμπές του εργατικού κινήματος, όπως η μαζική απεργία της 12ης Νοέμβρη 2015 ή η μεγαλειώδης απεργία της 4ης Φλεβάρη 2016, γνώρισαν εκφυλιστική ή καμία συνέχεια, με ευθύνη της ηγεσίας της ΓΣΕΕ αλλά και του ΠΑΜΕ, είπε ο γραμματέας του ΜΕΤΑ και επισήμανε:
Άμεσο κρίσιμο καθήκον είναι η προετοιμασία της απεργίας της 24ης Νοέμβρη, η οποία, όπως τόνισε, πρέπει να πετύχει, να πάρει πανεργατικά και παλλαϊκά χαρακτηριστικά, να μπει σε όλους τους χώρους δουλειάς, διότι υπάρχει ένας άλλος δρόμος: πρέπει να αφαιρεθεί το «προνόμιο» που υπάρχει στη μνημονιακή ηγεσία της ΓΣΕΕ να καθορίζει αυτή πότε θα προκηρύσσεται μια απεργία. Γιατί αυτό, μας οδήγησε σε «ναυάγιο» στην απεργία για το ασφαλιστικό και ενδεχομένως να μας οδηγήσει σε νέο «ναυάγιο» για το εργασιακό, γιατί η απεργία στις 8 Δεκέμβρη μπορεί να είναι εκτός τόπου και χρόνου, αφού μπορεί να έχουν ολοκληρωθεί οι «διαπραγματεύσεις» και να έχει ψηφιστεί ο εργασιακός «Αρμαγεδδώνας».
Κατόπιν των παραπάνω, αναδεικνύεται η ανάγκη το εργατικό – συνδικαλιστικό κίνημα και οι ταξικές δυνάμεις να προσπεράσουν την ηγεσία της ΓΣΕΕ, η οποία δεν αλλάζει από τα μέσα, να την παρακάμψουν και να την αφήσουν «πουκάμισο αδειανό», και να συγκροτήσουν ένα μέτωπο ταξικών δυνάμεων, που να εκφράζει τις πραγματικές ανάγκες της εργατικής τάξης, στην κατεύθυνση της ενοποίησης του συνδικαλιστικού κινήματος, δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, σε ενιαία συνδικάτα, ισχυρά συνδικάτα, τα οποία θα ξεπεράσουν το συντεχνιασμό και τον εργοδοτικό και κυβερνητικό προσανατολισμό που έχουν σήμερα.
Πηγή: rproject.gr
Σχετική ανάρτηση:
Βίντεο, με τα υπόλοιπα μέλη του ΜΕΤΑ, που πήραν μέρος στη συγκεκριμένη συζήτηση:
