Οι επικουρικές συντάξεις στη λαιμητόμο για άλλη μια φορά. Η εξαθλίωση των συνταξιούχων συνεχίζεται με τη μεγαλύτερη δυνατή αναλγησία. Το «όμορφο» παραμυθάκι που σερβίριζαν τόσο καιρό για μικρές απώλειες κατέρρευσε. Όλοι είδαν τις επικουρικές συντάξεις να μειώνονται μέχρι και 50%. Οι ζωές των συνταξιούχων στο βωμό ενός χρέους που δεν μπορεί να αποπληρωθεί. Τον επόμενο μήνα, που θα αρχίσει η αναδρομική παρακράτηση, θα βιώσουμε την πλήρη αδυναμία επιβίωσης.
Η κυβέρνηση ξεπέρασε, με τις περικοπές, τη ρήτρα μηδενικού ελλείμματος. Για όσους συνταξιοδοτηθούν μετά την ψήφιση του νόμου να υπάρξει περαιτέρω μείωση 20% περίπου. Η βιωσιμότητα των ταμείων κινδυνεύει με άμεσο το ενδεχόμενο περικοπής του συνόλου της επικουρικής.
Το ερώτημα είναι εμείς τι κάνουμε;
Παρακολουθούμε αποσβολωμένοι την υλοίηση των μέτρων, έχοντας χάσει κάθε ελπίδα για αναστροφή της κατάστασης; Τα θεωρούμε όλα τελειωμένα;
Αντιλαμβανόμαστε ότι τα περιθώρια αξιοπρεπούς διαβίωσης έχουν εξαντληθεί; Υπάρχει περιθώριο να ανταποκριθούμε στην υπερφορολόγηση και στα χαράτσια; Και αν ναι τι θα μείνει για να ζήσουμε;
Κατανοούμε ότι ακόμα και άν δέν έχουμε δεδομένο το αποτέλεσμα των αγώνων μας, δεν μπορούμε παρά να αντιδράσουμε, να κινητοποιηθούμε; Καταλαβαίνουμε ότι κινδυνεύουν κόποι μιας ολόκληρης ζωής;
Καταλαβαίνουμε ότι δέν μπορούμε να έχουμε σωματεία συνταξιούχων, άχρωμα και άοσμα, που απλώς παρακολουθούν την κατάσταση και μαζεύουν πληροφορίες;!!!!!!!!!!!
Είναι καθαρό ότι αν δεν αγωνισθούμε για την ανατροπή αυτής της πολιτικής που εξυπηρετεί συγκεκριμένα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα δεν πρόκειται να γλυτώσει κανείς από την επικείμενη καταστροφή μας;
