Βρισκόμαστε στον 2ο χρόνο ισχύος της τριετούς συλλογικής σύμβασης 2015-2017 και είναι φυσικό να ξεκινάει – αμήχανα είναι αλήθεια – η συζήτηση για την νέα σύμβαση. Θα τα καταφέρουμε άραγε να υπογράψουμε ξανά ΣΣΕ; Θα έχει και αυτή τη φορά μειώσεις μισθών σε περιβάλλον υψηλής κερδοφορίας του εργοδότη; Θα συνεχίσει και θα παγιωθεί ο απαράδεκτος διαχωρισμός μεταξύ παλιών και νέων εργαζομένων, σε μισθούς, ωράριο, επιδόματα, άδειες, προστασία από απολύσεις, κουπόνια κ.λπ.. κ.λπ..; Θα σταματήσει η διοίκηση – με συνευθύνη και του συνδικάτου – να μας διχάζει και να μας κατηγοριοποιεί κατά βούληση;
Κατά την γνώμη μας αυτό το ερώτημα δεν μπορεί να απαντηθεί χωρίς να γίνει η προβολή των προβλημάτων στο γενικότερο πολιτικό πλαίσιο. Γιατί είναι γνωστό ότι διανύουμε τον 6ο χρόνο μνημονιακής βαρβαρότητας και πολλοί από μας δεν φαίνεται να συνειδητοποιούν ότι αυτό είναι που ανοίγει την εργοδοτική όρεξη για να πάρει πίσω κατακτήσεις δεκαετιών. Είναι η πολιτική της εσωτερικής υποτίμησης που πιέζει τους μισθούς, είναι η τρόικα που διεκδικεί την αλλαγή του συνδικαλιστικού νόμου, είναι η μνημονιακή επιτροπεία που απαγορεύει την επαναφορά του πλαισίου των συλλογικών διαπραγματεύσεων στα προ μνημονίου επίπεδα.
-
Διαβάστε ολόκληρη την ανακοίνωση, εδώ.
