Η Γενική Απεργία στις 12 Νοέμβρη υπήρξε κατά κοινή αποδοχή και έπειτα από μήνες ακινησίας το πρώτο θετικό βήμα, όπου το εργατικό – συνδικαλιστικό κίνημα πήρε ξανά αγωνιστικές πρωτοβουλίες, προβάλλοντας τα αιτήματα και τις διεκδικήσεις του, αντιστεκόμενο στις αντεργατικές – αντιλαϊκές πολιτικές που επιβάλλει η κυβέρνηση στο πλαίσιο του 3ου μνημονίου. Εκτιμούμε ότι το βήμα αυτό δεν πρέπει να μείνει μετέωρο.
Η κυβέρνηση το προηγούμενο διάστημα ψήφισε μια σειρά από αντεργατικά – αντιλαϊκά μέτρα, με κυριότερα αυτά της ουσιαστικής αποδυνάμωσης της προστασίας της λαϊκής κατοικίας και της διαχείρισης των κόκκινων δανείων σε όφελος των τραπεζών και ανοίγοντας το δρόμο για την εκχώρησή τους στα κερδοσκοπικά funds του εξωτερικού.
Το αμέσως επόμενο διάστημα, η κυβέρνηση -και παρά τις εξαγγελίες της και τις προγραμματικές της δεσμεύσεις να μη θιγεί το ασφαλιστικό- προχωρά στη λεγόμενη «μεταρρύθμιση» της Κοινωνικής Ασφάλισης, η οποία όχι μόνο θα μειώσει για μια ακόμα φορά τις συντάξεις και των σημερινών και των μελλοντικών συνταξιούχων, αλλά μέσω της προωθούμενης ενοποίησης των επικουρικών θα οδηγήσει σε περαιτέρω μείωση τους, ενώ εισάγει για πρώτη φορά την απαράδεκτη πρακτική του επανυπολογισμού ήδη απονεμημένων συντάξεων, πρακτική που στρώνει το έδαφος για μελλοντικές μειώσεις συνολικά.
Η εφαρμογή των προαπαιτούμενων μέτρων και των γενικότερων πολιτικών του 3ου μνημονίου υπάρχει σε κάθε γραμμή του Προϋπολογισμού για το 2016. Ένας Προϋπολογισμός, που συνεχίζει να βασίζεται στη λιτότητα, συνεχίζει να αναπαράγει τη λογική της εσωτερικής υποτίμησης, συνεχίζει σε τελική ανάλυση να φορτώνει τα βάρη της εξυπηρέτησης του χρέους στην εργατική τάξη.
Με το νέο νόμο για τα κόκκινα δάνεια, χιλιάδες δανειολήπτες που αδυνατούσαν να καταβάλλουν τις δόσεις τους (λόγω της τραγικής οικονομικής τους κατάστασης), υποχρεώνονται να πληρώσουν χωρίς να έχουν αρθεί οι βιοποριστικοί και κοινωνικοί λόγοι για τους οποίους έπαψαν να το κάνουν. Το μεγαλύτερο μέρος των οικονομικά αδυνάτων δανειοληπτών σύρεται σε υποχρεωτική καταβολή, χωρίς καμία νομοθετική προστασία που θα έκλεινε οριστικά την πόρτα στο ενδεχόμενο του πλειστηριασμού της κατοικίας τους.
Αντιθέτως, οι τράπεζες ανακεφαλαιοποιούνται για τρίτη φορά και με τη συνδρομή του κρατικού προϋπολογισμού για το μέρος των τόκων που δε θα μπορέσουν να καταβάλλουν οι δανειολήπτες, και βέβαια χαρίζονται αντί πινακίου φακής στο διεθνές κερδοσκοπικό κεφάλαιο, ενώ τα ασφαλιστικά ταμεία μέσω των μετοχών τους ουσιαστικά «κουρεύονται» για δεύτερη φορά.
Επειδή η πλειονότητα των δανειοληπτών πρώτης κατοικίας είναι εργαζόμενοι, άνεργοι και συνταξιούχοι (και όταν πήραν τα δάνεια είχαν υψηλότερες αποδοχές ή ήταν εργαζόμενοι και τώρα άνεργοι) και δεν μπορούν να καταβάλουν τις δόσεις, θα πρέπει τα συνδικάτα, αλλά και ομάδες εργαζομένων να πλαισιώσουν τις επιτροπές υπεράσπισης της πρώτης κατοικίας, που συγκροτούνται ή πρέπει να συγκροτηθούν σ’ όλες τις πόλεις, και με σύνθημα «ΚΑΝΕΝΑ ΣΠΙΤΙ ΣΕ ΧΕΡΙΑ ΤΡΑΠΕΖΙΤΗ» να αποτρέψουμε στην πράξη τον εκπλειστηριασμό κατοικιών.
Στις 5 Δεκέμβρη, αυτός ο Προϋπολογισμός έρχεται προς ψήφιση στο Κοινοβούλιο. Ακολουθεί η νομοθετική παρέμβαση στο ασφαλιστικό και έως τις αρχές της νέας χρονιάς θα ψηφιστούν και νέα επώδυνα μέτρα (αύξηση της φορολογίας στους αγρότες και τα ενοίκια, ενσωμάτωση της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης στη φορολογική κλίμακα, νέο Ενιαίο Μισθολόγιο στο Δημόσιο, αποκρατικοποίηση του ΑΔΜΗΕ, εργαλειοθήκες του ΟΟΣΑ, σύσταση του νέου υπερταμείου Αποκρατικοποιήσεων κ.ά.).
Απέναντι σε όλα αυτά και κυρίως στο ασφαλιστικό, τα συνδικάτα και οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να παραμείνουν ούτε απαθείς, ούτε άφωνοι, ούτε ακίνητοι.
Στη συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΓΣΕΕ (24-11-15), ως ΜΕΤΑ υποστηρίξαμε ότι πρέπει να υπάρξει ένας συνολικός σχεδιασμός για την οργανωμένη και αποτελεσματική αγωνιστική απάντηση του εργατικού κινήματος. Για μια ακόμη φορά, τονίζουμε ότι δεν αρκούν οι διαπιστώσεις που εμφανίστηκαν απολογιστικά μετά τη Γενική Απεργία της 12/11, ότι «υπάρχει κλίμα δυσαρέσκειας στον κόσμο». Δεν μπορεί για ακόμη μια φορά η ηγεσία της Συνομοσπονδίας να αφήνει την κατάσταση στον αυτόματο πιλότο, στην αυθόρμητη αντίδραση της βάσης των συνδικάτων. Δεν αρκεί απλά και μόνο η εξαγγελία μιας απεργιακής κινητοποίησης, για να αναζωπυρωθεί ένα ορμητικό κίνημα αντίστασης στις μνημονιακές πολιτικές.
Το σχέδιο συνολικής στρατηγικής που κατέθεσε το ΜΕΤΑ βασίζεται στην ανάγκη της καλύτερης δυνατής προετοιμασίας του αγώνα που έχουμε μπροστά μας. Για να διασφαλιστεί ότι θα είναι μαζικός, για να αποτελέσει συνολικό κοινωνικό και κινηματικό γεγονός.
Για τους λόγους αυτούς, προτείναμε μια πρώτη απεργιακή απάντηση των συνδικάτων, σε συντονισμό με την ΑΔΕΔΥ και άλλους επιστημονικούς και κοινωνικούς φορείς, με πιθανή ημερομηνία τις 9 ή 10/12, και περαιτέρω κινητοποιήσεις, ανάλογα με το χρόνο κατάθεσης και ψήφισης του ασφαλιστικού νομοσχεδίου. Προτείναμε, επίσης, να στηριχθεί η προετοιμασία της απεργίας με την ενεργοποίηση όλου του οργανωμένου μηχανισμού των συνδικάτων.
Επιπλέον, το ΜΕΤΑ είχε ήδη ζητήσει την άμεση σύγκληση του Γενικού Συμβουλίου της ΓΣΕΕ. Κρίνουμε, τέλος, αναγκαίο να υπάρξει ενεργοποίηση όλων των Εργατικών Κέντρων με Νομαρχιακές Συσκέψεις ενόψει της απεργίας, συσκέψεις στις οποίες τα 45 μέλη της Διοίκησης της ΓΣΕΕ μπορούν να χρεωθούν.
Ως ΜΕΤΑ δηλώνουμε ότι στηρίζουμε με όλες μας τις δυνάμεις την απόφαση της Ε.Ε. της ΓΣΕΕ για απεργιακή κινητοποίηση στις 3/12/2015 ενάντια στην ψήφιση του προϋπολογισμού και με αιχμή το ασφαλιστικό.
Καλούμε όλους τους εργαζόμενους να ενεργοποιηθούν και να παλέψουν αγωνιστικά για την ανατροπή των μνημονιακών πολιτικών και των μέτρων που άμεσα έρχονται.
